|
๐๐๐แอนตี้ฉันนัก ทำให้รักซะให้เข็ด๐๐๐-4
อะไรๆฉันก็แพ้แก.... ทั้งเรื่องงานและความสามารถอื่นๆ... ทั้งๆที่ฉันเป็นผู้ชายเต็มตัว แต่กลับแพ้คนอย่างแกโดยสิ้นเชิง...
โธ่โว๊ย!นายชาตรีทุบโต๊ะทำงานอย่างแรง.. เขาอารมณ์เสียตั้งแต่เมื่อวานตอนประชุม... ทุกๆจะมีแต่คนเห็นด้วยกับไอ้ทอมนั่นเสมอๆ ไม่ว่าใครๆต่างก็ชื่นชมมัน... ทั้งที่มันเป็นพวกวิกลจริต...
ซักวันฉันจะจัดการกับแกแน่ ไอ้ดลยา
///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
ฮัดเช้ย!สาวหล่อประจำบริษัทจามขึ้นทันที ตอนนี้เขากำลังตรวจเช็คผลสำรวจที่จะใช้เสนอประธาน
ใครด่าวะ-*-
นายดลยาเงยหน้ามองนาฬิกาที่ในตอนนี้บอกเวลา 10.20 น. เด็กฝึกงานคนใหม่ที่เขาต้องรับดูแลยังไม่มาให้เห็นหน้าเลยแม้แต่น้อย
ก๊อกๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้น พร้อมกับร่างเพรียวบางของเลขาสาว
ว่าไง มีอะไรครับเมย์
ท่านประธานเรียกน่ะค่ะ^^
ดลยามุ่งหน้าไปยังห้องของท่านประธาน เขาเปิดประตูเข้าไป...
ว่าไงลูกสาวฉันยังไม่มาอีกหรอหล่อนพูด
ยังเลยครับ... คุณแก้วตาคิดยังไงให้ผมดูแล...
เพราะฉันไว้ใจเธอ ดลยา....แก้วตาลุกขึ้นเดินไปยังกำแพงกระจกด้านหลังแล้วมองลงไปด้านล่าง ที่มีตึกใหญ่โตมากมาย...
เธอเหมือนเขา..... คนๆนั้น...
เอ๋?ดลยาทำสีหน้างง
ช่างเถอะ... เอาเป็นว่าเธอคิดซะว่าต้นน้ำเป็นเด็กฝึกงานธรรมดาคนหนึ่งก็พอ ถ้ามีปัญหาฉันจะจัดการเอง
ได้ครับ
นายดลยาเดินกลับมาห้องทำงานของตัวเองพร้อมกับรอยยิ้ม....
งานนี้ฉันจัดการเธอแน่.... ยัยต้นน้ำ....
รถเต่า((สีชมพู)) - - บึ่งมาบริษัทด้วยฝีมือของเด็กฝึกงานคนใหม่...
แม่ไม่ยอมปลุกต้นน้ำ......T^T
เธอยืนลังเลอยู่หน้าห้องของเจ้านายคนใหม่ เธอสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ
เอาวะ เป็นไงเป็นกัน!มือน้อยของเธอผลักบานประตูเข้าไปอย่างแรง!
โอ๊ย! นายดลยาที่ถือเอกสารเพื่อจะเดินออกมาด้านนอกโดนประตูตอกหน้าเข้าไปเต็มๆ
สายตาของเขาเงยหน้าขึ้นไปมองสาวน้อยผู้สวมชุดนักศึกษา ที่แสดงอาการเหวอๆ เอ๋อๆอยู่...
ยัยหลักกิโล เปิดเข้ามาได้ไม่ดูตาม้าตาเรือ- -* ดลยาพูดพลางเอามือถูหน้าผากตัวเอง เจ็บว่ะ
กรี๊ดดดดดดด หลักกิโลบ้านเตี่ยแกดิ!
โห...... ยัยนี่เล่นเตี่ยเลยเรอะ!
แต่เอ๊ะ.... เราไม่มีเตี่ยนี่ มีแต่ป๊ะป๋า
โถ.... เตี้ยขนาดนี้ ถ้าไปยืนริมถนนล่ะใช่เลย
นี่นา...ดลยารีบเอามือปิดปากคนพูดทันที
พอเลยๆ เลิกทะเลาะแล้วมาคุยเรื่องงานดีกว่าเขาปล่อยมือออก ทำไมวันนี้มาสาย นี่มันอีก15 นาทีเที่ยงนะ ใช้ไม่ได้เลย!
นี่นาย! อยากโดนไล่ออกนักใช่ไหม!เธอขึ้นเสียงใส่
ทำได้ก็ทำสิ... แต่ยังไงซะตอนนี้ฉันเป็นหัวหน้าเธอ เริ่มงานได้แล้วเขาพูดพลางเดินกลับไปนั่งเก้าอี้ตามเดิม
เก็บเอกสารบนพื้นให้หมดแล้วเอาไปให้ฝ่ายออกแบบด้วย แล้วกลับมาชงกาแฟให้ฉันแก้วนึง ไปได้แล้ว เด็กสาวทำสีหน้าบึ้งตึง จัดการเก็บเอกสารบนพื้นแล้วเดินออกไปด้วยอารมณ์เคืองอย่างเต็มที่
นายให้ฉันชงกาแฟให้กินใช่ไหม?....... ใช้คนผิดซะแล้วไอ้ทอมงี่เง่า
ต้นน้ำเดินมายังมุมของว่างของพนักงาน เธอบรรจงชงกาแฟดำและ.....ตามด้วยเกลืออีกครึ่งถ้วย หุหุ งานนี้แกตายแน่...
เธอจัดเรียงขนมคุกกี้ใส่จานให้เขาอย่างสวยงาม...
ก๊อกๆๆเธอเคาะประตู
เข้ามา ดลยาอ่านเอกสารฉบับหนึ่งอยู่ ทำท่าไม่สนใจเธอ ต้นน้ำจึงยิ้มหวาน.....
กาแฟมาแล้วค่ะเจ้านายขา....เธอพูดพลางวางถ้วยกาแฟลงกับโต๊ะทำงานของเขา แต่แล้วเธอกลับเห็นแก้วกาแฟอีกใบวางอยู่ก่อนหน้านี้
เธอมาช้าไปหน่อยนะ เมย์ เลขาของฉันเพิ่งเอากาแฟมาให้น่ะคราวนี้ถึงตาคนเจ้าเล่ห์กว่ายิ้มกริ่ม
เธอกินเองเถอะนะ ฉันเสียดาย คนชงกาแฟหน้าซีดไปชะงัก
โธ่.... หัวหน้าคะ ต้นน้ำอุตส่าห์ชงสุดฝีมือเลยะเนี่ย ทานหน่อยเถอะคะเธอทำหน้าใสซื่อสุดขีด
งี้แสดงว่าตั้งใจทำมากๆเลยใช่ไหม คงอร่อยมากเลยสินะเขาพูดพร้อมรอยยิ้ม ต้นน้ำพยักหน้าหงึกๆ
งั้น เธอกินเองเถอะ เพราะมันคงจะอร่อยมากเลย
เอ่อ... ต้นน้ำไม่กินกาแฟค่ะ เธอเริ่มหาทางเอาตัวรอด
แต่ท่านประธานบอกว่ากินทุกเช้านี่ครับ
เอ่อ....คือ...ต้นน้ำกินมาจากบ้านตอนเช้าแล้วคะ
แต่คุณตื่นสายนี่ วันนี้คงยังไม่ได้กินล่ะสิ เอาน่า... ไม่ต้องเกรงใจผมหรอก
ดลยามองด้วยสายตาเจ้าเล่ห์
ยกเว้นแต่ว่ามันมีอะไรที่คนไม่ควรกินอยู่ในนั้น...
เปล๊านะคะ! ไม่มีจริงๆเธอค้านเสียงแหลม
งั้นก็กินให้ผมดูหน่อยสิ ต้นน้ำมองของเหลวสีดำสนิทที่อยู่ในแก้ว
เอาวะ! จากนั้นเธอก็เริ่มจิบช้าๆ........
แหวะเค็ม! ถึงกระนั้นเธอก็ยังคงเก็กหน้าไว้เนียนสุดๆ
ถ้าไม่มีอะไรแล้ว น้ำขอไปกินข้าวกลางวันก่อนนะคะเด็กสาวฝืนยิ้ม
เดี๋ยวออกไปรอฉันข้างนอก เราจะไปกินข้าวด้วยกันดลยาพูดสีหน้าเรียบเฉย
อะไรนะ! ใครจะออกไปกับนายไม่ทราบ เปลี่ยนโหมดไวจังนะแม่คุณ~
ก็เธอไง แล้วก็อย่าคิดหนีเชียวนะ ไม่งั้นเธอเจอดีแน่
ต้นน้ำเดินปึงปังออกไปด้านนอก ดลยาหัวเราะเบาๆ
หึหึ เธอยังเด็กน่า ต้นน้ำ... แผนแค่นี้ทำไมฉันจะไม่รู้เขาหยิบถ้วยกาแฟขึ้นมาดื่ม
พรวด~ กาแฟพุ่งออกจากปากเขาในทันที
โห...... ยัยบ้าใส่เกลือในกาแฟนหรอเนี่ย!!....
เวรกรรมจริงๆฉัน... ดันหยิบแก้วผิด - -
รอก็โง่อ่าดิต้นน้ำพูดหลังเดินออกมาจากห้องของเขา เธอรีบเดินไปยังรถเต่าของเธอ...
ไงจ๊ะ คาเมะจังเธอทักทายรถของตัวเอง พร้อมกับขึ้นรถเธอหยิบกุณแจออกมา
เอ๊ะ! ทำไมรถมันเอียงๆอ่ะต้นน้ำตัดสินใจลงมาดูรถตัวเอง
เฮ้ย!!! ใครมาปล่อยลมยางกุฟะ - -*
บอกแล้วว่าให้รอฉันไง สมน้ำหน้าร่างสูงโปร่งของสาวหล่อกำลังยืนยิ้มอย่างสะใจ
โห! ไอ้บ้า แกปล่อยลมยางฉันหรอ!
ก็เตือนแล้ว ไม่ฟังเองนี่
มันจะเกินไปแล้วนะ! มายุ่งอะไรกับรถของฉัน
ถ้าไม่ปล่อยลมยาง เธอก็หนีฉันไปสิ
ฉันเกลียดคนอย่างนายที่สุดเลย!
ขอบใจ เขาพูดพร้อมกับโค้งหัวลงขอบคุณเล็กน้อย
ฉันแกด่าต่างหากย่ะ!!
-----------------------------------------------------------------------------
เม้นด้วยนะฮะ ไม่เม้นแช่งด้วย ((ลอกข้อความแช่ง)) ขอให้ประจำเดือนมาไม่ปกติ 
By : OneCan Date : 6 Oct 2006 22:41  
|
