|
|
|
ไฟรัก ไฟแค้น: ตอนที่ 5 ธาตุแท้
#ขอโทษนะครับที่นานวันมาลง เพราะเขาติดงานเยอะมากเลยไม่ได้ลง มาต่อกันดีกว่า ๆ
"อย่าแม้จะแตะต้องเลยนะ หยุดอยู่ตรงนั้นแหละ !!" ซันตะคอกใส่หน้าสไกด์ด้วยน้ำเสียงเชิงเยาะเย้ย
"..................." ไม่มีคำพูดใด ๆออกมา
"มึงแกล้งกูหรอ ? ไอ้เชี่ยซัน" อยู่ ๆสไกด์ก็พูดขึ้น
"กูไม่ได้แกล้งมึง"
"พอทีเถอะไกด์ เธอทำฉันเจ็บมากพอแล้วหยุดว่าซันนะ" รัก โพล่งขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เสียใจ
"รัก ผมรักคุณคนเดียวนะ ผู้หญิงที่อยู่ข้าง ๆ ผมเขามีไว้แก้เหงาเท่ารั้รแหละ ก็คุณแทบไม่มีเวลาให้ผมเลยผมก็เลยหา ของเล่นไว้แก้เหงาก็เท่านั้นเอง เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมนะ" สไกด์พล่ามพลางก้มลงกอดขารักไว้
"สไกด์/ไอ้เชี่ยไกด์" ทั้งพิมพ์ รัก ซันพูดพร้อมกัน
พวกเขาทั้ง 3 คนคิดไม่ถึงเลยว่าสไกด์จะเป็นคนเลวเช่นนี้
"เพี๊ยะ" มือสวย ๆของรักตบหน้าสไกด์ด้วยอารมณ์ที่เกลียดมากทำให้หน้าสไกด์หันไปอย่างแรงตามมือที่เธอเหวี่ยงไป..
"ฉันไม่คิดว่าเธอจะเห็นแก่ตัวได้ขนาดนี้ / เพี๊ยะ" และก็ตามไปด้วยแรงของพิมพ์ที่ตบไปซ้ำรอยเดิมของรักเขาให้ มันก็ทำให้เขาช้ำได้เยอะ
"สมน้ำหน้า มึงมันเลวเห็นผู้หญิงเป็นของเล่นหรอ ? ห๊า ผั๊วะ" ซันก็ต่อยสไกด์ไปอีกทีด้วยความโมโห
"มึงออกไปจากคอนโดกูได้แล้วก่อนที่กูจะเรียกตำรวจมาลากคอมึงไป !!!" ซันตะโกนออกมาอย่างหน้ากลัว ทำให้สไกด์สะดุ้งเล็กน้อย
"ผมว่าคุณสองคนไปนัั่งก่อนนะครับเดี๋ยวทางนี้ผมจัดการเอง" เขาพูดอย่างอ่อนโยนเพื่อระงับความโมโหของหญิงสาวทั้งสองคนที่พร้อมจะฆ่าสไกด์ได้ทุกเมื่อ
"อืม/อือ" ทั้งสองสาวฟังอย่างง่ายดาย
"เพราะมึงคนเดียวไอ้ซัน มึงทำให้กูไม่เหลือใคร แล้วมึงเองก็จะไม่เหลือเช่นกัน !!!" สไกด์คำรามออกมาหยั่งกะจะฆ่าเขาให้ตายคสามือให้ได้
"มองลองทำดูสิ มึงกล้าทำหรอ?" ซันแสยะยิ้มออกมาอย่างน่ากลัว
"......." ไม่มีคำตอบออกมาจากปากของสไกด์
"มึงออกไปจากคอนโดกู มึงก็เอาพิมพ์ของมึงไปด้วยนะกูไม่อยากได้ของมือ 3 จากใครอีกมันน่าขยะแขยง !!!"
"ไอ้เชี่ย !!!!"
"จะทำไม ออกไปได้แล้ว" เขากระชากคอของสไกด์พ้นออกจากห้องของเขาไป
บรรบากาศในห้องดูเงียบจนวังเวง ไม่มีใครพูดอะไร เพราะพวกเขาไม่มีอะไรจะพูดกันได้แต่มองหน้ากันไป
....................... แล้วฉันจะเลือกใครดี ???....................... เกิดคำถามขึ้นในใจของซัน เมื่อทุกอย่างดูเเกิดขึ้นร็วมาก แทบจะตั้งตัวไม่ทัน อีกคนก็แฟนเก่าที่รักมาก อีกคนก็แฟนใหม่ที่เขาก็รู้รักไม่ต่างอะไรกับความรักที่มีแก่พิมพ์ธาดา
"เอ่อ...ซันคะพิมพ์ว่าพิมพ์ขอตัวกลับบ้านดีกว่าคะ" รักพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนล้า
"ไม่ต้องไปไหนทั้งนั้นแหละครับอยู่กับซันนี่แหละนะ :)" เขายิ้มให้หญิงสาว และเธอก็โผล่้เข้ากอดเขาทันที ส่วนพิมพ์ธาดานั้นได้แต่เสียใจและอึ้งที่ซันไม่ได้สนใจเธอเลย
....................ทำไมชีวิตฉันต้องเป็นแบบนี้ด้วยนะ เห้อ........................ พิมพ์ธาดาคิดในใจแล้วถอนหายใจออกมา เธอรับรู้ถึงความรู้สึกซันได้่ที่เธอเคยทำกับเขาไว้ มันก็สมควรแล้วสินะ
"ซัน !! เอ่อ พิมพ์ขอตัวก่อนนะ ลาก่อนนะหวังว่าเราคงไม่ต้องได้พบเจอกันอีก" พิมพ์ธาดาพูดขึ้นก่อนจะเดินเข้าห้องไปเก็บข้าวของเพื่อย้ายกลับไปอยู่บ้านกับแม่ที่อเมริกา เพราะเธอไม่เหลือใครที่เมืองไทยแล้ว เขาย้ายกันไปอยู่ที่เมกากันหมด เนื่องจากธุรกิจที่บ้านของเธอไปได้ดีครอบครัวของเธอเลยย้ายไปอยู่ที่นั่น และขายบ้านขายรถที่อยู่ในเมืองไทยไปหมด
อะไรก็ดูเกิดขึ้นเร็วเหลือเกิน เกิดขึ้นไว้มาก ซันคิดมากที่ทำให้เกิดเรื่องขึ้นเขาวางแผนไว้ ทุกอย่างมันก็จบ เพราะมันไม่ได้ไปตามเกมส์ที่เขาตั้งไว้ และเขาก็เริ่มคิดได้แล้วว่าอย่าเดินกลับไปหาคนรักเก่า เพราะว่าเขาก็จำทำให้เราเจ็บเหมือนเดิมนั้นแหละ...
.........อย่ากลับไปที่เดิม เพราะที่เดิม ๆ มันก็ทำให้เราไม่พัฒนาขึ้น..........
แล้วติดตามตอนต่อไปกันได้นะครับ
By : SunSnax Date : 20 Aug 2013 21:57  
|
|
|
|
