|
สะดุดรักหัวใจ นายไซเรน love ตอนที่ 4
ความเดิมตอนที่แล้ว ปายเมื่อรู้ว่าได้โดนใครบางคนได้เห็นเรือนร่างเธอทั้งหมด แถมยังประทับรอยจูบแสดงความเป็นเจ้าของบนเนินอกของเธออีก ก็รีบเคลียร์งานของเธอให้เสร็จเพื่อที่จะได้รีบไปตามหาใครคนนั้น เพื่อจะเอาเรื่องให้รู้กันไปว่าทำไมทำอย่างนี้กับเธอ
=============================================
หลังจากปายได้รับถุงที่ภายในมียาทาแก้รอยดูด ขนมเค้ก กับการ์ดแผ่นเล็กๆแล้ว เธอก็รีบขึ้นไปที่ห้องพักของเธอทันที เพื่อที่จะอาบน้ำและเปลี่ยนชุด ไปผับที่เกิดเรื่องในคืนนั้น
"จะพูดอะไรเมื่อเจอหน้าเค้าล่ะ โอ้ย เราเป็นฝ่ายเสียหายนะ โดนเต็มๆแบบนี้ จะรับผิดชอบเหรอ ดูซิจะพูดว่าอย่างไร ฮึ่ม" ปายพูดกับตัวเอง และสีหน้ามุ่งมั่นที่จะเผชิญหน้า
ในผับกลางใจเมือง ปายมาถึง ก็พยายามมองหา ริว ที่ได้เคยช่วยชีวิตเธอ แต่ก็มองไม่เห็น คนในผับวันนี้แน่นมาก เพราะเป็นวันศุกร์ เธอจึงเดินไปที่เคาเตอร์บาร์ เพื่อหาอะไรดื่มแก้กระหาย
"สวัสดีครับ วันนี้จะรับอะไรดีครับ" พนักงานบาร์เทนเดอร์ยิ้มต้อนรับ
"ขอเป็นน้ำพั้นซ์ แต่ไม่ต้องใส่แอลกอฮอล์ สักแก้ว ล่ะกัน"ปายตอบ
ปายพยายามมองหาคนคนนั้นของเธอ เธออยู่ไหนนะริว อยู่ไหน ออกมาซิ ฉันเหนื่อยแล้วนะ
"สวัสดีครับ ให้ผมเลี้ยงเครื่องดื่มสักแก้วนะครับ" หนุ่มหล่อหน้าตี๋ ยิ้มทักทายมานั่งข้างๆปาย
"อย่าเลยคะ พอดีจะกลับแล้วคะ แฟนมารอรับหน้าผับแล้วคะ" ปายตอบปฏิเสธอย่างระวังเพื่อไม่ให้เกิดเหตุการณ์ซ้ำรอยอีกเหมือนอย่างเมื่อวาน
ปายเดินมาที่รถ และก็รู้สึกปวดศีรษะอีก เพราะวันนี้เธอเหนื่อยมาทั้งวันทั้งคืนก่อนและคืนนี้อีก
"ปวดหัวจัง ไมเกรนกำเริบอีกแล้ว"ปายพูด พร้อมกับหยิบกระเป๋าถือควานหายาแก้ปวดที่เธอทานประจำ "สงสัยหมดแล้วแน่เลย ทำไงดีล่ะ ดึกป่านนี้ร้านขายยาก็ไม่มีเปิด ต้องทนปวดทั้งคืนหรือนี่ ไม่เอานะ"ปายทำท่าจะร้องไห้
เธอสตาร์ทรถ แล้วขับเข้าไปยังรพ.เอกชนแห่งหนึ่งที่อยู่ใกล้ๆ
ภายในรพ.เอกชน แม้ว่าข้างนอกจะดูเงียบสงบ แต่พอเปิดประตูเข้าไป ปายก็ต้องถึงกับตกใจเพราะคนหนาแน่นนั่งรอตรวจ บ้างก็กุมหัวตัวเองที่มีเลือดอาบอยู่ ใช่แล้วเป็นแผนกห้องฉุกเฉิน เสียงร้องครวญคราง บ้างก็นอนรถเข็นย้ายกันไปมาเพื่อขยับพื้นที่ให้คนใหม่
"สวัสดีคะ มีอะไรให้ช่วยไหมคะ" พยาบาลคนหนึ่งเดินเข้ามาถามปาย
"คะ พอดีปวดศีรษะไมเกรนคะ"ปายตอบ
"ต้องไปทางประตูหน้านะคะ ทางที่เป็นประตูคนไข้หนักแผนกฉุกเฉินคะ"พยาบาลตอบพร้อมกับพาปายเดินออกไปยังอีกประตูเพื่อเข้าสู่อาคารรพ.ด้านใน
ระหว่างนั้นก็ได้ยินเสียงประกาศ (ทีมa แผนกศัลยกรรม ที่ห้องฉุกเฉิน ด่วน)
ปายเดินออกไป พร้อมกับสวน กับกลุ่มคน2-3คนที่ใส่ชุดฟอร์ม พร้อมกับผ้าปิดปากและหมวกที่ใส่กันในห้องผ่าตัด เดินแบบเร็วกันมาก และพูดคุยกันเกี่ยวกับอาการคนไข้
จนปายต้องรีบเดินหลบ เพราะกลัวจะโดนเหยียบแบนซะก่อน เพราะแต่ละคนดูสูงใหญ่กันมาก
"อาการคนไข้เป็นอย่างไรบ้างคะ ขอดูคนไข้ และก็ให้ญาติมาคุุยด้วยพร้อมกันเลยคะ" เสียงใสๆหวานๆดังขึ้น หนึ่งในทีม
ปายรู้สึกเสียงคุ้นๆ จึงเดินกลับเข้าไปที่แผนกฉุกเฉินอีกครั้งหนึ่ง ชะโงกหน้าเข้าไปมองหา ก็ไม่เห็นเจ้าของเสียงนั่นแล้ว ก็เลยคิดว่าหูฝาดอีกล่ะ"เป็นเอามากแล้ว อยากพบเค้ามากเหลือเกินนะ หายปวดหัวแล้วหรือยะปาย"ปายเตือนสติตัวเองอีกครั้ง
หลังจากได้รับยาแก้ปวดมาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เธอก็เดินมาเข้าลิฟท์ ขณะที่ลิฟท์จะปิด ก็มีมือมาขวางประตูไว้ ทำให้ประตูกระเด้งออกเพราะมีสิ่งกีดขวาง คนที่เข้ามาในลิฟท์ รูปร่างสูงโปร่งยาว เหมือนผู้หญิง ไว้ผมยาวประบ่า แต่ใส่หน้ากากปิดปากและจมูกไว้ ยืนอยู่ตรงข้ามเธอ ปายสังเกตเสื้อที่หน้าอก ปักคำว่า CVT ทีม A แล้วก็มีชื่อตัวย่อ R.DISSAYA คนนั้นมองปายด้วยสายตาแปลกๆเหมือนกำลังแอบยิ้มอยู่ ปายก็ไม่ได้สนใจอะไร ก็ทำเป็นมองอะไรเรื่อยเปื่อยจนประตูลิฟท์เปิด เธอก็ออกไปโดยไม่ได้เหลียวมามองกลับมาที่อีกคนในลิฟท์
ปายขับรถมาถึงที่คอนโด ด้วยความเหนื่อยล้า เธอล้มตัวลงบนที่นอน และเธอก็ได้กลิ่นหอมอ่อนๆที่คุ้นจมูกของเธอ ไม่ใช่กลิ่นน้ำหอมของเธอแน่นอน ใช่มันเป็นกลิ่นน้ำหอมของอีกคนหนึ่ง แต่ทำไมมันถึงได้เหมือนกับได้กลิ่นแบบนี้ที่ไหนมาก่อน"เคยได้กลิ่นน้ำหอมแบบนี้ที่ไหนกันน๊า นึกไม่ออก"ปายพยายามคิด จนง่วงหลับไป ในคืนนี้
By : มิน Date : 14 Feb 2014 16:01  
|
