รักร้อนๆ...ซ้อนเงื่อนร้าย...2
หุหุหุหุห
มาแล้วคร้าบตอนสอง
เป็นไงมั้งคร้าบกับบทบาทใหม่ของฮิโอโนะเอง
แหะแหะแหะ
หล่อระเบิดเท่ห์ไปเลยช่ายมั้ยล่ะคร้าบ
ก็นะคร้าบก็พอจะเข้าใจใครจะมาหลงเสน่ห์ของผมก็รีบๆหน่อยนะคร้าบ
เดี่ยวจะไม่ทันการ
หุหุหุหุห
ไปพบตอนสองเลยคร้าบบบบบบบบบ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เฟริน....เฟริน....ตื่นสิสายแล้วนะ...แนนเขย่าตัวเฟรินที่ยังคงนอนขดตัวอยู่ใต้ผ้าห่มหนาในห้องที่เปิดแอร์แรงมาก (ไม่รู้จะเปิดแรงทามไมเปลืองไฟ....รู้มั้ยว่าเปลืองไฟ....)
อืม.....อืม....อีก 5 นาทีหน่า.......เฟรินพึมพำในลำคอก่อนที่จะตวัดผ้าห่มขึ้นห่มหนีเสียงของแนน แนนทนรอให้ตื่นเองไม่ไหวเลยฉุดตัวเฟรินแล้วลกเข้าห้องน้ำที่อยู่ไม่ไกลนัก เปิดน้ำเย็นเฉียบทำให้ร่างบางตาสว่างขึ้นมาทันที อีกไม่ถึง 20 นาทีเฟรินก็ลงมาทานข้าวเช้าพร้อมกับใบหน้าที่บูดบึง.........โกรธแนนที่แกล้งทำให้ต้องหนาวในห้องน้ำ.......
โถ่....เฟริน...เลิกโกรธแนนซักทีเถอะนะ...นะ...นะ...นะ ....แนนขอโทษ...แนนยังคงง้อเฟรินมาตลอดทาง....ก็ไม่ว่าจะง้อยังไง ลมที่อยู่ในแก้มทั้งสองข้างก็ยังไม่เลิกป่องซะที แนตามง้อเฟรอนจนมาถึงมหาลัยร่างบางจึงยอมหายงอนได้.....
ที่ห้องกรรมการนักเรียนตอนนี้เฟย์กับยูกำลังเตรียมตัวเป็นครูฝึกสอนจำเป็นให้กับนักเรียนปี 1 เพราะ อาจารย์พละไม่ว่างลาไปต่างจังหวัดเพราะงี้ไงล่ะวันนี้จึงเป็นวันที่สองคนนี้รอคอยมากที่สุด โดยเฉพาะ ยู ดุถ้าจะรอไม่ไหวเกิดอาการบ้าไปก่อนแล้ว.....
เฟย์ในที่สุด.....ชั้นก็จะได้พบนางฟ้าตัวจริงแล้ว....ยูมองรูปเฟรอนที่ยูในมือ
เออ....เพราะงั้นรีบไปซะที....จะนอนฝันอยู่ตรงนี้หรือไงไอ้ยูเฟย์เขวี้ยงผ้าขนหนูลงบนหัวเพื่อนก่อนที่จะเปิดประตูออกไปทันที.....ยุลุกขึ้นวิ่งตามเฟย์ออกมา....
โรงยิมของมหาลัยที่คราครั้งไปด้วยนักเรียนปี 1 ที่กำลังรอครูฝึกสอนคนใหม่ที่ทำหน้าทีแทนชั้วคราว รู้สึกว่าจะมาช้าซะเหลือเกิน....
สวัสดีคร้าบบบบบบบบ.....พี่มาแทนอาจารย์วินัยนะคร้าบ.....ขอฝากเนื้อ......ฝากตัว.......รวมทั้งฝากใจไปให้กับคนน่าสวยตรงนั้นด้วยนะคร้าบบบบบบบบ....พอยูพูดจบทุกคนก็หันมาทางที่เฟรินยืนอยู่รวมทั้งแนนที่ยังงงๆว่าเพื่อนตัวน้อยของตัวเองไปโปรยเสน่ห์ให้เพื่อนคนสำคัญของเป้าหมายตั้งแต่เมื่อไร
นี้เฟริน เธอไปแอบรู้จักกับพี่ยูตั้งแต่เมื่อไหร่ ชั้นไม่เห็นรู้เรื่องเลยแนนหันมาถามเฟรินที่ตอนนี้ทำหน้างง ว่าขนาดตัวเองยังไม่รู้ตัวเลยว่าไปรู้จักกับรุ่นพี่เค้าตั้งแต่เมื่อไหร่แล้วจะเอาอะไรมาตอบคำถามแนนเล่า.........
เฟรินเดินไปหายูช้าๆพร้อมทั้งรอยยิ้มหวานแบบที่ยูเคยจินตนาการ ตอนนี้ยูละลายไปกับพื้นของโรงยิมแล้วส่วนเฟย์ก็มองแนนตาเขม่ง และแล้วร่างเล็กก็ส่งยิ้มหวานบาดใจไม่แพ้กันมาให้เฟย์ แผนการที่ค่อยๆเริ่มขึ้นและเป็นไปด้วยดีตามความคิดของร่างเล็กทุกอย่าง.........
เอาล่ะ.....เอาล่ะ....ทุกคน....วันนี้พวกพี้ๆก็ไม่อยากให้เครียดอารายกานมากมายนะ......ก็คิดว่าเป็นเวลาว่างๆพักผ่อนของทุกคนแล้วกัน.....จะเล่นอารายก็ตามสบายนะคร้าบ.....พอเฟย์พูดเสร็จสิ่งแรงที่แนนทำก็คือตรงดิ่งไปหาบาร์ที่เฟย์ยืนอยู่ข้างๆ......
แนน....แนนจะทำอะไรอ่า....แนนโหนบาร์ไม่เป็นนะ....เฟรินเตือน
เอาหน่าชั้นคิดแผนอะไรดีๆออกอย่างหนึ่งแล้ว...แนนขยิบตาให้เพื่อนทีหนึ่งพร้องรอยยิ้มเจ้าเล่ห์..........ร่างเล็กค่อยๆขึ้นไปโหนบาร์เล่นๆอยู่ซักพักก็แกล้งตกลงมาจากบาร์...........เฟรินรีบวิ่งเข้าไปดูอาการเพื่อนทำหน้าตกใจตามแผน....
แนน...เป็นอารายมากมั้ย.....มือเล็กไล้ไปตามเนื้อตัวเพื่อหาบาดแผล....(เออน่าจะได้รางวัลตุ๊กตาทองนะสองคนนี้...)
โอ๊ยเฟริน...ชั้นเจ็บจังเลย.....โอ๊ยตรงนี้อ่า.....แนนนอนร้องโอดครวญพร้อมจับตรงช่วงแขน......เฟย์รีบวิ่งมาดูอาการแนน...พร้อมทั้งยูที่กันไม่ให้คนมามุงดู
พี่ขอดูหน่อยนะ....ว่าแขนเป็นไงบ้างเฟย์จับแขนแนขึ้นมาเบาๆ แต่ร่างเล็กนี้สิแหกปากร้องซะลั้นโรงยิม เฟย์เลยตัดสินใจอุ้มแนนไปห้องพยาบาล หันมาบอกกับเฟรินที่ทำหน้าเป็นห่วงสุดๆว่าไม่เป็นไร (อ๊ากกกกกก อย่าไปเชื่อนะเฟย์) พร้อมทั้งสั่งกำชับไม่ให้ทุกคนออกจากโรงยิม เฟรินเป็นห่วงเพื่อนอยากรู้ว่าเพื่อนจะทำตามแผนสำเร็จหรือป่าว (เราก็นึกว่าห่วงอาราย) แต่ก็ออกจากโรงยิมไม่ได้เลยต้องหันไปขอคนๆหนึ่งแทนซึ่งก็หนีไม่พ้นยู...........
พี่ยูค่ะ.....คือว่าเฟริมมีอะไนอย่าจะขอหน่ะค่ะ....ยูหันมาตามเสียงเรียกพร้อมทั้งรอฟังคำสั่ง เฮ้ย ไม่ใช่คำขอร้องของเฟรินอย่าใจจดใจจ่อ
อะไรคร้าบ...เฟรินมีอะไรจะขอพี่เหรอ....ถ้าเป็นหัวใจพี่ยกไปให้แล้วนะไม่ต้องขอ...เฟรินแทบอ้วกกับคำพูดของยูแต่ตอนนี้ไม่มีอารมณ์คิดเรื่องแบบนี้..........เพราะความเป็นห่วงเพื่อนมันมีมากกว่า........
เออ เฟรินเป็นห่วงเพื่อน....ขอไปดูเพื่อนหน่อยได้มั้ยค่ะ.........
แต่ว่า..........อุบ...อ๊ะ....กลีบปากบางของเฟรินจรดกับริมฝีปากของยูอย่างแนบแน่น ความหวานของรสจูบที่สัมพัสได้ผ่านริมฝีปากบางทำเอายูเผลอพยักหน้าปล่อยร่างบางไป..........
ขอบคุณมากค่ะรุ่นพี่แล้วเฟรินจะมาตอบแทนวันหลังนะค่ะ......เฟรินวิ่งออกจากโรงยิมด้วยความเร็วสุง เมื่อยูได้สติก็วิ่งตามร่างบางอกไป
ทุกคนในโรงยิมอึ่งกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมด ทั้งเป็นห่วงเพื่อนหน้าหวานที่ถูกรุ่นพี่เฟย์อุ้มออกไป กับตกใจที่เห็นฉากจูบแบบดูดดื่มสดๆระหว่างรุ่นพี่ยูกับเพื่อนหน้าสวยอีกคน ดูเหมือนว่าสาวๆ หลายคนที่หลงเสน่ห์ แอบปลื้ม เฟย์ และ ยู อยู่คงรู้ชะตาชีวิตของตัวเองว่าคงต้องอกหัก สาเหตุมาจกเพื่อนใหม่ในห้อง ที่ทั้งหน้าหวาน ส่วนอีกคนก็สวยมีเสน่ห์ เข้ามาไม่ถึงเดือนก็ถูกดาวมหาลัยหมายปองชะแล้ว แต่ไม่รู้ว่าเพราะอะไรทุกคนที่มาสารภาพรักกับทั้งคู่ก็จะเกิดเหตุการณ์ร้ายๆกับคนๆนั้นเสมอเหตุผลของเหตุการณ์เหล่านี้ก็ยังไม่มีใครอธิบายได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
อะ......อ๊ะ....อ๊า...เจ็บนะค่ะ....เบาๆหน่อยสิค่ะ....ร่างบางหน้าหวานบอกกับเฟย์
อดทนนิดหนึ่ง มันแน่นหน่อย แต่เดียวก็ชินแล้วนะเฟย์บอกกับแนนในมือก็ยังคงทำหน้าที่ของตัวเองต่อไป
อะ....อ๊า.....ไม่ไหวแล้วค่ะ....เฟรินทนไม่ไหวแล้ว.....
ก็อยู่นิ่งๆสิจะได้ไม่เจ็บเฟย์จับแขนแนนให้อยู่นิ่งๆเพื่อที่เค้าจะได้ทำอะไรต่อมิอะไรได้สะดวกยิ่งขึ้น แต่ร่างเล็กยังแผลงฤทธิ์ไม่เลิก ดิ้นไปดิ้นมาอยู่นานจนหมดแรงจึงยอมให้เฟย์ทำตามแต่ใจ.... (โธ่สงสารแนนเรียบร้อยโรงเรียนเฟย์ไปแล้ว 5555+ )
เอ้าเสร็จแล้ว....ถ้าเธอไม่ดิ้นชั้นก็พันแผลให้เธอเสร็จไปนานแล้ว.... (อ้าวพันแผลเหรอ....มาทำให้ฮิโอโนะแอบลุ้นแล้วก็จากไปนะ....)
เฟย์ทำตาดุแนน ไม่รู้จะดิ้นทำไมให้มันเสร็จช้า.........หรือว่าอยากจะอยู่กับเค้านานๆ......คิดไปติดมาก็ดูเหมือนว่าจะเข้าข้างตัวเองซะทุกที......
เออ...ขอบคุณนะค่ะรุ่นพี่...แนนยิ้มซะตาจะกลายเป็นขีด.........ดูเหมือนว่าเฟย์จะถูกเวนท์มนน้อยๆของแนนกัดกินเข้าซะแล้ว........จากที่แค่เล่นๆก็เริ่มอยากจะเอาจริงกับใครเข้าซะคนวะแล้ว....แล้วคนๆนั้นก็ไม่ใช่ใครที่ไหนไกลก็คนตรงหน้านี้ไงล่ะ....ที่ทำหน้าน่ารักอยู่เนี่ย.......
เดี่ยวตอนเย็นชั้นไปส่งที่บ้านนะ....แขนเจ็บแบบนี้คงถือกระเป๋าไม่สะดวกช่ายมั้ยล่ะ.....แล้วก็ห้ามหนีกลับก่อนนะ.....ร่างเล็กยิ้มรับ....สำเร็จไปหนึ่ง....
จริงนะค่ะ....ดีจัง....รู้มั้ยค่ะแนนอ่าแอบเห็นนะว่ารุ่นพี่มองแนนตลอดเลย...ทั้งตอนที่เล่นฟุตบอลอยู่กลางสนามแล้วก็ในโรงยิมด้วย.....รู้มั้ยค่ะแนนก็สนใจพี่เหมือนกันนะ...มือเล็กสัมผัสมือของเฟย์อย่างกล้าๆกลัว....พร้อมรอยยิ้มสดใส
แล้วทั้งคู่ก็สนทนาอยู่นานจนลืมสังเกตเห็นเพื่อนของตัวเองแอบดูอย่างใจจดใจจ่อ.....เฟรินที่ดูว่าแนนโปรยเสน่ห์ให้รุ่นพี่ไปถึงไหนแล้ว....ส่วนยูก็ดุว่าเพื่อนตัวดีมันจีบรุ่นน้องของมันไปถึงไหนแล้วเหมือนกัน...แต่พอได้ยินว่าเฟย์จะไปส่งแนนที่บ้านก็กระโดดโลดเต้นจนลืมตัว....เพราะว่าบ้านของแนนกับบ้านของเฟรินมันเป็นหลังเดี่ยวกันนี้นา....โอ๊ยจะได้ไปบ้านของนางฟ้าแล้ว...............
หลังเลิกเรียนแนนและเฟรินก็มานั้นรอเฟย์กับยูที่สนามในขนะที่นั่งรออยู่แนนก็หยิบสมุดสะเก็ดภาพขึ้นมาสะเก็ดอารายเรื่อยเปลือย............โดยหารู้มั้ยว่ามีสายตาที่ไม่ประสงค์ดีคู่หนึ่งแอบจ้องมาพวกเค้าอยู่.....มันใกล้เข้ามาเรื่อยๆเฉกเช่นเดียวกับเจ้าของๆมันที่ตอนนี้มาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าของทั้งคู่แล้ว........
แนน....เฟริน....สินะ...เสียงๆหนึ่งกล่าวทัก....แนนจึงเลิกสนใจภาพที่วาดเงยหน้าขึ้นมามองแทน
คะ......มีอะไหรือป่าวค่ะ....
ชั้น ยะ เป็นประธานนักเรียนพวกเธอก็คงรู้จักกันดีอยู่แล้ว.........ชั้นจะมาเตือนให้เลิกยุ่งกับเพื่อนของชั้นซะ.........เคโคะคุ...........หวังว่าคงได้นะ...แนนกับเฟรินตกใจเรื่องที่มีคนรู้เรื่องของเคโคะคุเร็วขนาดนี้.........แผนการก็เพิ่งจะเริ่มแต่ดันโดนจับๆได้ซะแล้ว.....จะทำยังไงดี
..
พวกเธอคงถนัดสินะกับการหลอกลวงคนอื่นเค้าไปทั้วหน่ะ.........ชั้นก็ว่ามันแปลกๆอยู่เหมือนกันที่หมู่นี้นักเรียนในโรงเรียนเกิดอุบัติเหตุกันบ่อยขึ้น..........ไม่ว่าจะเป็นหญิง(ทอม).......หรือชาย......นั้นก็คงเป็นฝีมือของพวกเธอสินะ......ยะร่ายยาวแววตาดูหาเรื่องเป็นพิเศษ.........ก็แน่สิคนตรงหน้าเป็นถึงเคโคะคุ.......ที่แม้แต่คนในตระกูลของเค้าทุกคนยังไม่กล้าทำอะไร
.แต่นี้สมาชิกทั้ง 2 คนดันมาอยู่พร้อมหน้ามีหรือที่คนอย่างยะจะไม่สนใจแล้วปล่อยไปง่ายๆ
นายต้องการอะไรจากพวกเรา....เสียงขุ่นเคืองของแนนถามกลับ.......จะไม่ให้เคืองได้ไงล่ะก็ในเมื่อพวกเค้าไม่เคยหลอกลวงใครมีแต่คนมาสนใจเองต่างหาก....
ชั้นต้องการให้พวกเธอเลิกยุ่งกับเพื่อนชั้นสองคนนั้นซะ....
หึ....หึ....อันนี้ก็คงไม่ได้หรอกค่ะ....ตอนแรกพวกเราก็ไม่ได้สนใจอะไรมากมายนัก.........แต่ตอนนี้รู้สึกว่ามันน่าสนใจขึ้นมาหน่อยแล้ว........รุ่นพี่ยูก็เป็นคนน่ารักดีนะค่ะ....แล้วก็นะพวกเราจะคบกับใครมันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับนายนี้นา.....ใช่มั้ยล่ะ....ทายาทคนสำคัญของตระกูลสหกิจชัลชวาล....มีพรสวรรค์มากกว่าใครในตระกูล....ก็ว่าอยู่ทำไมชื่อถึงดูคุ้นหูจัง.......ว่าไงค่ะสนใจมาทดสอบความโชคร้ายกับพวกเราดูมั้ยล่ะค่ะ....
ร่างบางยืนขึ้นแขนโอบรอบคอยะก่อนจะโน้มคอให้ลงมาใกล้จนริมฝีปากจะชนกันอยู่แล้ว....แต่อยู่ๆก็มีมือมาฉุดร่างบางไว้..........
อ๊ะ.....รุ่นพี่.......ตะลึงไปเลย.......ที่อยู่ๆยูก็มาดึงร่างเค้าไว้แถมถลึงตาใส่ยะซะแทบจะกินยะได้แล้ว....
ขอโทนทีนะยะ.........นายก็น่าจะรู้ดีว่าคนไหนเล่นได้คนไหนเล่นไม่ได้........ยูดึงจนเฟรินต้องเดินตาม.......ร่างบางงงยูมาได้ไง.........และที่สำคัญหน้าตาอย่างกับไปกินรังแตนที่ไหนมางั้นแหละ.........
รุ่นพี่ค่ะ......เฟรินเจ็บนะค่ะ........ปล่อยซิ.......เฟรินบิดข้อมือออก ก็ยูเล่นบีบซะแรงขนาดนั้น
เรามีเรื่องต้องคุยกัน.........แนนขอโทษนะขอยืมตัวเพื่อนเธอหน่อยแล้วเดี่ยวจะพาไปส่งให้ที่บ้านนะ....ยูหันมาขอแนนที่ตอนนี้อึ้งๆกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอยู่ไม่น้อย
..
อ๊ะ....ใครบอกว่าเฟรินจะไปกับรุ่นพี่ล่ะ...........ปล่อยนะ..........รุ่นพี่เฟย์ช่วยพาแนนไปส่งที่บ้านให้ด้วยนะค่ะ.......ถ้าไม่ถึงบ้านล่ะน่าดู........เฟรินหันมาฝากฝังแนนกับเฟย์เพราะดูเหมือนจะรู้ชะตากรรมตังเองว่ายังไงก็คงปฏิเสทยูไม่ได้อยู่ดี................พอสิ้นเสียงของร่างบางยูก็ฉุดกระชากลากถูออกจากมหาลัยทันทีโดยไม่สนใจยะที่ยืนเหงื่อตกอยู่กับเฟย์ที่ยิ้มระรื้นดีใจสุดๆกับการที่จะได้ไปส่งแนนเพียงลำพังสองคน...........
ยะนายก็รู้ดีนี้หว่าว่าไอ้ยูมันเล็งคนนี้ไว้..........นายจะไปยุ่งทำไมอีกวะ......เฟย์หันมาถามยะที่เมื่อกี้จะโดนยูฆ่าทิ้งทางสายตาอยู่แล้ว..........
เฟย์.......ชันจะไม่ยุ่งเกี่ยวอะไรกับพวกนายหรอกนะ......ถ้าเกิดนายเลิกยุ่งเกี่ยวกับเด็กหน้าสวยที่ไอ้ยูมันลากไป.........กับเด็กหน้าหวานที่ยืนหลบอยู่หลังนายยังไงเล่า......สายตายะทิ่มแทงไปหาแนน........ร่างเล็กยิ่งหลบหลังเฟย์มากขึ้นกว่าเดิมเพื่อหลบตาของยะ..........ตัวเริ่มสั่นจนเฟย์รู้สึกได้ถึงอาการตื่นกลัวของแนน.........
แนน........แนนเป็นอะไร...เฟย์กระซิบถามแผ่วเบาพร้อมทั้งเอื้อมมือไปกระชับมือน้อยๆที่เริ่มสั่นเทา
ป่าวค่ะ....แนนกลัว....กลัวสายตาของพี่ยะ.....พี่เฟย์ค่ะ........แนนอยากกลับบ้าน.........เรากลับบ้านกันเถอะนะค่ะ....ร่างเล็กแสร้งออดอ้อนเฟย์........อยากกลับบ้านเร็วๆ.........ไม่อยากให้เฟย์อยู่ใกล้ยะ.........เพราะกลัวว่ายะจะบอกเรื่องของเคโคะคุให้เฟย์รู้..........
เธอจำไว้นะ...แนน.......ตอนนี้ออร่ารอบๆตัวเธอยังเป็นสีขาวอมชมพูอยู่........มันเป็นสีที่หายากซะด้วยสิ.....แต่ในสีที่สดใสนั้นกลับมาสีดำปะปนอยู่........ตอนนี้มันอาจไม่เกิดอะไรขึ้นก็ได้........แต่ถ้าสีดำมันแพร่กระจายเมื่อไหร่ล่ะก็.......ชั้นจะกำจัดเธอซะรวมทั้งเพื่อนของเธอด้วย..............
ยะ!!!!!!!!!.....เฟย์ตระคอกยะกลับไปก่อนที่จะดึงมือแนนออกทา............โดยที่ไม่หันไปสนใจยะอีกเลย
ทู บี คอน
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เออรู้สึกว่าฮิโอโนะจะหลับไปแล้ว
สวัสดีคร้าบ
กระปมเป็นเฟย์เองนะคร้าบ
วันนี้มาทักทายแล้วถือโอกาศนินทาฮิโอโนะซะเลย
คุณรู้สึกอารายมั้ยกับ ( ) ของฮิโอโนะเนี่ย มันขัดความสุขซธจริง
ชอบโผล่มาตอนสำคัญซะเรื่อยเลย
เฮ้ยคิดแล้วก็กลุ้ม.........
หาววววววววว
แอบบนินทาอะไรฟะเดี่ยวก็ปรดแกออกจากฐานะพระเอกซะเนี่ย
เอาเป็นว่าไว้เจอกานตอนใหม่แล้วกันนะคร้าบ
ขอจัดการอ้เฟย์ก่อน
ตุบ ตับ ตุบ ตับ
หุหุหุหุหุหุ
By : hiono   Date : 7 Oct 2006 16:58
|