Revenge cures ภาค DETEST ...N1.
World D2

บทนำ

ผายในห้องสีเทา และบานประตูเก่าแก่ที่พันไปด้วยเถาไม้แห้ง มีชายวัยกลางคนแต่งตัวประหลาดนั่งแสยะยิ้มร่า อยู่กลางความมืดของห้องชายผู้นั้นได้กล่าวกับโลกที่มีบาปทั้งหลายว่า..... ข้าแด่ผู้มีตราปาบประทับอยู่ในใจ...จะหาใครเล่าผู้ผิดหวังในความดีของพระผู้ เป็นเจ้าอันหน้ารังเกียจจ มาสร้างโลก กับข้าผู้มีปาบหนักหนา เขากล่าวจบก็หัวร่าดังก้องง..กึ่งจนเวลาของนาฬิกาดัง ตึ่ง!!ๆๆๆ...หึหึ ได้เวลาแล้วสิน่ะ!!เขากล่าวพร้อมเดินจากห้องสีเทาไปทิ้ง คำถามอันหนักอึ้งไว้ ในห้องสีเทาอันมืดสลัว ......!?

บทกล่าวตราปาบที่ 1.......ความผิดหวังตลอดกาล
ในโลกแห่งความเป็นจริงแล้วไม่มีอะไรได้มากอย่างง่ายดายถึงจะได้มายากสักเพียงใดก็ตามแต่..สักวันหนึ่งมันคงต้องหลุดลอยไปอีกเช่นนั้น...แต่ทว่าคนในโลกต่างไม่มีหยุดหย่อนในสิ่งที่ตนเองนั้นมีอยู่มีแต่เพียงต้องหามาให้มากกว่านั้นอีกมากจนกว่าของที่เคยได้มาจะหลุดลอยหายไปอีก...ขวนขวานไม่หยุดหย่อนจนมีบางสิ่งแฝงมาในโลกแห่งคนปาบ...ที่ไม่รู้จักพอ!!! ...
ติ่กๆๆ...เสียงนาฬิกาเดินไปอย่างไม่มีวี่เเววว่าจะรอใครแต่อย่างใด...มีแต่จะเดินและกลืนกินสัพสิ่งต่างๆบนโลก... ให้สูญหายไปตามกาล.....แต่ทว่าในห้องที่นิ่งมืดและเงียบงันมีร่างบางสูงใหญ่ที่ดูอ่อนล้า นอนนิ่งอยู่บนเตียงใหญ่...ใบหน้าที่ดูอ่อนวัยกว่าร่างกายนั้นมีท่าทีอิดโรย..ดวงตาสีแปลกประหลาดของเขานั้นเหมื่อลอยไปไกลแสนไกลในความความคิดที่แสนสับสนไม่รู้เหนือรู้ใต้แต่อย่างใด...ภาพเหตุการณ์ในอดีตปรากฎอยู่ในหัวเของเขาไม่หยุดหย่อน...ในตาที่ดูดุดันกลับดูฉายแววเจ็บปวดลึกๆน้ำตาที่เอ่อนั้นก็กลับไหลอออกมาและไม่มีท่าทีว่าจะหยุด..เขาไม่มีแม้แต่เสียงสะอึกสะอื้นแต่ประการใดเพียงแต่เป็นการระบายภาพในอดีตที่ไม่สามารถแก้ไขใดๆได้ปล่อยออกมาทางความรู้สึกนั้น.....เขาลืมตาขึ้นช้าๆๆท่ามกลางเสียงสว่างในตัวเมืองกระทบกลับดวงตาเขาและ
ปรากฎดวงตาที่มีสีแปลกประหลาด...ที่ดูสวยงามผิดแปลกธรรมชาติสร้างมา..ดวงตาสีเทาน้ำเงินนั้นนึกภาพของชายแก่วัยกลางคนผู้ให้ชีวิตใหม่แก่เขาถ้า ครานั้นเขาไม่เจอชายผู้นั้นเขาคงเหมือนหมาข้างถนนก็มิปาน..ชายผู้นั้นแต่งตัวประหลาดผิดแปลกผู้คนทั่วไปแต่ก็ดูดีไปอีกสไตลร์..ที่เขาจำได้ขึ้นใจเห็นจะเป็นเพียงเครื่องหมายรูป เครื่องจักรฝังในหัวใจ..เขามองมันอย่างหาความหมายแต่ก็ไม่รู้มันคือสิ่งใด ชายผู้นั้นเหมือนจะรู้ว่าเขาตั้งคำถามกลับเครื่องหมายที่อยู่บนเสื้อคลุมของเขา ชายผู้นั้นจึงกล่าวว่า มนุษย์ผู้โง่งม เอ๋ย...เครื่องหมายนี้ที่อยู่ในหัวใจของพวกเจ้าไงละ และเขาก็หัวเราะร่าา..เหมือนสนุกกับการตอบคำถาม...และกล่าวยื่นข้อเสนอให้...กลับร่างบางที่ดูซมซานน เขากล่าวอีกครั้งว่า....ร่างกายของเจ้ายังมีค่าแต่หัวใจของเจ้ามันแปรหายไปแล้ว...เจ้ายินดีมอบร่างกายของเจ้าไหมมนุษย์เอ๋ย....ข้าจะชุบร่างกายของเจ้าเองรวมทั้งความคิดใหม่ และหัวใจดวงใหม่ด้วยเจ้าจะได้ไม่เจ็บปวด แต่อย่างใด...แต่เจ้าจะต้องนำไปใช่ล้างความดีของพระผู้เป็นเจ้าที่ทำให้เจ้าเป็นแบบนี้เพื่อให้สาสมกับสิ่งที่มันทำกับเจ้าไง!!หึหึ......เหมือนนรกมีใจก็มีปาน...เขารับข้อเสนอทันทีพร้อมชาายท่านนั้นได้พาร่างกายของเขาหายวับไปที่ๆหนึ่งที่มีห้องดูลึกลับหน้ากลัว...ห้องสีเทาที่กว้างไม่มีสิ้นสุด...มีตู้บางอย่างมีร่างกายของมนุษย์ที่ดูเหมือนเขาแต่ใบหน้านั้นกลับดูดีกว่าเป็นไหนๆ แช่อยู่ในน้ำพร้อมเครื่องวัดความดันต่างๆและมีสายระโยงระยางเต็มไปหมด หลายๆตู้เรียงกันไป...เขาถามชายผู้นั้นว่าสิ่งที่เขาเห็นคืออะไร...ชายผู้นั้นตอบว่ามนุษย์เหล่านั้นก็เหมือนเจ้าไง....แต่ตอนนี้ไม่ใช่อีกต่อไปแล้วแต่เป็นสิ่งใหม่เจ้าก็เหมือนกับพวกนั้นแต่อาจจะดูดีกว่า...ฮ่าๆๆๆ เขาหัวเราะและพรางพาร่างบางไปที่ตู้สูงใหญ่สีดำดูน่ากลัว....
มีรูปหัวเครื่องจักรที่เป็นตราประทับติดอยู่...เจ้ามนุษย์เอ๋ยพร้อมแล้วใช่ไหมกับสิ่งที่จะเกิดดั่งต่อไปนี้....เขาพยักหน้า..ก่อนที่ตู้จะเปิดและทาบร่างบางๆเล็กๆของเขาลงไปในตู้ที่เหมือนตราประทับร่างกายนั้น...พร้อมกลับชายชายผู้นั้นแสยะยิ้ม...พร้อมกับทำท่าบ๊ายบายให้ .........เขาหลับตาลงไปพร้อมกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นภายหน้าอย่างไม่มีหวั่น...!!!!พร้อมกับที่ตู้บานใหญ่ปิดตึ้งงงงง!!!!................ทุกๆอย่างก็เงียบหายไป..

ติดตามตอนหน้านะครับ ^^\ เป็นแนว(ดาร์คแฟนตาซีทอมดี้อิโรติก) นะครับ\

By : otaku    Date : 29 Sep 2011 21:32