รักรุ้มเร้า...ในวันร้อนๆ...9
ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกก
ในที่สุดเน็จก็ใช้ได้ซักที
โอ๊ยดีใจๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ฉลองสองพัดรอบ
หุหุหุหุหุหุ
ใกล้จะถึงจุดจบของความรักที่มีความแค้น
ของคนสองคนแล้วนะ
หุหุหุหุหุ
หวังว่ายังสนุกเหมือนเดิมนะคร้าบบบบบบบบบบบบบบ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
นี้ๆ...รุ่นพี่ยู เฟรินเราไปโรงแรมก่อนดีมั๊ย....จะได้เอาของไปเก็บก่อน
อื้ม.....ดีเหมือนกันนะพี่ยู เฟรินหนักจะตายอยู่แล้ว
คนสวยทั้งสองบ่นโอดครวญเนื่องจากสัมภาระที่ของตนที่ถืออยู่นั้นมันหนักมากๆ
โถ่...เฟรินหนักก็ไม่บอก พี่ช่วยนะ
ดีๆ...ถือให้แนนด้วนนะ....เอ้า
กระเป๋าใบโตสองใบถูกส่งมาวางไว้ข้างหน้ายู........ร่างสูงได้แต่ส่ายหน้าด้วยความเอ็นดูก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเบอร์............
คร้าบ....ยู ที่จองห้องไว้สองห้องหน่ะคร้าบ.....ใช้คร้าบช่วยส่งคนมารับที่สถานีด้วยนะคร้าบ.....คร้าบขอบคุณมาก
รอบแป๊บนึงนะคร้าบที่รัก....เดี๋ยวรถโรงแรมจะมารับ
สิ้นเสียงเอ่ยก็มีมือเล็กมาฟาดดังเพี๊ยะ!!!
ใครเป็นที่รักไม่ทราบ.....เกรงใจแนนหน่อยสิ
คิกๆๆรุ่นพี่ยูน่ารักดีออกนะเฟริน....เป็นที่รักของเค้าเถอะ
เพื่อนตัวเล็กพูดเชียร์ยู.....ร่างสูงดี๊ด๊าที่มีคนเข้าข้าง
...........คู่นี้น่ารักดีนะ...พี่ยูกับเฟรินก็มีน้ำใจกับเรามากๆเลยด้วย...........
เดี๋ยวๆครับ...คืนนี้เฟรินนอนกับพี่นะ
ไม่...เฟรินจะนอนกับแนน
เอางี้ดีมั๊ยคะ...สองคนเป่ายิงฉุบกัน ถ้าพี่ยูชนะคืนนี้ก็ได้นอนกับเฟริน
.........เป็นความคิดที่ดี.......ว่าแล้วทั้งสองก็ลงมือกัน............
เป่ายิงฉุบ!!!
อ่ะ!!!
เย้!!!
............คุณคิดว่าใครชนะ????.............
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เอ้า....มาแล้วเหรอยะ ดา...กูเตรียมอาหารบำรุงไว้เยอะเลยหว่ะ55+
เสียงเพื่อนที่มาขัดจังหวะเมื่อคืนเอ่ยขึ้นรับอรุณที่แสนจะสดใส(ในสายตาเฟย์)
โห....วันนี้คุณเฟย์ทำเองเลยเหรอคะ แล้วทานรึยัง?...
อื้ม ผมทานแล้วหละ...เดี๋ยวขอตัวไปเดินเล่นแถวๆชายหาดหน่อยนะ
นี้ๆดา ไม่ต้องไปห่วงมันมากนักหรอก.....หมั่นไส้
ยะเอ่ยอย่างกวนๆ.....เค้าไม่ค่อยชอบที่ดาไปดีกับเฟย์มากเกินไป....ก็เดี๋ยวถ่านไฟเก่ามันจะร้อนหน่ะสิ..........
ถ้ามึงอิจฉานักอ่ะนะ.....ก็หัดทำหวานกับดาบ้างสิ....ไม่รู้เมื่อคืนดายอมมันได้ไง
คือ....เมื่อคือ...กูยังไม่ได้ทำไรเค้าเลย.....เพราะมึงนั้นแหละมาขัด ร่างสูงที่นั่งทำหน้าเซ็งๆพูดออกมา....
ไอ้ยะมึงพูดงี้ก็ไม่ถูกนะ...กูไม่ได้ขัด กำลังตั้งใจฟังอยู่ด้วยซ้ำ....แต่ข้างบ้านเค้ามาบอกจริงๆ....ไม่งั้นกูก็..... ยังไม่ทันที่หน้าหล่อจะพูดจบ
พลั้วววว.......
ไอ้ห่า!!!มึงแอบฟังกูเหรอ.......ไปไกลๆกูเลยนะมึง
ยะไม่ว่าป่าว ส่งเท้าอันหนักหน่วงก็วิ่งไล่ถีบเพื่อนรักไปด้วย....ร่างบางที่นั่งฟังอยู่เงียบๆได้แต่หัวเราะชอบใจ......เฟย์วิ่งหนีไปทางชายหาดแล้ว ส่วนยะก็กำลังกลับมาที่ห้องเดิม.......
คริๆๆ ยะทานข้าวกันเถอะ...อย่าอารมณ์เสียเลย คริๆๆ
เสียงใสหัวเราะอย่างขำๆ.....ร่างสูงมองหน้าหวานแล้วก็อดยิ้มไม่ได้ คนอะไรยิ้มสวยขนาดนี้.....เห็นทีต้องแย่งกลับมาเป็นของเราเหมือนเดิมซะแล้ว....(แย่งกลับมา???....เฟย์แกคิดอารายอยู่ฮา).........
ดา........
ร่างสูงเดินเข้ามาโอบกอดจากด้านหลังของคนน่ารัก....ดาได้แต่ยิ้มอายๆ..........
........จะมาไม้ไหนเนี๊ยะ.........อ้อนจังนะ ยะที่ขี้เก๊กหายไปไหนแล้ว..........
จะเอาอะไรหล่ะมาอ้อนอย่างเนี๊ยะ
เอา........ดาได้มั๊ยคับ
........คางใหญ่เกยอยู่ที่ไหล่เล็ก....จมูกโด่งซุกไซ้ไปมาคอขาวของร่างบาง
แนะ.....เช้าอยู่เลยนะยะ
หลบจมูกนั้นไปทางอื่นอย่างอายๆ....หน้าหวานแดงระเรื่อสวยจับใจจนคนร่างใหญ่กอดแน่นไม่ให้ไปไหน.........
เอาดา.....มาอยู่ข้างๆผมตลอดไปได้มั๊ย
...........
ยะ...พูดไรหน่ะ
ร่างเล็กหันกลับไปมองคนพูดประโยคเมื่อครู่ออกมา.....ตาโตนั้นจับจ้องไปที่ดวงตาคมอย่างมีคำถาม..........
อย่ากลับไปหาเฟย์เลยนะ....อยู่ข้างๆเราเถอะ
ยะ...........
ดาโผเข้ากอดร่างใหญ่........แค่นั้นก็เป็นคำตอบที่ดีที่สุดแล้ว....ไม่ต้องพูด ไม่ต้องเอ่ยอะไรทั้งสิ้น......ทุกอย่างรับรู้กันด้วยใจ..........
เป็นคนดีของฉัน....คนเดียวนะ
......อื้ม
............ตาสวยมีน้ำใสคลออยู่ด้วยความดีใจ....ไม่คิดว่ายะจะพูดอะไรอย่างนี้ออกมาได้.....ดีใจที่ใจเราตรงกัน....ตอนนี้อาจจะยังไม่รักกันมากมาย แต่เค้าก็มั่นใจว่ายะจะไม่ทำให้เค้าผิดหวังเหมือนคนก่อน........ดาจะพยายามรักคุณให้ดีที่สุด.........
.............อยู่กับดาแล้วเราดูเปลี่ยนไปจากเมื่อก่อนมาก...รักคืออะไรฉันยังไม่รู้เลย....แต่รู้อย่างเดียวว่า.......ตอนนี้ทั้งหัวใจฉันมีแต่เธอคนเดียว.........นี้คือความรักรึป่าว ดา...........
หลังจากนั้นทั้งสองก็นั่งทานอาหารมื้อเช้า(สายมากกกกกก)กัน โดยที่ต่างคนต่างผลัดกันป้อน.....ดูเป็นภาพที่น่ารักต่างจากเมื่อวันก่อนที่ยังจะตีกันอยู่เลย.....ทำไมมันเปลี่ยนไปได้เร็วขนาดนี้นะ..... ในขณะที่กินร่างเล็กก็เล่าเรื่องที่เมื่อคืนคุยกับเฟย์ให้ฟัง...........สรุปได้ว่า.......
เฟย์แค่พูดเล่นกับเค้าเฉยๆ....เฟย์รู้ว่าดากำลังชอบยะอยู่ เลยไม่คิดจะขัดขวาง(แต่เมื่อคืนหล่ะ??ขัดไปเต็มๆ ค้างอีกตังหาก)....ส่วนดาก็ไม่คิดจะกลับไปหาเฟย์อยู่แล้ว เพราะเฟย์ยังไม่ลืมคนที่ชื่อแนนได้เลยซักที................
.........ทุกอย่างระหว่างเค้าและเฟย์จบลงไปแล้ว.....จบอย่างเข้าใจกัน...........
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ระเบียงห้องพักของแนนมองออกไปเห็นหาดทรายขาวได้อย่างชัดเจนเพราะอยู่แค่ชั้นสามเท่านั้น........ตอนนี้เฟรินอยู่ห้องเดียวกับยูเนื่องจากเป่ายิ่งฉุบแพ้ ตั้งแต่เข้าห้องไปก็ยังไม่ออกมาทิ้งให้เค้าอยู่คนเดียวที่ล็อบบี้.....ร่างบางจึงตันสินใจขึ้นมารอบนห้องดีกว่า...........
อากาศดีจังเลย.......ชักอยากออกไปเดินเล่นซะแล้ว
คนน่ารักกำลังบิดขี้เกียด..........สายตาเรียวเผลอมองไปที่ชายคนหนึ่งที่นั่งเขี่ยเล่นทรายอยู่......เหมือนกับว่าเห็นไม่ชัด แนนจึงจ้องจนกระทั้งแน่ใจในสายตาตัวเอง...........
......ฟะ...เฟย์
............หยุดความคิดนั้นไว้........ร่างบางวิ่งตรงไปที่จุดที่มองเมื่อครู่อย่างรวดเร็ว.......เท้าสวยหยุดยืนตรงจุดที่เห็นคนรักเมื่อครู่......พื้นทรายละเอียดนั้นมีรอยเท้าใหญ่ของใครคนหนึ่งเดินไปที่ทะเลกว้าง........แนนเดินตามรอยเท้านั้นเงียบๆ....ในใจนึกภาวนา ขอให้เป็นเฟย์เถอะ..........
...............สิ้นสุดรอยทาง ดวงตาหวานที่มีน้ำใสๆคลออยู่ก็จบเจอแผ่นหลังกว้างที่คุ้นเคย.........คำพูดเป็นล้านที่เตรียมจะเอ่ยเมื่อเจอคนรักกลับกลืนหายไปราวกับคลื่นกระทบฝั่ง.........มือสวยเอื้อมไปจับไหล่นั้นเบาๆอย่างไม่แน่ใจนักว่าจะใช่คนๆนั้นหรือไม่......... เฟย์
..........คำพูดเดียวที่สามารถเอ่ยขึ้นมาได้ในตอนนี้ได้ถูกปล่อยออกมาพร้อมกับน้ำตาที่กลั้นไว้อยู่นาน.........เจ้าของชื่อหันมาช้าๆจากการเรียกของเสียงหวาน.............
แนน.......
.........ใบหน้าหล่อที่เหมือนจะดีใจ แต่กลับฉุดคิดได้ว่าร่างที่สวยงามตรงหน้าเคยทำให้เค้าเจ็บเจียนตายมาแล้ว.......เฟย์ห้ามใจตัวเอง.........เดินหันหลังกลับไปโดยที่ไม่มองร่างเล็ก...............
เฟย์
แนน........เราสองคนเจ็บมามากพอแล้ว......ถ้าเธอยังไม่หยุด มันจะเจ็บมากกว่านี้
ร่างสูงเอ่ยเสียงสั่น.....ตอนนี้ไม่ใช่ว่าไม่รัก แต่ถ้ายังดึงดันที่จะอยู่ใกล้ต่อไป........คงมีแต่ตาย กับ ตาย............
หมับ..............
ร่างเล็กเดินไปกอดเฟย์จากด้านหลัง....ร่างบางสั่นไปด้วยแรงสะอื้นไม่หยุด...มือสวยกอดเข้าที่ตัวของเฟย์แน่น.......ไม่ปล่อยไปอีกแล้ว..........
ใช่......เราสองคนเจ็บมามากพอแล้ว.....อึก...แนนขอพูดอะไรอย่างหนึ่ง.....ถ้าแนนพูดออกไปแล้ว...แล้วเฟย์ยังอยากที่จะไปจากแนนอีก แนนก็จะไม่ขัดขวาง.....อึก...
ไม่มีประโยชน์........
มือใหญ่แกะแขนเล็กที่โอบรอบตัวเค้าอยู่ออก.......แรงที่แทบจะไม่เหลือของแนนจึงสู้อะไรเฟย์ไม่ได้เลย........ร่างสูงถูกปล่อยให้เป็นอิสระ.......เดินจากไปช้าๆ.........
แนนทำอะไรไม่ถูก....น้ำตาที่ไหลออกมาไม่สามารถหยุดได้สักที.....ร่างบางกอดตัวเองแน่นค่อยๆนั่งลงที่พื้นทราย.........
รักเฟย์...อึก...แนนรักเฟย์.....ฮือๆๆ.....อย่าไป
............
เฟย์หยุดฝีเท้านั้น......หันกลับมามองคนที่เอ่ยคำรัก
...........รักฉันเหรอ.....งั้น.......
เธอพูดอะไรนะ!! รักฉันเหรอ...โกหกกันไม่เลิก...ฉันอุตส่าห์หนีเธอมาที่นี้....เธอก็ยังตาม ตามาเพื่อโกหกกันแบบนี้.....เธอทำอย่างนี้ทำไมกัน!!!...ยังไม่สะใจใช่มั๊ย....ก็ได้.....ฉันจะขอโทษเธอ.....ขอโทษในสิ่งที่ฉันทำลงไปทั้งหมด....ฉันขอโทษ........
ไม่...เฟย์
ร่างบางที่นั่งอยู่นั้นลุกขึ้นทำท่าจะเดินเข้ามาหาเฟย์ที่ยืนตะคอกเค้าอยู่ตรงหน้า
.......จบกันได้แล้ว......
ต้องรอให้แนนตายก่อนหรือไงเฟย์ถึงจะเชื่อแนน....เฟย์ไม่รักแนนแล้วใช่มั๊ย....ได้...ถ้าการที่แนนบากหน้ามาหาเฟย์ถึงที่นี้มันทำให้เฟย์เจ็บนักหล่ะก็.......แนนจะไม่มาให้เฟย์เห็นหน้าอีก
ร่างบางพูดด้วยคำที่ตัดพ้อ....สายตาสวยมองอะไรแทบไม่เห็นนอกจากน้ำตาตัวเอง
ดี.....ตายจากกันไปคงจะดีกว่าที่ต้องมาทนฟังคำโกหกหลอกลวง
อึก.....เฟย์.......
ร่างบางแทบจะไม่เชื่อหูตัวเอง.....นี้เป็นคำพูดของคนที่รักกันเหรอ.......เฟย์รักเราจริงรึป่าว....ทำไมถึงพูดกับเราแบบนี้...........
ร่างบางเดินลงไปยังทะเล....โดยที่ยังมีสายตาของคนรักจับจ้องอยู่........เฟย์มองด้วยสายตาที่เย็นชาเหมือนกับคนละคน........ร่างสูงมองแนนที่เดินออกไปในระยะความลึกที่เกือบถึงอกแล้ว...........
...........เธอไม่ทำจริงหรอกใช่มั๊ย แนน............
...........เฟย์ไม่รักกันอีกแล้ว...ถึงเธอจะตายต่อหน้าก็ยังไม่สนใจ....แนน เธฮมันโง่เอง.....โง่ที่หลงคิดว่าในจดหมายนั้นมันเป็นเรื่องจริง.....ทั้งๆที่มันไม่ใช่เลย.....เฟย์ไม่รักเราเลย............
แนน......
เผลอคิดอะไรแป๊บเดียว.......ร่างที่เดินอยู่ในน้ำก็หายไปแล้ว.....แนน........
แนนน...เธออย่ามาล้อเล่นกับฉันนะ
.......เงียบ........
แนน!!!
เฟย์รีบวิ่งลงไปดูร่างบาง........หายไปไหน.....ขึ้นมาสิ ฉันรู้ว่าเธฮไม่ทำจริงหรอก........ร่างสูงดำหาเท่าไหล่ก็ไม่เจอ.......
แนน......
.............น้ำตาที่ไหลออกมาไม่ช่วยอะไรให้ดีขึ้น.....ร่างบางหายไปแล้ว.....เมื่อกี๊เราทำบ้าอะไรไป.....เราพูดอะไรออกไป.....ไอ้เฟย์แกมันเลว..................
.............................................
..............................
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เห้ย!!! ไอ้เฟย์อยู่นี้เองเหรอ เจอแนนรึยัง
แห๊กๆๆ...ยู....แนนจมน้ำ....กูหาไม่เจอ....
ร่างสูงที่หอบเหนื่อยวิ่งเข้ามาในโรงแรมที่แนนออกมาเมื่อครู่ ตรงกับจังหวะที่ยูกับเฟรินลงมาพอดี...........
ที่ไหน!! เดี๋ยวกูบอกพนักงานให้ช่วยหาดีกว่า
เอ่ยเสร็จก็พากันวิ่งไปจัดการเรื่องขอความส่วนเหลือ........จนกระทั่งบ่ายสามกว่าก็ยังหาไม่เจอ.......ร่างสูงหมดกำลังใจที่จะหาต่อไปแล้ว....ร่างกายแทบไม่มีแรงเหลือเลย......
...........เราคงต้องเสียแนนไปจริงๆแล้ว..........
ไม่เป็นไรนะพี่เฟย์....เดี๋ยวก็หาแนนเจอ แล้วแนนก็ต้องปลอดภัยด้วย
คำปลอบเป็นอะไรที่ดีที่สุดแล้วในตอนนี้....เฟรินพยายามพูดในสิ่งที่ทำให้พี่ตัวเองรู้สึกดีขึ้น.....แต่ดูเหมือนจะไม่ได้ผล..........
ไอ้เฟย์....ทำใจให้สบายก่อนนะโว้ย....อย่าเพิ่งคิดอะไรมาก
ไอ้ยู.......กูฆ่าเค้า...ฮือๆ.....กูฆ่าคนที่กูรัก....กูฆ่าเค้าแล้ว เพ้อเหมือนคนบ้า
อ้าวเห้ย!! กูบอกให้มึงทำใจให้สบาย.....ไม่ใช่ให้มึงมาร้องไห้อย่างนี้นะโว้ย
พี่เฟย์...พี่เฟย์ไปพักก่อนดีกว่านะ พักที่โรงแรมนี้แหละ.....นะ
เฟย์พยักหน้ารับก่อนจะบอกให้ยูช่วยโทรไปหายะที่บ้านพักให้.....
ฮัลโหลไอ้ยะ...กูยูนะโว้ย สบายดีมั๊ยเพื่อน
อ๊ะ...อ่า...ย...ยะเหรอคะ....เดี๋ยวนะ...อ่า...ยะ
O_oอะไรฟะ.....เสียงเหมือนกำลังทำอะไรสักอย่างที่เมื่อกี๊เราก็ทำกับเฟริน
ฮ...ฮัลโหล....ร...เร็ว....เอ๊ย ยะครับ....
เออ....กูยูนะเว้ย...โทมาบอกว่าเฟย์จะนอนโรงแรม คืนนี้ไม่กลับ....มึงทำต่อไปเถอะ กูไม่ขัดแล้วนี้เบอร์กู
พอพูดเสร็จยูก็รีบวางสายทันที............
ไอ้โทรศัพท์เวร!!! มาดังอะไรตอนกำลังเข้าด้ายเข้าเข็มฟะ....ไม่สนุกอีกแล้วอ่ะ
ร่างสูงนั่งบ่นอยู่ปลายเตียงโดยที่มีร่างเล็กนั่งยิ้มอยู่ที่เก้าอี้ข้างๆเตียง
อะไรหล่ะ...ยะหวังจะฟันดาอย่างเดียวงั้นเหรอ
ไม่ใช่....แต่มันสองครั้งแล้วนะที่ถูกขัดอ่ะ....เมื่อคืนก็ไอ้เฟย์ เมื่อกี๊ก็ไอ้ยู.....แล้วเมื่อไหร่เราจะได้มีความสุขกันซะทีอ่ะ.....
ตอนนี้ไม่มีความสุขเหรอ แกล้งงอนๆ
ป่าวววววววว....มีสิ ถ้ามีดาอยู่ยังไงผมก็มีความสุขอยู่แล้ว หอมแก้มใสแบบง้อๆ
............
ทำไงถึงจะหายงอนอ่ะ....ผมรักดานะ
งั้น...ยะวาดรูปเรานะ...
ยิ้มใสปรากฏอยู่ที่ใบหน้าหวาน...ยะยิ้มตอบพร้อมดึงมือให้ร่างเล็กลุกขึ้น......กอดกายเล็กแน่นพร้อมกับกระซิบที่หูขาว.........
ได้.......แต่เป็นภาพนู้ดนะ
ตาบ้า...คนลามก กำปั้นน้อยๆทุบเข้าที่อกหนาเบาๆ
ตกลงมั๊ยหล่ะ...ถ้าตกลงจะวาดเดี๋ยวนี้เลย ยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏขึ้นที่มุมปากคนหน้าหล่อ
.......วาดอย่างเดียวนะ...ห้ามมีอย่างอื่นต่อ พูดอย่างรู้ทัน
อะไรกัน.....จะไม่ให้เป็นค่าฝีมือเลยเหรอ
.....คิดดูก่อน....ถ้าสวยจะให้รางวัล
รับรองว่าสวยแน่ๆ
.............คนสวยวาดยังไงก็สวย (ถึงแม้ฝีมือจะไม่ดีก็ตาม)....ถึงจะมีคนมาขัดคอก็ไม่เป็นไร แค่ขอให้มีเธออยู่ใกล้ๆก็พอแล้ว..................
..............นึกว่าจะเก๊กได้สักแค่ไหนเชียว....สุดท้ายก็กระต่ายเชื่องๆนี้เองนะยะ.....กระต่ายยะน่ารักจัง....เป็นสัตว์เลี้ยงของฉันตลอดไปนะ...........ไม่คิดเลยว่าหลังจากที่เฟย์ไปจะมีรักครั้งใหม่เร็วขนาดนี้.......เพราะนายนะ....ยะ..........
..................................
.....................
ขอโทษนะครับ....เราหาสุดความสามารถแล้วจริงๆ
........ข...ขอบคุณครับ
ร่างใหญ่เดินขึ้นห้องไปเงียบๆหลังจากหน่วยกู้ภัยบอกว่าจนหนทาง.....มีเพียงแต่น้ำตาเท่านั้นที่ไหลออกมา...............
ไหลออกมาทำไมฟะไอ้น้ำตาบ้า....ไหลออกมาแล้วช่วยให้เค้ากลับมาได้มั๊ย!!
...............น้ำตามันห้ามไม่ได้จริงๆ....ฉันรักเธอ......ถ้าเธอกลับมาฉันจะรักษาเธอให้อยู่ข้างๆฉันตลอดไป..........รักแนน...........
.............แนนอยู่ไหนกัน.....ฉันไม่น่าพูดแบบนั้นออกไปเลย....เฟย์....นายผิดมากี่ครั้งแล้วนะ ครั้งนี้เป็นครั้งที่ร้ายแรงที่สุด.....เค้ามาตามเราแท้ๆ แต่เรากลับไล่เค้าไป.....และแล้วเค้าก็ไปจริงๆ......เค้าไปจากเราแล้ว......ไปจากเรา........ตลอดกาล..............
................................
ไม่มีแล้วเสียงใสใสในความคิด
ไม่มีแล้วอ้อมกอดนุ่มในวงแขน
ไม่มีแล้วความรักไร้พรมแดน
มีแต่ความตายแยกจากกัน..............
.................
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
แหะแหะแหะ
จะโดนฆ่ามั้นเนี่ย
เรื่องที่แล้ว
พระเอกตาย
เรื่องนี้
นางเอกตาย
เอาเถอะๆ
เพื่อว่ามีอารายมาดลใจ
ให้มีคนมาช่วยนางเอกไว้นะ
ช่วยกันอวยพรล่ะ
บะบายคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
By : hiono   Date : 5 Sep 2006 18:52
|