|
ว้ า วุ่ น 1
ใกล้กับเธอแค่ใหน ก็ยังเหมือนยิ่งห่างยิ่งไกลกับเธอเท่านั้น
ทุกๆครั้งคอยบอกตัวเองว่าเป็นแค่ฝัน
ทุกครั้งที่ใกล้กัน และฉันต้องกลั้นใจ....
......................
แสงไฟรอดจากประตูบานใสใกล้กับโต๊ะเขียนหนังสืออยู่ถัดจากเตียงนอนสีหวานของสาวหน้าใสไร้เครื่องสำอาง มิโนสาวที่พูดถึง เธอเป็นรูมเมทของมัชชาก็คือฉันเอง ....
มัช..จ๋า ตัวยังไม่นอนอีกหรอดึกแล้วนะพรุ่งนี้มีเรียนเช้านะคะ รอยยิ้มเล็กๆผ่านริมฝีปากบางของเธอ แทบจะกระโจนเข้าไปจุ๊ฟเบาเบา
อือ! ขอเลี้ยงหมูก่อนนะ กำลังจะคลอดแล้วเดี๋ยวไอ้แท๊งมาขโมย
-- คิ้วขมวดยืนอยู่ข้างหลังเงาดำๆจะสิงร่างซะแล้ว
จ้าๆ เค้าปิดก็ได้ นี่เห็นว่าพรุ่งนี้มีเรียนนะนิ ฮึ่มๆไม่งั้น หมูในเล้าจะส่งเข้าโรงงานเป็นหมูกระป๋องซะทีเดียว ฉันบ่นพรางจัดแจงเป็นเฟสบุ๊คยอดฮิตของตัวเองลง ขณะที่มิโนเคลื่อนผ้านวมสีหวานค่อยๆคลุมร่างเล็กๆของเธอ มัชชาเอื้อมมือไปปิดโคมไฟบนหัวเตียง แล้วหันมาทางเตียงของมิโนในหน้าใสรอดผ่านผ้าห่มนั้นดูน่ารักเหมือนเด็กน้อยที่ต่างจากเมื่อกี้
...อยากไปกระซิบข้างๆหูจัง ฝันดีนะ...เจ้าหญิงน้อย มันคำพูดที่หัวใจของฉันที่เรียกร้องเป็นเวลานานเกือบสองปีที่อยู่ด้วยกัน
7.30 น.
มัช....ชา ตื่น ตื่นนนนนน ได้แล้วค๊า เช้าแล้วววว เสียงเล็กๆ ตะโกนลั่นห้อง แถมดึงหมอนข้างหมีพูห์ของมัชชาออกจากเจ้าตัวที่กอดแน่น
โมโหแล้วนะ ไม่ตื่นอีก มิโนยื่นหน้าเล็กๆเข้าใกล้ตัวมัชชาที่ยังนอนคดคู้อยู่บนที่นอน ปลายจมูกแหลมเรียวเล็กๆสัมผัสเบาๆที่แก้มขาวๆ ของมัชชา
...เปลือกตาหนาลืมขึ้นมาทันทีที่โดนปลายจมูกบวกกับกลิ่นแป้งหอมอ่อนๆของมิโน ยิ้มเล็กๆแหยๆ ทำให้มิโนจ้องนัยย์ตาสีน้ำตาลเข้มของมัชชา
ตื่นได้แล้วค่ะ.... ไปอาบน้ำได้แล้วนะ
อาบให้หน่อยซิคาฟนะนะนะ มิโนทำหน้าเบ้ ลุกขึ้นจากขอบเตียงอย่างรวดเร็ว
อุ๊ย! ผ้าขนหนูลายการ์ตูนที่พันตัวหลุดกองลงกับพื้นทันที
โค๊ะ!!!!! *O*
ห้ามดูนะ... เดี๋ยวเถอะจ้องอะไร มิโนเสียงขึ้นเสียงเมื่อเห็นมัชชากำลังจ้องเธอ คว้าผ้าเช็ดตัวผืนโปรดคลุมหัวมัชชาด้วยความเขินอาย...
คณะบริหาร
มัช จ๋า ตัวไม่ต้องมารับนะเดี๋ยววันนี้ พอทมารับ มัชชาคอตกหมดเรี่ยว
แรงที่จะแว๊นมอร์ไซต์คันเล็กสีเหลืองเมื่อได้ยิน คำว่าพอท วันนี้มัชชามีซ้อมดนตรีกับวงของแท๊งหลังมหาวิทยาลัย...
เห้ย! มานั่งหมาเหงาเชียวไอ้ มัช เป็นอะไรวะ
ก็ มิโน เค้าไปกับเที่ยวกับแฟนเค้าอะแกให้ทำไงวะ แท๊งเป็นเพื่อนสนิทที่สุดของฉันเพราะเรียนคณะเดียวกันเที่ยวด้วยกัน กะล่อนพอกัน อันหลังท่าทางจะเป็นแท๊งมากกว่าฉัน
แคร์ไรวะ นู้นไงน้องมิวสิค ปีหนึ่งควบตำแหน่งดาวคณะนิเทศเลยนะแก สวย ฉลาด บ้านรวย ไม่ชอบผู้ชาย อันนี้แหล่ะสำคัญ แกก็ไม่ใช่ว่าจะไม่หล่อนะเว้ย มีเอฟซีตามกรี๊ดเวลาขึ้นแสดง ไปเลย จีบๆน้องเค้า
ฉันไม่อยากนอกใจ มิโนอ่ะแก ใจเดียวรักเดียวนะเว้ย! แท๊งส่ายหน้าตบไหล่เบาๆ ชวนให้ไปเล่นบาสในสนาม ถึงวันนี้กลับไปก็ยังไม่เจอ มิโนอยู่ดี ไปต่อกับแท๊งแถวหลังหอ ดริ๊งกันเบาๆร้านเจ้นนนี่กระเทยพี่สาวแท๊งเอง มัชชาแว๊นน้องมีพูห์สกู๊ตเตอร์สีเหลืองคันโปรดไปจอดที่ประจำ
ทางนี้ มัชๆ เสียงเรียกของเจ้นนนี่
อุ๊ยตาย ว๊ายกรี๊ด หล่อขึ้นนะเราไม่เจอกันนาน แสดงว่ากำลังมีความรัก
อิเจ้ ก็แซวมัน วันนี้มันทำตัวอกหัก คนที่มันรักก็ไม่ปริปากบอกว่ารักเล่นตัวเองอยู่ได้ ไงละไอ้พอท ทอมวิศวะคาบเอาไปแล้วนั่น มัชชามองตาอย่างเศร้าหมองผ่านเพื่อนที่รู้ดีเกินไป เจ้นนนี่บอกว่าวันนี้มีเด็กคณะนิเทศปิดร้านรับน้อง เจ้ก็เลยให้พวกเรามาช่วย
เอาหน่า วันนี้คงได้สาวๆ กลับไปสักคนสองคน ส่วนชั้นก็จะได้หนุ่มกลับสามสิบสี่สิบคน เจ้นนนี่หัวเราะเยาะเบาๆพร้อมกับขอตัวไปเมคอัพหน้าสวย ... มัชชากำลังนั่งเศร้าอยู่หน้าร้าน พอได้เวลาหนุ่มสาวมหาลัยออกมาลั๊ลล๊าหาคู่เอ้ย
ออกมาคลายเครียดกัน ต่างก็ทยอยเข้ามาในร้านจนโต๊ะเกือบเต็ม
ขอโทษะนะคะ คือมิวจะเข้าไปได้ยังไงอายุยังไม่ถึงเลยแต่รุ่นพี่นัดมา หญิงสาวสวยชุดเดรสสีดำขับผิวขาวใบหน้ามีรอยเครื่องสำอางบางๆผมเป็นลอนสวยยืนอยู่ตรงหน้าถามฉันว
อ่อ...ไม่เป็นไร คณะนิเทศหรือเปล่า เดี๋ยวพี่พาไปก็ได้ จากนั้นสาวน้อยเดินตามหลังฉันมาอย่างติดๆ รู้สึกว่ามีคนรั้งมือไว้เหลียวหันหลังไปมอง สาวที่เดินตามหลังจับมือไว้แน่นเดินสลับกับเบียดผู้คนเข้าไปใจกลางร้าน โต๊ะซ้ายใกล้ๆบูทดีเจที่กำลังเปิดเพลงแดนซ์เสียงดัง เพื่อนๆของเธอกำลังเต้นอย่างสุดชีวิต...
ขอบคุณค่ะพี่....เอ่อโทษนะคะพี่ชื่ออะไรคะ
มัชชา... เสียงห้วนๆกระซิบผ่านหูน้องเค้า หืม!! กลิ่นน้ำหอมติดจมูกกลับมาแทบเคลิ้ม ฉันขอตัวน้องเค้าออกมาเพื่อเตรียมตัวขึ้นเล่นดนตรีสดกับวงของแท๊ง เสียงดีเจเปิดเพลงเบาขณะที่ฉันกำลังเซตกีตาร์อยู่ข้างบนเวที มองผ่านผู้คนมากมายในร้าน ...ประตูหน้าร้านเปิดเห็นผู้หญิงตัวเล็กๆหน้าคุ้นๆมากับเพื่อนกลุ่มใหญ่เดินผ่านโต๊ะของพวกเด็กนิเทศแทรกเข้ามาแถวหน้าเวทีกำลังจัดแจงสั่งเครื่องดื่ม ฉันไม่ได้ตั้งใจมองมากจนเห็นเพื่อนของมิโนที่อยู่โต๊ะนั้น อีกไม่ถึงห้านาทีต้องแสดงแล้วไม่อยากทำลายสมาธิตัวเอง ...แท๊งเดินเข้ามาส่งสัญญาณพร้อมแสดง กลองรัวดังทำให้หัวใจฉันเต้นแรงเมื่อแสงไฟที่สาดส่องไปมาผ่านใบหน้าหญิงสาวที่ฉันคุ้นตา ...มิโน เธอควงมากับพอทฉันไม่เคยเห็นมิโนจะมาเที่ยวที่แบบนี้ซักเท่าไหร่เพราะเธอไม่ชอบเสียงดัง ไม่ชอบกลิ่นบุหรี่ ไม่ชอบแอลกอร์ฮอร์เลย... เพลงถูกขอมาเรื่อยๆ วันนี้มีแต่เพลงบอกความรู้สึกจังเลยวุ้ย ไม่เข้าใจคนเศร้าในใจหรือไงกัน...
ขอเพลงนี้หน่อยค่ะ หญิงสาวชุดเดรสดำคนนั้นส่งรายชื่อเพลงพร้อมกับกำชับว่าให้ฉันร้อง...เอาแล้วซิมัชชา แท๊งส่งไมค์ให้ทันทีหลังจากท่อนอินโทรขึ้น....สายตาของฉันจ้องไปที่ โต๊ะมิโน...
รักในใจ เก็บมันเอาไว้เรื่อยมา
ก็เพียงแค่มองในตาเธออาจจะพอเข้าใจ
รักที่ใครบางคน ต้องทนเก็บไว้ข้างใน
ไม่อาจจะเปิดเผยไป ให้ใครได้รู้
ฉันจึงต้องทำเป็นเฉยชา
กลัวซักวันเธอรู้ว่าฉันรักเธอตลอดมา
และเธอเกิดจะบอกลากันไป
แต่ต้องเก็บต่อไปอีกนานแค่ไหน
รักที่เอ่อล้นใจ รักที่มีให้เธอมากมาย
สุดท้ายไม่มีค่าใด จะทำให้เธอเห็นใจ
จะทำให้เธอสนใจ เพราะรักที่มีมันเกินเอ่ยไป ......
สายตาของมิโนจ้องมาหาฉัน ... แต่ข้างๆของมิโนมีพอทยืนโอบเอวมิโนอยู่ตลอด ...กลืนความรู้สึกตัวเองไม่ลงจริงๆเวลาเห็นภาพที่ทั้งสองคนนี้อยู่ด้วยกัน หัวใจมันเต้นผิดจังหวะทุกที...จบเลยมัชชานายช้าไปแล้ว.. เมื่อเพลงสุดท้ายที่ฉันร้องจบลงมีสาวคนเมื่อกี้ที่เดินส่งเพลงมาเอาแก้วของเธอส่งให้ฉันพร้อกับแนบโน๊ตเล็กๆยัดใส่มือฉัน ..ส่งยิ้มหวานให้เธอครั้งหนึ่งก่อนที่จะบอกขอบคุณ
แหมๆ ไหนว่าไม่สนใจน้องมิวสิคไง ส่งสายตาหวานเลยนะแก หลังจากลงมาพักได้ไม่นาน มิโน เดินเข้ามาหาฉัน
ฮอตหรอ ตัวอ่ะ น่ารักดีนะคนเมื่อกี้ อ่อ เพลงมะกี้ร้องเพราะนะคะ เสียงเหน็บแปลกๆฉันสงสัย
โน..จะกลับเลยป่าวให้เค้าไปส่งมั๊ย มิโนส่ายหน้า
ไม่ต้องหรอกค่ะ พอดีวันนี้พอทเค้าจะไปนอนด้วยไม่ว่าใช่มั๊ย ฉันพยักหน้าก่อนที่มิโนจะเดินหันหลังควงไปกับพอท แอบคิดในใจว่าทำไมมิโนไม่ย้ายไปอยู่กับพอทซะเลย แต่ก็อย่าไปเลยฉันภาวนาทุกวัน...
เบา เบา เพื่อนใจเย็น แล้วจะขี่เจ้าหมีพูห์กลับไหวหรอไอ้มัชชา แก้วเหล้ากระดกแก้วแล้วแก้วเล่าเสียใจที่ตัวเองไม่กล้าจะเผยความในใจให้กับมิโนได้
ตัดใจอะไรบ้างเหอะเพื่อน สาวๆมารอนายเต็มอยู่ตั้งนานแล้วไม่เคยจะหันไปมอง มัชชาไม่เคยมองสาวอื่นเลยตั้งแต่ได้เป็นรูมเมทกับมิโน ไม่มีสาวคนไหนเข้ามาทำลายความรักที่มีกับเพื่อนสาวคนนี้ไปได้...
พอแล้วค่ะ ..... น้องมิวววว ไอ้แท๊งร้องเสียงหลงสาวคนนั้นที่พูดถึงกำลังจะเข้ามาเคลมเพื่อนคนนี้ได้ซะที แท๊งลุกขึ้นจากเก้าอี้ที่นั่งใกล้กับมัชชา
เมื่อกี้พี่ มัชร้องเพลงได้อารมณ์ มิว มากเลยชอบเพลงนี้มากๆค่ะ ฉันหันมองหน้าน้องมิวไม่ชัดเท่าไหร่ควบคุมตัวเองไม่ค่อยอยู่แล้วนินะ ...
ไหวป่าวเนียะ เสียงเพื่อนๆ ถาม มัชชาส่ายหน้าโบกมือ เดินเซๆไปยังรถหมีพูห์ส่งยิ้มให้ทุกๆคนอยู่ตรงนั้น พอประคองรถขับไปไม่ถึง 50 เมตร เจ้าหมีพูห์ไปเสยนอนกลิ้งกับถังขยะ ...
โคล้ม!! มัชชานอนติดริมฟุตบาทสลบอยู่ใกล้ๆกับรถคันโปรด
พี่มัชๆ พี่มัชคะ..... เป็นอย่างไรบ้างคะหายมึนยังคะเจ็บตรงไหนบ้าง ฉันรู้สึกตัวอีกทีอยู่หอใครหว่า
ไม่เป็นอะไร ดี.. พี่มานี่ได้ไงแล้วอยู่ตรงไหนเดี๋ยวต้องกลับห้องก่อน มิโนรอ สาวน้อยขมวดคิ้วแท๊งทำหน้างง เผลอพูดชื่อมิโนออกมาไม่รู้ตัว แท๊งฝากมิวสิกดูแลเพราะจ้องกลับไปช่วยเจ้นนนี่ก่อน แล้วจะกลับมารับมัชชากลับ
พี่มัชเจ็บตรงไหนอะคะ.... มิวสิคพยามถามพร้อมกันชุบผ้าเย็นเช็ดหน้าตามเนื้อตามตัวให้เผื่อว่าสติจะกลับคืนให้ฉันได้บ้าง
เอ่อ...ไม่เป็นอะไรแล้ว พี่ขอตัวกลับก่อนนะว่าแต่หมีพูห์อ่อ รถน่ะไปไหนละ มิวสิคยิ้มแล้วก็บอกว่าให้ฉันพักอยู่นี่ก่อนเดี๋ยวพี่แท๊งจะมารับเอง ฉันนอนอยู่บนที่นอนน้องเค้า.. จนเผลอหลับไป
เช้าวันรุ่งขึ้น ... ฉันรู้สึกตัวขึ้น มีน้องมิวสิกนอนกอดข้างๆฉัน...น้องคนนี้ก็น่ารักดีนะฉันนั่งมองเค้าอยู่นานก่อนที่จะรู้สึกตัวตามองมาที่ฉัน...
พี่มัชจะไปแล้วหรอคะ หายแล้วหรอ น้องเค้าค่อยๆลุกขึ้นมาคุยกับฉัน แล้วค่อยๆเอาหลังมือมาอังหน้าผากฉัน
ตัวยังอุ่นๆอยู่เลยให้ทานยาก่อนไปได้ไหม มิวเป็นห่วงนะคะ เธอเดินไปหยิบยาพาราให้ฉันแล้วก็ป้อนยากเข้าปากให้อีกด้วย...รอยยิ้มน้องเค้าทำให้ฉันหายจากอาการในตอนนั้น ...ฉันกำลังลุกเดินแต่ไม่ถึงสามก้าวข้อเท้าฉันท่าจะแพลงจะล้มตัวลงหาน้องมิวที่เดินอยู่ข้างหลังตัวของฉันทับตัวน้องเค้าแววตาของเราได้ประสานกัน ...วิบ วิบ โอ้ยๆๆหัวใจกับร่างกายฉันมันเหมือนโดนไฟช๊อทๆ ....
ขอโทษนะ มิวสิคพยุงตัวฉันลุกขึ้นพาฉันกลับห้อง....
....ฉันเปิดประตูเข้ามาเบาๆ มิโนวันนี้มีเรียนบ่ายเค้าหายไปไหนกันฉันเดินกระเผกๆ มาที่เตียงตัวเอง มองไปรอบๆห้องมีร้องเท้าอีกคู่หนึ่งจอดวางข้างๆของฉัน ...ของพอทแน่ฉันคิดในใจ...
พอทอย่าซิ โนจั๊กจี้นะคะคนดีไม่เอาไม่เล่น เปียกหมดแล้ว เสียงเอะอะดังอยู่ในห้องน้ำ ฉันรวบรวมความกล้าเดินเข้าไปใกล้ๆประตูห้องน้ำแง้มเปิดทิ้งไว้... ...*0* โอ๊ะ มิโนเธอ......กำลัง......
Ps. คิดถึง บอร์ดนี้จัง..
NamNing
By : NamNing Date : 14 Sep 2011 21:37  
|
