|
ยิ่งร้ายยิ่งรัก ตอนที่ 14
ผ่านมา2อาทิตย์แล้วที่กันต์ไม่เจอและไม่ได้ติดต่อกับอิ๊งค์ เขาพยายามไม่คิดเรื่องของเธอเอาเวลามาตกแต่งผับจนเสร็จ
" โอ้!เสร็จสักทีผับของเรา " เบียร์ร้องออกมาด้วยความดีใจ
" เจ็ดีใจด้วยนะ " เดียร์พูดขึ้น
" ครับ " กันต์มองผลงานของเขาแล้วยิ้มออกมา
" เอ๋า!ฟ้าหวัดดี " เบียร์ทักทายฟ้าที่เดินเข้ามา
" หวัดดี "
" เป็นไงฟ้าพอใจไหม " เดียร์ถามฟ้า
" อะไรเจ๊ " เธอย้อนถามเดียร์
" ก็แบบว่าสวยไหม "
" ก็พอได้ค่ะ "
" แค่พอได้หรอ " กันต์ถามฟ้า
" เบียร์ฉันว่าเราไปหาน้ำเย็นมากินก่อนดีไหม " เดียร์ชวนเบียร์ เธออยากให้กันต์กับฟ้าอยู่ด้วยกันสองต่อสอง
" ฉันอีกแล้วเบียร์บอกแล้วไงครับว่าให้แทนตัวเองว่าเดียร์ " เบียร์ขัดเดียร์
" ก็มันกระแดะปากอ่ะ...โอเคๆเบียร์หิวน้ำพาเดียร์ไปหาน้ำกินหน่อยค่ะ " เดียร์ทำน้ำเสียงอ้อนๆ ตลอดเวลา2อาทิตย์ที่ผ่านมาเขาก็ได้พิสูจน์ให้เธอเห็นเขาไม่ได้ล่วงเกินเธอเลยเขาค่อยเอาอกเอาใจเธอทุกอย่างทำให้เธอได้เห็นอีกมุมหนึ่งของเขาดูไปแล้วเขาก็โอเค
" ครับเดียร์^^ "
" งั้นเดี่ยวเจ๊มานะฟ้าคุยกับกันต์ไปก่อน "
" ค่ะ " ..... " ครับ "
" รู้นะว่าเดียร์คิดอะไร " เบียร์พูดกับเดียร์หลังเดินออกมาจากผับ
" อะไร "
" หัดเป็นแม่สื่อตอนไหนครับเดียร์ "
" ไม่ได้หัดหรอกค่ะแค่อยากให้2คนนี้เขาปิ๋งกันสักทีสงสารฟ้า "
" หืม! "
" ดูไม่ออกหรอว่าฟ้าเขาคิดยังไงกับกันต์ "
" เป็นไปไม่ได้หรอกครับ...ไม่เห็นฟ้าจะอะไรไอ้กันต์มันเลย " เบียร์ไม่เชื่อในสิ่งที่เดียร์บอก
" ก็ลองสังเกตุดีๆซิแล้วเบียร์จะเห็น "
" ให้สังเกตุแต่เรื่องคนอื่นแล้วเรื่องของเราหล่ะครับ ^^ " เบียร์ถามเดียร์แล้วส่งสายตาหวานๆให้ เดียร์ไม่ตอบแต่เดินเข้ามาใกล้เขาแล้วหอมแก้มเบียร์ทั้ง2ข้างแล้วรีบวิ่งออกจากตรงนี้ด้วยความเขิน
" ฉวยโอกาสหอมแก้มเบียร์หรอครับแบบนี้ต้องโดน....จะหนีไปไหน...มาให้เบียร์เอาคืนซะดีๆ " เบียร์รีบวิ่งตามเดียร์ไป จับได้จะทำมากกว่าหอมอีก
" โดนหนักแน่ที่รัก ^^ " เบียร์ทั้งวิ่งทั้งขู่เดียร์
" ตามให้ทันหล่ะไอ้เบียร์เน่า ....แบร่!! "
---------------**************------------
" นายเหนื่อยหรือเปล่า...ฉันเห็นแต่นายเอาแต่ตกแต่งดึกๆยันเช้าเกือบทุกวัน " ฟ้าถามกันต์
" แอบดูเราหรอ "
" หลงตัวเอง "
" อยากทำให้มันเสร็จเร็วๆ "
" สวยดีนะนายออกแบบเองหรอ "
" ใช่!ได้ทำอะไรที่เราเรียนมามันก็ทำให้เรามีความสุขเหมือนกันนะ ^^ "
" นายจบออกแบบหรอ "
" ครับ ^^ " เขาตอบแบบไม่ได้มองหน้าฟ้า เขายังพอใจกับผลงานตัวเองอยู่จนหุบยิ้มไว้ไม่อยู่ ส่วนฟ้าเห็นรอยยิ้มของกันต์ก็เผลอยิ้มแล้วเดินเข้าใกล้เขาค่อยๆเอามือเช็ดเหงื่อที่ไหลบนหน้าของกันต์
" ไม่รังเกียจหรอฟ้ามันเหม็นน่า " กันต์บอกฟ้าที่เอามือมาเช็ดเหงือที่หน้าเขา
" เหนื่อยมากไหม " เธอไม่ตอบแต่ถามเขา
" ไม่เท่าไหร่หรอก...ขอบคุณนะ " เขาขอบคุณเธอที่เช็ดเหงื่อให้
" อืม "
" อีก2วันก็ผับก็จะเปิดแล้วเราชวนฟ้ามาด้วยนะเอ่อฟ้าต้องมาอยู่แล้วนี้ฟ้าเป็นเจ้าของที่นี้เราลืมไป "
" ฉันไม่มาก็ได้นะถ้านายไม่อยากให้มา "
เธอบอกกับเขาด้วยน้ำเสียงน้อยใจ
" เราไม่ได้หมายความอย่างงั้น " เขาพยายามอธิบาย
" ฉันไม่คุยกับนายแล้วไปดีกว่า...โอ๊ย! "
" ฟ้า!!เป็นไรหรือเปล่า "
" เหยียบอะไรไม่รู้ "
" สงสัยเป็นตะปูนะเพราะเรายังไม่ได้ทำความสะอาดเลยเดินไหวไหมเดี๋ยวจะพาไปทำแผล " กันต์บอกับฟ้าหลังจากเดินมาดูแผลให้เธอ
" ไม่เป็นไร "
" ไปที่รถเราก่อนเถอะมีกล่องยาสำรองอยู่เราติดรถไว้เพื่อมีอุบัติเหตุ...เดินไหวหรือเปล่า "
" ไหว...โอ๊ย! " เธอเดินยังไม่ถึงก้าวแต่ก็ต้องร้องออกมาด้วยความเจ็บที่แผล
" ดื้อจริงๆนะ " เขาว่าให้เธอแล้วอุ้มเธอขึ้นมาแล้วเดินไปที่ลานจอดรถ ฟ้าไม่ได้พูดอะไรนอกจากเอาแต่จ้องหน้าเขา ยิ่งเขาทำแบบนี้เธอยิ่งอยากจะบอกเขาว่าเธอรู้สึกยังไงกับเขา
" นั่งรออยู่นี้ก่อนน่ะ "
" อืม " เธอมองเขาที่เดินไปเปิดรถเอากล่องยาออกมา ถ้าเขาทำแบบนี้กับเธอบ่อยเธอกลัวว่าสักวันเธอจะห้ามใจตัวเองไม่ได้ว่าเธอรู้สึกยังไงกับเขากลัวว่ามันจะมากจนเธอเผลอพูดมันออกไป
" เราจะจัดงานเปิดผับแบบว่าให้คนที่มาร่วมงานสวมหน้ากากนะ...ยังไงก็ฝากฟ้าชวนคุณดินด้วยกันนะแล้วก็อย่าลืมสวมหน้ากากหล่ะ " เขาบอกกับเธอที่ตอนนี้เขาก้มทำแผลที่เท้าให้เธอ
" แล้วนายชวนน้องอิ๊งค์มาด้วยไหม "
" เราไม่ได้คุยกับอิ๊งค์แล้วหล่ะอิ๊งค์เกลียดเราไม่อยากเจอหน้าเราอีกแล้ว "เขาบอกด้วยน้ำเสียงเศร้าลงทันที ฟ้ามองแว่วตาของเขาที่เศร้าอย่างเห็นได้ชัด
" นายก็เลยให้แขกที่มางานสวมหน้ากากเพราะนายก็คงรู้ว่ายังไงๆน้องอิ๊งค์ก็ต้องมางานกับพี่ดินใช่ไหม "
" ...... " เขาไม่ได้ตอบอะไรเธอ เธอเห็นเขาไม่ตอบเอาแต่ทำหน้าเศร้า
" นายเสียใจมากเลยใช่ไหมที่น้องอิ๊งค์บอกนายแบบนั้น " ฟ้าถามเขาด้วยน้ำเสียงเบาๆเหมือนกับคนที่เข้าใจความรู้สึกนั้น
" เราจะรู้สึกยังไงก็ช่างมันเถอะฟ้าควรจะดีใจนะที่เราไม่ได้ไปยุ่งกับอิ๊งค์เหมือนที่ฟ้าบอกให้เราทำ...คุณดินกับอิ๊งค์ก็จะได้มีความสุขถ้าได้แต่งงานกันซะทีโดยที่ไม่มีคนแบบเราเข้าไปเกี่ยวข้องอะไร...ต่อไปนี้ฟ้าไม่ต้องห่วงหรอกนะเราจะเป็นคนออกไปจากชีวิตของอิ๊งค์เอง...เสร็จแล้วงั้นเราขอตัวกลับก่อนนะจะแวะไปหาเจ๊สุที่ร้านอีก ^^ " กันต์บอกกับฟ้าแล้วพยายยามฝืนยิ้มให้เธอและลุกขึ้นเดินกลับไปที่รถ
ฟ้าไม่ได้พูดอะไรเธอได้แต่มองตามหลังเขาออกไป ที่เขาบอกเมื่อกี้เธอควรจะดีใจซิที่เขาบอกว่าจะไม่ยุ่งกับอิ๊งค์อีก แต่ทำไหมเวลาที่เธอเห็นสายตาที่ซ่อนความเจ็บปวดของเขาที่เขาเจ็บไม่มิดมันหลุดออกมาทำให้เธอถึงไม่รู้สึกดีใจซักนิดแต่กลับรู้สึกเจ็บปวดตามเขาซะงั้น
---------------**************------------
" มาพอดีเลยมีสาวมาหานะ " สุบอกกับกันต์เดินเข้ามาในร้าน
" ใครหรอครับ "
" นั่งรออยู่โน่นน่ะไปดูเอาแล้วกัน " สุชี้มือไปที่โต๊ะหนึ่ง กันต์มองตามนิ้วที่พี่สาวเขาชี้เขาเห็นแต่ข้างหลังเป็นผู้หญิงผมยาวสีน้ำตาลเขาเลยเดินตรงไปหา
" มาหากันต์หรอฮะ...พี่ซ่าร่า " กันต์เดินไปหาและถามขึ้นเธอเลยหันหน้าพอดีเขาเลยรู้ว่าเป็นใคร
" Hi !คิดถึงจัง " เธอดึงเขาเข้ามากอดและหอมแก้มเขาทั้ง2ข้างและจูบที่ปากเขาปิดท้าย
" คิดถึงเหมือนกันครับแล้วพี่รู้ได้ไงว่ากันต์อยู่นี้ครับ " เขาถามผู้หญิงสวยตรงหน้าที่เป็นลูกครึ่งไทย-แขก
" แล้วตอนที่อยู่โน่นบอกที่อยู่กับสาวคนไหนบ้างหล่ะค่ะพ่อคนเสน่ห์แรง "
" โห่!!กันต์ก็ลืมเลยครับ^^ ....แต่เสน่ห์ไม่แรงแล้วนะครับเดี่ยวนี้ "
" ก็ใช่ซิก็มีสาวในดวงใจแล้วไง...ถึงได้ทิ้งพี่ได้ลงคอ " เธอทำท่างอลเขา
" โห่!!มันผ่านมานานแล้วครับ...เอ่อ!พี่ซ่าร่าครับนั้นเจ๊สุพี่สาวกันต์และนั้นเฮียก้องแฟนพี่สาวกันต์ครับ...เจ๊เฮียนี้พี่ซ่าร่าครับเป็นรุ่นพี่ที่เรียนด้วยกันที่โน้นครับ " เขาแนะนำซาร่าให้รู้จักกับพี่สาวเขาและพี่เขย
" หวัดดีจ๊ะ " ...." หวัดดีครับ "
" หวัดดีค่ะ...ไม่ใช่รุ่นพี่ธรรมดานะค่ะแต่เคยเป็นแฟนเก่าด้วยค่ะ " เธอแนะนำตัวเองกับพี่สาวและพี่เขยของเขาแบบติดตลก
" เอ่อ!น้องซ่าฟ่าที่เคยโทรหากันต์ช่วงที่กันต์กลับมาตอนปิดเทอมใช่ไหม " สุถามเธอ
" ใช่ค่ะ "
" เอ๋า!แล้วทำไหมถึงเลิกกันหล่ะจ๊ะ "
" ก็กันต์เขาหลงรักสาวในเฟสบุ๊คไงค่ะ...เลย.."
" พี่ซ่าร่ามาหากันต์มีไรหรือเปล่าครับ " เขารีบดักก่อนที่จะไม่ได้คุยกับซ่าร่าเรื่องที่เธอมาหาเขาถึงที่นี้
" กันต์จำเรื่องที่พี่เคยถามกันต์ได้ไหม "
" กันต์ว่าเราไปคุยกันที่ริมหาดดีกว่าครับ " เขาบอกกับเธอ เขายังไม่อยากให้สุกับก้องรู้เรื่องนี้
" ได้ค่ะ "
" งั้นกันต์พาพี่ซ่าร่าไปเดินรับลมก่อนนะครับ "
" ความลับเยอะนะเดี๋ยวนี้ " สุแซวน้องของเธอ
" มาช่วยก้องดีกว่าสุปล่อยให้น้องๆได้คุยกันเถอะ " ก้องบอกอย่างรู้ทันกันต์
" ป่ะครับ " กันต์บอกกับซ่าร่าและเดินนำหน้าออกไปทางริมทะเล
" เวลากันต์ไม่สบายใจที่ไหร่เหมือนพี่ซ่าร่ารู้ใจกันต์เลยนะครับพี่ต้องมาอยู่ข้างๆกันต์ตลอด " เขาพูดออกมาทันที่ที่อยู่กัน2คนกับเธอ
" เราอยู่ด้วยกันมากี่ปีหล่ะค่ะทำไหมพี่ถึงจะไม่รู้...ลืมไปแล้วหรอว่าหัวใจพี่ยังอยู่กับกันต์เสมอ " เธอบอกกับเขา เธอกับเขาคบกันและย้ายมาอยู่ด้วยกันตอนเรียนที่ต่างประเทศ เขาแค่หลงในตัวเธอหลงหน้าตาที่สวยแบบลูกครึ่งของเธอและความที่ช่างเอาอกเอาใจของ
เธอซึ่งแตกต่างจากเธอที่ทั้งหลงในหน้าตาและหัวใจของเขา ยิ่งได้ย้ายมาอยู่ด้วยกันเธอยิ่งรักเขาแม้ว่าเขาไม่เคยรักเธอเลยแต่เธอก็ยังยอมยังเลือกที่จะอยู่ข้างๆเขา ยอมปล่อยให้เขาเลือกในสิ่งที่เขารักแม้ว่าสิ่งที่เขารักจะไม่ใช่เธอ
" ตอนนี้กันต์เข้าใจความรู้สึกของพี่แล้วครับ...กันต์เข้าใจแล้วว่าการที่เรารักคนที่เขาไม่รักเรามันเป็นยังไง...กันต์ขอโทษนะครับที่ไม่สามารถรักพี่ได้ทั้งที่พี่ดีกับกันต์หมดทุกอย่าง...กันต์ขอโทษจริงๆครับ...ฮือๆๆ " เขาร้องไห้ออกมา เขายอมรับว่าที่ผ่านมาเขาเห็นแก่ตัวกับเธอมาก ล่วงเกินเธอทางกายทั้งที่เขาไม่ได้รักเธอเลยเขาแค่หลงในหน้าตาที่สวยและหุ่นอันเซ็กซี่ของเธอทั้งที่เธอก็รู้ว่าเขาไม่ได้รักเธอแต่เธอก็ยอมเขาเรื่อยมาและอยู่ข้างๆเขาเสมอ
" ไม่เป็นไรนะกันต์ " เธอดึงเขาเข้ามากอดปลอบ
" ฮือๆๆกันต์เจ็บครับ...เขาไม่อยากเจอหน้ากันต์อีกแล้ว...อิ๊งค์เขาเกลียดกันต์แล้วครับ...ฮือๆๆ "
" ไม่เป็นไรนะ...พี่ยังอยู่ตรงนี้ยังอยู่ข้างๆกันต์...พี่จะไม่ทิ้งกันต์ไปไหน...พี่จะรักษาหัวใจที่มันบอบซ้ำให้กันต์เอง...ถ้ากันต์ไม่มีใครกันต์ก็ยังมีพี่อยู่...ถ้าเขาทำให้กันต์เจ็บพี่นี้แหละที่จะรักษาแผลใจให้กันต์เองกันต์ลืมแล้วหรอวันที่กันต์เลือกอิ๊งค์พี่บอกกับกันต์ในวันที่กันต์จะบินกลับไทย....พี่ยังยืนยันคำเดิมนะกันต์ "
" แต่..."
" จะผิดคำสัญญาหรอค่ะ "
........
" ถ้าวันไหนที่เขาไม่รักกันต์พี่ขอให้กันต์กลับมาหาพี่นะค่ะพี่จะรอกันต์อยู่เสมอ "
" ครับกันต์สัญญา " เขาบอกกับเธอแล้วก็ยืนนิ้วก้อยให้เธอเป็นสัญลักษณ์ในคำสัญญา
เขานึกย้อนไปถึงคำสัญญาที่เขาเคยให้ไว้กลับเธอหลังจากที่เขาเลือกจะกลับมาหาอิ๊งค์ที่เมืองไทยหลังจากเรียนจบ
" ไปอยู่กับพี่ที่เชียงใหม่นะค่ะตอนนี้พี่กลับมาช่วยงานคุณพ่อและพี่กำลังจะขยายรีสอร์ทพี่อยากให้กันต์ไปช่วยออกแบบให้ "
" ก็ได้ครับแต่ขอกันต์จัดการเรื่องผับก่อนนะครับ " เขาบอกกับเธอ
" ได้ค่ะ...แต่พี่อยู่รอกันต์ไม่ได้หรอกนะเพราะที่โน่นไม่มีใครดูแลเพราะคุณพ่อท่านไปดูงานที่ฝรั่งเศสเดี่ยวพรุ่งนี้เช้าพี่ก็ต้องกลับแล้ว "
" งั้นเสร็จจากเรื่องผับแล้วกันต์จะตามพี่ไปครับ " เขาอยากจะชดเชยในสิ่งที่เขาทำไม่ดีกับเธอไว้
" ม่ะขอพี่กอดอีกครั้งหน่อยซิค่ะยังไม่หายคิดถึงเลย " เธอบอกกับเขาแล้วกางแขนออก
" ครับ " เขาเดินเข้าไปและกอดเธอไว้
เธอยังเป็นคนที่เข้าใจเขาทุกอย่างถึงแม้ว่าเธอกับเขาจะไม่ได้เจอหรือติดต่อกันหลังจากวันที่เขาตัดสินใจกลับไทย ถ้าได้ไปช่วยงานเธอก็ดีเหมือนกันจะได้ไม่มีเวลาว่างทำให้คิดเรื่องของอิ๊งค์และที่สำคัญมันจะไม่ต้องทำให้อิ๊งค์กับเขาเจอหน้ากันอีกเขาจะได้ออกไปจากชีวิตของอิ๊งค์ตามแบบที่อิ๊งค์ต้องการ
---------------**************------------
By : Lion Date : 20 Mar 2013 15:00  
|
