|
รักภาษาอะไร 3
จากนั้นเค้าก้อดึงยื้อตัวฉันไว้..สักพักใหญ่ๆๆ จนเพิ้ลของฉันบอกว่าให้ออกมาเร็วๆๆให้จบๆๆกัลไป เค้าร้องไห้ไม่คิดว่าฉันจะมาเก็บเสื้อผ้าไปจิงๆๆ พอแล้วกับการที่ฉันหลอกลวงเค้า เค้าคงรู้มาจากเพิ้ลสนิทฉันอีกทีเพราะฉันไม่เคยเล่าเรื่องนี้บอกครัยเลย เรื่องที่ว่าฉันไม่เคยมีใจให้กับเค้าเลย แต่ในใจของฉันก้อบอกว่า ช่างเถอะ ถึงอยู่ไปสักวันฉันก้อต้องไปจากเค้าอยู่ดี..ฉันออกมาจากห้องไปอยู่กับเพื่อน เอาทองไปเข้าโรงจำนำทั้งหมด เพื่อนกลับบ้าน เค้าโทรหาตลอด ทุกวันทุกชั่วโมง พูดแต่คำว่ากลับมาอยู่กับป๊าก่อนป๊าขอโทษ ที่พูดแรงไปน่ะกลับมาอยู่กัลเหมือนเดิมได้ไหม ป๊าขอร้อง คุยแบบนี้ทุกวันจนเป็นอาทิตย์ ฉันเลยยอมที่จะกลับไป แต่การกลับไปครั้งนี้ มันทำให้ฉันรู้ว่าเค้าไม่เหมือนเดิมเค้ามีครัยอีกคนที่เข้ามาในชีวิต แล้วเค้าจะให้ฉันกลับไป เพื่อ อะไร ไม่เข้าใจพอฉันจับได้ ก้อพูดกัลดีดี แต่เค้าซิจากที่ไม่เคยพูดไม่เพราะก้อพูด พูดจาตะคอกเสียงดังใส่ฉัน ฉันเลยพูดกับเค้าไปว่าฉันจะกลับบ้านพรุ่งนี้ เค้าถามว่าจะกลับกี่วัน ฉันบอกไปว่า3วัน เค้าบอกว่ารีบกลับมาคืนด้วยรออยู่ ฉันงง งงมาก เค้าไม่กลับบ้านของฉันเหมือนทุกครั้ง แต่กลับพุดว่ารีบกลับด้วย รออยู่ แค่นี้ฉันก้อรู้ทุกอย่างกระจ่างแล้ว มีเสียงโทสับดังขึ้นเค้ารีบกดรับอย่างไวและเหลือบมองฉัน ฉันรู้ว่าครายโทมา ฉันเองก้อเลยเดินออก พอเค้าคุยเสร็จก้อเดินมาตามฉันอยู่บนด่านฟ้า กับเพื่อนทอมห้องข้างๆๆนั่งกินเบียร์ที่เพื่อนซื้อมาพอเค้ามาเบียร์ก้อหมดเพื่อนเลยลงไปซื้อ เค้าพูดขึ้นว่ามาทำรัยบนนี้ทำมัยไม่อยู่ห้องขึ้นมาจะกระโดดตึกหรา ฉันยังไม่ได้พูดอะไรร้องไห้อย่างเดียว จากนั้นเค้าก้อกระชากมือเดินไปที่มุมด่านฟ้าแล้วพูดใส่อารมณ์เต้มที่ว่า โดดดิ โดดเลย ฉันเลยขึ้นไปและยืนขึ้นตรงราวข้างล่างคือร้านก๊วยเตี๋ยว ถ้าฉันโดไป ร้านพังแน่ๆๆ และฉันได้แต่ร้องไห้ ร้องไห้มาก เจ็บมาก คิดเถิงแต่พ่อกับแม่ ร้องไห้ยิ่งกว่าเดิมพอฉันปล่อยมือเพื่อนฉันมาพอดี ตะโกนอย่างดัง ว่า เฮ้ยย แฟนฉันเลยดึงมือของฉันให้ลงมาและกอดฉันร้องไห้กราบขอโทษฉันและพูดว่า หมูน้อยป๊าขอโทษ)ไม่คิดว่าหนูจะกล้าทำจิงๆๆ ฉันอยากบอกว่าฉันไม่ได้กล้าแต่คุณบังคับฉันเองพอฉันลงมาเพื่อนเห็นท่าไม่ดีเรยชวนกันไปกินที่ห้องเลยพากัลลงไป นั่งกินที่ห้องเพื่อนเค้าไม่ไป แต่พูดว่า หมูน้อยไปเถอะ ป๊ารออยู่ที่ห้องน๊ อย่ากินให้เมาระ รีบกลับมาด้วย ฉันยิ้มจางๆๆเค้าจูบน่าผากฉันแล้วก้อเดินเข้าห้อง ฉันกินเพื่อลืมทุกอย่างเลยเมามาก พรุ่งนี้ฉันจะไม่อยู่แล้วจะกลับบ้าน บอกกับเพื่อน เพื่อนถามว่าจะมาอีกไหม แล้วแกคิดว่าฉันควรจะมาไหม อัยบ้า ฉันไม่มาหรอก ฉันอยู่บ้านกับพ่อแม่ดีกว่า พูดจบเบียร์หมดเลยกลับห้อง พอเปิดประตูเค้าก้อนอนหลับ ฉันเลยเอื้อมมือไปหยิบโทรสับเค้ามาดูเพื่อความแน่ใจฉันเหนข้อความที่เค้าพิมหากัน มีอยู่คำเดียวที่ฉันเจ็บปวดคือ ที่รักรีบเลิกกันน่ะ พี่รออยู่เราจะสร้างอนาคตด้วยกัลพร้อมมีรูป...ฉันเคยทิ้งโทรสับแล้วหันไปจับน่าของเค้าลูบเบาๆๆแล้วจูบที่น่าผากของเค้าเหมือนเค้าเคยทำกับฉัน และนั่งร้องไห้คนเดียว ในใจก้อคิดว่า นี่ฉันรักเค้ามากเลยหราถึงต้องมานั่งร้องไห้เสียใจอยู่แบบนี้ บ้าชะมัด ฉันไม่ควรร้องไห้ พรุ่งนี้ฉันก้อจะไปแล้วและจะไม่กลับมาหาเค้าอีก ขณะนั้นเค้าลุกขึ้นมาเดินไปหยิบมีดมาจะแทงฉันซะงั้นปลายมีดทะลุไปแค่ปลายเค้าไม่ดันไปมากกว่านั้นเค้าโกรธอะไรฉันน๊ ฉันไม่รู้เลยถ้าเป็นแบบนี้ฉันคงตัดสินใจได้ง่ายขึ้นเยอะว่าจะไม่ฝากชีวิตกับเค้าเด็ดขาด ตอนนั้นฉันเจ็บมากเจ็บกว่าตอนที่ทิ้งแฟนเก่าอีกเจ็บแต่พูดออกมาให้ใครฟังไม่ได้ ง่ะ เคยเป็นม่ะ สุดท้ายตอนเช้าฉันพูดกับเค้าว่าเดี๋ยวรีบกลับมาน๊ เค้าบอกว่านั่งรถดีดีน๊มีรัยโทหาเค้าทันทีเค้าเป็นห่วงฉันน่ะ รักฉันมากน่ะ เค้าพูดประโยคดีกับฉันทำมัย แต่ในใจร้องไห้แล้วแต่น้ำตาไม่มีหมดแล้วเมื่อคืนที่มันไหล
ฉันยิ้มให้เค้าและเค้าเดินไปส่งขึ้นรถแท๊กซี่ ฉันกลับบ้านได้1วันก้อโทหาแต่ฉันไม่รับโทสับเค้าเลยจน1อาทิตยืฉันก้อยังไม่กลับเค้าเลยส่งข้อความมาว่า คิดถึงเมียจังเมื่อรัยจะกลับคับรออยู่น๊ เดี๋ยวไปรับที่บ้านเอาไหมป๊าหยุดพอดี ฉันเรยรีบตอบกลับไปว่า คุณเป็นคนไล่ฉันและทิ้งฉันเองคุณจะมาพูดอะไรตอนนี้มันไม่มีค่าอะรัยอีกแล้วคุณมีคนใหม่ฉันเข้าใจดีแล้ว จะให้ฉันกลับไปเพื่อ... แค่นั้นเค้าก้อโทมาฉันไม่รับเค้าเลยฝากข้อความมาว่าอย่าเปลี่ยนเบอน๊ ยังงัยก้อขออย่าเปลี่ยนเบอเด็ดขาด. ฉันไม่ตอบจนถึงทุกวันนี้ฉันก้อไม่ไปกทม.อีก และฉันก้อเปลี่ยนเบอร์แล้วด้วย ฉันเพิ่งมารู้ทีหลังว่าที่แท้ฉันเองก้อรักเค้าเหมือนกัลแต่ตอนนั้นฉันยังสับสนเรื่องแฟนเก่าเลยไม่ค่อยเทคแคร์เค้เท่ารัยแต่พอมาตอนนี้ฉันเพิ่งรู้ว่าใจตัวเองมีเค้าตลอดเวลา แต่ก้อสายไปแล้วล่ะ มันย้อนกลับไปไม่ได้แต่เค้าได้เบอฉันมาจากครายไม่รู้ก้อมีโทมาแต่ฉันไม่รู้ว่าเบอครัยฉันก้อรับพอรู้ว่าเป็นเค้าฉันก้อดีใจแต่จะให้เป็นเหมือนเดิมฉันคงไม่ ฉันเป็นคนถอยเอง เลยไม่อยากเดินกลับไป ก้อขอให้เค้ามีความสุขกับคนของเค้ามากๆๆ ตอนนี้ก้อดีขึ้นแล้วล่ะ ฉันดีขึ้นและชินชากับเรื่องต่างๆๆที่ผ่านมาแล้ว................ขอบคุณทุกคลที่อ่านน๊ อาจจะยาวหน่อยแต่ก้อเป็นเรื่องจิงที่มันอาจเวอร์แต่มันเป็นความจิง............ฉันต้องพูดงัย.น๊ ขอบคุณค๊ ที่ทำให้ฉันรู้ตัวตนของตัวเ องให้ฉันรู้ซึ้งถึงความรักมากขึ้นในวันนี้ฉันมีชีวิตที่ฉันมีรถขับมีบ้านมีคนที่คอยห่วงฉัยคือพ่อกับแม่แค่นี้ฉันก้อดีเกินพอแล้ว 
By : ญาณ๊ Date : 1 Apr 2012 19:44  
|
