รักรุ่มเร้า...ในวันร้อนๆ...1
เหอะๆๆๆๆๆๆ
กลับมาอีกครั้งกับ hiono นะคร้าบ
สำหรับเรื่องนี้ก็ค่อนข้างเรทมากกกกกกกกก
เป็นเรื่องที่บังเอิญผมแต่งไว้นานแล้ว
แต่ไม่มีโอกาศลง....เพราะคิดว่ามานรุนแรงไปนิด
แต่ก้อยากให้เพื่อนๆได้อ่านกัน...
เลยตัดสินใจเอามาลง
ถ้าไม่เหมาะสมยางไงก้บอกนะคร้าบ
จะได้เอาออก.............
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ปล่อย..........ปล่อยนะรุ่นพี่......รุ่นพี่เฟย์.....บอกให้ปล่อย ร่างเล็กร้องลั่น....นี้เป็นเวลาเกือบหกโมงเย็นม.ปลายปี1ห้องเอ............มีเด็กแว่นคนหนึ่งกำลังขัดขืนร่างใหญ่
อย่า......อย่านะ....ปล่อยรุ่นพี่ ร่างใหญ่ถอดเสื้อออก..........จับส่วนที่อ่อนไหวของร่างเล็ก............
อย่าอะไรหล่ะ.....ฉันกำลังช่วยเธอนะ.....ช่วยสงเคราะห์ให้เธอ....รู้มั๊ยว่าคนอื่นเค้าต้องมาอ้อนวอนฉันนะ.....แต่นเธอ.....ฉันให้เป็นกรณีพิเศษเพราะว่าฉันจะจบจากที่นี้แล้ว.......แถมยังไม่เคยกับเธอด้วย.....ช่วยร่วมมือหน่อยนะ....แล้วเธอจะลืมไม่ลง........
ร่างสูงกระแทกนิ้วเข้าไปทีเดียวมิดสร้างความเจ็บปวดสุดขีดแก่ร่างบาง..........เลือดสีเข้มไหลออกมาเป็นทาง......แต่ร่างสูงกลับยังขยับกระแทกเข้าไปไม่หยุดหย่อน
อา......แน่นจัง....สุดๆไปเลย........อื้ม............
อะ.....อ๊ะ..........ไม่......ไม่..... ร้องครวญอย่างน่าสงสาร....แว่นหนาที่เคยเห็นชัดเจนตอนนี้เปื้อนน้ำตาจนมองอะไรไม่เห็น
จ.....เจ็บ....เอาออกไปนะ.....อ๊ะ......รุนพี่
อื้ม......เธอจะไม่ลืมฉัน
อ๊ะ....ม่ายยยยยยยยย.........
ร่างสูงขยับตัวเข้าไปในช่องทางทั้งแรงและถี่.........คนตัวเล็กครวญครางไม่หยุด
ร่างใหญ่กระแทกเข้าไปจนสุดแรง............ต้องการปลดปล่อยอารมณ์ที่เต็มไปด้วยความใคร่ออกมา........น้ำขุ่นข้นปนสีแดงสดทะลักออกมาเต็มช่องทางแคบไหลเลอะไปที่ต้นขาเต็มไปหมด........ดูจากใบหน้าหล่อนั้นช่างมีความสุขยิ่งนัก....................ผิดจากร่างบางที่กำลังทุกข์ทรมานอย่างที่สุด.........กับการถูกข่มขืนโดยรุ่นพี่ปี3 ชื่อว่า..................
....................เฟย์...................
5 ปีผ่านไปแต่ในหัวยังมีแต่เรื่องนั้นเต็มไปหมด......ครั้งแรกที่ถูกทอมข่มขืน.....เจ็บจนพูดไม่ออก.........เฟย์...........
เท็กซัส........เมืองที่ไม่เคยหลับใหลเต็มไปด้วยแสงไฟจากบ่อนการพนันชั้นสูง......ร่างบางเดินไปเรื่อยๆตามถนนสายนั้น.......หาของฝากสองสามชิ้นไปให้พ่อแม่........
แนน......อดีตเด็กแว่นที่เอาแต่เรียนกลายเป็นสาวหน้าสวยที่ใครต่างก็จับจ้องไม่วางตา......ทั้งฉลาด เพราะจบปริญญาตรีจากมหาวิทยาลัยชื่อดังคณะเศรษฐศาสตร์ด้วย
เกรียตินิยมอันดับหนึ่งทั้งๆที่อายุยังน้อย........ทั้งสวย เพราะได้รับการขนานนามว่าเป็นคนที่เซ็กส์ซี่ที่สุดในคณะ มีทั้งผู้ชายและผู้หญิงมาติดพันเยอะมากกว่าใคร.........
.........เจ็บจัง.....ฝันอย่างนั้นซ้ำซาก..........อีกไม่กี่วันเราคงได้เจอกันแล้วนะรุ่นพี่เฟย์......กลับไปครั้งนี้เพื่อที่ฉันจะแก้แค้นนายให้สาสมกับสิ่งที่นายทำไว้.............
ใบหน้าเรียวเงยขึ้นมองฟ้า...........
รอฉันนะเฟย์........ฉันจะทำให้นายรักฉันให้ได้.....ฉันจะทำทุกอย่าง เพราะฉันเสียจนไม่มีอะไรให้เสียแล้ว.......และคนที่ทำให้ฉันเป็นอย่างนี้ก็คือนาย............นายต้องรับกรรมที่ทำกับฉันไว้.............เฟย์
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
สวัสดีคะ.....ท่านประธานกำลังประชุมอยู่คะ ไม่ทราบว่าใครโทรมาค่ะ.....คะไม่เป็นไรคะ......อีกสักพักก็คงออกมาแล้วคะ......สวัสดีคะ เลขาคนสวยพูดอย่างสุภาพก่อนจะวางโทรศัพท์และจดรายละเอียดทุกอย่างลงไปในสมุด
ไม่กี่วินาทีประตูห้องประชุมเล็กก็เปิดออก.........ร่างสูงที่เดินออกมาในคราบนักธุรกิจเต็มตัวทั้งหล่อและสง่า..................
ท่านประธานคะ.......มีคนโทรมาหาเมื่อกี๊นี้แต่เค้าไม่ฝากชื่อไว้ เลขาคนสวยรีบบอกทันที
เฟริน.....พี่บอกแล้วไงว่าไม่ต้องเรียกว่าท่านประธาน เราเป็นพี่น้องกัน ถึงแม้ว่าจะเป็นแค่ญาติก็เถอะ
งั้น.........เรียกพี่เฟย์เหมือนเดิมก็ได้.....เอ่อ....วันนี้มีเซ็นเอกสารตั้งเกือบสิบฉบับ....ท่าน....เอ่ย.....พี่เฟย์จะเอาเลยรึป่าวคะ ยิ้มบางๆ
อื้ม....เอามาเลย แล้วเฟย์ก็เดินเข้าห้องทำงานไป
เฮ้ย......บ้างานจริงๆด้วยแหะพี่เรา ถอดหายใจออกมาอย่างเบื่อๆ
คนที่มาขอพบตอนบ่ายโมงตรงมารอแล้วนะคะ.........
รอแป๊บนะ.....เชิญเค้ารอที่ห้องรับรองเล็ก ร่างสูงสั่งเลขาที่เป็นญาติผู้น้อง
คะ
เชิญคุณรวีกานณ์........ที่ห้องรับรองค่ะ.... เลขาสาวพาร่างบางไปที่ห้องรับรอง
..............รุ่นพี่.....อีกไม่กี่นาทีก็จะได้เจอกันแล้วนะ...........
ขอบคุณคะ.....คุณ............
เฟริน....... .........คุณคนนี้อัธยาศัยดีและสุภาพด้วย.......มาทำอะไรที่นี้นะ..........
ดิฉันขอตัวไปทำงานต่อนะคะ
เชิญคะ......แนนเอ่ยตอบ
...........ไม่นานประตูที่เพิ่งปิดไปก็เปิดออกอีกครั้ง..........พร้อมกับร่างสูงของบุคคลที่ต้องการพบ............
สวัสดีคะ.....ฉันเป็นนักวางแผนการตลาด.......คุณได้ส่งเรื่องไปให้เราทางบริษัทของฉันที่อเมริกา
รวีกานณ์คะ.... การพูดจาดูคล่องแคล่ว.....ร่างบางแต่งตัวด้วยเสื้อเชิ๊ตพอดีตัวแขนยาวสีแดงเข้มสลับแดงเลือดหมูปลดกระดุมตรงอกออกสองเม็ด......เห็นเอวเล็กได้ชัด.....กระโปรงสีดำ.....และรองเท้าหนังมันวับ.........
อ.....เออ.....ยินดีที่ได้รู้จักครับ ....เฟย์......ประธานบริษัทที่นี้.....ฉันรู้แล้ว....ว่านายคือใคร.......นายคือ คนที่ฉันจะแก้แค้นไง.........จำฉันไม่ได้เลยงั้นเหรอเฟย์........
......เฟย์จ้องมองแนนอยู่นาน.....ทำไมสวยอย่างนี้นะ.........แย่แน่.......อย่างนี้ทำงานด้วยกันลำบากแน่ๆ..........สมาธิหายไปหมดเลย.....ไม่ได้ๆตั้งสติไว้.........
ขอพูดเรื่องที่เราจะต้องทำสัญญาว่าจ้างกันเลยนะคร้าบ.....เฟย์เริ่มเปิดประเด็นเรื่องงานขึ้นมาทันทีก่อนที่อะไรๆจะแย่ลง
เดี๋ยวคะ.........ฉันไม่ชอบที่ต้องมานั่งทำงานอย่างเคร่งเครียด.....ฉันต้องการความเป็นกันเอง.......ร่างบางนั่งไขว่ห้างดูสบายๆ......กลับเป็นการยั่วยวนร่างสูงซะงั้น.......ปากบางเผยอเล็กๆดูน่าสัมผัสยิ่งนัก..........
เออ.......ได้.......เราจะจ้างคุณตลอดไตรมาสที่3และ4 พูดง่ายๆคือ........เราต้องทำงานด้วยกันอย่างน้อยครึ่งปีหลัง....คุณทำตัวตามสบายก็แล้วกัน
กลืนน้ำลายเฮือกใหญ่อีกครั้ง.........เมื่อร่างบาง(แกล้ง)เผลอเอาเท้ามาสะกิด
คะ........แล้วไงต่อ......... ทำท่าไม่รู้ไม่ชี้.....สายตาเรียวสวยมองมายังสิ่งที่อยู่หว่างขาร่างสูง..........ลิ้นเล็กๆเลียที่ริมฝีบากตัวเองอย่างจงใจ..........
เออ.....ของคุณหน่ะ............ ร่างสูงชี้นิ้วไปที่เท้าร่างบาง.....แต่ดูเหมือนจะชี้ผิดตำแหน่งไปหน่อย.....แต่ร่างบางกลับบอกว่า......
คุณเฟย์ชี้อะไรของฉันหน่ะ..........อยาก.............ก็ไม่บอก.......ฉันช่วยนะ ร่างเล็กก้มลงไปนั่งกับพื้นตรงหว่างขาเฟย์
......ค.....คุณ....จะทำไรอ่ะ...... มือเล็กจัดการถอดเข็มขัด.....ตามด้วยการปลดกระโปรงออก.............. (ถึงจาเป็นทอมแต่เป็นประธานบริสัธเลยต้องใส่กระโปรงคร้าบ.....เหอะๆๆ)
คุณคิดอะไรอยู่........อย่าว่าฉันไม่รู้นะ........ มือเล็กจับตรงส่วนนั้นของเฟย์............
อะ.....อ่า.....ธ....เธอ.............. มือใหญ่เผลอกดไหล่บางให้ลงไปอีก.....แรงอีก
อื้ม.......ชอบมั๊ยเฟย์.......... ดูดเลียรุนแรง...... อา........อีก.............. ต้องการมากกว่านี้..........กลิ่นกายของนเธอทำไมมันคุ้นเหลือเกิน......กลิ่นหอมเหมือนใครนะ...................
ร่างบางเร่งให้เร็วขึ้นทั้งปากทั้งมือประสานงานกันอย่างดีเยี่ยม.............
อ่ะ....อา.............. ปลดปล่อยออกมาเต็มปากเล็ก.......ร่างบางจัดการดูดเลียทำความสะอาดให้..........จัดการเอาใส่เข้าที่เดิม.....รูปซิบใช้เข็มขัดให้เรียบร้อย
......เฟย์นั่งหลับตาอยู่ที่โซฟา.........ไม่มีแรงแล้ว......อะไรกันเนี๊ยะวันแรกก็เอาแล้วไง........ว่าแล้ว ว่าต้องลำบาก........ร้อนแรงจังนะ......อยากรู้เหมือนกัน.....ว่าเธอจะเก่งสักแค่ไหน คนสวย
แล้วเจอกันพรุ่งนี้นะคะ........ท่านประธาน ร่างบางยืนอยู่หน้าประตูหันมามองสายตาจิกไปที่ร่างใหญ่..............ก่อนจะเดินออกไป
.......เจอกันแน่........แม่ตัวดี......(หลอกให้อยากแล้วก็จากไป)
.............ยังมีเวลาอีกเยอะนะเฟย์.........นี้แค่เริ่มต้นเท่านั้น.......ไม่ต้องรีบร้อน ฉันจะให้ตายไปช้าๆ........เจ็บเหมือนฉันในตอนนั้นไง.........ตอนที่นายทำกับฉัน...........
เฮ้ยไอ้เฟย์.......เลขาสุดสวยของแกอยู่ไหนวะร่างสูงหล่อเดินเข้ามา
ไอ้ยู.....มึงมาหากูหรือมาหาเฟรินกันแน่
ก็มาหาทั้งสองแหล่ะ.......ทำไมหน้านายมันดูเหมือน..........คนไม่ได้ปลดปล่อยวะ
พรืดดดดดดดดดดดดดดดดด.............ร่างใหญ่บนเก้าอี้สำลักกาแฟ
เฮ้ย.....อย่าบอกนะว่าฉันเดาถูกอ่ะ ผู้เป็นเพื่อนทำตาโต.......อย่างไอ้เฟย์หน่ะแค่ขยับนิ้วเรียกก็ตามกันมาเป็นพรวนแล้ว........
ได้ปล่อยแล้ว........แต่ไม่สุด สีหน้าเคร่งเครียดและจริงจัง
ใครวะ.............
นักวางแผนเศรษฐกิจที่ทางอเมริกาส่งมา..........แนน
ก๊อกๆๆ.............
พี่เฟย์ นี้เป็นรายงานการประชุมเมื่อเช้านี้ เฟรินเดินเข้ามาเพื่อเอางานมาให้ท่านประธาน..............
เฟริน.....ตามหาตั้งนาน.....ไปทานข้าวกับพี่นะ มือไวกว่าปาก....ร่างสูงของยูจับมือน้อยไว้...........และได้คำตอบมาว่า...........
........ไม่........... สะบัดมือแล้วเดินออกไปจากห้องทันที
โห..................... ยูร้องครวญออกมา
.
ฉันจีบมาสองปีแล้วนะโว้ย........ทำไมน้องแกใจแข็งนักวะ
...............เซ็งจริงๆ.....สองปีแล้วที่ตามจีบเฟริน....จีบตั้งแต่ตอนเรียนอยู่ที่ฝรั่งเศส....จนมาถึงตอนนี้ก็ยังไม่ได้แอ้ม.........
555+.......แกมันไม่มีน้ำยา.........
น้ำยาหน่ะมีโว้ย.........ไม่เชื่อนายลองดูมั๊ยหล่ะ.....มะ...ถอดกระโปรงออกเร็ว
เฮ้ย...ไม่บ้า.....ฉันรุกอย่างเดียวโว้ย ไม่รับ....พูดอุบาท ..........ไอ้เพื่อนชั่ว....จีบน้องกุไม่ติดจนเพี้ยนไปแล้ว..........เพี้ยนจนคิดจะมาเสียบกูเลยเหรอ......ไม่นะ.........
ว่าแต่........เมื่อกี๊ฉันลงลิฟเดินสวนกับคนๆนึงหว่ะ........โครตสวยเลย.....เซ็กส์ซี่ด้วย.....เอวนี้บางเชียว.......มึงรู้จักป่ะ......ลายเจ้าชู้เริ่มออก
ก็เพราะแกเป็นอย่างนี้ไง.......เฟรินเลยไม่ยอมสักที......ไล่จีบคนอื่นไปทั่ว........
ก็แค่มองน่า...อย่าคิดมาก........ว่าแต่เป็นใครวะไอ้เฟย์
ก็นักวางแผนเศรษฐกิจที่กูว่านั้นแหละ.........
อ้อ.......ที่ปลดปล่อยให้มึงไม่สุดอ่ะนะ......5555+..... สะใจเพื่อน......เพราะไม่เคยมีใครทำกับเฟย์ขนาดนี้......เฟย์....ไม่เคยมีใครปฎิเสธ..........
ไอ้เวร.........ไปไกลๆตีนกูเลย ย้ำอยู่ได้......... เฟย์จัดการขว้างแฟ้มเอกสารใส่เพื่อนรักอย่างจัง...
..
ตุ้บ.........
เฮ้ยไอ้เฟย์.......อย่าข้างแฟ้มสิวะ....... ยูรีบเก็บแฟ้มงานหนาขึ้นมา
ทำไมกูจะขว้างไม่ได้
ก็.......เดี๋ยวเฟรินต้องมานั่งทำใหม่อีก......สงสารเค้า
โห.....ไอ้ยู....ไปไกลๆกูเลย....
.........นึกว่ากลัวงานกูเสียที่ไหนได้....กลัวเฟรินต้องมาทำใหม่........รักจังนะ......รัก
มากกว่าสงสารตัวเอง........ไม่รู้ตัวว่ากำลังจะถูกฆ่าหมกห้องประธาน..............
..............ว่าแต่ที่จริงก็ดูออกนะว่าเฟรินก็มีใจให้ยูเหมือนกัน......ดูเมื่อกี๊สิหน้าแดงเชียว....แต่ไอ้ยูมันเล่นไปวันๆอย่างนี้.......จะดูแลเฟรินได้รึเปล่าเนี๊ยะ.......ยู...ว่าที่ประธานบริษัท หรัญกุลไดมอล..........
..........ไอ้เฟย์กูว่านะ.....มึงต้องเสร็จแม่นักวางแผนนั้นแน่เลย.....ดูท่าทางเธอคนนั้นร้องแรงไม่เบา......แต่มึง.......คงยังไม่ลืมน้องกระต่ายน้อยได้ง่ายๆแน่..........เหอๆ........วันจบการศึกษากุให้ไปสาระภาพรัก.......มึงกลับไปข่มขืนเค้า........ชื่อจริงก็ยังไม่ทันรู้.......เป็นไงหล่ะ..........น้องกระต่ายหนีมึงไปเลย......สมน้ำหน้า..........
เอ่อกูรู้แล้วหน่า........ไม่ว่อารายจะเกิดขึ้น.......กูไม่มีทางลืมวันนั้นได้หรอก.........วันที่กูทำล้ายคนที่กูรัก.......
เฟย์ทอดมองสายตาออกไปไกล.......ไกลจนไล้จุดหมาย.........
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ความรักที่เริ่มจากความรุนแรง........จุดจบของความรุนแรงนั้นคืออะไร........
ถ้าอยากรู้ก็ลอตอนสองนะคร้าบบบบบ
By : hiono   Date : 29 Jul 2006 15:47
|