|
รัก...เอย 05
"เอย.."
จูบ...เทอจูบชั้น..อย่างอ่อนละมุน เทอใช้ปลายลิ้นที่ร้อนผ่าวของเทอสัมผัสที่ผิวของชั้นอย่างอ่อนโยน เทอใช้มือที่เรียวยาวลูบลงมาที่ปลายผมของชั้น..ก่อนจะเลื่อนลงมาสัมผัสตรงส่วนที่ไวต่อความรู้สึกของร่างกาย เทอใช้สายตาคู่ร้อนแรงนั้นจ้องมองมาที่เรือนร่างของชั้น..ที่ไม่มีแม้ผ้าผืนน้อยห่อหุ้ม เทอรู้ไหมสายตาของเทอที่จ้องมองมาแบบไม่ละสายตามันทำให้ชั้นเขินจนแทบละลาย.. ยิ่งได้มองเห็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยหยดเหงื่อของเทอที่เปียกชุ่ม..ยิ่งได้ขยับร่างกายไปพร้อมๆกับจังหวะการขยับของปลายนิ้วที่เร็วและหนักแน่นขึ้นเรื่อยๆ ..วินาทีนี้เหมือนอยู่บนสวรรค์เลย..อีกนิด อีกนิด..ใกล้จะ..ใกล้จะถึงสวรรค์แล้ววววว
แต่แล้วก็ .."ตุ๊บบบ" ตกเตียง ตื่น!!!!!
ง๊า...ฝัน นี่เราฝันไปเหรอเนี่ย...
อัยย่ะ!! เป็นบ้าอะไรไปแล้วนี่ ฝันว่ามีอะไรกะเอยเหรอเนี่ย?? ไม่จิงงง นี่ชั้นกลายเป็นยัยหื่นฝันเปียกเหรอไม่น้า!! สาวร่างบางนามว่ารัก คิดกะตัวเองในใจพรางแสดงสีหน้าแดงระเรื่อออกมา
เป็นการเริ่มต้นเช้าวันหยุดที่...โอ้มายก๊อตตต ซะจิงๆ
"รัก รัก..เป็นอะไรเหรอป่าวว ก๊อกๆ" เสียงบุคคลที่เพิ่งเจอในฝันดังขึ้นมาจากทางนอกประตูห้อง ทำให้สาวรักถึงกลับสะดุ้งเฮือกกกกก เพราะยังคงคิดถึงเรื่องที่เพิ่งฝันไปสดๆร้อนๆอยู่
"รัก..รักกก ตื่นเหรอยัง.."
หะ.คะ.. สาวร่างบาง อุทานตอบออกไปอย่างไม่ค่อยได้สติ
เราได้ยินเสียงรักร้องโวยวาย เป็นอะไรเหรอป่าวว ทอมเอยถามขึ้นมาด้วยความเป็นห่วง
ป่ะๆ ป่าวคะ ไม่ได้เป็นอะไร..
ไม่เป็นไรแน่นะ... เอยยังถามด้วยความเป็นห่วงอยู่ ก่อนที่ประตูห้องของสาวรักจะแง้มเปิดอย่างช้าๆ ด้วยมือของเจ้าของห้องเอง
ไม่เป็นไร.. รักตอบฝ่ายตรงข้ามอย่างเขินๆ โดยไม่สบตา
ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว...ว่าแต่ทำไมเหงื่ออกเยอะจัง ไม่สบายเหรอป่าว เอยพูด พรางเอามือไปแตะที่หน้าผากฝ่ายตรงข้าม
ไม่ได้เป็นไรซะหน่อย สาวรักรีบตอบ พรางเอามือปัดมือเอยออกจากหน้าผากตัวเองเบาๆ
ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว.. เอยยิ้มหวานให้คู่สนทนา ที่ยืนหลบตาไปมาอยู่ตรงหน้า
จะยิ้มแบบนั้นทำไมของเค้า อยากจะฆ่ากันให้ตายตรงนี้เลยเหรอไง ไม่ไหวแล้วๆ ไม่ไหวนะๆๆยิ้มของเทอฆ่าคนได้ เทอจะรู้ตัวบ้างเหรอป่าวว ใจเต้นแรงจัง..สาวรักคิดในใจ ก่อนจะทำท่าเหมือนจะปิดประตูใส่หน้าคู่สนทนา อยู่ไม่ได้แล้ว ต้องหลีกหนีด้วยความเขินอาย..>//////<
อะ เดี๋ยวก่อนสิ.. เอยพูดขึ้น ในขณะที่รีบคว้าแขวนฝ่ายตรงข้ามไว้ ก่อนจะพูดต่อ
วันนี้รักว่างไหม... ไปเป็นเพื่อนเอยข้างนอกหน่อยสิ
ไปไหน รักหันมาถาม
ไปเป็นเพื่อนซื้อของที่ห้างหน่อย...ไม่อยากไปคนเดียว เอยทำเสียงออดอ้อน
อืม..ไปดีไหมน้า รักทำหน้าครุ่นคิด
ไปเหอะนะๆๆๆ ทอมเอย อ้อนสุดฤทธิ์
อืม ...ถ้าไปเป็นเพื่อน ต้องมีค่าเลี้ยงดูนะ รักทำน้ำเสียงเจ้าเล่ห์
จะเอาอะราย เอยยิ้มเบาๆ มองมาที่รักด้วยความเอ็นดู
เค้ก.. สาวรักพูดเสียงดังฟังชัด ก่อนจะพูดต่อ ...
เดี๋ยวพี่ขอไปอาบน้ำแต่งตัวสวยๆก่อนนะจ๊ะ น้องรอพี่แป๊บ
ออกเดรท...นี่ใช่การออกเดรทเหรอป่าว...เค้าชวนไปเดินห้างด้วยอะ ใส่ชุดไหนดีนะ ใส่แบบไหนดีละ..เทอถึงจะชอบ.. ใส่แบบไหนดีเทอถึงจะถูกใจ ใส่แบบไหนดีนะ .ถึงจะดึงสายตาของเทอให้มองแค่ฉัน ใส่แบบไหนดี...แบบไหนๆๆๆ สาวรักวุ่นวายกะการแต่งตัวอยู่พักใหญ่ จนในที่สุด..ก็ตัดสินใจหยิบเดรสตัวเก่งสีโอรสอ่อนๆมีลูกไม้สีขาวประดับประปาย เข้ากับผิวสีน้ำผึ้งของตัวเองที่สุด ใส่แล้วดูกรุบกริบ น่ารักสดใส ดูน่าถนุถนอม สมวัยซะจริงให้ตายสิ โฮะๆ
ถึงซะที... ท่ามกลางความวุ่นวายของเมืองใหญ่ เอยพูดขึ้นขณะที่เดินทางมาถึงจุดหมาย พร้อมกับสาวข้างกายที่หน้าตาสดใส น่ารักมากกว่าทุกวัน
เบื่อโนะ รถโคตรติดเลย... เอยบ่นพรึมพรำ ก่อนจะหันไปถามความคิดเห็นจากคู่สนทนา
........
วันนี้เป็นไร..ดูอารมณ์ดีเป็นพิเศษเลย..กินยาผิดป่าวเนี่ย เอยยังพูดไม่หยุด หลังจากหันไปสบตารัก ที่ยิ้มลั้ลลาอยู่นานสองนาน
ป่าวหนิ..เราก็สดใส น่ารัก อารมณ์ดี อย่างงี้เป็นปกติอยู่ทุกวัน สาวรักตอบ ก่อนจะยิ้มเบาๆ
อะๆ ปกติ ก็ปกติ... เอยจบบทสนาก่อนที่ทั้งสองเดินพุ่งตรงเข้าไปยังตัวห้างสรรพสินค้า
ว่าแต่...มาทำอะไรเหรอ รักถามเอยด้วยความสงสัย
ก็มาดูของ... เอยพูดพรางยิ้ม
ของอะไร... รักถามขึ้นด้วยความสงสัย
ของขวัญ...
ของขวัญ... สาวรักพูดทวนคำพูดฝ่ายตรงข้าม
อืม...ของขวัญ แต่หิวแล้วอะเราไปหาอะไรกินกันก่อนเหอะ เอยพูดตัดบทสนทนาก่อนจะลากสาวร่างบาง เข้าไปที่ร้านอาหารญี่ปุ่นร้านนึง
เค้า..ไม่ชอบกินอาหารญี่ปุ่นอะ รักพูดขึ้นเบาๆ ขณะนั่งอยู่ในร้านเรียบร้อยแล้ว
อ้าว..จิงดิ เอยทำเสียงตกใจ ก่อนจะพูดต่อ งั้นไปกินร้านอื่นก็ได้
ไม่ๆๆ ไม่เป็นไร... รักรีบห้าม
เฮ้ย..ไม่เป็นไร กินที่รักชอบก็ได้.. เอยพยายามอธิบาย
นานๆ ที กินของที่ไม่ค่อยชอบบ้างก็ได้ เผื่อจะชอบ... รักพูดเสียงพรางยิ้มหวานให้คู่สนทนา
แน่ใจนะ... เอยถามย้ำความสมัครใจของสาวร่างบางอีกครั้ง ในขณะที่รักได้แต่พยักหน้าเบาๆ เป็นการยืนยันคำตอบ
เคยไหม...หัดทำอะไรที่ไม่เคยทำ หัดกินอะไรที่ไม่ชอบกิน ...ด้วยเหตุผลง่ายๆเพียงข้อเดียว ..อยากทำเพื่อใครสักคน คนที่เราให้เค้าเป็นคนพิเศษ.. สาวรักคิดกะตัวเองในใจ ขณะนั่งกินอาหารญี่ปุ่นที่รสชาติไม่คุ้นปากอย่างสงบ.. ^^ ปัจจัยหลักมันไม่ได้อยู่ที่ว่ากินอะไร แต่มันอยู่ที่ว่ากินกะใครต่างหาก ใจสาวน้อยโคตรมีความสุข!!
และช่วงเวลาแห่งการเติมพลังก็จบลง..
อิ่มแป้เลย.. เอยพูดขึ้นขณะก้าวเดินออกมาจากร้านอาหารดังกล่าว พรางเอามือลูบไปที่ท้องตัวเองเบาๆ
จะไม่อิ่มได้ไง..กินในส่วนของรักไปตั้งเยอะ รักพูดพรางหัวเราะ
ก็เห็นรักเขี่ยๆ อันนั้นก็ดูไม่ชอบกิน อันนี้ก็ดูกินไม่อร่อย ทำหน้าทำตาน่าสงสาร ของเหลือเต็มจานไปหมด นี่เอยเป็นคนดีนะเนี่ย เลยช่วยกิน
ก็..ก็รัก เก็บท้องไว้กินเค้กฟรีที่เอยจะเลี้ยงหนิ สาวรักพูดหยอกๆ
อาจ๊ะ..นี่กะกินกี่ชิ้นกันเนี่ย
สักหกชิ้น รักตอบพรางทำหน้าระรื่น
อะ..จิงดิ จะไหวเหรอ ตัวเล็กแค่เนี่ย เอยทำหน้าสบประมาด
เดี๋ยวรู้เลย..จะกินให้เอยหมดตูดเลยคอยดูๆๆ สาวร่างบางรีบตอบ ก่อนจะถามต่อ
ว่าแต่ของขวัญที่ว่าจะซื้อ มันคืออะไรเหรอ... รักถามขึ้น หลังจากออกเดินมาได้สักพัก
อืม..จิงๆก็ไม่ได้ดูอะไรไว้เป็นพิเศษ แต่..ใจจิงอยากซื้อสร้อยเส้นเล็กๆ น่ารักๆสักเส้น
สร้อย...เหรอ รักทำหน้าสงสัย
อืม สร้อย...อยากซื้อสร้อยให้เค้าน่ะ เอยพูดพรางยิ้มเบาๆ ด้วยสีหน้าที่แสดงออกว่ากำลังคิดถึงใครบางคนอยู่
เค้าไหน... รักถาม แบบทนสงสัยไม่ได้แระ
ชื่อ..ฟ้า ไว้จะพามาแนะนำให้รู้จักนะ เอยหันมาตอบคู่สนทนา
ฟ้า...แฟนเหรอ รักอดไม่ได้ที่จะถามออกไปเบาๆ โดยที่ฝ่ายตรงข้ามได้แต่รับฟังและพยักหน้าออกมาเบาๆ
ฟ้า...ชื่อนี้ที่เปล่งเสียงออกมาจากปากเทอเบาๆ มันดังกล้องอยู่ในโสตประสาทหูของชั้น ลึกลงไป..ลึกลงไป ถึงก้นบึ้งในหัวใจ .ฟ้า คำที่ดูเป็นคำธรรมดาๆ ได้ยินกันจนคุ้นหู แต่วันนี้กลับรู้สึกว่ามันเป็นคำที่มีพิษร้ายแรง ..แค่ได้ยินก็รู้สึกเจ็บจนตัวชา สาวร่างบางคิดในใจ ขณะที่ยืนอยู่ข้างๆ คู่สนทนา..
เป็นไรเงียบเลย... บทสนทนาเริ่มดังขึ้นมาอีกครั้ง ในขณะที่ตอนนี้อยู่ในร้านขายจิวเวอรี่เล็กๆ
ป่าว สาวร่างบางตอบเสียงเศร้า
เฮ้ย..เป็นไร ปวดท้อง ปวดหัว ไรป่าว..เห็นสีหน้าไม่ดีเลย
ไม่เป็นไรจิงๆ
อืม..แน่นะ เอยถามฝ่ายตรงข้าม ก่อนที่เทอจะพยักหน้ารับเบาๆ
น้ำตา..น้ำตาจะไหลออกมาอยู่แล้วนะคะ จะเก็บไม่ไหวแล้วนะคะ ..จิงสินะ เราลืมความจริงอะไรบางอย่างไปเหรอป่าว เอยเค้ามีแฟนอยู่แล้ว..เค้ามีเจ้าของอยู่แล้ว คนอย่างเราไม่มีสิทธิ์... รักคิดกะตัวเองในใจ ในขณะที่เอย กำลังตั้งหน้าตั้งตาเลือกของขวัญอย่างตั้งอกตั้งใจ
อันนี้สวยไหม สร้อยเส้นเล็กที่ประดับด้วยจี้รูปหัวใจเม็ดเล็กน่ารัก ถูกยื่นมาที่ใบหน้าสาวรัก
อืม..ก็สวยดีคะ
สวยจิงปะเนี่ย ตอบเหมือนฝืนใจเลย เอาจิงๆดิ เอาแบบที่ รักชอบก็ได้ เผื่อจะชอบเหมือนกัน เอยถาม
จะชอบเหมือนกันได้ไง..คนละคนกัน. รักพูดเสียงแข็ง แสดงออกถึงอารมณ์ที่ไม่พอใจ
เฮ้ย..เป็นไรป่าวเนี่ย อยู่ๆก็เงียบ อยู่ๆก็ดูท่าทางหงุดหงิด.. ไม่น่ารักเลย เอยพูดกึ่ง
แซวคู่สนทนา
ใช่สิ รักมันไม่น่ารัก สาวร่างบางพูด พรางมีหยดน้ำตาไหลออกมา ส่งผลให้คู่สนทนาตกใจทันทีที่มองเห็น
เฮ้ย..เป็นไร เค้าแซวเล่นนิดเดียวเอง รักเป็นไร ร้องไห้ทำไม... เอยรีบถามด้วยความเป็นห่วง ประกอบกับเอามือลูบที่หัวสาวร่างบาง เบาๆ
ขอโทด ขอตัวกลับบ้านก่อนนะ.. รักรีบปาดน้ำตาของตัวเอง ก่อนจะวิ่งหนีออกมา จากสถานการณ์ที่แสนอึดอัดใจ
ช่วงเวลาที่ดีที่สุด กับช่วงเวลาที่แย่ที่สุด บางครั้ง..มันอยู่ห่างกันแค่นิดเดียว.. ร้องไห้ออกไปจนได้ ทำตัวงี้เง่าใส่เค้าไปจนได้ เผลอคิดไปเองจนได้ ..ก็ช่ายสิ เราก็ทำได้แค่นี้ ไม่คิดมากเกินไป ก็คิดไปเองตลอด...ออกเดรสบ้าอะไร.. เค้าแค่ชวนมาเลือกของให้คนที่เค้ารักก็เท่านั้น.. สาวรักคิดกะตัวเองในใจก่อนจะมีมืออุ่นๆ มาดึงแขนเทอไว้..
รอก่อนสิ.. เอยที่วิ่งตามมา พูดขึ้นด้วยเสียงเหนื่อยหอบ
เอย.. รักหันไปมองเจ้าของเสียงและ อุทานออกมาเบาๆ
ทำไมรีบกลับจัง ยังไม่ได้กินเค้กด้วยกันเลย... เอยพูดพรางยิ้มใส่ คนที่ยืนทำหน้าเศร้าอยู่ตรงหน้า
ไม่กินแล้วคะ..รักอยากกลับบ้านแล้ว รักตอบโดยไม่กล้าสบตา
กินหน่อยนะ..เค้าอยากเลี้ยง เอยพูดอ้อนวอน
ไม่กินคะ
น้าๆๆ น้า เอยอยากเลี้ยง รักอยากให้เอยเป็นคนผิดคำพูดเหรอ
ไม่เลือกซื้อของขวัญแล้วเหรอคะ สาวรักถาม ด้วยท่าทีที่ดูเกรงใจ
ได้มาแล้ว พอซื้อเสร็จก็รีบวิ่งรักมาเลยเนี่ย เอยตอบ พรางยกถึงกระดาษเล็กๆขึ้นมาโชว
อะ อะไปกินก็ได้..ไหนๆก็มาแล้ว สาวรักใจอ่อนกะคู่สนทนา ก่อนที่ทั้งคู่จะเดินเข้าไปยังร้านเค้กแห่งนึง
ตอนแถม..
สองสาวโทรหากันเพื่อเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ให้อีกคนฟังอย่างสนุกสนาน
หลังจากเข้าไปในร้านเค้ก แล้วแกตอบเอยไปว่าไงวะ ตอนมันถามว่า ร้องไห้ทำไม..
อืม...ก็ตอบไปว่า.. สาวรักตอบเพื่อนสนิทแบบอ่ำอึ้ง
ตอบว่าไร
ตอบไปว่า ผงเข้าตา...
อุบ่ะ!!! แม่นางเอก แกตอบไปแบบนั้นจิงๆเหรอเนี่ย สาวพลอยพูดพรางหัวเราะยกใหญ่
อืม จิงๆดิ
แล้วเอย เค้าเชื่อคำพูดแกเหรอน่ะ..
ก็ไม่รู้ว่าเชื่อไหม..เห็นเค้ายิ้มๆ ส่ายหัวเบาๆ แล้วก็ไม่พูดอะไรต่อ สาวรักตอบเพื่อนสนิทอย่างอายๆ ก่อนที่ทั้งคู่จะพากันหัวเราะกับสิ่งที่เกิดขึ้น..
ถ้ามีใครสักคนยังตามอ่านอยู่ จะรู้สึกดีใจมากๆเลยคะ
หายไปนาน ต้องขอโทษด้วยนะคะ
แต่มันมีตอนจบคะ พยายามหาเวลาพิมพ์อยู่คะ
By : Saturday Date : 28 Jul 2014 12:33  
|
