|
ว้ า วุ่ น 2
แค่สมมุติว่าเรา รักกัน
โลกใบนี้ก็พลัน หยุดหมุนไป
เกิดอะไรขึ้นมา หล่ะหัวใจ
จะเก็บอาการ ได้อีกนานแค่ใหน....
พอทอย่าซิ โนจั๊กจี้นะคะคนดีไม่เอาไม่เล่น เปียกหมดแล้ว เสียงเอะอะดังอยู่ในห้องน้ำ ฉันรวบรวมความกล้าเดินเข้าไปใกล้ๆประตูห้องน้ำแง้มเปิดทิ้งไว้... ...*0* โอ๊ะ มิโนเธอ......กำลังเล่นน้ำกับเสื้อผ้าที่แนบเนื้อจนเห็นเนื้อขาวขับผิวเธอ พอทดันตัวเธอเข้าผนังห้องน้ำไซร้คอของมิโนอย่างอ่อนโยนสันจมูกของทั้งสองประสานกัน...
...ทำไมหัวใจฉันสั่นไหวอีกแล้วมันเจ็บจี๊ดไปทั่วร่างกาย เมื่อยิ่งเห็นพอทกอดร่างบางของมิโนที่กำลังบิดตัวไปมา..ในอ้อมแขนของเค้าเอง มิโนตัวสั่นเมื่อพอทไซร้คอสูงระหงยาวขาวสวย เสียงครางมิโนทำให้พอทเริ่มคลั่งเธอถอดชุดที่เปียกชุ่มเผยเห็นเนินขาวที่อูมขึ้นมาหลังเสื้อผ้าน้อยชิ้นนั้น ..ฝ่ามือของพอทอุ้มเนินขาวนั้นไว้ด้วยความชำนาญบีบเน้นยอดปทุมให้เสียวกระสันจนมิโนจิกเนื้อเข้ากลางหลังของพอท...
เค้าจูบกัน.... ภาพมันติดตาเหลือกเกินทนดูไม่ได้แล้วหัวใจฉัน ทำไมจู่ๆน้ำตาก็ไหลออกมาผ่านแก้มแผลที่ขาว่าเจ็บแล้ว ยิ่งเห็นยิ่งเจ็บกว่าอื่นใด....
พอได้แล้วพอท ใจฉันสั่ง
พอทจ๋า...มิโนไม่ไหวแล้วน๊ะ อย่างแกล้งกันซิคะคนดี พอทลงเรียวลิ้นยอดปทุมตวัดจนแข็งชันสู้ลิ้นแข็ง มิโนดันหัวพอทลงสู่เบื้องล่างกลางตัวที่พอทพรมจูบเคลื่อนลงต่ำผ่านเกงลิงตัวจิ๋วบางๆที่เห็นขนปุยสีดำอยู่ข้างใน..... ริมฝีปากพอทจูบเน้นหนักแล้วค่อยๆดึงขอบกางเกงลงอย่างช้าๆ มิโนยืนบิดด้วยความเขิลอาย ..
........อื้ม... เสียงมิโนครางไม่เป็นคำยิ่งพอทพยามแทรกลิ้นเข้ากลางความเสียดเสียวที่น้องของมิโนต้อนรับลิ้นชุ่มๆของพอทด้วยการแยกช่วงขาออกเล็กน้อยเพื่อให้เรียวลิ้นแข็งเข้าไปสัมผัสความอ่อนนุ่มตุ่มเล็กๆที่ซ่อนอยู่ภายใต้ความสาวของเธอ... สะโพกเล็กๆค่อยขยับตามอารมณ์ที่พอทสั่งไว้ในตัวของมิโน...
โน...ช่วยอะไรพอทได้ไม๊ มิโนพยักหน้าพร้อมกันกับบีบที่ไหล่พอท ไม่นานนักเรียวขาเล็กๆพาดบ่าพอทเพื่อให้ลิ้นทำหน้าที่ของมันอย่างสบายแทรกเข้าไปหาร่องเล็กๆ เวลาให้ความอ่อนโยนกับหญิงสาวที่กำลังเคลิ้มให้เป็นอย่างดี ...
ร่างบางกระตุกเป็นระยะๆ จนรู้สึกว่ามิโนพร้อม พอทเคลื่อนตัวเองไซร้จากข้างล่างขึ้นข้างบนอีกครั้ง ...สองสายตาประสานกัน....นิ้วซนๆของพอทเริ่มเข้าไปทักทายน้องของมิโนรัดแน่น..ขยับเข้าออกช้าๆ ..จน..สุดท้ายร่างกายของมิโนรับรู้น้ำไหลพรางกับเนื้อแน่นๆของน้องตอดรัดนิ้วของพอท...
พอ พอ พอ .......
มัชชา มัช มัช.....
ฮะ ฮะ .... มิโนสะกิดฉันที่กำลังอยู่บนเตียงของฉันนั้นเอง แทบยังมีคูลฟีเว่อแปะอยู่บนหน้าผากของฉันอีก นี่ฉันเป็นอะไรละนิ..
เอ่อ..ตัว เค้ามานอนตรงนี้ได้ยังไง มิโนทำหน้างง
ก็ เค้ากำลังล้างห้องน้ำอยู่กับพอท ได้ยินเสียงตัวล้มอยู่หน้าห้องน้ำเลยออกมาดู มิโนตอบข้อสงสัย
อ่าว...แล้ว มิโนกับพอทไม่ได้ทำอะไรกันหรอ...
?????? อะไรตัวเอง พูดดีๆนะ ทำอะไร ฉันถึงกับเอ๋อไปแพ๊บนึงก็ดีแฮะ ฝันหรอเราดีๆอย่าให้ฝันเป็นจริงเลย พอทกลับไปตั้งแต่ลากฉันขึ้นเตียงแล้ว
ว่าแต่ทำไมตัว ร่างกายมีแต่แผลอย่างนี้ละ เจ็บเท้าด้วยหรอทำไมบวมเป่งขนาดนี้ มิโนทำเสียงดังใส่แต่ก็เช็ดเนื้อเช็ดตัวพรางบ่น ฉันก็เล่าเหตุการณ์ให้ฟังทั้งหมด มิโนตีฉันเบาๆเข้าที่ไหล่...หน้าบึ้งโกรธที่ฉันไม่โทรบอกเธอก่อนว่าเกิดอะไรขึ้น
ว่าแต่ใครมาส่งหรอ? ฉันอึกอักจะพูดออกไปเลยตอบส่งๆว่าแท๊ง มิโนพยักหน้าแล้วเดินไปหยิบข้าวต้มมาป้อนฉันแค่นี้ฉันก็หายไข้แล้ว555
กริ๊ง ..กริ๊งๆ.. BB: พี่มัชดีขึ้นไม๊คะ ทานข้าวรึยังอย่าลืมทานยาด้วยนะคะ เป็นห่วง By music
ขอบคุณนะ ...ดีขึ้นแล้วละ ฉันตอบกลับไปหาน้องเค้า
อ้าวๆ พ่อตัวดี ทานยาได้แล้วนะ มีแรงคุยกับสาวได้หายแล้วมั๊งคะ มิโนเหน็บฉันขณะที่กำลังทายาที่ข้อเท้าให้ฉัน ....
เสียงหวานๆ ของมิโนใบหน้าเรียวเล็กผมบางๆจมูกดูเป็นสันทำให้หน้าคมตาโตผิวขาวที่ค่อยๆนวดฉันอยู่มันทำให้ฉันอยากจะบอกว่าหัวใจฉันคิดอะไรกับเธอเหลือเกิน...
ฉันเกเรไม่ไปเรียนสองวันแล้วแต่ก็ชอบเพราะมิโนรีบกลับมาคอยหาข้าวให้ฉันบังคับฉันกินยาให้ครบทุกมื้อ...แอบดีใจเล็กๆ จนบางครั้ง พอทจับผิดฉันวันนี้มิโนชวนพอทมาที่ห้อง
หวัดดีมัช หายยังเห็นมิโนบอกว่าแค่ขาแพลงถึงกับไม่ไปเรียนเลยหรอ ฉันทำพยักหน้า
ก็ไม่มีเรียนอยู่แล้วถ้าไปก็ต้องลำบากมิโนอีก ต้องช่วยเราตลอดเพราะเรา
เพื่อนสนิทกัน พอททำหน้าโมโหใส่
หนุ่มๆ วันนี้ทานอะไรกันดีคะเดี๋ยววันนี้เป็นเชฟหมีน้อยให้โอเคมั๊ย ฉันมีแม่บ้านประจำห้อง มิโนทำกับข้าวอร่อยมากโดยเฉพาะมาม่าผัดกับปลากระป๋องสูตรเด็ดเชียว
อยากกินโนได้ป่าวจ๊ะ.. พอทแทรกความคิดฉันที่กำลังนึกเมนูอยู่
พอทก็ เค้าอายนะ มัชอยู่ มิโนไม่ค่อยแสดงความรักต่อหน้าเพื่อนๆอยู่แล้ว ฉันก็ไม่ชอบให้เธอแสดงความรักกับใคร
เค้าอยากกิน.....ยำทูน่ารักอ่ะ
ปากหวานนะตัว ...เดี๋ยวจะไปหานะทูน่ารักอ่ะค่ะ มิโนหัวเราะแล้วก็ชวนพอทออกไปซื้ออุปกรณ์มาทำอาหารมื้อเย็น
..........ครืด ครืด ครืด
สวัสดีค่ะ มัชชารับสาย
คะ พี่มัช เป็นยังไงบ้างคะ หายดีแล้วยังเอ่ย มิวสิกโทรหาฉันบอกว่ากำลังจะมาหาฉันที่ห้อง ตายล่ะหว่า! ฉันจะทำยังไงดีล่ะ ฉันว้าวุ่นที่สุดแล้วตอนนี้ แท๊งเพื่อนยากนายอยู่ไหนนะ ฉันกดโทรหาแท๊งเป็นสิบๆรอบ บีบีไปเป็นแสนปิงด้วยความร้อนใจ แท๊งโทรกลับมาด้วยเสียงงัวเงีย
รัยวะ โทรอยุ่นั่นแหล่ะ ฉันเลยบอกว่าให้แท๊งมาหาฉันที่ห้องเผื่อว่ามิวสิกมาจะได้บอกว่าเป็นเพื่อนแท๊ง ...แท๊งได้ยินก็หัวเราะร่าออกมาเพราะตอนแรกฉันเองบอกว่าจะไม่ยุ่งกับมิวสิกแต่นี่อะไรเธอมาหาถึงที่...
เออมารีบมาๆ ฉันภาวนาให้แท๊งมาทันเวลาเป็นพอ
ซุปเปอร์มาร์เก็ตข้างมหาวิทยาลัย...
อุ๊ย... มิโนกับมิวสิกหยิบพวงองุ่นพร้อมกัน
ขอโทษค่ะ เชิญค่ะ
อ๋อไม่เป็นไรค่ะ ว่าจะซื้อส้มดีกว่าไม่เอาแล้วค่ะ มิวสิกวางลงแล้วมองหน้ามิโน สรุปว่าทั้งสองคนไม่ได้ซื้อองุ่นพวงนั้นมา
ห้องพัก
ก๊อก ๆ เสียงรัวประตูของมิโนทำให้ฉันหัวใจเต้นระรัวกลัวบางอย่างจะเกิดขึ้น แท๊งยังมาไม่ถึงซะทีวะ ใบหน้าฉันตื่นเต้นมาก
เป็นอะไรคะ ตัวเองจะมีไข้หรอคะดูซิหน้าซีดเชียวนอนพักก่อนไม๊ มิโนถามฉันเมื่อเห็นหน้าซีดเผือกราวกับคนมีความลับปิดบัง สักพักเสียงเคาะประตูอีกครั้งดังขึ้น ..มิโนกำลังลุกไปเปิดฉันอาสาเอง
สวัสดีค่ะพี่มัช ฉันรับไหว้น้องเค้าที่ประตู ขณะที่มิโนกับพอทจัดแจงทำครัวกัน
พี่มัชยังไม่หายดีหรอคะ หน้าตาซีดเชียวไหนขอมิวสิคดูหน่อยซิคะ มิวสิคดันตัวฉันเข้าประตูมาข้างในห้องจนล้มตัวลงบนที่นอนเพราะฉันจะเจ็บข้อเท้านิดๆ ทำให้สะดุดทั้งคู่นอนทับกันอยู่กลางเตียง เสียงดังทำให้มิโนยื่นหน้าเข้ามาดูในห้องจึงเห็น....
มัชชา ตัวทำอะไรน่ะ แล้วนี่ใคร ฉันกำลังผลักตัวมิวสิคออกจากตัวฉัน...แต่ก็คงไม่ทันแล้วสายตาของมิโนดูสงสัยเต็มที่...
อ่อ เอ่อ ...คือว่า ฉันอ้ำอึ้งก่อนที่จะเอ่ยอะไรออกไป...
ก็แฟนพี่มัชไงคะ.... ........ฉันหันหน้าขวับไปหามิวสิ
ก ______________ แย่แล้ววววว
Ps เป็นกำลังใจ มัชชา ด้วย น๊ะ สู้ๆๆ
NamNing
By : NamNing Date : 19 Sep 2011 04:54  
|
