|
Sorry Baby!!รักครั้งนี้ ใจฉันมีเธอ#1
Hello My name is Mormint. Thank for you read The novel by me.
This is the first noel by me Please read and comment .
Let s Goooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo
ณ โรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่ง เป็นรร.ที่ดังที่สุดในจังหวัด เด็กนักเรียนมากมายใฝ่ฝันที่จะเข้ารร.นี้ เพราะเป็นรร.ดัง ที่ต้องใช้ความสามารถ และความรู้สูง ใครเข้าได้ก็จะเป็นชื่อเสียงของตระกูลด้วยWow!
นี้ก็เปิดเทอมอีกครั้งแล้ว นักเรียนใหม่ที่จะเข้าม.๑และม.๔ต่างพากันทยอยเข้ารร. ทุกคนมีสีหน้าที่ยิ้มแย้มสดใสบวกกับรอยยิ้มของผู้ปกครองที่ปลื้มกับความสามารถของบุตรหลาน(ฟังดูไปมันก็เว่อร์นะฮะ๕๕)
*ขณะนี้เวลา๗นาฬิกา ๓๕นาที ขอให้นักเรียนทุกคน มาเข้าแถวด้วยค่ะ*
สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ พิม พิมรดา เป็นนักเรียนใหม่ชั้นม.๑ของรร.นี้เองค่ะ๕๕๕ ดีใจจัง กว่าจะเข้าได้ แทบบ้าตาย รร.ไรก็ไม่รู้ ข้อสอบก็ย๊ากยากส์ ค่าเทอมก็แพ๊งแพง คนก็เยอะ พลุ่กพล่านไปหมด เฮ้อ คิดแล้วท้อใจ ฉันจะอยู่ที่นี้ได้อีกนานแค่ไหนเนี่ยยยยย อ่ะเอ็ย เฮ้ย !!!! ใครมันชนช้านนนนน
เมม...เฮ้ย ขอโทดฮะคุณ ผมไม่ได้ตั้งใจ
โอ้ยยยย คนสวยซวยแต่เช้า แล้วนี่อะไรเนี่ย ฉันมาชนกับตัวอารายยยย? ทอมเนื้อตัวสกปรกมอมแมมชะมัด อย่างกะไปฟัดกับหมามา๕๕ มีรอยลิปสติกด้วยอ่ะ
พิม...เฮ้ยคุณ วิ่งไม่ดูตาหมาเอ้ยตาม้าตาเรือเลยนะ ฉันยืนอยู่ตรงนี้ดีๆมาชนฉันทำไมไม่ทราบค่ะ? แล้วเนี่ยตัวก็สกปรกมอมแมม เปื้อนอะไรก็ไม่รู้ รู้มั้ย มันมาเปื้อนตัวช้านนนน
เมม...อ้าวคุณฮะ ผมก็ขอโทดแล้วไง ไม่พอใจอะไรอีกไม่ทราบ จะให้ผมกราบคุณเลยมั้ย? อ้าวนี่คุณเป็นเด็กม.๑ เข้ามาใหม่ใช่มั้ยเนี่ย ถึงไม่รู้จักผมอ่ะ ว่าผมเป็นใคร???
พิม...๕๕๕คุณค่ะ นอกจากจะซุ่มซ่ามแล้ว คุณยังปากหม..อีกนะค่ะ!ฉันไม่รู้หรอกนะคุณคือใคร ใหญ่โตมาจากไหน ขนาดตัวคุณ คุณยังไม่รุ้เลยว่าตัวเองคือใคร๕๕ เอาล่ะ ครั้งนี้ฉันรีบ ไว้คราวหน้าเอ้ยไม่สิ หวังว่า เราคงไม่ต้องมาเจอกันอีกนะค่ะ!
เมม...เฮ้ยยย ตัวแค่นี้ริจะมาลองดีกับคนอย่างพี่อ่อน้อง ๕๕ ไว้เราเจอกันอีกนะเบเบ้ 
ฉันอารมณ์เสียมากถึงมากที่สุด นี้อารายเนี่ย?วันแรกก็ซวยซะแระฉัน เฮ้อ ฉันเดินมาเข้าแถวตรงที่ของม.๑ ฉันไม่มีเพื่อนเลยอ่ะตัวเทออออ ฮื้อๆ  สงสัยฉันจะต้องหาเพื่อนซะแล้ววว อิอิ
ถึงเวลาขึ้นหเอง อาจารย์บอกให้เราทุกคนออกมาแนะนำตัวเอง นี้แระโอกาสดีของฉัน ฉันจะได้รู้จักกับเพือนๆแล้ว ๕๕ ขั้นตอนแรก ต้องคนนี้เลย ที่นั่งข้างฉัน
พิม...เอ่ออ หวัดดีเทอ เราชื่อพิมน่ะ เทอล่ะ
โม...อ่อ หวัดดีจ๊ะพิม เราชื่อโมนะ ยินดีที่ได้รู้จักจ้ะ
พิม...๕๕๕เรารู้จักกันแล้ว สรุปว่า ตอนนี้ พิมกับโมเป็นเพื่อนกันแล้วน่ะ โอเคปร้า? 
โม...๕๕๕พิมนี่อารมณ์ขันจัง จ้าๆเราเปนเพื่อนกันแล้วนะ อิอิ
ขณะที่ฉันคุยกับฌมอยุ่ ก็มีผู้ชายคนนึงเดินเข้ามา
ฟาง...สวัสดีคร้าบบบ เพื่อนทั้งสอง เราชื่อฟางนะค้าบ
พิมและโม...อ่อ จ้า หวัดดีฟาง
ฟาง...๕๕เรมรู้จักกันแล้ว เพราะฉะนั้น ตอนนี้เราเป็นเพื่อนกันแล้วนะคนสวยยยยย
พิมและโม...เอ่อออ ๕๕๕ จ้าๆๆ 
ไม่นานนัก ฉันก็มีเพื่อนเป็นกลุ่มเลยแระ๕๕ กลุ่มฉันอ่ะ มีโม ฟาง มิกกี้(ชีเป็นตุ๊ด) และก็ฉันเอง เย้ มีความสุขจัง รร.นี้ไม่น่าเบื่ออีกต่อไปแล้ว ฉันเดินนึกมาเรื่อยๆระหว่างเดินมาทานข้าวที่โรงอาหาร แต่เฮ้ยยยย อารายอีกเนี่ย ใครมันมาชนฉันอีก!!
เมม...เอ้ย ขอโทดค้าบบบบ ผมไม่ได้ตั้งใจ
ทั้งคู่สบตากัน และ
เมมและพิม....เฮ้ยยย นาย/เทอ!!
พิม...นี่มันบุพเพอาละวาดอะไรของฉันเนี่ย ต้องมาเจอกับตัวซวยเช่นนี้
เมม...นี่คุณ ให้มันน้อยๆหน่อยน่ะ ผมมันตัวซวยตรงไหน?
พูดเสร็จ เมมก็เผลอจับมือพิมแล้วพากันวิ่งงงงง
พิม...เฮ้ย นี่มันอะไรกันเนี่ยคุณ พาฉันวิ่งทำไม? ฉันไม่ได้อยากลดน้ำหนักนะย่ะ
เมม...เงียบปากไปก่อนได้มั้ยเจ๊ เห็นมั้ยน่ะ ถ้าผมไม่พาคุณวิ่ง คุณก็ต้องโดนเหยียบอยู่จมดินตรงนั้นแร้ว
พิม...แล้วมันเรื่องอารายกัน ทำไมคนพวกนั้นถึงได้วิ่งมาขนาดนี้
เสียงเจี๋ยวแจ๋ว พี่เมมๆ ร้องดังมาตามการวิ่งของทั้งคุ่ ผู้หญิงนับสิบกว่าคนวิ่งตามมา ทั้งคู่จึงต้องมาแอบอยู่ใต้ตึกพละศึกษา แล้วผู้หญิงพวกนั้นก็วิ่งผ่านไป
เสียงหอบของทั้งคู่ดังมา เฮ้อๆๆ เฮ้อออออออ
พิม...นี่คุณ ผญ.พวกนั้นเขาเป็นอะไร ตกมันกันรึไงเนี่ยยยยยย
เมม...๕๕๕เขาวิ่งตามผมมาเองแระ
พิม...อ้าวเห้ยยยย แล้วทำไมต้องลากช้านมา รู้มั้ยมันเหนื่อเนี่ย ห่ะ!! พวกตัวซวยยยยย
เมม...เฮ้ยยยคำก็ตัวซวย สองคำก็ตัวซวย เดี๋ยวพ่อจับปล้ำซะนี้ แล้วก็ให้รู้อย่างนะ ถ้าผมไม่พาคุณวิ่งมา มีหวังคุณโดนเหยียบนับเท้าไม่ถ้วนแน่ เพราะว่าคุณคงหลบความเร็วการวิ่งของพวกเขาไม่ทันหรอกน่ะ
พิม...หึๆๆใช่สิ ก็เพราะนายแระ จะวิ่งมาทางนี้ทำไม ไอ้ตัวซวยยยยยยย
เมม...เฮ้ยน้อง พี่ชักจะไม่ไหวแล้วน่ะ พี่ชื่อ เมม ไม่ได้ชื่อตัวซวย ให้เกียรติพี่บ้างเหอะ ตัวเล็กแค่นี้ยังจะมาเก่ง 
เมมไม่พูดพล้ำทำเพลง เขาจูบลงไปที่ปากของพิมเพราะความโมโห แล้วพพิมรู้ตัว จึงตบเมมทันที
พิม...ไอ้.... มาจูบช้านทำไม First Kissของฉันน่ะย่ะ!!
เมม...๕๕๕ไม่น่าเชื่อ ว่าน้องพึ่งเคยจูบ ปลื้มจัง ได้เปนFirst Kissของเด็กม.๑ด้วย
พิม...โฮ้ยไอ้บ้า เล่นไรเนี่ยยยยยยยย
พิมเขิลจนหน้าแดง แล้วจึงวิ่งหนีไปทันที เมมแม้จะรู้สึกสะใจ แต่ก็เขิลอยู่นิดๆ
ขอบคุณที่อ่านตอนแรกนะค้าบ แต้งที่เม้นล่วงหน้า ไว้มาเจอกันตอนต่อไป 
By : Mormint Date : 4 Aug 2012 18:16  
|
