(นิยาย-เรื่องแต่ง)Next-door เนื้อคู่ (อยู่ข้างห้อง)!! #เปิดประตู
(อยู่หอมันจะดีเร้ออ สู้มาอยู่กับแม่กับเฮียดีกว่ามั้ย สบายออก เดี๋ยวตอนเช้าเฮียไปส่งเอง)
"ตอนเรียน ม.ปลายก็พูดเงี้ย ถามจริงเบื่อป้ะเนี่ย เฮียพูดงี้ตลอด แต่ไม่เคยทำจริงซะที ตื่นสายตลอด ตอนเช้าเต๋าต้องไปโรงเรียนเองทุกที"
(โห่ หมวยน้อย งอนหรออ โอเคๆ เฮียไม่ขัดก็ได้วะ คนอุตส่าห์เป็นห่วง ต่างจังหวัดนะโว้ย ไม่ใช่ปากซอยแถวบ้าน เกิดหลงทางทำไง)
"แล้วถ้าให้เฮียส่งเมื่อไหร่จะถึงอะ มหาลัยเฮียใกล้มหาลัยเต๋าเนอะ"
(อย่าประชดสิวะ ก็ตื่นเช้าๆไง)
"ใคร เฮียอะนะ อย่าเลย เต๋าคงต้องรอยันปีหน้า"
(ปากคอเราะร้ายนะไอ้หมวย คอยดูเหอะ เฮียจะกล่อมให้แม่เอาเรากลับบ้าน)
"เร็วๆละกัน รอจนเบื่อและแหละ แค่นี่นะ จุ๊บๆ"
(เฮ่ย..ดะ...)

xxxxx

ฮึ...
ฉันเงยหน้ามองหอพักกึ่งเก่ากึ่งใหม่ตรงหน้า มองในแง่ดี มันดูมีอายุและน่าเชื่อถือดีนะ แต่....ถ้ามองอีกแง่นึง ไอ้หอพักนี้ชวนวังเวงพิกลง่ะ = =
ฉันถือพวงมาลัยดอกมะลิหอมๆเดินเฉิดฉายมาตรงริมสุดหอพัก มีต้นไม้ขึ้นรกรุงรังเต็มไปหมด แต่..มีต้นหนึ่งที่ออกจะโดดเด่นกว่าชาวบ้านหน่อยต้นหนึ่ง ลำต้นหนาใหญ่ยิ่งกว่าเสาใต้ถุนหอซะอีก(แหม เรียกซะบ้านนอก ใต้ถุน - -)
กิ่งก้านแผ่ขยายใหญ่พันกับเสาไฟฟ้าเก่าๆต้นนึงที่ทำท่าจะหักแหล่ไม่หักแหล่ รอบลำต้นมีผ้าสามสีขนาดใหญ่พันรอบๆแน่น ตามกิ่งก้านมีชุดไทยอยู่สองสามชุดสีแดงแปร๊ด ตรงโคนต้นมีศาลไม้เก่าๆเล็กๆตั้งอยู่
อ่า....น่าจะรู้แล้วนะฉันเอาพวงมาลัยมาทำอะไร

"เจ้าแม่ ศาลพระภูมิเจ้าคะ ลูกเพิ่งย้ายมาอยู่ที่นี่ ถ้าไปล่วงเกินสิ่งใด ลูกขออภัย ขออนุญาติอยู่ที่นี่ซัก4ปีนะเจ้าคะ ซ้า...ธุ"

ฉันยกมือไหว้ท่วมหัว ก่อนจะคล้องพวงมาลัยที่เสาศาล


ฮิฮิ แค่นี้ก็สบายใจแล้ว เรื่องผีไม่ถูกกับฉันจริงๆ ยังไงก็กันไว้ดีกว่าแก้ล่ะนะ เพราะมากินอยู่ ที่นี่สี่ปี ยังไงก็ต้องอยู่อีกนาน
ถามว่าเพราะอะไรฉันถึงเลือกหอพักวังเวงนี่ ตอบแบบดูดี มันใกล้มหาลัยม๊ากมาก แต่ถ้าตอบตามจริงคือ...
หอนี้มันถูกสุดไงยะ!!!

โอ๊ย สาบานได้ว่าฉันผ่านหอพักมาหลายที่ ราคาแพงกว่าที่นี่สองเท่าตัว เพราะงั้น ฉันถึงต้องยอมสยองดีกว่ากินแกลบไปทั้งปี แหะๆ = =
แพล่มมานาน อยากรู้ละซิ ว่าฉันคือใคร โฮะๆ ๆ อะแฮ่ม .... ฉันชื่อเต๋า มาจากเชียงใหม่บ้านเกิดของฉันเพราะฉันเอ็นติดคณะวิศวะกรรมศาสตร์แห่งหนึ่งในกรุงเทพ ฉันจึงลงมาเรียนที่นี่ยังไงล่ะ อันที่จริงฉันจะเรียนที่เชียงใหม่ก็ได้นะ แต่เอาจริงๆฉันเบื่ออะ อยู่ที่เดิมมา 18ปี จะให้อยู่อีก4ปีเรอะ ฉันคนนะไม่ใช่แม่ชี แหวะ =_=
ข้อดีหอพักนี้ก็มีนะ นอกจากถูกแล้ว คนยังไม่เยอะด้วย สงบดีออก แหะๆ ๆ T T

"ซ้า....ธุ ขอให้เจอแต่สิ่งดีๆเทิ๊ดด เพี้ยงง!!!"
ฉันยกมือไหว้ท่วใหัวพูดขมุบขมิบในใจ ต่อไปฉันต้องดำเนินชีวิตคนเดียว กินอยู่คนเดียว เหงาน่าดู ว่าจะหาเพื่อนซักหน่อย แต่หอนี้มันจะมีเพื่อนให้ฉันสนิทมั้ยนะในเมื่อบรรยากาศหอนี้ดีเกินไป T..T

เอาเถอะ ต้องเจออะไรดีๆบ้างน่า....

โฮะๆ ๆ ๆ ๆ

"เห้ย! หลบๆๆๆ"

ฮะ..อะไรกัน -_-

ฉันวเงยหน้าขึ้นมองหาต้นเสียงจากข้างบน แต่สิ่งที่ฉันเห็นมันลอยเข้ามาเต็มตาฉันคือ...

"พัวะ!!"

"อะ...โอ๊ย T_T"

ฉันกุมจมูกตัวเองแน่น สิ่งที่ร่วงลงมากระแทกหน้าฉันวางอยู่บนพื้นอย่างสวยงาม มันคือ... รองเท้าผ้าใบสีส้มแสบตาข้างกฟนึ่งที่ยังดูใหม่เอี่ยม!

คะ....ใครบังอาจทุ่มรองเท้าผ้าใบนี่ลงมาใส่หน้าฉันอะ !! แง๊ T_T

ฉันมองขึ้นไปข้างบนอีกครั้ง ไม่เห็นแม้แต่เงาของใครอยู่ข้างบน

หรือว่า...
ผีเรอะ !! ไม่ล่ะ ถึงฉันจะกลัวผี แต่เสียงเมื่อกี๊ไม่ใช่ผีหรอกมั้ง =_=
ฝากไว้ก่อนเหอะ ซักวันฉันต้องรู้แน่ =_=+

!!!!
********
ฝากค่ะ 55555

By : Taoping (เตาผิง    Date : 17 Feb 2013 21:23