|
Tom Gay Story : ตอน คุณชายอารมณ์ร้ายกับนายยาจกสันดานหมา !(..17..)
...ทางด้าน เบล กับ พลอย ...
บรรยากาศเริ่มมืดลง แสงอาทิตย์อัสดงทอแสงสีส้มอร่าม ดูอบอุ่นเหมือนความรู้สึกของเขาในตอนนี้ พลอย วัชรสกุลวงศ์ กำลังเริ่มที่จะเปิดใจ เล่าเรื่องราวของเขาให้ฟัง
ฉันรู้สึกผิดนะที่ได้เกิดมา พลอยพูดด้วยน้ำเสียงเศร้า
อ้าว...
แม่เสียชีวิตทันทีหลังจากคลอดเราสองคน แม่นมที่บ้านจึงเป็นคนเลี้ยงเรามา จนอายุได้ 8 ขวบ ดาว ติดแม่นมมากเพราะแม่นมดูแลเอาใจใส่และตามใจทุกอย่าง ส่วนฉันติดพ่อ ไม่ว่าพ่อจะไปไหน ไปทำงาน ไปนัดพบลูกค้า ฉันจะขอพ่อตามไปด้วยตลอด จนเหมือนเลขาตัวจ้อยของพ่อ
นายดูเป็นเด็กขยันดีเนอะ 8 ขวบเอง เบลพูดแกมหัวเราะ เพราะภาพในจินตนาการที่นึกถึงเลขาตัวจ้อย ถือแฟ้มเอกสารที่ใหญ่เกินตัว เดินตามคุณพ่อ ดูแล้วน่ารัก
ฉันไม่ได้ตั้งใจจะตามหรอก แต่เพราะความอยากรู้อยากเห็น ในวันที่แม่นมเข้ามาทำความสะอาดห้องทำงานของพ่อฉันก็เข้ามาด้วย ฉันชอบเล่นบทเป็นเลขา แล้วก็อ่านแฟ้มเอกสารให้แม่นมฟัง พรุ่งนี้คุณพ่อมีนัดเจอคุณอามานพตอนเก้าโมงเช้าที่บริษัทเพื่อไปเซ็นสัญญาซื้อตัวผู้บริหาร หลังจากนั้นเวลาสิบเอ็ดโมงก็ไปที่สนามบิน กำหนดเวลาเครื่องออก บ่ายโมงสามสิบนาที ฉันจำข้อความนั้นได้ขึ้นใจ กำหนดเวลาเครื่องออก แต่ในนั้นไม่ได้บอกถึงกำหนดกลับ
8 ขวบเอง นายอ่านเอกสารการทำงานได้แล้วหรอ ? เก่งจัง เบลพูดอย่างชื่นชม
บ้านฉันมีคุณป้าเป็นครูน่ะ ป้าจะชอบแวะมาสอนหนังสือให้ช่วงวันหยุดเสาร์ อาทิตย์ แต่นั่นไม่ใช่ปัญหา ประเด็นอยู่ที่ว่า ตอนนั้นในหัวฉันคิดว่าพ่อกำลังจะทิ้งฉันไปเหมือนแม่ เจ็ดโมงเช้าฉันรีบเข้าไปหาพ่อในห้อง เห็นพ่อกำลังเก็บกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ พ่อบอกกับฉันว่า วันนี้พลอยต้องอยู่บ้านพ่อมีธุระสำคัญมากพาพลอยไปด้วยไม่ได้ พ่อพูดเพียงแค่นั้นก็ได้ยินเสียงแตรดังอยู่หน้าบ้าน มีรถมารับพ่อ พ่อกำลังจะไปอาบน้ำแต่งตัว ฉันรีบวิ่งมาปลุกดาว แล้วบอกดาวว่า พ่อกำลังจะไปที่ไหนสักแห่ง พ่ออยากจะบอกอะไรดาวน่ะ ดาวรีบไปหาคุณพ่อทีนะ ตอนนั้นฉันโกหกดาว ฉันเพียงแค่อยากจะให้ดาวเป็นตัวแทนฉันที่จะให้พ่อเห็นว่าฉันอยู่บ้าน พลอยเล่าเรื่องด้วยน้ำเสียงสนุกและเชิงหัวเราะเมื่อนึกถึงเรื่องวัยเด็ก
ตอนนั้นนายอายุแค่ 8 ขวบเองนะ ร้ายกาจ... เบลพูดแกมหัวเราะกับวีรกรรมของคนขี่จักรยานเบื้องหน้า
ร้ายกาจใช่มั้ยล่ะ แต่ฉันทำยิ่งกว่านั้นอีก ฉันเห็นพ่อยืนคุยกับแม่นม ที่โถงชั้นล่าง พร้อมกระเป๋าใบใหญ่ของพ่อและผู้ชายชุดสูทสีเทาอีกคนหนึ่ง...
ดูแลพลอยให้ดีๆนะอย่าให้คลาดสายตา ฉันกำลังจะไปอเมริกาและอาจจะไม่ได้กลับมาที่นี่ พลอยอาจจะแอบตามไป แล้วดาวอยู่ไหนแม่นม ?
คุณหนูดาวยังหลับอยู่เลยค่ะ ไม่ต้องเป็นห่วงค่ะคุณผู้ชาย
ก็ดี ฝากแม่นมช่วยดูแลเด็กๆด้วยนะ ผมต้องรีบไป พ่อกำลังจะเดินออกไป จังหวะพอดีกับที่ดาวเดินลงมา
พ่อกำลังจะไปไหนกันแน่ ? ทำไมต้องเอากระเป๋าใบใหญ่ไป ดาวถามพ่อ
พลอย ลูกต้องเป็นเด็กดีอยู่บ้านรู้ไหม งานครั้งนี้พ่อพาลูกไปด้วยไม่ได้ อย่าโกรธพ่อนะ เข้าใจพ่อนะ พ่อจ้องมองหน้าดาว พ่อกำลังเข้าใจผิด คิดว่าดาวเป็นพลอย
อืม...ค่ะ แต่พ่อกลับมาต้องซื้อขนมมาฝากด้วยนะ และดูเหมือนดาวจะเพิ่งตื่นเลยไม่รู้ว่าพ่อเรียกชื่อสลับกัน
จ้ะลูกรัก พ่อหอมแก้มดาวและนั่งกอดดาว
ตอนนั้นเป็นจังหวะดีฉันไปเอากระเป๋าเดินทางของพ่ออีกใบมาวางไว้หน้าบ้านแล้วก็ลงไปอยู่ในกระเป๋าเดินทางใบนั้นทั้งชุดนอนนั่นแหละ พลอยเล่ามาถึงตรงนี้ก็หัวเราะกับวีรกรรมของตัวเอง
นายมันบ้า ถ้าตายขึ้นมาทำไง ลงไปอยู่ในกระเป๋าเดินทาง แสบจริงๆ เบลเองก็อดที่จะหัวเราะไม่ได้
ก็ตอนนั้นมันคิดไม่ออกว่าจะทำยังไงให้สามารถตามพ่อไปได้ ก็ดีที่กระเป๋าเดินทางใบนั้นซิปมันเป็นสองทาง มีทั้งด้านในและด้านนอก ฉันก็เลยเปิดแง้มๆช่องเล็กๆเอาไว้หายใจได้ไง
ฉลาดจริงๆ ถ้าเป็นฉันก็คงจะอยู่บ้านเหมือนดาวนั่นแหละ ฮ่าๆๆ เบลพูดแล้วหัวเราะ
แต่เรื่องน่าอายมันมีต่อจากนี้น่ะสิ หลังจากที่ฉันเข้าไปหลบในกระเป๋านะ นายคนที่ขับรถมารับพ่อน่ะ ก็ไม่ได้สังเกตอะไรเลย ลากกระเป๋าที่ฉันอยู่ขึ้นท้ายรถมาด้วย แล้วก็ออกเดินทางกัน
งั้นนายก็อยู่ในกระเป๋าท้ายรถอ่ะนะ ไม่ร้อนหรอ? เบลถามอย่างลุ้นตามไปด้วย
ก็ร้อนแหละ ฉันก็ต้องอดทน เพราะด้วยความอยากรู้ว่าพ่อกำลังจะไปไหนกันแน่มันมีมากกว่า จนฉันเผลอหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้ รู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่นายคนขับรถมันยกกระเป๋าใบที่ฉันอยู่ออกมาจากรถนั่นลงมาที่สนามบินแหละ พลอยพูดพร้อมหัวเราะขบขัน
แล้วไม่โดนจับได้หรือไงเพราะก็ต้องผ่านการตรวจกระเป๋า เบลถามด้วยความสงสัย
ไม่ๆ ก็ฉันเห็นผ่านช่องเล็กๆที่แง้มเอาไว้ไง นายคนขับรถนี่ลากฉันมาพิงไว้ตรงที่นั่งใกล้เสาใหญ่ๆ ส่วนพ่อไปเช็คตั๋ว สักพักนายคนนั้นไปไหนไม่รู้ แต่คิดว่าน่าจะไปห้องน้ำมั้ง ฉันเลยอาศัยจังหวะนั้นออกมาจากกระเป๋าแล้วซ่อนอยู่หลังเสาจนพ่อกลับมา เก่งใช่มั้ยล่ะ พลอยพูดชมตัวเองอย่างขำๆ
ตลกดี แล้วยังไงต่อ พ่อนายไม่จับได้หรอ ? เบลถามต่ออย่างสงสัย
ยัง พ่อบอกให้นายคนนั้นกลับไปดูแลงานที่บริษัทต่อ เรื่องน่าอายมันเริ่มจากตรงนี้ล่ะ หลังจากที่นายคนนั้นกลับ พ่อก็เดินลากกระเป๋าไปเข้าไปที่ห้องรับรอง ไอ้ระหว่างทางเนี่ยแหละฉันดันหลงกับพ่อเพราะคนเยอะมาก พ่อจับได้ก็ตอนที่ประชาสัมพันธ์เขาประกาศหาพ่อให้มารับฉันน่ะสิ พลอยพูดด้วยน้ำเสียงกลั้วหัวเราะ
ฮ่าๆๆ อุตส่าห์ตามมาได้ถึงขนาดนี้ดันหลงซะได้ แต่นายก็เก่งนะ แล้วพ่อนายว่าไง มารับตัวนายป่าว?
ก็รับสิ แต่ก็โดนพ่อว่าเหมือนกันนะ แต่จะกลับไปส่งก็ไม่ทันแล้วก็เลยต้องเลยตามเลย พ่อเลยต้องซื้อตั๋วอีกใบเพื่อพาฉันไปอเมริกาด้วย พอนึกถึงตอนนั้นแล้วก็นะ หึหึ ทำไปได้ พลอยหัวเราะชอบอกชอบใจ
แล้วดาวล่ะ เป็นไงหลังจากรู้ว่านายหายไป เบลถามต่อ
จะว่ายังไงได้ ดาวมันก็คิดเองเออเอง ว่าพ่อไม่รักมัน ไม่พามันไปด้วย แต่พาฉันไปคนเดียว และก็รวมถึงที่ฉันโกหกดาวให้ลงไปเจอพ่อนั่นด้วยล่ะมั้ง นั่นแหละเป็นจุดเริ่มต้นที่ดาวไม่พอใจฉัน พลอยพูดพร้อมส่ายหัวไปมาอย่างเหนื่อยใจ
แล้วทำไมนายถึงไม่อธิบายเรื่องนี้ให้ดาวฟังล่ะ เบลบอกพร้อมชี้บอกทางไปบ้านให้พลอย
นายก็รู้นี่เบล นิสัยดาวเคยฟังใครที่ไหน ฉันก็เลยปล่อยเลยตามเลย จนฉันเรียนจบชั้นมัธยมที่โน่น ก็เทียบเท่ากับมัธยมต้นที่นี่ล่ะมั้งที่อเมริกามันเรียนเร็วกว่าที่ไทย พอช่วงปิดเทอมฉันก็เลยกลับมาที่นี่ น้องดรีมดาวโรงเรียนนั่นก็ย้ายมาอยู่บ้านเดียวกันกับดาว เป็นหลานพ่อน่ะลูกสาวคุณอามานพ และตอนนั้นดาวก็กำลังปิ๊งสาวคนหนึ่ง พลอยขี่จักรยานขึ้นบนฟุตบาท ขณะที่เล่าเรื่องราวไม่หยุดปาก
อ๋อ..คนที่ดาวเคยเล่าให้ฉันฟังใช่มั้ย ? เบลกำลังนึกถึงเรื่องที่ดาวเคยเล่าให้ฟัง
อื้ม คนนั้นแหละ ชื่อกัส ดาวน่ะแอบชอบอยู่นานแล้วแต่ไม่กล้าเข้าไปคุยด้วย เพราะไม่มั่นใจเท่าไหร่ว่าเธอคนนั้นเป็นทอมหรือเปล่า
ทำไมล่ะ กัส เป็นผู้หญิงหน้าหล่อหรอ ? หรือเธอห้าว แต่งตัวเหมือนทอม ? เบลถาม และพยายามจินตนาการนึกภาพ กัส
ได๋ ไดอาน่า ตอนตัดผมสั้น นั่นล่ะ กัส จะประมาณนั้น พลอยยกตัวอย่างดาราเพื่อให้เบลนึกภาพออกง่ายขึ้น (หวังว่าพี่ได๋ จะไม่ตามมาเก็บค่าตัวในนี้นะ)
อ้อ...สวยมากเลยนะนั่น นางฟ้าในฝันเลยแหละ นึกภาพออกเลย เบลกำลังเพ้อฝันถึงหน้า ได๋ ที่ลอยฟุ้งอยู่เต็มหัว
เพราะความไม่กล้าของดาว ฉันเลยอาสาไปขอเมล์และทำความรู้จักกับ กัส โดยโกหกกัสว่าเป็นดาว เพื่อไถ่โทษที่ฉันหนีไปอยู่กับพ่อคนเดียว หลังจากนั้น ดาวจะเป็นคนคุยโทรศัพท์หรือเล่น MSN ส่วนฉันจะคอยฟังและรับรู้เรื่องราวและเป็นคนออกไปเจอกัส ดำเนินตามที่ดาวอยากจะให้เป็น เฮ้อ ~ พลอยเล่าถึงตรงนี้ก็ถอนหายใจ
ถ้าฉันเป็นนาย ฉันคงลำบากใจที่ต้องเป็นหุ่นเชิด เบลพูดแล้วกำชายเสื้อพลอยแน่น เพราะเขาเองก็ว่าการเป็นหุ่นเชิดให้ใครสักคนมันรู้สึกแย่แค่ไหน
เปล่า ฉันไม่ได้รู้สึกแย่ที่เป็นหุ่นเชิดของดาว แต่ที่รู้สึกแย่ เพราะฉันทำผิดต่อดาวอีกแล้ว ฉันรู้สึกดีใจทุกครั้งที่ได้เจอกัส จนบางครั้งฉันเองก็แอบคุยกับกัส ฉัน...ชอบกัสเข้าให้แล้วในตอนนั้น พลอยพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือเหมือนจะร้องไห้
..................... เบลอึ้ง และเขาก็เข้าใจความรู้สึกที่พลอยเป็น ว่าการแอบชอบใครสักคนแต่แสดงตัวตนออกมาไม่ได้มันเป็นยังไง
ฉันตัดสินใจบอกเรื่องนี้กับดาว ทั้งๆที่รู้ว่าดาวจะโกรธ แต่ฉันก็ไม่อยากจะฝืนความรู้สึกตัวเองอีกแล้ว การที่เราแคร์ความรู้สึกคนอื่นจนไม่แคร์ความรู้สึกของตัวเอง มันทำให้ฉันรู้สึกว่าสักวันฉันอาจเสียสิ่งที่สำคัญไป...
....................
เบลได้แต่เงียบอยู่แบบนั้น ความรู้สึกที่เขารับรู้จากเรื่องของพลอย มันไม่ต่างกับความรู้สึกที่เขากำลังรู้สึกอยู่ตอนนี้เลย เขาน่าจะเลือกแคร์ความรู้สึกของตัวเขาเองบ้าง จนตอนนี้ เขาเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่า เขากำลังสูญเสียสิ่งที่สำคัญไปหรือยัง ...ถ้าฉันจะเลือกแคร์ความรู้สึกของฉันมันจะยังทันอยู่หรือเปล่านะ ดาว...
พลอยขี่จักรยานมาหยุดอยู่ที่หน้าบ้านเบล และรอส่งเบลเข้าบ้าน เบลเอื้อมมือไปเปิดประตูหน้าบ้านพร้อมบอกลาพลอย
ขอบใจนะ ที่วันนี้มาส่ง เบลยิ้มให้พลอยพร้อมโบกมือลา
ไม่เป็นไร พลอยยิ้มรับ
ทันทีที่เบลกำลังจะปิดประตูบ้าน เสียงโวยวายก็ดังลั่นขึ้นมาทันที
ทำไมกลับมาช้าขนาดนี้เบล ไปไหนมา !!! ชายหนุ่มคนหนึ่งวิ่งตาลีตาเหลือกลงมาจากบนบ้าน แล้วตะคอกใส่เบล
พี่บาส...ทำไมวันนี้พี่อยู่บ้าน ไม่ไปทำงานหรอ ? เบลหันไปถามชายหนุ่ม
ไปสิ แต่ต้องรีบกลับมาเพราะเพื่อนพี่โทรไปบอกว่า ร้านขนมเค้กตรงหน้าปากซอยที่แฟนพี่ทำงานอยู่ถูกรถเก๋งเสียหลักพุ่งชนน่ะสิ พี่จะรีบไปดูแฟน เอากุญแจรถมาเบล ชายหนุ่มอธิบายเรื่องราวอย่างรวดเร็วและยื่นมือมาขอกุญแจรถมอเตอร์ไซด์จากเบล
อ่ะ กุญแจ เบลส่งกุญแจรถให้พี่ชาย แต่แล้วเขาก็เพิ่งนึกได้เมื่อตอนที่พี่ชายเขาถามหาที่จอดรถ
แล้วรถจอดอยู่ไหน ?
เอ่อ...ซวยแล้ว เบลพึมพำกับตัวเองพร้อมกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก
รถอยู่ไหนเบล พี่รีบนะ !! พี่ชายหันมาตะหวาดใส่เบล
ขอโทษฮะพี่บาส แต่เบลลืมอ่ะ วันนี้เพื่อนเบลมาส่ง รถมอเตอร์ไซด์ก็เลยจอดไว้ที่โรงเรียน เบลพูดพร้อมหน้าสลดก้มลงมองพื้น
ไอ้เด็กบ้า !! ไม่ตลกนะโว้ยยยย !!! พี่ชายโมโหฟึดฟัด
แล้วรถยนต์ล่ะ ทำไมพี่ไม่เอารถยนต์ไป ? เบลถามด้วยความสงสัย
แกนี่มันตาบอดหรือไงวะ ถ้ารถมันจอดอยู่ฉันก็คงขับไปนานแล้ว ไม่มายืนรอบ่นแกอยู่นี่หรอกไอ้เด็กโง่ พ่อยังไม่กลับจากทำงานโว้ยยยย.. !!พี่ชายตะคอกใส่เบลด้วยความโมโห แล้วหันไปเจอพลอยยืนคู่อยู่กับรถจักรยานเข้าพอดี
ไอ้หนู แกเป็นเพื่อนเบลใช่มั้ย ? พี่ยืมจักรยานหน่อย เดี๋ยวเอามาคืน พี่ชายเดินเข้ามาหาพลอยพร้อมขอยืมจักรยาน
ได้ฮะ ตามสบาย พลอยเข็นจักรยานให้พี่ชาย แล้วพี่ชายก็รีบปั่นจักรยานออกไปอย่างเร็ว
คนนั้นพี่ชายนายหรอเบล ? พลอยเดินเข้ามาถามเบลที่ยืนตัวแข็งทื่อหลังจากที่โดนพี่ชายตะคอกใส่
อืม...ใช่ นั่นพี่ชายฉัน ชื่อบาส พี่ชายเป็นคนอารมณ์ร้อน แต่ก็เป็นคนรักแฟนมากเลยนะ พอรู้ว่าร้านที่แฟนทำงานอยู่ถูกรถชนเข้า สภาพก็เลยกลายเป็นคนบ้าไปเลย อารมณ์แบบนี้ น่ากลัวที่สุด เบลเอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่นเครือเหมือนยังกลัวตอนที่พี่ชายตะคอกใส่อยู่
แล้ว...เราจะไม่ไปดูหน่อยหรอ ว่าที่ พี่สะใภ้นายน่ะ พลอยเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง
ไปก็ได้ เพราะอยู่บ้านก็ไม่มีอะไรจะทำ น่าเบื่อ เบลตอบอย่างเซ็งๆ
งั้นก็ โบกแท็กซี่ตรงโน้นไปละกัน พลอยเดินออกไปเรียกแท็กซี่ในทันที
ไปไหนครับ ? ชายขับแท็กซี่ถาม
ไปร้านขนมเค้กปากทางตรงแยกไฟแดงด้านหน้าหมู่บ้านน่ะฮะ ด่วนเลยนะน้า เบลบอก
แท็กซี่เคลื่อนตัวออกจากหมู่บ้านอย่างรวดเร็ว พุ่งตรงสู่จุดหมายคือหน้าหมู่บ้าน ไม่ถึง 10 นาที แท็กซี่ก็มาถึงร้านขนมเค้ก
51 บาท เอา 50 บาทก็พอ คนขับแท็กซี่บอก
อ่ะน้า 50 บาท ขอบคุณนะน้าที่ลดให้ พลอยยื่นเงินให้แล้วขอบคุณน้าคนขับ
ภาพที่เบลและพลอยได้เห็น ผู้คนพลุกพล่าน มุงดูกันเต็มไปหมด พลอยและเบลแหวกฝูงชนเข้าไปยังที่เกิดเหตุให้เห็นกับตา ภาพตรงหน้าทำเอาทั้งสองคนถึงกับอึ้งไปตามๆกัน รถเก๋ง Honda Civic สีดำขลับ สภาพย่อยยับไม่ต่างกับร้านขนมเค้ก เศษกระจก กระจัดกระจายเต็มพื้น พลอย พยายามเรียกสติกลับคืนมาแล้วรีบเดินไปที่รถ ภาพตรงหน้า คือคนขับผมสั้นใส่ชุดนักเรียน ก้มหน้าฟุบอยู่กับ Airbag และเมื่อพลอยจับร่างนั้นขึ้นมาก็ร้องอย่างตกใจ
ดาว !!!
******************************************************
ช่วงนี้ใกล้จะได้เปิดเทอมแล้ว หลังจากเลื่อนเปิดมานานเพราะน้ำท่วม อากาศเริ่มจะหนาวแล้ว ดูแลสุขภาพกันด้วยนะครับ 
By : INK Date : 11 Dec 2011 12:49  
|
