คุณหนูปากร้ายกะเจ้าชายสุดPOp >.<I love u mY Prince #ตอนจบ


''อาว่ายีนส์มีโอกาสคบคนอื่นได้อีกนะลูก อย่ามาผูกมัดกับน้องเลย ที่สำคัญน้องแนน

ยังไม่พร้อมด้วย '' คุณพ่อแนนให้เหตุผล

''ครับ'' ยีนส์พยักหน้า แต่เค้าก็ยังไม่ถอดใจ

''เอาอย่างงี้แล้วกันนะถ้าแนนเรียนจบเมื่อไหร่เราค่อยมาพูดเรื่องนี้กันใหม่''คุณพ่อโยเสนอ

''คุณคะ'' คุณแม่โยจะขัด

''เอาน่า คุณพลมาขอด้วยตัวเองเราควรให้เกียรตินะ'' คุณพ่อโยห้ามไว้

***************************

''ผมรู้ดีว่าลูกสาวผมชอบพอกับใคร'' คุณพ่อแนนพูดขณะที่เดินออกมาจากห้องรับแขก

''ผมก็รู้ว่าลูกสาวคุณพลชอบพอกับลูกชายคนเล็กของผม” ทั้งสองคนหัวเราะอย่างรู้กัน

********************************************

หลังจากนั้นเกือบ1อาทิตย์ ยีนส์ก็ถูกส่งตัวกลับอังกฤษ เพื่อไปทำงาน เพราะเค้าได้เลื่อนตำแหน่ง ด้วยฝีมือของคุณพ่อโดยที่เค้าไม่รู้เรื่องหรอก แต่ถึงยังงัยยีนส์ก็ไม่ยอมตัดใจ เค้าบอกกับโยว่า เค้าจะกลับมา ถ้าจัดการทุกอย่างเสร็จหมดแล้ว แต่ก็คงอีกนาน.....

ตอนนี้เรื่องทุกอย่างผ่านพ้นไปด้วยดี โยกับแนนจะคบกันคุณแม่ของแนนก็ไม่ได้ขัดข้องอะไร เพราะเธอรู้ดีว่ายังไงเธอก็คงห้ามแนนไม่ได้ ช่วงเวลาปิดเทอมเป็นช่วงเวลาที่แสนมีความสุขสำหรับคนทั้งคู่ ได้ไปไหนมาไหนด้วยกันโดยที่ไม่ต้องกลัวใครจะมาว่า...

00.00น. วันที่ 4 /5 วันเกิดแนน

''HBD มึความสุขมากๆนะ ผมรักคุณนะที่รัก เราจะรักกันตลอดไปนะ '' เสียงของโย

ผ่านมาทางสายโทรศัพท์

''ขอบคุณค่ะที่รัก แนนก็รักโยเหมือนกันนะ'' แนนดีใจมาก โยเป็นคนอวยพรวันเกิดคนแรก

''แนนคับ...ช่วยเปิดหน้าต่างมาดูอะไรหน่อยเร็ว'' โยบอก

''อะไรอ่ะ ม่ายเอาง่ะ ดึกแล้ว กลัวผี...'' แนนหัวเราะ

''น่า นะ เปิดมาดูหน่อยเร็ว'' โยอ้อน

''ก็ได้ค่ะ..'' แนนลุกเดินมาเปิดผ้าม่าน

''โย!!!!!!'' แนนดีใจจนพูดไม่ออก โยพร้อมกับตุ๊กตาหมีตัวเบ้อเร้อ ยืนอยู่ข้างนอก

แนนรีบวิ่งลงมาจากบนห้องทันที

******

''มาได้งัย ดึกป่านนี้'' แนนวิ่งเข้าไปหาโย

''มาตามเสียงหัวใจเรียกร้อง'' โยพูดพร้อมกับยื่นตุ๊กตาหมีตัวใหญ่ถือดอกไม้ดอกเล็กๆ
ให้แนน

''ดอกไม้ดอกนิดเดียวเองอ่ะ ตั้งแต่คบกันมาโยยังม่ะเคยให้ดอกไม้แนนเลยน้า...''แนนบ่น

''แนนอยากได้หรอคับ....เอาไว้วันหลังโยจะซื้อให้ทั้งสวนเลยนะ'' โยพูด

''โยก้อบ้า พูดไปทั่วเลยอ่ะ'' แนนหัวเราะ

''รักโยที่สุดเลย'' แนนรับตุ๊กตาหมีมากอดไว้แน่น

''กอดตุ๊กตาแล้วจะไม่กอดคนให้ด้วยหรอ'' โยถามยิ้มๆ

''กอดสิ แล้วก็.....''แนนใช้ริมฝีปากเล็กๆของเธอประทับลงบนริมฝีปากเรียวบางของโย

''นี่แทนคำขอบคุณจากแนนนะ''แนนกอดโยไว้แน่นเหมือนไม่ต้องการจะแยกจากกันไป

''แนนจ๋าโยมีอะไรจะให้อีกนะ'' โยหยิบแหวนเรียบๆไม่มีลวดลายใดๆออกมาจาก

กระเป๋ากางเกง

''โยสวมให้นะ อย่าถอดหล่ะ เอาไว้เลิกรักโยเมื่อไหร่ค่อยถอดนะ'' โยยิ้มเศร้าๆ

''พูดอะไรอ่ะ....เค้าไม่ถอดหรอกน่า กลับบ้านได้แล้ว ขับรถดีๆนะ'' แนนบอกเพราะ

เห็นว่ามันดึกแล้ว

''ทราบแล้วครับ ไปก่อนนะ'' โยยื่นหน้ามาจุมพิตที่หน้าผากแนนเบาๆ

****************************

ที่โรงพยาบาล.....

''โย....อาการมันไม่ดีขึ้นเลยนะ อาว่าคงต้องผ่าตัดแล้วหล่ะ'' อาหมอบอก

''อาหมอฮะ โยจะตายมั๊ย'' โยหวั่นใจอยู่ไม่น้อย

''ถ้าการผ่าตัดสำเร็จ มันก็ไม่มีปัญหาหรอกโย แต่ว่า.......''อาหมอเงียบ

''โยทราบแล้วฮะ ว่าโอกาสไม่สำเร็จก็มีสูง โยฝากชีวิตไว้กับอาหมอนะฮะ''โยพูด

************************
********************
****************
****************
**************************
**************************
**************************
*************************************************


1สัปดาห์หลังจากวันเกิดแนน.......

''เราเลิกกันเถอะ!!!!!'' คำพูดนี่หลุดออกมาจากปากของโย

''อะไรนะ...'' แนนถึงกับพูดอะไรไม่ออก

''เราเลิกกันเถอะ....'' โยพูดซ้ำ

''ไม่...'' แนนทำท่าเหมือนจะร้องไห้

''โยล้อเล่นใช่มั๊ย เล่นแบบนี้แนนไม่ชอบเลยนะ'' แนนพูดด้วยเสียงสั่นเครือ

''คือ...โยเบื่อแล้วอ่ะ ที่ต้องมาคอยตามใจแนน....'' นี่คือเหตุผลของโย

''ที่ทำทั้งหมดหน่ะโยลำบากใจมากเลยนะ มันไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริงของโย'' โยพูด

''โย....'' แนนร้องไห้อย่างหนักหวังว่าจะให้คนที่เธอรักเห็นใจเธอบ้าง

''โย ยยยย ทำแบบนี้ทำไมอ่ะ ..... ไม่รักเค้าแล้วหลอกเค้าทำไมอ่ะ ฮือ อออออ ''

แนนร้องไห้ไม่หยุด จับที่ตัวโยแล้วเขย่าแรงๆ ทั้งทุบ ทั้งตี แต่โยก็ยังคงทำตัวเย็นชา
กับแนน

''โยไม่รักแนนแล้วหรอ....ไหนโยบอกว่าเราจะรักกันตลอดไปไง โยจ๋าอย่าไปเลยนะ''

แนนกอดโยแน่น ร้องไห้ฟูมฟาย เหมือนเด็ก

''แนนพอเถอะ'' โยฝืนพูดทั้งๆที่เค้าไม่อยากทำอย่างนี้แต่ก็ตัดสินใจทำมันไปแล้ว ในใจเค้าเสียใจยิ่งกว่าแนนอีก

''ขอโทษนะ เราคงเป็นอย่างนี้ต่อไปไม่ได้แล้วหล่ะ แนนลืมโยซะเถอะ'' โยพูด

''โย....ไม่เอานะ ให้แนนทำอะไรก็ได้นะ แนนจะไม่ดื้อ ไม่ซน จะเชื่อฟังโยทุกอย่าง

โยอย่าทิ้งแนนนะ.....ฮือออือ แนนสัญญา'' แนนสะอึกอื้น อ้อนวอนโย

''ไม่อ่ะ'' โยก้มหน้าร้องไห้สงสารแนน

''โยตัดสินใจแล้ว ลืมคนเลวๆอย่างโยเถอะ'' โยใช้มือปาดน้ำตา

''ไม่มีเหตุผลเลย โยไม่รักแนนแล้ว โยไม่รักแนนแล้ว โยใจร้าย......โยทำแบบนี้กับ
ทุกคนที่รักโยใช่มั๊ย......'' ตอนนี้แนนทำอะไรไม่ถูก เธอเหมือนกับคนบ้าที่อ้อนวอน ขอให้คนรักของเธอเห็นใจ แต่เค้าก็ช่างใจร้ายเสียเหลือเกิน โยไม่แม้แต่จะมองหน้าแนน
เค้านิ่งเงียบ ไม่พูด ไม่ตอบอะไรทั้งนั้น โยไม่รักแนนแล้วเหรอ โยจะทิ้งคนที่เค้ารักได้ลงจริงๆหรอ ทำไมโยถึงทำแบบนี้หล่ะ.......................

''โยอยากกบับไปใช้ชีวิตเหมือนเดิมที่ไม่มีข้อผูกมัด ขอโทษนะแนน'' โยแกะมือแนนออก
แล้วเดินจากไปอย่างไม่มีเยื่อใย

''โย.....'' แนนทรุดตัวลงกับพื้น ทำไมโยถึงใจร้ายอย่างนี้ แนนไม่มีเรี่ยวแรงที่จะ
ทำอะไรต่อไปอีกแล้ว ตอนนี้มันก้อเหมือนกับตายทั้งเป็น ความรักที่คิดว่ามีอยู่จริง มันกลับพังทลายลงไปต่อหน้าต่อตาอย่างไม่มีเหตุผล แล้วต่อไปจะให้เธอรักใครได้อีก..

http://www.dseason.com/coolsong/coolsong_play.php?id=3372


จากครั้งเราเคยมีกัน อยู่ๆ ก็พลัน มาทิ้งกันไป
เจ็บช้ำเธอทำกันลงได้ หักอกห้ามใจไม่เคยลืมลง

เจ็บนี้มันแรงเกินตัว เรื่องราวในหัว มันตามมันเตือน
เจ็บพร้อมจะยอมฟั่นเฟือน สติเลอะเลือนถ้าลืมได้ลง

ไม่อยากรู้ว่าตัวเองเป็นใคร ไม่อยากรู้ว่าเคยรักใคร
ไม่อยากรู้ว่าเคย เคยถูกใคร หลอกจนเสียคนอย่างนี้
ไม่อยากรู้ว่าตัวเองเป็นใคร ไม่อยากรู้ว่าเคยนอนร้องไห้
ไม่อยากรู้ว่าเคย เคยให้ชีวิตใครไป

เจ็บลึกมันจมลงใจ สลบไสลไปเลยคงดี
ให้ฟื้นมาเป็น เป็นคนที่ไม่มีเรื่องราวไม่มีหัวใจ

ไม่อยากรู้ว่าตัวเองเป็นใคร ไม่อยากรู้ว่าเคยรักใคร
ไม่อยากรู้ว่าเคย เคยถูกใคร หลอกจนเสียคนอย่างนี้
ไม่อยากรู้ว่าตัวเองเป็นใคร ไม่อยากรู้ว่าเคยนอนร้องไห้
ไม่อยากรู้ว่าเคย เคยให้ชีวิตใครไป

ไม่อยากรู้ว่าตัวเองเป็นใคร ไม่อยากรู้ว่าเคยรักใคร
ไม่อยากรู้ว่าเคย เคยถูกใคร หลอกจนเสียคนอย่างนี้
ไม่อยากรู้ว่าตัวเองเป็นใคร ไม่อยากรู้ว่าเคยนอนร้องไห้
ไม่อยากรู้ว่าเคย เคยให้ชีวิตใครไป


********************************************

''ปริ้นส์คะ รอด้วยค่ะ'' เหล่าMemberของโยร้องเรียก หลังจากที่โยเลิกกับแนนไป
โยก็กลับมาเป็นเจ้าชายของทุกคนเหมือนเดิม เพราะสาวๆMemberของโยไม่เคยจะเลิกคลั่งไคล้ในตัวเค้าเลย โยวางตัวดีกับทุกๆคน ให้ความสำคัญกับทุกๆคน

''น้ำฝนเป็นงัยบ้าง สบายดีมั๊ย'' โยเดดินเข้าไปโอบเอวน้ำฝน

''พวกเราคิดถึงปริ้นส์มากเลยค่ะ เลิกกับแนนแล้วสินะคะ'' พลอยหนึ่งในนั้นพูดขึ้น

''ฮะ...เลิกแล้ว ทุกคนอย่าไปสนใจเลย เรื่องมันจบไปแล้ว เราไปทานข้าวกันเถอะฮะ''

เรื่องราวและการกระทำเก่าๆของโยย้อนกลับคืนมา ตำแหน่งเจ้าชายสุดPOpกลับมาเป็นของเค้าอีกครั้ง ทร่ามกลางความปวดร้าวของใครบางคนที่ยืนมองอยู่ คนที่ได้แต่ยืนมองดูอยู่ห่างๆ แต่ก็คงไม่มีใครรู้ว่าโยที่ทำเป็นยิ้มแย้มแจ่มใสแต่จริงๆแล้วหัวใจพังยับเยิน

''แนนมายืนทำไรอยู่ตรงนี้'' เคียวและเพื่อนๆเข้ามา ทุกคนรู้ดีว่าไม่ควรพูดถึงโยอีก

''เออ...มาเข้าห้องน้ำหน่ะ'' แนนตอบไป

''แนนว่า เรารีบไปกันเถอะ'' แนนทำท่าจะวิ่งหนีไป เมื่อเห็นโยกำลังจะเดินผ่านมา

''แนนนั้นพี่โยเจ้าชายของเธอหนิ่'' (ไหนบอกว่าไม่ควรพูดถึงโยฟร่ะ)

โยเดินผ่านหน้าแนนไปช้าๆ โดยที่ไม่แม้แต่จะหันมามองหน้าเธอซักนิดเดียว


''เค้าไม่ใช่เจ้าชายของชั้นแล้วหล่ะ ไม่ใช่ของชั้นอีกต่อไป......ฉันเกลียดเค้า''

************************************

''เค้ากลับบ้านก่อนนะ'' แนนเดินมาบอกเพื่อนๆ

''แนนรอเคียวก่อนจิ เด๋วไปส่งวันนี้ไม่มีใครมารับไม่ใช่หรอ'' เคียวถามอย่างเป็นห่วง

''ไม่เป็นรัยหรอกกลับเองได้'' แนนตอบแล้วยกมือขึ้นบ๊ายบายเพื่อนๆ

แนนเดินไปเรื่อยๆอย่างไม่มีจุดหมาย

''โอ๊ย....เจ็บนะ'' แนนโดนชนล้มลงไปกับพื้น

''ขอโทษฮะ ผมไม่ได้ตั้งใจ ไม่เป็นอะไรใช่มั๊ย''เสียงคนที่ชนพูดขึ้น

''โย.....'' แนนนิ่งไปซักพัก

''เออ..รุ่นพี่คับไม่เป็นรัยใช่มั๊ย ผมขอตัวก่อนนะคับ'' เมื่อพูดจบก้อพยุงแนนให้ลุกขึ้นแล้วรีบเดินไป

''เฮ้อ....ไม่ใช่โย.บ้าจริงๆเลยเราจะไปคิดถึงเค้าอยู่ได้'' แนนยิ้มเศร้าๆกับตัวเองแล้วเดินต่อไป

*******************************

ที่ในหมู่บ้าน

''อ้าวน้องสาวคนสวย....จะไปไหน ให้พี่ไปส่งมั๊ยจ๊ะ'' จิ๊กโก๋แถวนั้นแซว

แนนรีบซอยเท้าถี่ขึ้น อยุ่แถวนี้คงไม่ปลอดภัยแล้ว.......

''จะรีบไปไหนหล่ะ......'' พวกนั้นเริ่มเดินตาม และเข้ามาถูกเนื้อต้องตัวแนน

''โยจ๋าช่วยแนนด้วย'' แนนคิดในใจ ถ้าเป็นเมื่อก่อนโยคงจะรีบมาช่วย และคงไม่ปล่อยให้ใครมายุ่งกับแนนแบบนี้

''ปล่อยนะ ...ปล่อย'' พวกนั้นจับข้อมือแนน ไม่ปล่อย แนนพยายามดิ้นๆแต่ก็ไม่หลุด

''ไปกับพี่เถอะนะจ๊ะ.....555'' พวกนั้นหัวเราะสะใจ

''เฮ้ย.....ปล่อยผู้หญิงนะเว้ย'' เสียงที่แนนคุ้นหูดังขึ้น อีกครั้ง ไม่ผิดแน่ โยเค้าตามเธอมา

''โย....'' แนนร้องไห้ออกมา

''อ้าวไอ้นี่ ยุ่งไม่เข้าเรื่องนะเนี่ย วอนซะแล้วไอ้น้อง เฮ้ยจัดการดิ่'' พวกนั้นกรูกันเข้ามารุม
ทำร้ายโย ส่วนโยก้อสู้สุดชีวิต เค้าไม่มีอะไรจะต้องเสียอีกแล้วนี่ โยซัดพวกนั้นด้วยแรงทั้งหมดของเค้า

''ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วย......ใครก้อได้ช่วยที'' แนนร้องตะโกนไม่หยุด พอตั้งสติได้เธอก้อรีบกดโทรศัพท์แจ้งตำรวจทันที ที่พวกนั้นชุลมุนกันรุมโยอยู่

''ตำรวจๆตำรวจมาแล้ว พวกแกไม่รอดแน่'' แผนเดิมวิธีเดิมใช้ได้ผล แนนตะโกนเสียงดัง และดูเหมือนจะมีเสียงรถผ่านมาทางนี้ ทำให้พวกนั้นรีบวิ่งกระจัดกระจายไปคนละทาง

แนนรีบวิ่งเข้ามาดูโยที่นอนตัวงออยู่

แนนกอดโยไว้แน่น ค่อยๆประคองโยขึ้นมา

''โย เปงงัยบ้างอ่ะ'' แนนยิ้มดีใจ

''ไม่เปนรัยหรอก''โยตอบยิ้มๆทั้งที่ตัวเองก้อไม่ไหวแล้วทั้งอาการบาดเจ็บและโรคที่กำเริบ

''ฮือๆๆโยมาได้ยังงัย โยไม่รักแนนแล้วไม่ใช่หรอ ฮือออออ ฮืออ'' แนนสะอึกสะอื้น

''โยรู้ว่าเด็กดื้ออย่างแนนต้องกลับบ้านเอง วันนี้ไม่มีใครมารับไม่ใช่หรอ'' โยพูด

''โย...ฮือๆๆๆ แนนขอโทษ โยต้องเจ็บตัวเพราะแนนอีกแล้ว แนนขอโทษ'' แนนร้องไห้

''ไม่เป็นรัยนะ อย่าร้องไห้สิ แผลนิดเดียวเอง'' โยฝืนยิ้ม ทั้งที่จมกองเลือดอยู่

''แหวนหนิ่....''โยค่อยจับมือแนนมีสัมผัวที่หน้าเค้า ตอนนี้โยมองไม่เห็นแม้กระทั่งหน้าแนนแล้ว ดวงตาของเค้าค่อยๆพร่ามัว

''แนนยังใส่มันอยู่'' โยพูด...น้ำตาของเค้าค่อยๆไหลออกมา

''ก้อโยบอกว่าถ้าเลิกรักโยเมื่อไหร่ให้ถอด แต่แนนยังรักโยอยู่นี่แนนจะไม่ถอดแหวนเป็นอันขาด'' แนนกอดโยแล้วร้องไห้อย่างหนัก

''โยขอโทษนะ ที่ทำให้แนนต้องเสียใจ โยรักแนนนะ โยแนนคนเดียว และจะรักแนนตลอดไป..........'' นี่อาจเป็นครั้งสุดท้ายที่เค้าจะได้บอกรักแนนก็ได้ ร่างกายของโย
คอยๆนิ่งลง

''โย......โยยย...โยยยจ๋า...ฮืออ อย่าเปนรัยนะไอ้คนบ้า'' แนนร้องไห้ไม่หยุดกอดโยไว้แน่น

''ไหนบอกว่าจะไม่ทิ้งกันไง ทำไมเป็นคนโกหกอย่างงี้หล่ะ เค้าไม่ชอบเลยนะ''

''โยตื่นสิ.. บอกให้ตื่นไง ...ได้ยินมั๊ยว่าแนนก้อรักโย ตื่นมาฟังก้อสิ โย ฮืออออๆๆๆๆ''

เลือดของไหลออกมาเต็มๆไปหมด ร่างกายของเค้าบอบช้ำมาก

ไม่นานนักรถตำรวจก้อมาถึง พวกเค้าทำการเคลื่นย้ายโยไปที่โรงพยาบาลอย่างรวดเร็ว

************************************************


ที่โรงพยาบาล....

''นี่ เป็นของคนไข้ที่เราพบในกระเป๋ากระโปรงหน่ะค่ะ'' นางพยาบาลยื่นของสิ่งหนึ่งให้แนน

''กระเป๋าสตางค์ กับ MP4 หรอ ขอบคุณค่ะ'' แนนรับไว้

คุณพ่อ คุณแม่ของโยมาถึง รวมทั้งแม่นมของโยด้วย.....

''ฮือ....แนนขอโทษค่ะ'' แนนเข้ามากอดทุกคนไว้

''แนนเป็นต้นเหตุให้โยต้องเป็นแบบนี้ ขอโทษค่ะ ขอโทษค่ะ.....''แนนขอโทษไม่หยุด

''ไม่เป็นรัยหรอกน้องแนน คุณลุงเชื่อว่าเจ้าโยมันเต็มใจ....''คุณพ่อโยพูด

''เออ..คุณหมอออกมาแล้วค่ะ'' แม่นมบอก

''พี่พลครับ คือว่า เราต้องทำการผ่าตัดอย่างเร่งด่วน'' คุณหมออาของโยพูด

''ผ่าตัดอะไรกัน ถึงขั้นต้องผ่าตัดกันเลยหรอ'' คุณแม่โยตกใจแทบเป็นลม

''เออ คือว่า เจ้าโยหน่ะมีอาการของโรคหัวใจ....จำเป็นต้องผ่าตัด''

''โย...เป็นโรคหัวใจ...'' แนนอึ้ง

''ไม่มีใครรู้เลย มันไม่บอกให้ใครรู้เลย'' คุณพ่อโยนิ่ง

''ความจริงผมก้อให้โยรีบบอกพี่แล้วนะครับ แต่ว่าเจ้าโยมันไม่ยอมบอก สำหรับเรื่องการผ่าตัดหน่ะ ผมก้อเร่งหลานแล้ว แต่ว่าโยขอเวลาอีกซักพัก ผมไม่คิดว่าจะมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น '' คุณอาหมอพูด

''แล้วโอกาศรอดหล่ะคะ'' แม่นมถาม

''จริงๆโอกาศรอดก็มีอยู่พอควรนะ แต่ว่าตอนนี้ร่างกายของโยบอบช้ำมาก หมอเลยรับรองอะไรไม่ได้ทั้งนั้น มันขึ้นอยู่ที่ตัวคนไข้''

''แต่หมอจะพยายามเต็มที่นะ สุดความสามารถที่หมอมี'' อาหมอพูด

''ฝากด้วยนะ'' คุณพ่อโยพูด

ตอนนี้ทุกคนอยู่ในอาการนิ่ง ทำอะไรไม่ถูก เพราะโยไม่เคยบอกเรื่องนี้ให้ใครรู้เลย
ทุกคนตกใจกับเรื่องนี้ ไม่ทางไหนที่พวกเค้าจะช่วยโยได้นอกจากการรอคอย....

การผ่าตัดเริ่มขึ้น

แนนที่ชุดเต็มไปด้วยเลือดนั่งร้องไห้ไม่หยุด ทำไมฟ้าถึงโหดร้ายกับเธอถึงเพียงนี้

แนนนึกขึ้นได้ก็เลยหยิบMP4ของโยขึ้นมาฟัง......เมื่อกด Playก้อมีเสียงเพลงดังขึ้น

http://www.dseason.com/coolsong/coolsong_play.php?id=1114

จะเป็นดั่งเที่ยนที่ส่องแสง ส่องแสงเป็นทางให้เธอเห็น
ได้พบสักคนที่เป็นคนของเธอ จะทำเท่าที่เวลาฉันมี

จะยอมละลายด้วยเปลวไฟ น้ำตาเทียนก็รินไหล
สุดท้ายก็เหลือแค่ผงธุลี สิ่งเดียวเท่านี้ที่ฉันให้เธอ

ยอมเพราะอยากอยู่ใกล้ๆเธอ เวลาของฉันก็น้อยลงทุกที
อยากรักเธอนานกว่านี้ แต่ใจฉันมันเริ่มละลาย

จะเป็นเทียนเล่มสุดท้าย ที่ใจฉันยอมจะทำ
ยอมละลายตัวเองเพื่อเธอ เพื่อคนที่รัก
จะเป็นเทียนเล่มสุดท้าย ส่องแสงให้เธอได้เห็น
รักของฉัน ไม่จำเป็นต้องได้เธอมาครอบครอง
อยากให้เธอได้เจอคนที่เธอรัก

จะเป็นดั่งเทียนที่ส่องแสง ส่องแสงเป็นทางให้เธอเห็น
สุดท้ายก็เหลือแค่ปมที่มี สิ่งเดียวเท่านี้ที่ฉันให้เธอ

ยอมเพราะอยากอยู่ใกล้ๆเธอ เวลาของฉันก็น้อยลงทุกที
อยากรักเธอนานกว่านี้ แต่ใจฉันมันเริ่มละลาย

จะเป็นเทียนเล่มสุดท้าย ที่ใจฉันยอมจะทำ
ยอมละลายตัวเองเพื่อเธอ เพื่อคนที่รัก
จะเป็นเทียนเล่มสุดท้าย ส่องแสงให้เธอได้เห็น
รักของฉัน ไม่จำเป็นต้องได้เธอมาครอบครอง
อยากให้เธอได้เจอคนที่เธอรัก

เป็นแค่แสงเทียนเล่มสุดท้ายให้เธอ

แนนคับนี่คงเป็นโอกาศสุดท้ายที่โยจะได้พูดกับแนนนะ

ถึงโยจะไม่ได้เห็นหน้าแนนก้อตาม

สิ่งแรกที่โยจะบอกก้อคือโยขอโทษนะ ที่ไม่ได้บอกแนน เรื่องที่โยป่วย

โยไม่อยากให้แนนคิดมาก ไม่อยากให้แนนเป็นทุกข์ เพราะโยรู้ดีว่าการผ่าตัดมันอาจจะ
ไม่สำเร็จก้อได้

มีสิ่งนึงที่โยรู้ว่าทำผิดกับแนนมากๆ ถ้าย้อนเวลากลับไปได้โยจะไม่ทำแบบนี้ นั่นก็คือการ

บอกเลิกแนน ตอนนั้นทุกอย่างมันตีกันวุ่นวาย โยไม่รู้จะทำยังไง โยคิดแค่ว่าให้แนนตัดใจ

จากโยซะ แต่เมื่อมาคิดดูอีกที โยคงเป็นคนที่เลวมากๆ โยทำให้แนนต้องเสียใจมากๆ

ถึง2ครั้ง เสียใจกับการที่โยบอกเลิก เท่านี้แนนก็เจ็บเจียนตายแล้ว และถ้าหากโยเป็น

อะไรไปอีก แนนก็คงต้องร้องไห้เสียใจอีกรอบ โยขอโทษนะ โยนี่มันแย่จริงๆเลย

ทำให้แนนเสียใจได้ตลอดเวลา ตลอดเวลาที่เราคบกันมา แนนสอนให้โยได้รู้จักกับคำว่า

รักที่แท้จริง แนนทำให้คนที่กลัวความรัก ได้มีหัวใจที่สดใสขึ้นมาอีกครั้ง แนนทำให้โยได้

รู้จักการให้ ให้โดยที่ไม่หวังสิ่งตอบแทนใดๆ แนนทำให้โยรู้จักความรักที่ไม่ต้องการ

การครอบครอง ความรักที่บริสุทธิ์ ถ้าไม่มีแนน ก็คงไม่มีโยคนนี้....ขอบคุณนะครับที่รัก

ขอโทษอีกครั้งกับสิ่งเลวร้ายทั้งหมดที่โยได้ทำกับแนน ให้อภัยโยนะ ให้อภัยโยอีกครั้ง

เหมือนที่แนนเคยทำไง.......โยอยากบอกแนนว่า ถ้าโยต้องเป็นอะไรไป

''ขอให้แนนเข้มแข็งให้มากๆ ใช้ลมหายใจที่มีอยู่แทนโย
โยจะไม่ขอให้แนนจดจำโยไว้ เพราะถ้าหากวันไหนที่แนนเจอคนที่แนนรักอีกครั้ง
แนนก็จงรักเค้าคนนั้นให้มากๆ ไม่ต้องเหลือพื้นที่ในใจไว้ให้โย
โยอยากให้แนนได้พบเจอกับสิ่งดีๆ อย่ามาจมปรักกับโย
อย่าวนเวียนอยู่กับความทรงจำเก่าๆ อย่าเป็นทุกข์เพราะโย อย่าร้องไห้สิครับที่รัก
โยเห็นนะ เป็นแบบนี้โยไม่สบายใจเลย ไม่ต้องห่วงหรอกว่าโยจะไม่รักแนน
โยรักแนนเสมอนะ รักแนนมากกว่าชีวิตของโยอีก
แต่ว่าถ้าโยจำเป็นต้องไปไหนไกลๆ ก็ขอให้แนนคิดว่า ฟ้าเค้ากำหนดไว้อย่านั้น
อย่ามัวแต่มาเสียใจอยู่เลย ชีวิตคนเรามันต้องก้าวเดินต่อไป ''

อืมม...ลองถอดแหวนดูสิ คับ โยมีอะไรจะบอก.....เสียงโยเงียบลง

แนนค่อยๆถอดแหวนเรียบๆออกมา ภายใต้ของแหวนสลักคำว่า

โยจะรักแนนตลอดไป แนนไม่เคยเห็นข้อความที่ซ่อนอยู่นี้เลย

แนนคับโยรักแนนที่สุดเลยนะ ถ้าวันที่แนนถอดแหวนออกคือวันที่แนนไม่รักโยแล้ว แนนก็จะได้รู้ว่า โยจะรักแนนตลอดไป...

จะเก็บเธอในใจฉันตลอดไป

     รักแนนนะเจ้าหญิงของโย

*-*-*-*-*-*-*-*-*-*--*-*-*-*--*----*--*-*----*-*-*-*-*-*--*-

''โยจ๋า....แนนก้อรักโยนะ โยต้องตื่นขึ้นมาฟังแนนนะ มีตั้งหลายเรื่องที่แนนยังไม่ได้

บอกให้โยรู้ ตื่นมาฟังนะโย'' แนนทรุดตัวลงกับพื้นร้องไห้จนตาบวมไปหมด

การผ่าตัดดำเนินต่อไป........เรื่อยๆ คุณพ่อเดินออกมาคุยกับคุณพ่อโยซักครู่แล้วก้กลับเข้าห้องไป

''หนูแนนกลับบ้านเถอะจ๊ะ พรุ่งนี้ค่อยมา'' คุณแม่โยบอก

''เออแนนของอยู่เฝ้าโยนะคะ'' แนนขอร้อง

''อย่าเลย โยไม่เป็นรัยหรอกจ๊ะ ตอนนี้ย้ายเข้าห้องพิเศษแล้ว กลับไปก่อนเถอะนะ''

''เออ...'' แนนนิ่ง

''กลับเถอะจ๊ะ เด๋วพุ่งนี้โยก้อปลอดภัยแล้ว'' คุณแม่โยพูด

''ก็ได้ค่ะ'' แนนจำเป็นต้องกลับ แต่โดยดี

''เด๋วให้คนขับรถไปส่งนะจ๊ะ'' คุณแม่โยลูบผมแนนเบาๆ

''ค่ะ'' แนนก้มหน้าร้องไห้แล้วเดินออกไป

โดยไม่ได้หันกลับมาเห็นว่าคุณแม่ของโยก็ยืนร้องอย่างหนักเหมือนกัน........

************************************************

เช้าวันใหม่....ที่โรงพยาบาล

''เออ...โยหล่ะค่ะ'' แนนวิ่งเข้ามาหาคุณหมอ

''คือ หมอพยายามสุดความสามารถแล้ว'' คุณหมอส่ายหัว

''ไม่จริงอ่ะ....ไหนเมื่อวานบอกว่าโยอยู่ห้องพิเศษห้องนี้ไงคะ'' แนนสับสน

''โยเค้าไปตั้งแต่เมื่อวานตอนดึกๆแล้ว'' คุณหมอพูด

''คุณหมอโกหก คุณหมอเอาโยไปซ่อนไว้ที่ไหนคะ ''

''ใครพาโยไปไหนอ่ะ เอาโยคืนมานะ เอาโยคืนมา ฮืออออ'' แนนร้องไห้อีกครั้ง

''แล้วคุณพ่อคุณแม่โยหล่ะคะ ท่านอยู่ไหน'' แนนสะอึกสะอื้นถาม

''ทางเราก็ติดต่อไม่ได้เลย ไม่ทราบว่าหายไปไหนกัน'' คุณหมอตอบ....

''ทราบแล้วค่ะ ''

''โยตายแล้วจริงๆหรอ ไม่จริงใช่มั๊ย แนนฝันไปใช่มั๊ย''

แนนไม่มีโอกาสแม้จะได้เห็นหน้าโยครั้งสุดท้าย............ไม่มีโยแล้วใช่มั๊ย

*************************************
http://www.ijigg.com/songs/V2B0CG4P0


แนนไปที่บ้านของโยที่ตอนนี้ปิดตายไม่มีใครอยู่เลยซักคน ทุกคนในครอบครัวโยหายไปกันหมด

''อ้าวคุณแนน มาพอดีเลย'' เสียงคนขับรถของโยพูด

''เออคุณลุง....'' แนนตกใจ

''คุณโยสั่งไว้ว่า ให้พาคุณแนนไปที่ที่นึงครับ''

''เออค่ะ '' แนนขึ้นรถไปอย่างว่าง่าย

รถค่อยๆแล่นออกไป มุ่งหน้าไปที่ใดซักแห่ง ......................

เบื้องหน้าของแนนเป็นสวนดอกไม้ขนาดใหญ่ ดอกไม้สวยๆเต็มไปหมด นี่คงเป็นสิ่ง
สุดท้ายที่โยจะมอบให้แนน

''คุณสั่งไว้ว่าให้พาคุณแนนมาที่นี่แหละครับ....''คนขับรถบอก


ภาพเวลาเก่าๆค่อยๆย้อนกลับคืนมา

''ดอกไม้ดอกนิดเดียวเองอ่ะ ตั้งแต่คบกันมาโยยังม่ะเคยให้ดอกไม้แนนเลยน้า...''แนนบ่น

''แนนอยากได้หรอคับ....เอาไว้วันหลังโยจะซื้อให้ทั้งสวนเลยนะ'' โยพูด

''โยก้อบ้า พูดไปทั่วเลยอ่ะ'' แนนหัวเราะ

***** โย.....********

ตลอดเวลา 3 ปี แนนใช้ชีวิตอยู่โดยที่ไม่มีโย ไปเรียน ไปทำกิจกรรมต่างๆเหมือนปกติ

เธอคิดจะตามหาโย แต่ก็ไม่รู้จะเริ่มจากที่ไหน แม้แต่คุณพ่อของเธอก็ไม่รู้ว่าครอบครัว

ของโยอยู่ที่ไหน โยตายไปแล้วจริงๆ ไม่มีโยที่แนนรู้จักอยู่บนโลกใบนี้อีกต่อไป

ช่วงเวลาอันทุกข์ทรมานค่อยๆผ่านไป แนนกลับเป็นคนสดใสเหมือนเดิม

มีคนเข้ามีจีบแนนมากมาย แต่แนนก็ไม่สนใจใครเลย เธอยังคงเป็นคุณหนูปากร้าย

เหมือนเดิม แต่ตอนนี้เจ้าชายสุดPOpของเธอได้หายไปแล้ว


ไม่มีวันไหนเลยที่แนนจะไม่คิดถึงโย และวันนี้ก็เช่นเดียวกัน มันเป็นวันเกิดของแนน


ที่สนามบาส แนนมานั่งรอโยที่นี่ทุกวัน

''โยจ๋า....สามปีแล้วสินะ แนนคิดถึงโยจังเลยอ่ะ โยกลับมาหาแนนได้มั๊ย''

''แต่ไม่ดีกว่า.... โยรอแนนนะ เด๋วซักวันนึงแนนจะตามไปหา ไปอยู่กับโย แล้วเราจะไม่มี

วันพรากจากกันไง'' แนนพูดอยู่คนเดียว ร้องไห้อยู่คนเดียว

''ต่อไปแนนจะไม่ร้องไห้ให้โยเห็นแล้วนะ ตอนนี้แนนไม่ใช่เด็กขี้แยแล้ว

โยไม่ต้องห่วงเลย'' แนนหัวเราะออกมาเบาๆ


''ไม่จริงหรอกมั้ง.....'' เสียงโยดังขึ้น แนนพยายามมองหาต้นเสียงนั้นแต่ก็ไม่เห็นใคร

''สงสัยจะตาฝาด'' แนนยิ้มเศร้า

''โยไม่เชื่อหรอก...ดูสิยังร้องไห้อยู่เลย'' โยค่อยๆเดินเข้ามากอดแนนจากด้านหลัง

''โย โยหรอ แนนไม่ได้ฝันไปใช้มั๊ยเนี่ย'' แนนหลับตา แล้วรับสัมผัสอันอบอุ่นที่เธอ
ห่างเหินไปแนน

''โยจริงๆด้วย '' แนนค่อยๆลืมตาขึ้นมา

''โยยังไม่ตายใช่มั๊ย'' แนนดีใจกอดโยไว้แน่น

''ม่ายใช่....โยตายแล้วนี่เป็นวิญญาณของโย มาหาแนน....หึหึหึ'' โยหัวเราะ

''โยบ้า...'' แนนทุบโยไม่หยุด

''โอ๋ๆ ไม่แกล้งแล้วคร้าบ โยยังไม่ตาย นี่ตัวเป็นเลยคับที่รัก'' โยพูดพร้อมกับกอดแนนไว้

''โยใจร้ายหายไปไหนมา ทิ้งให้เค้าต้องอยู่คนเดียว'' แนนกอดโยทั้งน้ำตา

''โยขอโทดนะคับ...คุณพ่อคุณแม่ย้ายโยไปที่ฝรั่งเศส จิงๆโยก็คิดว่าจะไม่ได้กลับมาเจอแนนอีกแล้ว รู้มั๊ยว่าโยหลับไปนานมากเลยนะครับ ทั้งที่การผ่าตัดสำเร็จ แต่ว่าโยก็ไม่ฟื้น พอตื่นขึ้นมาก็ต้องทำกายภาพบำบัดอีกตั้งหลายปี จนแข็งแรงเป็นปกติแบบนี้ '' โยบอก

''แนนมารอโยทุกวันเลยนะ'' แนนบอก

''ครับ....ขอบคุณมากเลย โยก็รีบกลับมาหาแนนแล้วนี่งัย''โยยิ้ม พร้อมกับจูบที่ริมฝีปากของแนนเบาๆ

''โยรักแนนนะ'' แนนได้ยินคำพูดนี้จากปากของโยอีกครั้ง

''แนนก็รักโยค่ะ''

''รักแนนที่สุด เลยเจ้าหญิงตัวน้อยๆของโย'' ทั้งสองคนกอดกันแน่น

บรรยากาศของความรักอบอวลไปทั่ว เพราะความรักทำให้คนทั้งสองได้กลับมาพบกัน

อีกครั้ง นิยายเรื่องนี้อาจจะจบลงแต่ชีวิตของทุกคนยังต้องดำเนินต่อไป

การที่เราได้มอบความรักให้แก่กัน เป็นความสุขที่สุด ดูแลความรักของคุณให้ดี

เพราะไม่แน่ว่า คนที่คุณรักจะอยู่กับคุณไปได้นานแค่ไหน รักกันให้มากๆ

รู้จักคำว่าให้อภัยซึ่งกันและกัน

ฟังเพลงนี้หน่อยนะ http://www.narak.com/vote.php?id=201878

สุดท้ายนี้เค้าขอให้ความรักจงบังเกิดแก่ทู้กกกกกกกคน.......

รักคนอ่านที่สุดเลยจ้า........

By : >.<    Date : 26 May 2007 10:02       

ความเห็นที่ # 1 / 2550 ( 2269645 )

จบได้ซึ้งจัง ชอบมากๆเลย มาเม้นแระน่ะคับรักคนเเต่งเหมือนกัน

By : เอ็มคุง    Date : 26 May 2007 10:19   

ความเห็นที่ # 2 / 2550 ( 2269682 )

แงแงแง อ่านแร้ว ร้องไห้ ฮือๆๆๆๆ จบแร้วจิงๆหรอเนี้ย แร้วพี่จา

แต่งเรื่องใหม่อีกป่าวคะ รี่ว่าเรื่องใหม่ด้วยน้า คิดถึงที่สุดเลย(ถึงจาม่ะ

รุจักก้อเหอะ)

By : กู|ปJดี้    Date : 26 May 2007 10:34   

ความเห็นที่ # 3 / 2550 ( 2269687 )

จบแล้วววว...
คนแต่งจะรู้มั้ยเนี๊ยะ..ว่าทำให้แฟนผมต้องน้ำตาไหลเลยอ่ะ...

ซึ้งได้ใจจริงๆ .. ให้คะแนนเต็มไปเลย

By : blackrose    Date : 26 May 2007 10:36   

ความเห็นที่ # 4 / 2550 ( 2269883 )

หว้า จบแล้วอะ อยากอ่านต่อจังคับ ดีใจ ที่ความรักในเรื่องสมหวังจัง แต่ทำไมมันช่างต่างอะไรจากผมเช่นนี้ ผมเหงาจัง

By : dad    Date : 26 May 2007 11:57   

ความเห็นที่ # 5 / 2550 ( 2269967 )

ถ้าจบแบบเศร้าๆนะ จะฆ่าคนแต่ง

ลุ้นแทบแย่

สุนกมากๆค่ะ

By : mInT    Date : 26 May 2007 12:24   

ความเห็นที่ # 6 / 2550 ( 2270382 )

ซึ้งมากมายค้าบผม

By : [m]L[a]    Date : 26 May 2007 14:46   

ความเห็นที่ # 7 / 2550 ( 2271186 )

เก่งมากคับ

จบซึ้งอีกอ่ะ

เค้าเกือบร้องไห้ตามเยย

อิอิ ยังไงก็อย่าลืมมี ตอนพิเศษ มั้งนะเค๊บ..

มิสๆ + คนแต่ง เค๊บ!~

By : ไอ้บ้า_งับ    Date : 26 May 2007 19:20   

ความเห็นที่ # 8 / 2550 ( 2271258 )

เย้ ๆๆๆ ลุ้นตั้งนานอ่า ขอบคุณนะคับคนแต่งที่ทำให้สมหวัง อิอิ

By : kids    Date : 26 May 2007 19:45   

ความเห็นที่ # 9 / 2550 ( 2271413 )

ช้อบ ชอบ
สนุกด้วย

By : ปังเย็น    Date : 26 May 2007 20:35   

ความเห็นที่ # 10 / 2550 ( 2271485 )

โห ... อ่านไปร้องไห้ไป

ยังกะคนบ้า

ตอนแรกนึกว่าโยจาตายอ่ะ

ดีใจ ๆ ที่โยไม่ตาย ^________^

By : น้องแต้ว    Date : 26 May 2007 21:06   

ความเห็นที่ # 11 / 2550 ( 2271548 )

ขอบคุณค่ะ ขอบคุณทุกๆคนมากเลยนะที่เป็นกำลังใจให้เค้ามาตลอด
ทั้งที่อ่านแล้วเม้นหรือจาไม่เม้นก้อตาม ยังไงก้อถือว่าติดตามผลงานของเค้า เหอะๆ จบซะแระ เอาไว้ว่างๆจะแวะมาที่บอร์ดนี้ใหม่นะคะ
ตอนนี้เปิดเทอมแล้วไม่มีเวลาเหมือนอย่างเคยแล้วหล่ะ ต้องกลับไปตั้งใจเรียนเหมือนเดิม คงคิดถึงทุกคนมากเลยเนอะ แย่จัง
เฮ้อ...อย่างที่บอก สู้ต่อไปนะคะทุกคน

-ความรักเป็นเรื่องง่าย,,,คนต่างหากทำให้มันยากไปเอง

By : >.<    Date : 26 May 2007 21:26   

ความเห็นที่ # 12 / 2550 ( 2271696 )

น้ามตาไหล TT^TT


ดีอ่าอิจฉาเค้าจังเรย มีความรักที่แน่นแฟ้ง


เห้อซึ้งคร่ะ

By : <<^^หยิน_หยาง^^>>กรุส์มายด์เฟ้ย    Date : 26 May 2007 22:19   

ความเห็นที่ # 13 / 2550 ( 2272072 )

โอ้ยมะไหวแล้ว...แง้ๆๆๆอายโคตรๆนั่งอ่าไปร้องไห้ๆไปเฮอะๆซึ้งมากมาย....จะมีไหมใครสักคนที่รักฉันจริงแบบนี้บ้าอิอิ...ขอบอกว่ามันยอดมากๆๆมาเป็นกำลังใจให้นะคับ...สู้ๆมาลงเรื่องใหม่ก้ดีนะคับจะรออ่านะคับ

By : นายชาเย็น    Date : 27 May 2007 00:56   

ความเห็นที่ # 14 / 2550 ( 2273597 )

เปงอารายที่กินใจอย่างแรง

ขอบคุงคุงผู้แต่งที่ทำให้เราได้เห็นความรักอีกแง่มุมหนึ่ง

รักที่รักแล้วไม่อยากได้อารายตอบแทน

อย่างที่คุงผู้แต่งว่า

"ความรักเป็นเรื่องง่าย แต่คนต่างหากทำให้มันยากไปเอง"

By : ซาโต้เคียว    Date : 27 May 2007 17:27   

ความเห็นที่ # 15 / 2550 ( 2283030 )

ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ง้าๆๆ ง๊า!!!!!!!!!!!!

ซึ้งอ่ะ ทำเอาน้ำตาตกนอกตกในเลย

จบได้ดีมาก เจ๋งๆ ซู้ดยอด

ชอบมากๆจะจบไว้เปงคอเล็กชั่น

5555555555555

By : อ้อม    Date : 30 May 2007 22:34   

ความเห็นที่ # 16 / 2550 ( 2287880 )

ขอบคุณทุกๆคนค่ะ
ขอบคุณมากๆเลยนะคะ

By : >.<    Date : 1 Jun 2007 18:51   

ความเห็นที่ # 17 / 2550 ( 2293487 )

555...มีแต่คนจาอัดเค้า เหอะๆ
ดีนะเนี่ยทีแรกว่าจะจบแบบเศร้าๆแล้ว
สู้ต่อไปค่ะ ทุกคน....

By : >.<    Date : 3 Jun 2007 21:20   

ความเห็นที่ # 18 / 2550 ( 2346005 )

ขอบคุณค่ะ>.<

By : >.<    Date : 21 Jun 2007 19:07   

ความเห็นที่ # 19 / 2550 ( 2481994 )

ขอบคุณมากๆเลยนะคะ....

By : >.<    Date : 13 Aug 2007 09:31   

ความเห็นที่ # 20 / 2550 ( 2502295 )

โชคดีนะที่โยไม่ตาย ถ้าโยตาย คนแต่งตายตามแน่ๆ 55+

By : วินะ    Date : 23 Aug 2007 19:33