|
อย่าลืมความรู้สึกแรกกับคนคนนี้ ตอนที่ 1 (18+)
ภายในห้องที่ดูสะอาดตามีสาวทอมที่นอนกลับจมกองหนังสืออยู่ เขามีชื่อว่า หยก เขามีผิวที่ขาวสะอาด รูปร่างที่เพรียวบาง หยกมีหน้าตาที่ดีมองแล้วชวนให้หลงใหลแว่นสี่เหลี่ยมกรอบหนารับกับจมูกที่โด่งเป็นสันของเขา ปากอมชมพูเรียว
สวยได้รูป เมื่อได้มองเห็นใบหน้าเขาแล้วใครๆก็ต้องตกหลุมรักเขาเป็นแน่ เวลาผ่านไปชั่วครู่ หยกเริ่มขยับตัวเมื่อรู้ว่าตนเองได้เผลอหลับคาผลงานชิ้นโบว์แดงของเขา ใช่เขามีอาชีพเป็นนักวาดรูปอิสระแต่ฝีมือของเขาได้เป็นที่ยอมรับกันอย่าง
กว้างขวาง หยกขยี้ตาและเพ่งมองไปที่รูปภาพที่เขาได้วาดขึ้นและยิ้มออกมาอย่างมีความสุข หยกรีบเก็บหนังสือและอุปกรณ์ต่างๆนาๆกลับเข้าที่ และทิ้งตัวลงบนที่นอนอันแสนอบอุ่นเพื่อพักผ่อน
กริ๊ง.................!!!!!!
เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นหยกพยายามเอื้อมมือไปกดปิดมันแต่ก็ต้องแปลกใจที่เสียงของนาฬิกาได้ดับลง หยกเงยหน้าขึ้นมองทางด้านหัวนอนของเขา และเจอกับ ริน เธอเป็นเพื่อนของหยกที่ได้รู้จักกันเมื่อตอนที่หยกเริ่มเข้ามาวาดรูปใหม่ๆ ริน
เธอเป็นคนฉลาดแถมมีหน้าตาที่สวยเด็ดเอาเรื่อง รูปร่างที่เล็กกะทัดรัดดูสมส่วนไปทุกอย่างดังเหมือนกับหลุดออกมาจากรูปภาพยังไงยังงั้น รินไม่ได้เป็นนักวาดรูปแต่เธอมักจะโดนทาบทามให้มาเป็นแบบวาดรูป
ตื่นได้แล้วพ่อคุณจะนอนกินบ้าน กินเมือง กินเตียง กินตู้ กินโต๊ะ เลยหรือไง รินกระชากผ้าห่มของหยกออกอย่างรวดเร็ว
อ้าวรินเองหรอนึกว่าใคร ขอนอนต่ออีกหน่อยนะ มีของอยู่ในตู้เย็นนะหยิบกินได้เลย
ที่พูดนี่จะให้ทำอาหารเช้าให้ใช่ไหม หยกยกนิ้วโป้งให้รินและหลับต่อทันที
จริงๆเลย มาที่นี่ทีไรไม่เคยได้สบายสักที รินเดินตรงไปเปิดตู้เย็นและพบว่าในตู้เย็นไม่มีอะไรที่จะสามารถทำอาหารได้เลย แต่กลับมีขนมวางเรียงรายอยู่เต็มไปหมด เธอถอนหายใจและต้องจำใจเดินลงไปซื้อของเพื่อกลับมาทำอาหาร
ให้ตายสิ ทำไมฉันต้องมาทำอะไรอย่างนี้ด้วยนะ ใช้เวลาไม่นานก็ถึงซุปเปอร์ใกล้ๆที่พักของหยก เธอเลือกซื้ออาหารไปเป็นจำนวนมากรีบจ่ายเงินและกลับมายังที่พักของหยก
ทันที เมื่อกำลังจะเปิดประตูเข้าไปก็ได้ยินเสียงหยกพุดคุยกับใครอยู่แต่สถานการณ์ด้านในช่างดูดุเดือดเหลือเกิน เธอจึงค่อยๆเปิดประตูเข้าไปและยืนอยู่บริเวณหน้าห้อง
ไม่เอายังไงก็ไม่เอาเด็ดขาด เสียงของหยกดังขึ้น
ทำไม บอกเหตุผลมา เสียงของผู้หญิงคนหนึ่งดังตามมาดูเหมือนว่าสถานการณ์จะเลวร้ายลง รินจึงเคาะประตูเสียงดังและมันก็ได้ผลทั้งสองเงียบลงรินรีบเดินเข้ามาในห้องอย่างรวดเร็วและได้พบกับหญิงสาวคนหนึ่งแต่งตัวดีและมีใบหน้าที่
คล้ายกับหยกเป็นอย่างมาก พี่สาวหรือป่าวนะ รินได้แต่คิดในใจ เมื่อรินเดินเข้ามาในห้องก็ยกมือไหว้หญิงสาวคนนั้น หญิงพยักหน้า และพูดกับหยกว่า
แล้วจะมาใหม่ หยกทิ้งตัวลงนั่งกับพื้นเมื่อหญิงคนนั้นเดินออกไป
................................................................................................................................................
ฉันไม่ได้พูดอะไรนอกจากเดินเข้าไปหาหยกที่นั่งกองอยู่กับพื้น ฉันไม่กล้าแม้จะถามว่าเธอคนนั้นเป็นใคร หยกหันมายิ้มให้ฉันเหมือนมันไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ฉันรับรู้ได้ว่ามันจะต้องเป็นเรื่องที่ไม่ค่อยจะดีแน่ๆ
เดี๋ยวรินทำสลัดให้กินนะ หยกพนักหน้า แต่มือของหยกนั้นยังจับมือฉันแน่นอยู่
หยกไม่ปล่อยมือริน แล้วจะทำกับข้าวยังไงหล่ะ หยกหัวเราะ
ขอโทษทีไม่ได้มอง ว่าแต่เจ็บหรือป่าว หยกหันมาและประคองมือฉัน
ไม่หลอก ไปอาบน้ำไป เหม็นหึ่งเลยขอบอก หยกแลบลิ้นแล้ววิ่งเข้าของน้ำด้วยความแสง ฉันเดินไปที่ห้องครัวจัดแจงของที่ซื้อมาใส่ตู้เย็นและเตรียมทำสลัดเพื่อให้หยกได้กิน จริงๆจุดประสงค์การมาครั้งนี้ ฉันก็แค่คิดถึงหยกเท่านั้น แต่ฉันก็เอา
เรื่องงานต่างๆนาๆมาอ้างเพื่อให้ได้อยู่ใกล้ชิดกับหยกอีกนิด ถึงจะมีใครมากมายเข้ามาให้ฉันเลือกเยอะแยะ แต่ฉันกลับแพ้กับความอ่อนโยนที่หยกมีให้กับฉันราวกับว่าฉันเป็นคนรักของเขา
โย่ววววว หยกเอานิ้วมาจั๊กจี้ที่ข้างเอวฉัน
โอ้ย.... ย จั๊กจี้จังเลย ฉันทำน้ำเสียงราบเรียบ
แกล้งรินนี่ไม่สนุกเลย ไม่มีอะไรที่เป็นจุดอ่อนบ้างเลยหรือไง หยกเดินงอนไปที่โต๊ะอาหารในขณะที่ฉันกำลังหันกลับไป
ถะ..โถ่ เอ้ย ฉันก็ได้เห็นเรือนร่างของหยกที่เปลือยด้านบน รูปร่างของเขาเหมือนกับผู้ชายเป็นทุนเดิมอยู่แล้วบวกกับการไปศัลยกรรมหน้าอกออกทำให้หยกเหมือนผู้ชายจนบางครั้งฉันก็แอบตกใจ
หยกกกกกกกกก บอกแล้วไงว่าอย่าเดินถอดเสื้อออกมาอย่างนี้ ตกใจหมดเลย
ชินได้แล้วน่ะ หยกหยิบเสื้อกล้ามขึ้นมาใส่และนั่งลงอย่างสงบเสงี่ยม
กินได้ยังเรียบร้อยแล้ว หยกตะโกนขึ้นมาเสียงดัง ฉันหยิบจานสลัดและวางลงบนโต๊ะอาหารอย่างรวดเร็ว
น่ากินจังเลย จะกินแล้วนะครับ ฉันนั่งมองดูหยกทานสลัดที่ฉันทำ มันทำให้ฉันมีความสุขมากๆเลย
ว่าแต่วันนี้เราจะไปไหนกันดีละริน หยกอยากออกไปเดินเล่นข้างนอกบ้าง
อืม ไปเดินเล่นสวนข้างๆนี้ไหม ฉันเสนอความคิดเห็น
ไม่เอาอะ รินก็รู้ว่าหยกป๊อปขนาดไหน พูดจบหยกก็ทำท่าเสยผม
อ๊ะรู้แล้ว ไปตัดแว่นใหม่กันเถอะ แว่นหยกแตกไปแล้ว ฉันพึ่งสังเกตว่าหยกไม่ได้ใส่แว่นอันโปรดของเขาฉันจึงกวาดตามองแว่นของหยก หยกชี้นิ้วไปที่หัวนอน
อ๊ะจริงด้วย โอเคไปตัดแว่นก็ได้ วันนี้ว่างทั้งวันด้วย ปกติฉันจะมีงานเดินแบบเสื้อผ้าอยู่เป็นประจำ ตัวฉันเองก็ได้รับความนิยมอยู่ค่อนข้างมาก แต่หลังจากมาเจอกับหยกฉันก็เริ่มพลิกพลันมาเป็นแบบวาดรูปให้กับนักวาดทั่วไปโดยเฉพาะหยก
ว่าแล้วหยกมีอะไรให้ด้วยเป็นของขวัญเนื่องในวันอยากให้ หยกวิ่งไปที่ห้องทำงานพร้อมกับม้วนกระดาษสำน้ำตาลเขาแกะมันออกอย่างรวดเร็วและหันมาให้ฉันดู
นี่มันอะไรก๊านนนนนนน สิ่งที่ฉันเห็นในรูปคือฉันที่ใส่ชุดวาบหวิวนั่งอยู่ที่ริมทะเลเป็นภาพวาดฝีมือของหยกในใจของฉันอยากจะกรี๊ดของมาดังๆด้วยความดีใจ แต่ไม่ได้ต้องเก็บอาการไว้
สวยดีออก ไม่ชอบหรอ หยกทำหน้านิ่ว น่ารักจะบอกใครเลยแหระ (^@^)
ชอบจ้า จะเอาไปแปะไว้หน้าห้องเลย ฉันหัวเราะออกมาเบาๆ
ใครบอกว่าจะให้เอากลับไป หยกจะแปะไว้ที่ห้องนี่แหละ พูดจบก็เดินไปหยิบเทปใสจัดแจงปิดภาพวาดลงบนฝาผนัง ฉันหยิบม้วนกระดาษใกล้ๆตัวเขวี้ยงไปที่หยกทันที หยกรีบกระโจนมารับม้วนกระดาษที่ฉันเขวี้ยงจนเซมาโดนฉันเราทั้งคู่ล้มลงไม่เป็นท่า
โอยเจ็บนะหนักด้วย เมื่อลืมตาขึ้นฉันก็มองเห็นใบหน้าของเขาได้อย่างชัดเจน เขาจ้องมองหน้าฉันอย่างตาไม่กระพริบ ฉันได้แต่นอนตัวแข็งทื่ออยู่อย่างนั้นอยากจะเอ่ยความรู้สึกภายในใจให้เขาได้รับรู้เหลือเกินว่าฉัน รัก รักเขามาก เขาส่งยิ้ม
ให้ฉันและก้มลงมากระซิบข้างหูฉันลมหายใจที่แผ่วเบากระทบกับหูฉันจนทำให้ฉันเริ่มหวั่นไหวภายในใจ จะทำยังไงดีและคำพูดนั้นของหยกก็ทำหัวใจของฉันพองโต
หยกชอบรินนะ ชอบมานานมากแล้วแต่ไม่กล้าบอก กลัวรินจะเกลียดหยก เมื่อพูดจบเขาก็นอนทับลงมาบนตัวฉันและซุกหน้าลงกับพื้นด้วยความเขินอาย
เรามา ลองคบกัน รินจะรังเกียจไหม ฉับโอบกอดเขาด้วยความรักที่มีอยู่ล้นใจ ไม่คิดฝันมาก่อนว่าวันหนึ่งคนที่ยากจะเอื้อมถึงอย่างหยกจะมาพูดแบบนี้กับฉัน
ทำไมหรอ ทำไมถึงชอบริน ฉันถามหยกกลับในทันที
ก็เพราะว่ารินไม่เคยต้องการอะไรจากหยกไง รู้ไหมว่าหยกแอบมองรินมานานมากแล้วนะ รินอาจจะไม่รู้ตัวก็ได้ ฉันตีแขนของเขาเบาๆ
รินต่างหากที่แอบชอบหยกมาตลอดตั้งแต่ที่หยกเริ่มให้รินมาเป็นแบบวาดรูปให้รินก็แอบชอบหยกมาโดยตลอดเลยนะ หยกหัวเราะและยันตัวขึ้นมามองหน้าฉันเรียวนิ้วของเขาปัดไรผมของฉันออกเบาๆ
หยกนะแอบมองรินมาตั้งแต่รินเริ่มเข้าวงการแล้วรู้ไหม ชอบตั้งแต่เห็นหน้าครั้งแรกเลย สิ่งที่ออกมาจากปากของหยกนั้นทำเอาฉันยิ้มแก้มแทบปริ ใครจะไปรู้ว่าคนที่เราแอบชอบก็มาแอบชอบเราเหมือนกัน ตอนนี้ฉันมีความสุขที่สุดเลย ฉันเอื้อมเอา
สองมาประคองหน้าหยกเอาไว้และเขาก็ยิ้มให้ฉันอย่างอ่อนโยนก่อนที่จะก้มลงมาจูบฉันโดยที่ฉันเองก็ยังไม่ได้ตั้งตัว ริมฝีปากบางๆของเขาชั่งหอมหวานเหลือเกิน
เขาได้ประทับรอยจูบที่เย้ายวนลงบนริมฝีปากของเธอไออุ่นของทั้งสองเริ่มหลอมรวมกันจูบที่แผ่วเบาเริ่มหนักแน่นทั้งคู่เริ่มตอบสนองความต้องการของกันและกันแม้จะไม่ได้เตรียมใจแต่ทั้งเขาและเธอก็ยินดีที่จะมอบความรักให้แก่กัน เรียวนิ้วรูป
ไล้ไปตามสัดส่วนที่สวยงามของเธอเสื้อผ้าที่เคยอยู่บนตัวของเธอเริ่มหลุดออกไปทีละชิ้นริมฝีปากยังไม่ยอมละลดออกจากกันราวกับจะบอกว่าเรื่องราวนี้จะไม่ยอมให้จบลงง่ายๆ เขาอุ้มร่างกายที่เปลือยเปล่าของเธอไปยังเตียงและจัดแจงถอด
เสื้อผ้าของเขาออก ร่างที่ขาวโผลนกำลังเขินอายอยู่บนเตียงใบหน้าที่สวยเริ่มแดงระเรื่อเขาก้มลงจูบที่ต้นคอของเธอร่างกายที่ไร้เสื้อผ้ามากั้นเริ่มสัมผัสและหลอมรวมกันริมฝีปากที่ร้อนฉ่าของเขาไร้ไปตามไปหูและต้นคอ หญิงสาวได้แต่กำ
ผ้าห่มไว้แน่นเพราะไม่อาจจะต้านทานความต้องการของเขาได้ สองมือของเขาเค้นหน้าอกของเธออย่างนุ่มนวลใบหน้าซุกลงตรงกลางร่องออกและมอบความสุขให้กับเธออย่างเอ่อล้นลมหายใจของเธอเริ่มแรงขึ้นแต่ก็ยิ่งทำให้เขาได้ใจ ใช้ลิ้น
ละเลงไปยังยอดอกสลับไปมาทั้งสองข้าง เสียงครางของเธอเหมือนจะขาดใจ ร่างกายที่ไม่เคยผ่านมือใครตอนนี้ได้โดนคนที่ตัวเองรักรุกรานเข้ามาได้ส่วนหนึ่งแล้ว เขาพรมจูบลงบนหน้าท้องที่นวลเนียนของเธอแต่มือทั้งสองของเธอกลับห้ามเอาไว้ หยกเงยหน้าขึ้นเพื่อมองริน
ยังไม่พร้อมใช่ไหม? หยกถามรินด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา
เปล่า..ค่ะ ก็มัน... เธอทำหน้าเขินอาย
ไม่ต้องกลัวนะ ผมจะไม่ทิ้งคุณไปไหนแน่นอน เขาชุกไซร้ลงบนส่วนสงวนของเธอทันทีกลิ่นที่หอมหวานชวนให้เขาลิ้มลอง ไม่รอช้าปลายลิ้นของเขาก็แตะลงบนของรักของเธอน้ำหวานที่เอ่อล้นออกมากมากเขาก็ดูดกลืนลงไปอย่างไม่รังเกียจเสียง
ครางของเธอชั่งไพรเราะปลายนิ้วของเขาเริ่มทำงาน สอดใส่เข้าไปในร่างกายของเธอความบริสุทธิ์ได้กลายเป็นของเขาไปเรียบร้อยแล้ว
เจ็บจัง เธอพูดออกมาอย่างแผ่วเบา
อีกนิดเดียวนะ เดี๋ยวก็ไม่เจ็บแล้วครับ เขาประทับจูบอีกครั้งและสอดใส่นิ้วเขาให้ในร่างกายของเธอเน้นย้ำว่าเขาคนนี้ได้เป็นเจ้าของเธออย่างสมบูรณ์แล้วทุกการเคลื่อนไหวเขาใส่ความรักที่มีให้หญิงที่เขารักลงไปอย่างเต็มกำลัง ยิ่งเธอครวญ
ครางมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งเพิ่มความเร็วมากขึ้นเท่านั้น ใบหน้าของหญิงสาวแดงระเรื่อ เหงื่อที่ออกตามไรผมชั่งเป็นภาพที่น่าดูจริงๆร่างกายของเธอสั่นไหวเพราะความเสียวซ่านที่เขาได้มอบให้
หย.. หยก ริน...ไม่ ..อื้มมมม...ไม่ไหวแล้วค่ะ เธอพูดด้วยน้ำเสียที่เหนื่อยอ่อน เมื่อเธอพูดจบเขาก็เพิ่มความเร็วจนทำให้เธอต้องกรีดร้องออกมาเสียงดัง ร่างเล็กๆของเธอกระตุกเบาๆเป็นสัญญาณว่าเธอได้รับความสุขที่สุดแล้ว น้ำใสๆไหลลงมา
เขาถอดนิ้วออกจากร่างกายของเธอและดูดเลียน้ำที่ปลายนิ้วจนหมดจด เขาใช้เรียวนิ้วกรีดลงไปที่ของรักของเธออีกครั้งและนำเรียวนิ้วนั้นมาละเลงที่ตัวของเขา เขาก้มลงและกระซิบข้างหูของเธอ
กลิ่นของรินก็จะติดตัวผมตลอดไปนะครับ ขอบคุณที่เชื่อใจผม เขาบรรจงกอดเธออย่างแผ่วเบาแต่ความรักครั้งนี้คงไม่จบลงง่ายๆอย่าที่เธอคิดแน่นอน
ขออีกครั้งนะครับ เขาทำหน้าอ้อนวอนเธอ ... และเธอก็แพ้ทางเขาจนได้
ในตอนนี้ฉันไม่สามรถรู้ได้ว่ารักของฉันกับหยกจะเป็นอย่างไร แต่สิ่งที่ฉันมั่นใจคือฉันรักหยกรักอย่างไม่มีข้อแม้เลย
.................................................................................
ตอนแรกนะครับกับนิยายเรื่องใหม่ของผม หายไปนานเลยคิดถึงมากๆยังไงก็ติชมกันได้นะครับจะได้นำไปปรับปรุง ขอบคุณมากครับที่สละเวลามาอ่านนิยายของผม ขอบคุณมากๆครับ
By : ดรีมเสมอ Date : 13 Jul 2014 05:35  
|
