|
ศัตรูคู่ขวัญ..ตอนที่ 4 - นี่แหละรัก -
ตอน - นี่แหละรัก -
ช่วงบ่ายวันหนึ่ง ทางด้านพ่อกับแม่ของภัคสิรกำลังปรึกษากันอยู่
พ่อคิดว่าถ้าเจ้าภัคกับนู๋วุ้นรักกัน พ่อว่าดีมั้ย? แม่ของภัคถามพ่อเขา หลังจากที่สังเกตพฤติกรรมของเจ้าตัวดีมาหลายเดือนและรับรู้ได้ถึงการเปลี่ยนแปลงของเขาอย่างเห็นได้ชัด
ผมว่าดีนะ แล้วนู๋วุ้นจะเล่นด้วยมั้ยละ
ชั้นว่านู๋วุ้นเค้าก็ต้องชอบพอเจ้าภัคเราบ้างละ ชั้นอ่านสายตาของเธอออก .. ถ้าเราได้นู๋วุ้นเป็นสะใภ้ก็ดีซินะ
คุยเรื่องอะไรกันอยู่ฮะคุณพ่อคุณแม่ ภัคเดินเข้ามาพอดี
คุยเรื่องนู๋วุ้นจ๊ะ
เรื่องอะไรฮะแม่ เขาถามตื่นเต้น
ลูกสนใจเรื่องของน้องด้วยเหรอจ๊ะ
ก็คุณพ่อคุณแม่บอกว่าวุ้นก็เหมือนน้องภัคคนหนึ่งนี่ฮะ เขาตอบไปงั้นเอง แต่อยากบอกทุกคนเหลือเกินถึงความรู้สึกที่แท้จริง
ใช่ซินะ ตอนนี้มีหนุ่มมาสนใจน้องแกไม่น้อยเลยนะ เจ้าภัค แม่เขานึกสนุกเลยลงทุนปั้นน้ำเป็นตัวหลอกเจ้าตัวดี
ใครกันฮะคุณแม่ เขารีบถามทันทีและรู้สึกไม่พอใจอย่างลืมตัว
ความลับจ๊ะ ผู้เป็นแม่หัวเราะ เห็นเป็นเรื่องสนุก
พูดถึงนู๋วุ้นแล้วน่าเสียดายนะพ่อ ถ้าได้มาเป็นลูกสะใภ้ก็คงดีนะ แต่คงเป็นไปไม่ได้หรอกจริงไหมลูก แม่เขาพูดพลางก็แอบชำเลืองพฤตกรรมของเขา
ทำไมจะเป็นไปไม่ได้ละฮะคุณแม่ ภัคสิริย้อนถามแม่ เขากำลังจะเผยความในใจให้พ่อแม่รู้ตอนนี้ละมั้ง....
ก็เพราะลูกไม่ได้รักนู๋วุ้นแบบชู้สาวหน่ะสิ แกเห็นเค้าเป็นแค่น้องสาวนี่นา
ทำไมมันจะรักมากกว่านี้ไม่ได้ละฮะคุณแม่ แม่เขารู้แล้วว่าลูกเธอคิดยังไง แต่เธอก็อยากให้เขาพูดออกมา
ภัครู้แล้วฮะ .. ภัครักวุ้น พ่อกับแม่เขาได้ยินถึงดีใจ แทบเก็บอาการไม่อยู่ทีเดียว
แกจะทำอะไรก็รีบทำเถอะก่อนจะกินแห้ว เพราะนู๋วุ้นเขาจะไปเรียนต่อแล้ว ตอนนี้มันอยู่ที่แกจะมีความพยายามมากแค่ไหน พ่อบอกเขาในฐานะที่เป็นผู้มีประสบการณ์กว่า
งั้นเดี๋ยวภัคโทร.หาวุ้นดีกว่า
ทั้งสองหันมองหน้ากันและยิ้มกว้างอย่างมีความสุข
หลังจากที่ภัคตัดสินใจอยู่หลายวันกว่าจะรวบรวมความกล้าขึ้นเพื่อจะบอกความรู้สึกให้วุ้นรับรู้ ยิ่งแม่ของเขามาพูดแบบนี้อีก ทำให้เขาตัดสินใจเด็ดขาดต้องบอกกับเธอให้ได้
วุ้น เย็นนี้วุ้นว่างมั้ย
ทำไมคะ
ทานข้าวกับพี่นะ พี่มีธุระจะคุยด้วย เขาต้องแอบเอางานมาเป็นข้ออ้างเพราะถ้าเขาไม่บอกแบบนี้ เขาคงถูกปฏิเสธแน่นอน
ว่างคะ
งั้นพี่จะไปรับ หกโมงเย็นที่คอนโดนะ
ยังไม่ทันที่เธอจะตอบตกลง เขาก็วางโทรศัพท์ไปก่อน เหมือนรู้ว่าเธอนั้นจะตอบยังไง ก็ภัคเล่นมารอเธอก่อนเวลาด้วยซ้ำ
คุณภัคมีเรื่องอะไรหรือคะ? วุ้นถามขึ้นหลังจากทานอาหารเสร็จแล้ว
วุ้นจะไปเรียนต่อเมื่อไหร่นะ?
อีกเดือนกว่าๆ คะ
อืม .. พี่รู้ว่ามันเร็วไปที่เราจะคุยเรื่องนี้กัน และมันก็เร็วไปถ้าพี่จะบอกว่า พี่รักวุ้น แต่พี่ก็ต้องบอกเพราะพี่มีเวลาอีกไม่นานนักที่เราจะได้อยู่ด้วยกัน
................. ไม่มีคำพูดจากเธอ เพราะตอนนี้เธอกำลังอึ้งกิมกี่อยู่ ยังไม่ทันตั้งตัวเลยด้วยซ้ำ
เงียบไปทำไมละ หรือว่าวุ้นรังเกียจพี่
ปะ .. เปล่าคะ เพียงแต่วุ้นคิดว่ามันเร็วเกินไป เรายังไม่รู้จักกันดีพอ อันที่จริงเธอก็รู้ใจตัวเองมานานแล้วเหมือนกันว่ารู้สึกยังไงกับเขา แต่ในเมื่อต่างคนเพิ่งรู้จักกัน คงต้องใช้เวลาในการศึกษากันและกันให้มากกว่านี้
อีกอย่างหนึ่ง วุ้นกำลังจะไปเรียนต่อแล้วนะคะ เกรงว่า ...
พี่จะรอ พี่จะพิสูจน์ตัวเองว่าพี่รักวุ้นจริงๆ พี่จะรอวุ้นกลับมา ภัคประคองมือวุ้นขึ้นมาจุมพิตเบาๆ
งั้นเราหมั้นกันก่อนนะ ถ้าวุ้นเรียนจบเราค่อยแต่งงานกัน
กว่าวุ้นจะจบก็อีกหลายปี พี่จะรอได้หรือคะ
พี่ไม่ขอให้วุ้นเชื่อพี่หรอกนะ แต่พี่อยากให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ความรัก ความจริงใจ ความมั่นคงที่พี่มีกับวุ้น
............. ไร้คำพูดจากเธอ มีเพียงแค่รอยยิ้มที่ดูจริงใจกว่าทุกครั้งให้กับเขา
งั้นพี่บอกคุณพ่อคุณแม่ก่อนนะ ท่านคงดีใจที่มีลูกสะใภ้น่ารักแบบนี้
ค่ะ ...
คุณพ่อฮะ เตรียมจัดงานช้างได้เลยฮะ
อะไรของแกเจ้าภัค กุ้ง ไก่ อย่างอื่นมีตั้งเยอะ ไม่เอา แต่จะเอาช้างซะนี่
เปล่าฮะ คือวุ้นรับหมั้นภัคแล้วฮะ ภัคอดขำคำพูดพ่อไม่ได้
โอ้ .. จริงหรือนี่ ให้มันได้อย่างนี้ซิเจ้าภัค แบบนี้ซิถึงจะเรียกว่าลูกพ่อ 5555 ดูเหมือนพ่อกับแม่เขาถูกใจเหลือเกินที่จะได้ (ว่าที่) ลูกสะใภ้อย่างวุ้นมาร่วมชายคาด้วยกัน
งั้นภัคพาน้องมาที่บ้านนะ แม่เค้าบอกว่ามีของจะรับไหว้ว่าที่ลูกสะใภ้
ฮะคุณพ่อ หลังจากที่เขาวางสายจากพ่อ เขาก็หันมองวุ้นแล้วยิ้มกับเธออย่างคนมีความสุข
ในด้านความคิดของวุ้น เธอไม่เคยคิดเลยว่าเขากับเธอเจอกันครั้งแรกก็ปะทะฝีปากเป็นศัตรูกัน แต่พอได้อยู่ด้วยกันได้รู้จักกันแม้เวลาจะน้อยนิดแต่เธอก็รักเขา ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ เธอก็โดนใจกับใบหน้าหล่อคมของเขา แต่เมื่อได้พูดคุยกันไม่คิดว่าเขาจะเป็นคนปากเสียแบบนั้น แต่ก็ช่างมันเถอะ เธอจะคิดไปทำไมให้เปลืองสมองเปล่าๆ ละ ในเมื่อตอนนี้เขาและเธอใจตรงกัน
ใช่ซิ .. รัก ตัวเธอเองยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่ารักเขาไปตั้งแต่เมื่อไหร่ มารู้สึกตัวอีกทีก็ต่อเมื่อมีใครสักคนมาคลอเคลียอยู่ใกล้ๆ เขา เธอไม่อยากให้อ้อมกอดเขาเป็นของคนอื่น และที่เธอหลบหน้าเขา ก็เพราะเธอไม่อยากให้เขารับรู้ความรู้สึกของเธอที่กำลังต่อสู้กันภายในใจ
เธอไม่อยากแสดงให้เขาเห็นความอ่อนแอของเธอ เธอมักเข้มแข็งเสมอในทุกๆ เรื่อง แต่ในเรื่องรักแล้วละก็ เธอแทบสะกดอารมณ์อ่อนไหวไว้ไม่อยู่ หลายครั้งที่เธอน้อยใจเขา หลายคราที่เธอต้องเสียใจกับการกระทำของเขา แต่เธอก็ทำเป็นเฉยเสียเพราะนั่นคือทางออกที่ดีที่สุด เธอมักจะเก็บอารมณ์ขุ่นมัวไว้ก้นลึกของหัวใจเสมอ
เธอหึงเขา .. เธอหวงเขา .. เธอยอมรับในความรู้สึกของตัวเองได้เต็มสี่ห้องหัวใจ
แต่อย่างไรก็ดี เขาจะต้องผ่านบทพิสูจน์ครั้งนี้ซะก่อน เขาถึงจะได้ใจเธอเต็มร้อย
วุ้นพรุ่งนี้คุณแม่ให้พี่พาวุ้นกลับบ้าน ท่านมีเรื่องจะคุยด้วย
คะ
ภัคขับรถกลับบ้านอย่างมีความสุข
จนรุ่งเช้าภัคตื่นตั้งแต่นาฬิกายังไม่ปลุก เขาไปรอวุ้นตั้งแต่เช้าตรู่
ก๊อก ก๊อก ก๊อก เขาตัดสินใจเคาะประตูหลังจากที่เดินวนไปมาอยู่พักนึง
อ้าวคุณภัค มาแต่เช้าเชียวหรือคะ วุ้นส่องตาแมวดูจึงเปิดประตูให้ภัคเข้ามาเพราะเธอเริ่มชินที่ภัคมาก่อนเวลานัดเสมอ และจริงๆ แล้วเธอก็ตื่นเช้าอย่างนี้เป็นปกติอยู่แล้ว เธอกำลังทำอาหารเช้าอยู่
อื้อ .. หอมจัง ภัคสูดจมูกดมกลิ่นสองสามที
เตรียมพร้อมสำหรับมื้อเช้าคะ วุ้นเรียกหนึ่งมาทานอาหารเช้าด้วยกัน
งั้นเดี๋ยวพี่ช่วย เวลาคนเรามีความรักนี่ อะไรรอบข้างก็ดูสดใสไปหมดเลยนะ ..
-------------------------------------------------------------------
การเดินทางของวุ้นผ่านไปด้วยดี เธอเองก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าภัคจะทำได้อย่างที่พูดหรือเปล่า?
ระหว่างที่เธอเรียนอยู่นั้น เธอไม่ติดต่อหาใครเลยที่เมืองไทย เธอกำลังมุ่งมั่นกับสิ่งที่เธอตั้งใจ เธอจะไม่ทำให้ครอบครัวและตัวเธอผิดหวังแน่นอน
เช่นเดียวกันกับภัค ตั้งแต่วุ้นไปเรียนต่างประเทศ เขาตั้งใจทำงานเพียงอย่างเดียว หลายครั้งที่ดารินมาหาเขา เขาก็จะสั่งเลขาหน้าห้องเอาไว้ ว่าติดประชุม บางทีดารินเธอโทรมา เขาก็บอกไม่ว่างเสมอ เป็นแบบนี้ทุกวัน จนดารินเธอถอดใจยอมยกธงแต่โดยดี แต่สำหรับคนสวยและรวยอย่างเธอ มีหรือ ที่จะไม่มีคนมารุมเร้าหัวใจ หลังจากที่เธอตัดสินใจเด็ดขาดที่จะไม่ยุ่งเกี่ยวกับภัคอีก เธอก็ควงคนโน้น คนนี้ไม่ซ้ำหน้า .. นี่แหละหนา อำนาจคนรวย .....
ภัคสามารถพิสูจน์ตัวเองให้วุ้นได้รู้แล้วละ ภัคดีใจกับสิ่งที่เขาทำอยู่ตอนนี้ แม้วุ้นจะอยู่แสนไกล แต่หัวใจก็ไม่ได้ไกลด้วยนี่ .. เขายังคงคิดถึงเธอเสมอ เธอบอกเขาก่อนขึ้นเครื่องว่า
ช่วงที่วุ้นเรียนวุ้นต้องการสมาธิ หวังว่าคุณภัคคงเข้าใจนะคะ
อ๊ะ .. อืม..ครับ ภัครู้ว่าวุ้นไม่อยากคิดถึงทุกเรื่อง ยกเว้นเรื่องเรียนเพียงอย่างเดียว เขาก็อดใจไม่โทร ไม่ติดต่อไปหาเธอ เพราะเขาเข้าใจเธอดี เขาทำได้เพียงแค่เฝ้ารอเท่านั้น
และวันนี้แล้วซินะที่วุ้นจะเดินทางกลับเมืองไทยเพราะเธอสำเร็จการศึกษาเรียบร้อยแล้ว เขาตื่นเต้นดีใจมาก หลังจากที่การรอคอยก็สิ้นสุดลงซะที
เขาบอกให้แม่บ้านจัดงานเลี้ยงการกลับมาของวุ้น เธอเองก็ดีใจไม่น้อยเหมือนกันที่ได้เจอทุกคน โดยเฉพาะหัวใจของเธอ ที่สำคัญกว่าอื่นใด เขาได้พิสูจน์แล้วว่า เขามั่นคงกับเธอแค่ไหน
เธอสามารถให้ใจเขาได้ทั้งหมดแล้วละ
วุ้นจึงชวนครอบครัวภัคไปเที่ยวที่บ้านต่างจังหวัดของเธอ
บ้านวุ้น
อืม .. อากาศดีจัง ว่ามั้ย? ภัคถามวุ้นเมื่อมีโอกาสได้อยู่กันตามลำพัง
ใช่ อากาศที่นี่ดีมาก ดีกว่ากรุงเทพฯซะอีก เธอพูดพลางก็นึกไปถึงเหตุการณ์ที่ทำให้เขาและเธอต้องเป็นศัตรูกัน
สงสัยพี่คงต้องมาบ่อยๆ แล้วละ
อ้อ .. วุ้นห้ามเรียกพี่ว่าคุณอีกแล้วนะ
ทำไมคะ
มันดูห่างเหินกันหน่ะซิ คู่หมั้นกันเขาไม่เรียกแบบนั้นหรอกนะ เขาบอกเชิงน้อยใจ
แล้วให้เรียกอะไรละคะ
เรียกพี่ไง
เอ่อ...ก็ได้คะ พี่ภัค วุ้นพูดแล้วหลบตาลงต่ำ เพราะเธอไม่ค่อยที่จะเรียกภัคว่าพี่เลย..
ดีมากเลยครับ ภัคยิ้มภูมิกับความสำเร็จของตัวเอง
......................... เขาชวนเธอคุยหลายเรื่อง จนรู้สึกง่วงขึ้นมา
พี่ชักจะง่วงแล้วละ
ก็ไปนอนซิคะ
อ้าว คุณแม่วุ้นไม่บอกเหรอ? ว่าเราต้องนอนห้องเดียวกันหน่ะ
หะ..ห๋า
คุณแม่บอกว่าห้องอื่นไม่ได้ทำความสะอาด เลยให้พี่นอนกับวุ้นไปก่อน
คุณแม่นะคุณแม่ วุ้นบ่นอุบ อันที่จริง บ้านเธอออกจะกว้างพอๆ กับบ้านภัค แต่นี่เธออยากจะกลับบ้าน เธอเลยชวนคนที่บ้านภัคมาด้วย เพราะผู้ใหญ่ตั้งใจจะมาคุยกัน อีกอย่างเธอกลับบ้านกะทันหันด้วย ไม่ได้บอกใครล่วงหน้า ห้องนอน ห้องรับแขกจึงไม่ได้ทำความสะอาดอย่างที่แม่เธอบอกเขา
พี่นอนด้วยนะครับ เขาบอกเธอหลังจากที่อาบน้ำ อาบท่า จัดการเรื่องส่วนตัวเรียบร้อยแล้ว
............... เธอไม่พูดแต่นอนหันหลังให้เขา อันที่จริงเธอกำลังหวั่นไหวต่างหาก เธอกำลังระงับอารมณ์นั้นเอาไว้ไม่ให้เขารู้ คลื่นความเร็วของหัวใจเต้นเร็วผิดปกติ ทำให้เธอนอนไม่หลับซะงั้น
ห้องเธอเป็นเตียงเดี่ยว ตามสไตล์ของผู้หญิงน่ารักๆ เช่นเธอ อะไรก็ดูคิกขุไปหมด
อยู่ๆ เธอก็รู้สึกว่าเตียงมันไหวยวบ จนเธอหันไปดูก็เห็นเขากำลังจะลุกขึ้น แต่เธอก็ไม่ได้ถามอะไรเขา แอบดูไปเรื่อยๆ จนเธอเผลอหลับไป
เหมือนเธอกำลังฝัน ว่าเขาเดินเข้าตรงมาหาเธอแล้วนั่งลงใกล้ๆ เธออยากจะลืมตาขึ้นมาดู แต่มันยากจริงๆ ก็คนกำลังง่วงนี่นา เธอรู้สึกอุ่นที่ริมฝีปาก เธอเผยอปากรับจูบนั้น ปลายลิ้นเรียวฉกวนเร็วสลับช้า เธอกำลังเกิดอารมณ์อ่อนไหว จนเธอมั่นใจว่าไม่ได้ฝันไปแน่ พยายามเปิดเปลือกตาอีกครั้งก็พบเขากึ่งนั่งกึ่งนอนคร่อมตัวเธอเอาไว้
อ๊ะ...พี่ ทำอะไร เธอตกใจได้ไม่นานเขาก็ดึงตัวเธอไปกอดไว้
จะให้พี่หลับได้ยังไง เขาทำหน้าเว้าวอน
--------------------------------------------------
อีกตอนสำหรับกำลังใจที่นักเขียนทุกคนส่งมาให้แพนนะฮะ ..
ขอบคุณนักเขียนนักอ่านสำหรับการติดตามอย่างต่อเนื่องนะครับ
By : black rose Date : 17 Sep 2008 08:47  
|
