รักภาษาอะไร ตอน2
ณ วันนึงฉันก้อหยุดติดต่อกับแฟนเก่า ไปสักพักเพราะว่าเค้ามีคนใหม่เหตุที่รู้ก้อเพราะว่าแฟนใหม่ฉันเค้าต้องไปซ้อมบาสตอนเวลา05.00 ฉันเลยถือโอกาสนี้แวะไปหาแฟนเก่าที่ห้องเดิมของเราแต่ตอนไปฉันคุยกับแฟนใหม่แล้วน๊ว่า"ป๊าจะกลับห้องมาเปลี่ยนเสื้อผ้าไหมอ่ะ"เค้าบอกว่าไม่ ฉันเรยออกจากห้องไปตอน06.00 พอไปถึงชั้น3ห้องเคาะประตูห้อง ไม่มีครัยยุ ไม่มีการเปิดประตูฉันเลยคิดว่าสงสัยยังไม่กลับจากกินเหล้าอุตส่าห์ซื้อข้าวมาฝาก เลยเอาข้าวแขวนยุน่าห้องเดินลงมาชั้น2 เจอเค้ากำลังออกมาจากห้องผู้ญิ๋งคนนึงเค้ายังไม่เหนฉัน แต่ฉันน่ะเหนเค้าแล้ว พอเค้าเงยน่าขึ้นมาเจอฉันเค้าตกใจมาก เค้าเลยวิ่งเข้าห้องนั้นคืนฉันโกรธมากแต่ทำไรไม่ได้ ได้แต่ร้องไห้ ที่คือคำสัญญาครั้งที่2ที่เค้าเคยสัญญาว่าจะไม่มีครัยนอกจากฉัน พอเค้าตกลงกันในห้องเสร็จเค้าก้อออกมาแต่ฉันเดินลงมาแล้วจะกลับบ้านคิดในใจว่า"กูมาทำอะไรที่นี่เนี้ย"แล้วก้อนึกถึงป๊าที่รักฉันมากฉันน่าจะรักเค้าตอบได้แล้วมัวทำบ้าอะไรยุ พอเดินร้องไห้มาถึงชั้นล่างเค้าก้อวิ่งมาถึงตัวฉันพอดี เค้ากอด และร้องไห้ พร้อมกับก้มกราบฉันให้อภัยให้ เค้าบอกว่าเค้าไม่ได้จิงจังอะไรและจะไม่ทำอีกเค้าสัญญา ... เค้าบอกว่าให้ขึ้นไปคุยกันบนห้องน่ะน่ะ เค้าอ้อนวอนฉัน จนฉันอ่อนใจเลยขึ้นไป แต่อยากบอกว่าความรู้สึกครั้งนี้มันไม่เหมือนกับทุกครั้งที่ฉันจะดีกับเค้าอีก มันจบระ ไม่มีอะไรที่จะย้อนความรู้สึกของฉันได้อีกแล้วแต่ไม่กล้าพูด..เรา นั่งคุยกัลจน5โมงครึ่ง อีกแค่30นาที ป๊าก็จะเลิกจากงานแล้วฉันต้องรีบกลับเพื่อเค้าจะได้ไม่สงสัยแต่พอจะกลับเค้าก้อไม่ให้กลับรั้งตัวเราไว้ฉันจึงตัดสินใจบอกเค้าไปว่า เรามันจบแล้ว จบมาตั้งนานแล้วด้วย ที่ผ่านมาฉันทำน่าที่เป็นแฟนเค้าก้อเพราะสงสาร เห็นเค้าไม่มีครัยแต่ตอนนี้ไม่ต้องสงสารแล้วเพราะมีอีกคนเข้ามาแทนที่ฉันแล้ว เค้าคงดูแลเธอดีกว่าฉันแน่ๆๆ ลาก่อน และไม่ต้องโทรหาฉัน และฉันก้อจะไม่โทรหาเธออีก จบ จากนั้นเค้าก้อร้องไห้ปากก้อพูดแต่ว่าอย่าเพิ่งไปได้ไหมขอร้อง เค้าเหงาเค้าอยากอยู่ด้วย พูดจนฉันน้ำตาไหลมาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ไม่เป็นผล ฉันเดินออกมาทั้งที่มีมือของเค้ายื้อยุ และแล้วฝนก้อตก มีสายโทเข้ามา เป็นเบอร์เพื่อน ฉันรับ เพื่อนชื่อ กุ้ง มีรัยหรากุ้ง กุ้งถามว่ายุหนาย หายไปหนายมา รู้ไหมว่าแฟนแกเค้าซื้อข้าวฝากฉันไว้ตั้งแต่8.00เค้าเข้าห้องไม่ได้ติดต่อแกไม่ได้เรย..ฉันตกใจน้ำตาไหลด้วยความรู้สึกผิด เออแค่นี้ระฉันจะกลับแล้ว วางสายเพื่อนไป ป๊าก็โทรหาฉันถามว่าทำไมติดต่อไม่ได้เรย ยุที่ไหน ถ้าฉันบอกว่ายุห้องเค้าก็ต้องว่าฉันโกหกแน่ๆๆ เรยตอบกลับไปว่า อยู่หมอชิด กำลังจะแวะไปรับป๊า ป๊าเลิกงานยัง เค้าตอบกลับว่า งืมเลิกแล้วฝนตกด้วยหมูน้อย รีบมาน๊ ...จ้า..ตอบแค่นั้นก้อวาง รถแท๊กซี่จากรัชดา ไปลาดพร้าวก้อไม่ไกลแต่ติดที่ว่ารถติดมากเลย โชคดีที่โทหาป๊า ป๊าบอกว่าไม่ต้องมารับแล้วเจอกัลที่ห้องเรย แค่นี้ฉันก็รู้แล้วว่าเค้าโกรธฉัน เค้าถึงห้องก่อนแต่ไม่ขึ้นไปยืนรอฉันในตู้โทรสับพร้อมร่มอันนึง พอมาถึงเค้าวิ่งมาเปิดประตูทันทีโดยไม่ต้องบอก ฉันยิ้มให้เค้าแต่น้ำตาก้อไหล เค้าบอกฉันว่าเมื่อเช้าเค้าเข้าห้องไม่ได้อุตส่าห์ซื้อข้าวมันไก่มาฝาก สั่งพิเศษด้วยเห็นชอบกินกะจะมาอาบน้ำและมาหอมแก้มก่อนไปทำงานแต่หมูน้อยไม่ยุ แค่นั้น้ำตาฉันห้อยิ่งไหลออกมาเยอะมาก เค้าถามว่าเป็นรัย ฉันตอบไม่ได้เลยพูดขึ้นว่าคิดถึงแล้วก้อกอดป๊า ป๊าชวนไปกินข้าวแต่ไม่อยากไปกินเพราะฝนตก เลยบอกว่าเดี๋ยวจะทำกับข้าวให้กินที่ห้อง ป๊า ทำตาโต จริงหรา ฉันตอบ อื้ม..จากนั้น ฉันก้อรู้แล้วว่าสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับฉันตอนนี้คือเค้าเค้าเป็นทุกอย่าง วันเกิดฉัน ก่อนที่เราจะคบกัลเค้าซื้อสร้อยทองเป็นสร้อยคอให้ฉัน พอตอนนี้เค้าซื้อสร้อยทองเป็นข้อมือให้ และโบนัดเค้าออกเค้าจะเพิ่มแหวนให้ฉันให้มันมีมูลค่าเท่าๆๆกัลทั้งหมดเราไปดูบ้านแถวรังสิตด้วยเราจะซื้อบ้าน แต่ฉันไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้เค้าจะยังดีกับฉันไหม ความรักของเราเข้าปีที่2แล้วเค้าก้อยังเหมือนเดิมทุกอย่าง จนวันนึงฉันออกไปกินข้าวกับเพิ้ลที่ราดปลาเค้า นั่งกินเบียร์ร้องเพลงกัลฉันรู้แล้วว่าป๊าจะไปกินเลี้ยงที่ทำงานกลับดึก..เลยถือโอกาสนี้นั่งกินเบียร์กับเพิ้ลๆจนเวลา21.00ป๊าโทมา บอกฉันว่า กลับห้องมาเดี๋ยวนี้ ถ้า10นาทียังมาไม่ถึงก้อให้เพื่อนมาช่วยเก็บเสื้อผ้าออกจากห้องได้เลย ฉันงง งงมาก แต่ก้อพาเพิ้ลไปน๊ เป็นไปไม่ได้หรอกกลับลาดพร้าว28ภายใน10นาที ไม่ได้จิงๆๆ พอมาถึงก้อเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าเก็บรูปที่เราถ่ายกัลตอนไปพัทยา เก็บรูปที่เรานั่งวาดด้วยกัล ของทุกอย่างที่ฉันเก็บเค้าเอาออกหมดและบอกว่าเอาแต่เสื้อผ้าไปส่วนของเก็บไว้...อ่านต่อโอกาสน่าค่าใกล้จะจบแร้ว
By : ญาณ๊   Date : 31 Mar 2012 18:34
|