|
...กว่าจะได้เป็นคนดี...
นับตั้งแต่จำความได้เราเคยย้อนเวลากลับไปหรือไม่ ?
ทบทวนเรื่องราวในอดีตกาล ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา
ระหว่างความดีกับความชั่ว เราทำอะไรมากกว่ากัน ?
บางครั้งเราอาจจะไม่เข้าใจความหมาย และยังสับสนอยู่...
เพราะไม่สามารถแยกแยะได้ว่า อะไรดี อะไรชั่ว อะไรถูก อะไรผิด
สิ่งแวดล้อม...ได้ขัดเกลาความรู้สึกนึกคิดของคนเราให้แตกต่างกัน
บ่อยครั้งแค่ไหน ที่เราลงมือทำในสิ่งที่ผิดพลาดลงไป
กว่าจะรู้ว่ามันไม่ดี ก็ตอนที่ผลของการกระทำนั้นได้ย้อนกลับมาทำร้ายเรา
ส่งผลให้ร้อนรุ่ม กลุ่มใจ ข่มตาหลับไม่ลง ลมหายใจ เข้า-ออก มีแต่ความทุกข์
บางที...ก็ไม่มีบทเรียนใด ที่จะทำให้เราเข้าใจอะไรได้อย่างลึกซึ้งมากไปกว่า...
การประสบชะตากรรมนั้น...ด้วยตัวเอง...
ประสบการณ์จะสอนให้เราเข้มแข็ง
การยอมรับข้อผิดพลาดของตัวเองอย่างอาจหาญคือวิถีของผู้กล้า
ไม่ใช่การเอาความดีมาบังหน้า แล้วตะโกนบอกฟ้าว่าข้าไม่เคยทำผิด
ความอดทนอดกลั้นคืออาวุธที่ดีที่สุด ที่จะใช้ต่อสู่กับเหล่ามารร้าย
โลกมายาอันเจือปนไปด้วยสิ่งกิเลสตัณหา (โลภ โกรธ หลง)
คอยยั่วยุ กดดัน จนบางครั้งทำให้เรารู้สึกท้อแท้
และ...หมดศรัทธา...ใน "การทำความดี "
ใบหน้าที่ยิ้มแย้ม แต่ลับหลังร้ายกาจยิ่งกว่าพญายักษ์
คำพูดที่อ่อนหวานราวกับน้ำผึ่ง แต่ฉาบอยู่บนใบมีดโกน
เบื้องหน้าของการทำดี แต่เบื้องหลังมีผลประโยชน์แอบแฝง
มายาที่มนุษย์เสแสร้งแกล้งทำ...ร้ายยิ่งกว่าในละคร...
กว่าจะรู้ว่าอะไรเป็นอะไร ไม่ใช่ใช้เวลาเพียงแค่เสี่ยววินาที
การจะตัดสินใจเชื่อในสิ่งใด ไม่ใช่การใช้เวลาเพียงไม่กี่ปี
การทำความดีบางครั้งก็เป็นเรื่องยาก...
แต่สิ่งที่ยากยิ่งกว่า "คือการรักษาความดีนั้นไว้"
เวลาเท่านั้นที่จะพิสูจน์ทุกอย่างได้...
ว่าความดีที่ทำนั้น..ได้ฉาบยาพิษเอาไว้ด้วยหรือไม่ ?
คนทุกคนมีทั้งด้านมืดและด้านสว่าง
เราต่างมีมุมที่ต้องการปิดบัง และมีมุมที่ต้องการเปิดเผย
แต่อย่าลืมว่า...ไม่มีที่ใดปกปิดความชั่วได้
คนอื่นไม่รู้ แต่ตัวเราเองนั่นแหละที่รู้ดี....
การจะเป็นคนดีหรือคนเลวนั้น ไม่ใช่เพราะคนอื่นพูดถึงเราในแบบไหน
หากใช้ตรรกะนั้น คนอื่นบอกว่าเราเป็นคน เราก็เป็นคน
ถ้าบางคนบอกว่าเราเป็นควาย เราก็คงต้องเป็นควายอย่างเขาว่าน่ะหรือ ?
เมื่อคนอื่นบอกว่าเราเลว เราก็ไม่เลวอย่างเขาพูด
เมื่อคนอื่นบอกว่าเราดี เราก็ไม่ไปหวั่นไหวกับคำสรรเสริญนั้น
อย่าลืม... โลกใบนี้ไม่มีมิตรและศัตรูที่ถาวร
คนเคยเป็นมิตร อาจแทงข้างหลังเราได้อย่างง่ายดาย
คนเคยเป็นศัตรู อาจจะกลายมาเป็นมิตรเราก็ได้ใครจะไปรู้ ?
คุณงามความดีที่เราได้กระทำอย่างบริสุทธิ์ใจโดยไม่มีเงื่อนไขแอบแฝง
จะเป็นเกาะคุ้มกันภัยให้เราได้ คนดีตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้
หรือหากเราจะต้องตายเพราะการรักษาความดีเอาไว้
อย่างน้อยเราก็ยังรู้สึกภาคภูมิใจ ที่ได้เกิดมาเป็นคน...
ความดีไม่ใช่วัตถุที่สามารถจับต้องได้
แต่ความดีคือปิติสุขที่เกิดขึ้นอันเป็นดอกผลของการกระทำ
สามารถสัมผัสและรับรู้ได้เฉพาะบุคคลผู้ที่ได้ทำความดีเอาไว้เท่านั้น...
ท่ามกลางความเข้าใจผิด ถูกติฉินนินทาว่ากล่าวเสีย ๆ หาย ๆ
ความดีที่ทำเอาไว้คือหลักประกัน
ทำไห้เราไม่รู้สึกร้อนรนไปกับสถานการณ์เหล่านั้น
ท่ามกลางคำสรรเสริญเยินยอ ทั้งที่เกิดขึ้นจากใจจริงและมายา
จะทำให้ผู้ที่เข้าใจสัจจธรรมของการเปลี่ยนแปลง
ไม่หลงไหลไปกับคำพูดเหล่านั้น...
กว่าจะได้เป็นคนดีมันไม่ใช่เรื่องง่าย...
ต้องผ่านอุปสรรคขวากหนามมามากมาย
และสุดท้าย...เราจะได้ค้นพบว่า
ความสงบสุขที่แท้จริงไม่ใช่การยึดติดอยู่กับความดีหรือความชั่ว
"ความดี" เป็นเพียงพื้นฐานขั้นต้นของความเป็นมนุษย์
การอยู่เหนือทั้งความดีและความชั่วต่างหาก...
ที่จะทำให้เราพบกับความสงบสุข...ที่แท้จริง...
By : กุหลาบขาว Date : 31 Jan 2013 12:13  
|
