|
ตอนที่ 29...... TriCk of LoVe เล่ห์ร้าย อุบายรัก (^ ^)'
สวัสดีค่ะ เพื่อนๆ น้องๆ นักอ่านทุกคน ก่อนอื่น ขอโทษที่มาช้านะคะ แต่ก็มานิ 
ก่อนจะเริ่มตอนต่อไปของเรื่อง ขอคุยถึงหนังสือนิยายทอมดี้ เรื่อง D.Y. หัวใจไม่หยุดรัก
เรื่องนี้ รัก รมิดา แต่งเองทั้งเรื่องค่ะ และทาง สนพ.เพชรดี ก็นำไปพิมพ์จำหน่าย
นิยายเรื่องนี้ เคยลงจบไปนานแล้วในเวป และมีแฟนนิยายชอบหลายคน
พอมาเป็นหนังสือ ก็มีผู้อุดหนุนพอสมควร จนหนังสือขายหมดในบางสาขา ของร้านซีเอ็ด
ถ้าใครสนใจ ลองเดินเข้าร้านซีเอ็ดบุคนะคะ หาไม่เจอ ก็ถามพนักงานร้านค่ะ แต่ถ้าขายหมดแล้ว ก็สั่งจองกับพนักงานเลยนะคะ
ขอบคุณที่ช่วยกันผลักหนังสือทอมดี้ให้ติดอับดับกับเค้าบ้างนะคะ...
------------------------------------------------------------------------------------
 
ไอ้ป่อง? สมองบางส่วนที่ยังพยายามตื่นของสอง รับรู้ชื่อที่น่ากลัวนี้ หญิงสาวพยายามจะลืมเปลือกตาที่หนักอึ้ง แต่โสตประสาทถูกความง่วงกดซะจนเธอไม่อาจจะลุกขึ้นมาได้
..ฉันฝัน? นี่คือความจริง? หรือฉันฝัน?...
นอน...แล้วสักพัก จะตื่นขึ้นมาในห้องนอนที่คุ้นเคย...หลับซะ...
ส่วนหนึ่งของร่างกาย บอกให้เธอหลับ ปล่อยกายหลับตามสบาย
ไม่...นี่มันเรื่องจริง ฉันไม่ได้อยู่ที่บ้าน ฉันกำลังตกอยู่ในอันตราย ฉันต้องตื่น แล้วหนี..
อีกส่วนหนึ่งของสมอง ที่ยังแจ่ม พยายามคิด เพื่อกระตุ้นร่างต้านความง่วง
ฮะๆ ไงล่ะนังแวว กูบอกแล้ว ว่ายาแค่นี้ก็ออกฤทธิ์ ขืนใช้หมดขวดตามที่มึงบอก ก็เปลืองแย่ ยาง่วงไม่ใช่หาได้ง่ายๆนะเว๊ย มันต้องเอามาจากใต้ดิน
เสียงหัวเราะของผู้หญิงสองคนดังแหลมกรีดเข้ามาในหัวของสอง
อ้าว ไอ้ป่อง มาแล้วเหรอ? มารับเจ้าสาวมึงไปเลย ใกล้ค่ำแล้วนี่ ได้นอนกอดทั้งคืนแน่ ฮาๆ
เสียงผู้หญิงพูด สองไม่อาจแยกแยะได้ว่า คนที่พูด คือใคร? ในระหว่างเด็กสาวสองคน เพราะขณะนี้ สองกำลังพยายามต่อสู้กับความง่วง ที่เกิดจากฤทธิ์ยา ที่กำลังกดประสาทความตื่นของสมองเธอ
หญิงสาวเริ่มตระหนักตกใจ และรับรู้ว่า เด็กสาวสองคนล่อเธอมา เพื่อที่จะวางยา และให้ป่องมารับช่วงต่อ สองพยายามขยับข้อมือ และหวังจะวิ่งหนีออกไปจากห้องนี้ เธอเริ่มต่อสู้กับความง่วงได้ แต่เธอก็ยังไม่อาจจะต่อสู้กับฤทธิ์ยาได้ทั้งหมด
บัดนี้ หญิงสาวอยู่ในอาการสะลึมสะลือ และรับรู้เหตุการณ์ได้ทางสมอง และความคิดเท่านั้น เธอนึกใจวาบ เมื่อคิดว่า ถ้าเธอขยับกายวิ่งหนีออกไปไม่ได้ เธอคงต้องถูกไอ้ป่องข่มเหงเอาอย่างแน่นอน
สองรู้สึกถึงมือหยาบแตะที่แก้มนวลของเธอ แล้วลูบเลื่อนมาที่ลำคอ หญิงสาวเอียงคอหนี หากแต่ไร้แรงกายจะขยับ
เฮ้ย ไหนว่าหลับแล้วไง? เสียงไอ้ป่องหันไปโวยกับเด็กสาว
อ้าว เด็กสาวที่ชื่อ แวว เดินเข้ามาดู
เออ ไม่หลับก็ดีแล้วนี่หว่า มันไม่มีแรงหนีหรอก แขนมันยังยกไม่ได้เลย มึงก็เอาไปจัดการไวๆเข้าเถอะ เดี๋ยวเกิดมันมีแรงขัดขืนขึ้นมา จะยุ่งใหญ่ แดงเดินเข้ามาดูอีกคน
ฮาๆ ไอ้หนึ่ง วันนี้ เสร็จกูแน่ ป่องหัวเราะเหมือนบ้า
มึงสองคนไปได้แล้ว ป่องหันมาไล่เด็กสาวสองคน
อ้าว...ไล่เลยเหรอ? เอายามาก่อนสิ แดงแบมือขอ
ป่องมองผิวขาวนวลผ่องที่ลำคอเรียวของสอง ก็พ่นลมปาก แม้จะหงุดหงิดรำคาญกับเด็กสาวสองคน แต่ถ้าไม่ให้ของที่มันต้องการ ป่องก็คงอดชิมคนสวยที่นอนหายใจรวยๆสะลึมสะลือตรงหน้าคนนี้แน่ๆ
มือมันล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกง ควานถุงพลาสติกเล็กสีขาว ที่บรรจุผงขาวละเอียดข้างในออกมา
ไรว๊า? เอามาสองอันดิ ไหนว่าจะให้สอง เอามาเร็ว กูหิวยาแล้ว แดงเริ่มอารมณ์เสีย
เอ้อ...เอาไปสองก่อน แบ่งกันใช้ พรุ่งนี้ค่อยมาเอาอีก ป่องก็โบกมือรำคาญ
ไม่ ถ้าไม่ให้ครบ เราก็จะอยู่ที่นี่ ไม่ไปไหน? จะขวางความสำราญมึง แววเริ่มโวยบ้าง
ป่องหันไปมองร่างสองที่นั่งคออ่อนระทวยพิงโซฟา ไล่สายตามองเรือนร่างหญิงสาว ก็เกิดอารมณ์ปรารถนาขึ้นมา จนต้องยินยอมเด็กสาวสองคน ป่องเดินฟึดฟัดขึ้นไปชั้นบน สักพัก ก็เดินลงมาพร้อมกับถุงพลาสติกที่ใส่ผงสีขาวอีกอัน
ไปละ ขอให้มีความสุขนะ
แดงกับแววกุมถุงที่ใส่ผงสีขาวคนละถุง เดินหันหลังโบกมือ ออกไปจากบ้าน พร้อมกับเสียงหัวเราะกิ๊กกั๊กชอบใจ
ป่องไม่สนใจสองสาวอีกต่อไป เพราะจิตใจตอนนี้ จดจ่ออยู่กับร่างสะคราญที่นอนอ่อนระทวย
----------------------------------------------------------------------------------
แซมเหยียบคันเร่งมอเตอร์ไซด์คันคู่ใจ ร่างสูงหมอบขนานไปกับตัวรถ เพื่อไม่ให้ต้านกระแสลม จากถนนใหญ่ ก็เลี้ยวเข้าสู่ถนนเล็ก สาวหล่อจดจำคำอธิบายเส้นทางจากปากคนบอกข่าวมาอย่างแม่นยำ
มอเตอร์ไซด์ซอกแซ่กผ่านเข้าไปในย่านบ้านเก่าๆของผู้คนได้อย่างคล่องแคล่ว แซมหมุนกุญแจดับเครื่องยนต์ทันทีที่ไปถึงหน้าเบอร์บ้านเลขที่ ที่มีคนบอกมา
ป่องขยับนั่งคุกเข่าข้างโซฟา ดวงตาวาวราวสัตว์ร้าย ที่กำลังมองเหยื่ออย่างกระหายจะขย้ำ
บัดนี้ สองผู้น่าสงสาร เริ่มมีสติคืน ฟื้นจากความง่วงงุน ดวงตากลมโตเบิกกว้างอย่างตกใจ
อย่า...
หญิงสาวส่งเสียงห้าม พยายามขยับตัวให้พ้นจากมือหยาบ ที่กำลังเกาะแกะวุ่นวายกับกระดุมเสื้อสีหวานของเธอ แต่...หญิงสาวกลับไม่มีแรง แม้จะเบี่ยงกายหนี กระดุมที่สามถูกปลดออก ไอ้ป่องตาลุกวาว จ้องมองเนินอกอิ่มขาวผ่องอย่างย่ามใจ มือหยาบค่อยๆเลื่อนใกล้ผิวผ่อง หวังจะแตะลูบไล้
อย่านะ สองรวบรวมเบี่ยงไหล่หนี
ปลายนิ้วสกปรกที่มีเล็บยาว ขี้เล็บเขรอะ กำลังจะแตะโดนเนื้อนวล ต้องชะงัก พร้อมกับ...
โอ๊ยยยยยยยยย
By : รัก..รมิดา Date : 17 May 2012 12:51  
|
