|
รักเร่าร้อน 5
พันพลอยหลับไป ตื่นขึ้นมาอีกทีในตอนเช้ามองหา นัท เขาไม่ได้อยู่ในห้องไม่สิ เค้าไม่ได้นอนที่นี่ด้วยซ้ำ แล้วเค้าไปนอนที่ไหนกัน เธอมองหานัทรอบห้อง ไม่เห็นแม้แต่เงา เธอลุกจากเตียงออกไปข้างนอก อาหารเช้าเตรียมไว้เรียบร้อยอยู่บนโต๊ะ ไม่มีแม้แต่เงาของเค้าอยู่ในตัวบ้าน เธอใจหายนึกเป็นห่วง ป่านนี้แล้วนัทหายไปไหน เธอเดินไปข้างนอกบ้านอากาศหนามและลมเย็นปะทะกับใบหน้า จนเธอต้องห่อไหล่เอามือทั้งสองข้างโอบกอดตัวเองไว้ บรรยากาศรอบกายแปลกไป จากที่เธอเห็นมีชาวเขาแต่งตัวแปลก ๆเดินตามสันเขาที่มองแล้วเหมือนทุ่งที่เต็มไปด้วยใบชา กว้างไกลสุดลูกหู ลูกตา มองเห็นเด็กน้อยชาวเขาเดินตรงมาที่เธอมือหอบดอกไม้ กำใหญ่มายื่นให้ สายตาซื่อกับมือเล็กๆที่ยื่นดอกไม้ให้ ทำให้เธออดยิ้มไม่ได้ กับภาพที่เห็นเธอรับดอกไม้นั่งลงยอง ๆเพื่อจะพูด กับเด็กน้อยได้ หนู เอาดอกไม้มาให้พี่เหรอ เอามาจากไหนจ๊ะ แล้วหนูชื่ออะไรจ๊ะ เธอถามเด็ก
เด็กคนนั้นชื่อต้นข้าว ลูกสาวนัทเอง นัทเดินเข้ามาจากด้านหลัง เด็กน้อยวิ่งเข้าไปหา โผกอดนัท นัทอุ้มเด็กนั้นขึ้นเข้าไปในบ้าน พันเดินตามไปด้วยอาการ งง ลูกของนัทเหรอ บ้าน่าแววตาขำๆ ที่มองนัททำให้นัทเหงอตกใจรีบแก้ตัว เฮ้ย.....คิด อะไร อะ อย่าบอกนะว่า คืดว่าเตค้ามีลูกจริงๆๆ นะ บ้าหรอ พันหัวเราะ
ไม่รู้สิ เผื่อเกิดอาการสาวแตกกับหนุ่มคนไหนไง พันหัวเราะแต่นัทยิ่งหัวเสียเมื่อโดนล้อรีบแก้ตัว
นี่ ต้นข้าวนะแม่เค้าตายตั้งแต่เค้าเกิดแล้ว อย่ามาล้อได้ไหม ไม่รู้อะไรก็เงียบไปเลยนะเดี๋ยวเด็กมันจะเสียใจ ตัวนี่เป็นผู้ใหญ่ประสาอะไร พันหยุดหัวเราะแทบไม่ทัน มองหน้าน้อยๆ แววตาซื่อในอ้อมกอดของนัท
น่าสงสารจับใจพลางยื่นมือไปอุ้มเด็กน้อยมากอดไว้แนบอกต้นข้าวเอามือน้อยกอดตอบเอาหน้าซบที่ไหล่อย่างโหยหาความรักและอ้อมกอดแบบนี้ เพราะนัทเองก็ไม่ค่อยมีเวลามาหาเท่าไหร่ได้แต่ส่งเงินมาให้ นัทเห็นภาพนั้นแล้วสุขใจยิ่งนัก เพราะคนที่นัทรักทั้งสองคนกอดกัน ต้นข้าวก็สำคัญกับชีวิตนัทมากเพราะแม่ของต้นข้าวเป็นสาวชาวเขา ที่เลี้ยงดูนัทมาตั้งแต่นัทเด็กเป็นพี่เลี่ยงที่คอยเล่นกับนัทเวลา นัทมาที่นี่ เมื่อเธอคลอกต้นข้าวแล้วจากไปนัทเลยรับเลี่ยงต้นข้าวเป็นลูก ต้นข้าวอยู่ที่นี่กับพ่อและยาย ที่เรือนเล็กที่ไม่ห่างออกไปมาก พันวางต้นข้าวลงกับพื้น เด็กน้อยวิ่งปร๋อ ออกไปข้างนอกหาเพื่อน 4 ขาของเธอ ที่เฝ้าวนเวียนเห่าอยู่ข้างนอก
หายโกรธ เค้ารึยัง นัทเริ่มประเด็นที่ค้างคาจากเมื่อคืน
แล้วคิดว่าไงละ ถ้าตัวเป็นเค้าแล้วอยู่ดีๆ ก็โดนมัดแล้วก็พามาแบบนี้นะ พันกัด
ก็ไม่ยังไงละ สนุกดี รสชาติของชีวิต นัทประชดตอบ
หรอ ดีนะพาเค้ามายังจะมาปากดีอีก คอยดูคู่หมั้นของฉันแจ้งตำรวจจับเธอแน่ พันทำท่าจองหองใส่
เหรอ.............น่ากลัวจังเลยย นัททำท่ากวนโอ้ยใส่เธอโมโหเลยตีเข้าไปที่ไหล่สุดแรงนัทคว้ามือไว้ได้แล้วรวบเธอเข้ามากอดไว้ในอ้อมกอด เธอขัดขืนเล็กน้อยแต่ก็ยอมให้เค้ากอดแต่โดยดี มือซนของนัทเลื่อนเข้าไปในเสื้อของพันปลดตะขอชั้นในออก ว้าย........ทำอะไรนะ อย่าทำกับฉันแบบนี้นะ
พันร้องโวยวายแต่นัทเองก็เดินไปปิดประตูและม่านทุกอัน และอุ้มเธอไปวางไว้ที่เตียง แต่พันเองก็ยังไม่ยอมเพราะว่าถ้าหากเธอยอมนัทครั้งนี้เธอคงหลุดจากบ่วงรักครั้งนี้ไม่พ้นแน่ เธอรีบลุกออกจากเตียงแต่นัทคว้าข้อถือเธอไว้ จะไปไหน อย่าทำแบบนี้เลยนะ เค้าต้องการตัวและตัวเองก็รู้สึกไม่ต่างไปจากเค้าไม่ใช่หรอ อย่าให้อะไรมาพรากเราเลย ที่เค้าทำแบบนี้เค้าก็เจ็บปวดเหมือนกัน ขอเวลาให้เค้านะแล้วเค้าจะพาตัวไปส่งคืนแต่ตอนนี้ขอเวลาเป็นของเราได้ไหม นัทคว้าตัวเธอมากอดไว้พลางซุกไซร้ ตามซอกคอเรื่อถึงร่องอก มือแกะกระดุมพลาง พันเบียดกายเข้าหาสัมผัสอันเร้าร้อนที่เธอเคยได้รับมาแล้อย่างโหยหา สองมือโอบรัดที่ต้นคอนัท นัทประกบจากจูบแลกสัมผัสกับเธอ เหมือนเค้าเองจะละลายหลอม รวมไปกับเธอ บัดนี้ร่างกายเธอ เปลือยเปล่าแสงแดดส่องลอดม่านเข้ามาทำให้นัทเองมองเห็นทุกส่วนสัด มันน่าสัมผัสเสียนี่กระไร เค้าบรรจงใช้เรียวลิ้นเบียดบ่ายเข้าในช่องเสียวของเธอ พันอ้าขาออกสุดๆ รับสัมผัสนั้น นัทเองก็ใช้ปลายลิ้นเล่น กับเม็ดเสียวของเธอเม้มไว้แล้ว ใช้ปลายลิ้น ดุลเม็ดเสียว พันยกสะโพกส่ายไปมาเสียวจนจะขาดใจนัทพาเธอล่องลอยไปในเกมรัก เมื่อเค้าเองเล่นกับเม็ดเสียวจนน้ำชื่นเปียกเต็มร่องแล้วนัทก็เลื่อนไปเล่นกับยอดปทุมของเธอ ยอดสีชมพูอ่อนระเรื่อชูรับการสัมผัส เค้าเม้มมันเอาไว้แล้วดูด เลีย ใช้ฟันขบอย่างหมั่นเขี้ยวเธอสะดุ้ง นัทใช้นิ้วเรียวสอดเข้าไปในร่องขณะที่ใบหน้าของนัทยังอยู่ที่เนินนอก ซอยนิ้วเข้าออกเป็นจังหวะ พันเองเด้งรับอย่างเป็นจังหวะ จากนั้นลิ้นเรียวก็ถูกลากมาที่เนินสวรรค์อีกครั้งทั้งที่นิ้มยังคาอยู่ นัทซอยเข้าออกอย่างเร็วและปลายลิ้นเอง ก็เลียเม้มที่เม็ดเสียวไปด้วยพันจะขาดใจเสียให้ได้ทำไมเค้าถึง ใจร้ายแบบนี้นะ จะฆ่ากัน พยายามยกสะโพกหนีแต่นัทคว้าไว้แล้วเอานิ้วเข้าไปอีกนิ้วคราวนี้พันสะดุ้งเพราะความเจ็บ นัทชะลอจังหวะให้ช้าลง และเมื่อเธอชินเขา ก็ซอยเข้าออกจะร่างงามสะท้านบ่งบอกถึงความสุขสม นัทนอนแผ่หลาด้วยความ เหนื่อยเธอเองหลับตาพริ้ม ในที่สุดเธอเองก็หนีความรักอันเร้าร้อนนี้ไม่พ้น ให้ตายสิน่า ว่าจะไม่แล้วเชียวแต่ก็ห้ามใจตัวเองไม่ได้สักที
......................................................................................................................................................................... เมื่ออาบน้ำชำระร่างกายแล้วนัทพาเธอไปที่ไร่ชา ดูวิธีเก็บใบชา ใช้เวลาวันทั้งวันอยู่ในไร่ต้นข้างเองก็วิ่งเล่นอยู่ใกล้ๆ ไม่ห่างไปไหน พันเพลิดเพลินกบเด็กน้อยและคิดถึงเหตุการณ์ต่างๆ ที่ผ่านมาเธอเองก็ไม่ได้มีคู่หมันจริงหรอก หากแต่เธอไม่อยากทำร้ายใคร ความรักนั้นไม่ได้หมายถึงการครอบครองเสมอไป แต่มันคือความสุขที่เธอเองไม่รู้ว่ามันคืออะไรกันแน่ ความหวง หึง ลุ่มหลง นั้นเธอเองก็แยกไม่ออกจากความรักเหมือนกัน เธอมองดูเขาที่อยู่ตรงหน้าเข้าคือคนที่เธอรักและเขาเองก็รักเธอแต่ในความรักของเขามันช่างร้อนเสียนี่กระไรเหมือนจะเผาให้เธอไหม้ แต่มันก็เต็มไปด้วยความสุข แต่เธอเองก็ยอมที่จะรับความเจ็บปวดด้วยเช่นกัน พันกำลังใช้ความคิดเพลินๆ นัทก็เค้ามากอดเธอไว้
คิดอะไรอยู่ หรือ ทำใบหน้าเครียดจัง นัทถาม
เรื่องของเรา แล้วก็ พิมพ์ นัทเค้าไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้นะ แล้วเราทำแบบนี้มันไม่ถูกนะ พันตอบ
อย่างที่เค้าบอกว่าเค้าไม่ใจดีพอที่จะยกตัวให้ใคร เค้าเห็นแก่ตัวมากมากพอที่จะยื้อตัวไว้ให้อยู่กับเขานานที่สุดตัวไม่รู้หรอกว่าการอยู่กับความหลังที่ยาวนานจนฝันไว้ว่าวันหนึ่งจะมาถึงเราแล้วความฝันนั้นเป็นจริง และกำลังจะจากไป ไม่มีใครหรอกที่จะยอมเสียไป เค้าคนหนึ่งละ ที่จะไม่ยอมให้ตัวจากเค้าไป และอย่างที่เค้าบอกนะ ว่าขอเวลานี้ให้เค้าเถอะ แล้วเค้าจะพาตัวไปสู่โลกแห่งความจริง ที่ตัวจะไปแต่งงานมีชีวิตตามแบบผู้หญิงทั่วไปเค้ามีกัน แต่ตอนนี้เค้าขอฝันให้นานได้ไหมอย่าคิดถึงอะไรอีกเลย ฝันไปกับเค้าเถอะนะ นัทพูด
พันโผเข้ากอดนัท นัทเองก็กอดตอบต้นข้าวเองไม่รู้ว่าทั้งสองกอดกันทำไมแต่ก็เดินเข้ามากอดด้วย นัทเลยอุ้มต้นข้าวขึ้นมาทั้งสามกอดกันแม่มันจะไม่ใช่พ่อแม่ลูกจริง ๆ แต่ในความรู้สึกของนัทและพันต้นข้าวคือลูกน้อยที่น่าถนอมไว้ในอ้อมกอด
...................................................................................................................................................................................
นัทพาพันมาเล่นน้ำ ที่ลำธารใกล้ๆ ไร่ ต้นข้าวขี่คอนัทมาด้วย อากาศในตอนนี้ถึงแม้จะเป็นเวลาบ่ายแต่อากาศก็ยังเย็นอยู่ พันถือถังน้ำและเบ็ดตามมา เมื่อถึงลำธารนัทวางต้นข้างลง และเดินถือจอบไปแถวๆ ข้างลำธาร ได้ไส้เดือนมาพอสมควร
อี๊..............จะเอาไส้เดือนเนี่ยนะตกปลา พันทำท่ารังเกียจ
ก็ใช่นะสิ ไม่ใช้ไอ่นี่จะใช้อะไรละ นัทบอก
เมื่อนัทจัดการกับเบ็ดแล้วต้นข้าวเองก็อาสาเหวี่ยงเบ็ดหลิวออกไป และก็เล่นน้ำอยู่ข้างๆ ริมน้ำ พันกับต้นข้าวเดินเล่นและเก็บดอกหญ้าต่างๆ มาสาน เป็นมงกุฎ แหวน และนำดอกไม้มาแซมผม สายน้ำที่ไหลเอื่อยตรงรำธารเล็กๆ ที่มองเห็นพื้นก้นน้ำนัทมองทั้งสองที่เล่นกันอย่างมีความสุขจนลืมดูเบ็ดที่ปลากินเบ็ดแล้วเมื่อนัทเห็นก็ร้องเอะอะให้พันกับต้นข้าวรู้ ทั้งสองคนรีบวิ่งมา ต้นข้าวกับพัน ช่วยกันดึงปลาตัวน้อยขึ้นมา และนัทเป็นคนจัดการเอาเบ็ดออกและเอาปลาใส่ถัง และเตรียมเบ็ดต่อไปจากนั้นพัน นัท และต้นข้าว ก็เล่นน้ำกันจนหนาวสั่นเลยกลับกันโดยที่ได้ปลากลับบ้านเพียง สองสามตัว นัทให้แม่ครัวทำกับข้าว และกินข้าวเย็นกับพันและต้นข้าวคืนนั้นต้นข้าวนอนกับพันและนัท พันเองกล่อมต้นข้าวนอน และออกมาหานัทที่ระเบียง นัทกำลังก่อกองไฟที่กลางห้องโถง พันนั่งลงตรงที่โซฟา เมือไฟติดแล้วนัทก็เข้ามากอดพันแล้วพูดคุยกันหยอกล้อกัน และพลอยหลับที่โซฟาจนถึงเช้า ต้นข้าวมาปลุกทั้งสองให้ตื่นในตอนเช้า เป็นอีกวันที่ล่วงไป นัทเองก็กังวลเมื่อเวลามันผ่านไปเร็วเช่นนี้ เค้าเองก็กังวลเวลาเช่นกันว่าทำไมความสุขมันผ่านไปเร็วอย่างรวดเร็ว แต่เค้าเองก็ไม่อยากคิดอะไรมากเพราะเค้าเองอยากเก็บเกี่ยวความสุขแบบนี้ให้นานเท่านาน
............................................................................
ผมอยากให้ทุกคนมีความสุขนะครับเลยแต่งออกมาแบบนี้เพราะตอนนี้ผมมีความสุขมาก
และผมก้กลัวว่ามันจะจากผมไปเร็วเช่นกัน ขอบคุณที่ช่วยติดตามจะทำให้ดีกว่าเดิม
By : ไอ่หมาน้อย Date : 13 Jun 2006 07:37  
|
