___ [[[ ขอรักเธอได้ไม๊
ยัยแม่มด ]]] ___3
ณ เมืองเวทมนต์
ซาเชียร์นิเจ้าหายไปไหนมา เสียงไหญ่ของมาเซอร์โซ ถามขึ้นขณะที่ซาเชียร์อยู่ที่โรงเรียนกับแอลเลต
คือ..ข้า..ข้าหลงทางบนหุบเขาทางด้ายนู้นนนน๊ะท่าน เชียร์ชี้มือไป
จริง ๆ ข้าเจอนางที่นั่น แอลเลตช่วยตอบอีกแรง
ตกลง..!ข้าเชื่อพวกเจ้าแต่อย่าไห้ข้ารู้ว่ามีแม่มดพ่อมดอายุไม่ถึง 120 ปี ผู้ใดไปยังโลกมนุษย์ละ โซตะโกนประกาศเตือนไห้ทุกคนรู้
ข๊ะ/คัฟ ทุกคนรับปาก
นี่ ! แอลเลตเจ้าโกหกท่านโซใช่ไม๊? เสียงของผู้หญิงร่างอวยตากลมผมดัดเป็นเกลียวสีบอนสว่าง เดินมาหาทั้ง 2
โซเฟียนี่เจ้าอย่ามายุ้งเรื่องของพวกข้าไห้มากนักได้ไม๊! เชียร์ขึ้นเสียง
เอาน่าเอาน่าซาเชียร์โซเฟียพอเถอะ...จะเถียงกันไปทำไม แอลเลตเดินหนีทั้งคู่ไป
อ๊าย ! เชียร์อุทานด้วยความตกใจ เพราะจะเดินตามแอลแลตที่เดินหนีไปแต่ ต้องชะงักเพราะโซเฟีย เสกกำแพงกั้นแล้วหันมาทำหน้าเยอะเยื้อน จนน้าของเชียร์เกือบกระแทกกำแพงแก้ว เพราะไม่ทันตั้งตัว
ฮ่าฮ่า สม โซเฟียหัวเราะอย่าสะใจแล้วเดินตามแอลแลตไป
หึ้ย!! บ้าเอ้ยยย เชียร์เสกคาถาลบกำแพงออก พอเดินตามไปก็ไม่เห็นแอลแลตและโซเฟียแล้ว
หงุดหงิด หงุดหงิด ๆ
อไรนะซาเชียร์ เซล่าพูดขึ้นหลังจากที่เห็นลูกสาวเดินเข้ามาในบ้านด้วยถ้าทางแปลก
ก็นังโซเฟียนะสิแม่มันแกล้งซาเชียร์อีกแล้วเพราะมันไม่อยากไห้ข้าตามแอลเลตไป
เรื่องแค่นี้เองเจ้านะเก็บมาคิดมาก เซล่าตอบ
ก็มันน่าโหโมหนิ อย่างงี้นังโซเฟียก็ได้อยู่กับแอลเลตสบายเลยสิ
อุนี่เจ้าหึงแอลเลตหรอซาเชียร์! เซล่าเจ้าหน้าเชียร์แบบสงสัย
ป่าว..คัยว่าข้าชอบละแอลเลตเป็นเพื่อยรักข้านะ เชียร์สีหน้าเลิ๊กลั๊ก
ข้า โตมาก่อนเจ้าข้ารู้ แต่เอาเถอะเจ้าจะทำอะไรก็ตามใจเจ้าแล้วกัน เซล่าเดินเข้าห้องนอนตัวเองไป ทิ้งไห้เชียร์ยืน อยู่ที่เดิม
นี่ข้าหลงรักแอลแลตงั้นหรอเนี่ย เชียร์ถามตัวเอง
แอลเลต!!! แอลเลตต เจ้าจะไปไหนนะ โซเฟียตะโกน
ข้าจะไปเดินเล่น
เดี๋ยวข้าไปด้วยสิ โซเฟียรีบวิ่งตามแอลเลตไป
เจ้าจะตามข้ามาทำไม
ก็ข้า,,,,ข้าอยากอยู่ไกล้ๆเจ้าหนิไม่ได้หรอ โซเฟียตอบพลางจับมือของแอลเลต
ใครก็ก็รู้...รวมถึงเจ้าเองก็รู้หนิว่าข้า..คิดยังไงกับเจ้าแอลเลต
ข้ายังไม่พร้อมที่จะคบใครตอนนี้ ข้าขอตัว
ไม่พร้อมหรือเจ้าชอบซาเชียร์กันแน่
แอลเลตไม่สนใจคำพูดของโซเฟีย รีบขี่ไม้กวาดขึ้นไปบนฝากฟ้าแล้วหายลับตาโซเฟียไปทันที
แอลเลต..เจ้าเมื่อไหร่จะสนใจข้าบ้าง...........
.
4 ปีแล้วสินะที่ผม ยังหาคำตอบกับเรื่องบ้าๆนี่ไม่ได้ ผมยังไม่ลืมใบหน้าที่สวยงามของเธอซาเชียร์
ทุกๆวันเวลาเดิมๆที่มีแม่มดตกลงมาที่ระเบียงห้องของผม ผมมักจะไปยืนมองขึ้นไปบนฝากฟ้านั้น
ไม่รู้ทำไมผมถึงอยากที่จะมายืนตรงนี้เวลานี้ และมักคิดถึงเรื่องของซาเชียร์ ทำไม ผมทำมันจนเป็นกิจวัฒแล้วแหละ วันนี้ก็เหมือนกัน
แจน เสียงลี่แฟนสาวของผม โอบกอดผมจากข้างหลัง มายืนทำอะไรตรงนี้ข๊ะ ลิลี่หอมแก้มผม เรา 2 คน
ไม่ค่อยจะมีบทสวีทแบบนี้เท่าไหร่ เพราะผมเองละมั้ง ที่เป็นฝ่ายเย็นชา บ้างาน ใช่ ตอนนี้ผมทำงานอยู่บริษัทกลางตัวเอง กทม แห่งหนึ่ง
มายืนดูอำรเล่นนะ ผมตอบสั้นๆ แล้วแกะมือของเธอออก เข้าไปข้างในเถอะ
แฮปปี้เบิร์ดเดย์นะคัฟลินลี่ ผมยื่นกำไลทองเส้นเล็กๆไก้กับ ลี่ ถึงแม้มันจะไม่มีค่าอะไรมากนักแต่ผมก็ตั้งใจจะไห้เธอ
หึ๊ย...ดีใจจังเลยอ่าง...ลี่คิดว่าแจนจะลืมมันแล้วซะอีก ลี่ดีใจยื่นข้อมือมาไห้ผม ไส่มันจนเสร๊จมันเหมาะกับผู้หญิงผิวขาวๆ อย่างเธอมาก
ลี่รักแจนที่สุดเลย ลี่โผเข้ากอดผม ผมยิ้มออกมาเล็กน้อย แจนก็รักลี่คัฟ ผมรู้สึกเฉยๆกับคำพูดนี้
ทั้งๆที่ผมเองก็ไม่ได้ พูดมันบ่อยนัก แม่กระทั้งคำว่ารักจากปาดของลี่ ผมยังเฉยๆ เพราะผมรู้ว่าจริงๆแล้วเธอ คิดยังไงกับผม
ลี่เปลี่ยนตำแหน่งมาโอบมือต้นคอของผม เธอผายยิ้มและแววตา เย้ายวนออกมา ใครไม่รู้ก็บ้าแล้ว
สื่อซะขนาดนี้ นิ ผมเองไม่รอช้าโอบที่เอวของเธฮแล้วลูบมือเข้าไปในเสื้อ ดีดตระขอเสื้อในต้วน้อยๆออกอย่าง
ง่ายดาย ผมได้รัยรสจูฟของลี่อย่างดูดดื่มและเร่าร้อน ได้รับรสแอลกอฮอร์อ่อนๆ คงเป็นเมื่อกี้ที่เรานั้งดื่มกัน 2 คน
มันทำไห้จูฟนี้ดูมีรสชาติยิ่งขึ้น ผมค่อยๆดันตัวลี่ไห้ถอยและนั้งลงบนเตียง ขณะที่เรากำลังจูฟกันไม่ละ มือของผมทำหน้าที่เคล้นคลึงน่าอกอันอวบอิ่มของลี่ มือของลี่เองรูปไล้ที่ต้นคอของผม มันทำไห้อารมณ์ของผทในตอนนี้ฉุดไม่อยู่อีกแล้ว ผมละจูฟอันดูดดื่อนนี้ออกแล้ว จัดแจ้งถอดเสื้อผ้าของลี่ จนเหลือแต่ร่างกายที่เปลือยเปล่านอนอยู่บนเตียง ทั้งที่มีตัวผม ทับอยู่ข้างบน ผมก้มลงเม้มริมฝีปากของลี่เล็กๆ แล้วยิ้มหวานไห้กับแฟนสาว เธอยิ้มกับ
ผมไม่รออะไรอีกต่อไปแล้ว ผมเริ่มซุกไซร์ไปที่ซอกคอ ของลี่กลิ่นน้ามหอมจางๆ ทำไห้ผมยากที่จะลิ้มลองมันมากขึ้น ผมไซร์ลงมาเรื่อยๆจนถึงเนินอก แน่นอนผมทั้งเม้ม ทั้งดูด ทั้งกัดเบาๆ ที่ยอดอก อื้มม! เสียงของลี่
เริ่มเล็ดลอดออกมา อีกข้างทำน้าที่ ลูบไล้บริเวนกลึ่งกลางกลีบทั้งสอง ลี่เองเหมือนรู้งานเธออ้าขาออกเล็กน้อยเพื่อไห้ผม ทำมันได้สะดวก อื๊อ อ..... ลี่จิกหลังผมแน่น แต่นั้นไม่ได้ทำไห้อารมณ์ของผมรดน้อยลงเลย
มันกลับยิ่งทำไห้ผมเร่าร้อนมากยิ่งขึ้น ผมเปลี่ยนตำแหน่ง เล้สโล้มลงมาที่สะดือของลี่ มีจี่เพ็ชเล็กอยู้ริมรู้สะดื้อ
ของเล่นของผม แท้ๆ ผมใช้ลิ้นรียว เลียเคลียอยู่บริเวณรูสะดือและจี้เล็กๆนั้น ที่ของผมกดเน้นลงไปที่ปุ่ม
ครงกลางกลีบทั้ง 2 อื๊ออ ...แจนจี้ไม่ไหวแล้ว ความชุ่มชื้นที่ล่อเลี้ยงอยู่เต็มกลีบทั้งสอง บ่งบอดถึงความต้องการของจี้ ใช่มันถึงเวลาแล้ว ผมเองเป็นพวกที่ไม่ชอบทรมาณแฟนตัวเองซักเท่าไหร่
เพร้งงงงงงง !!!!
เสียงกระถางต้นไม้ที่ระเบียงหล่นลงมาแตก ดังลั่น และมันทำไห้อารมณ์ของผม กระเจียดกระเจิงกู่ไม่กลับแล้วคะฟ ลี่เองคงไม่ต่างกัน
หรือว่า...... ผมรีบวิ่งไปดูที่ระเบียงห้องทันที จะเป็นอย่างที่ผมคิดไว้ไม๊นะ ใจผมเต้นระรัวไปหมด
อะไรนะแจน ลี่ถามผม จนหยิบกางเกงขาสั้นตัวจิ๋วใส่เป็นชั้นสุดท้าย เป็นอันว่าครบเซ็ต ไม่ต้องบอกก็รู้เล่นไส่เสื้อผ้าซะครบทุกชั้น คงไม่อารมณ์ไปแล้วสินะ
แมวนะ ลี่ทำน่าสงสัย แต่แจนไล่มันไปห้องข้างๆแล้วนะ....เอ่มม.....แมวห้องข้างๆมันซนไปหน่อย ผมตัดบท
อื้ม...ช่างมันเถอะ ลี่ทำน่าเซงๆเล็กน้อย ไม่เห็นต้องอธิบายยาวขาดนั้นเลนหนิ.....ลี่ยังไม่ได้ว่าอะไรเลย
เผื่อถามไง ผมนั้งมองคนที่กำลังเก็บข้าวของเข้ากระเป๋าแล้วสะพาย
สงใสหรอ ลี่ถามผม ก็ใช่นะสิไม่สงใสจะมองงั้นหรอ
โกรธแจนรึป่าว
สงใสแล้วทำไมไม่ถามละ.......คือเมื่อกี้แม่ส่งข้อความมาว่ามีธุระด่วนนะ
อื้ม.......ไปเถอะไห้แจนไปส่งด้วยไม๊
ไม่ต้องละ....ไปเปิดประตูก็พอ ผมลุกไปเปิดประตูห้องไห้เธอ เธอจุฟที่แก้มของผมแล้วรีบเดินจั้มไป
พ้นสายตาของผมไป เหมือนเธอจะรีบมาก

แมวนะ แหมมม มาขัดจังหวะได้ สงสัยจะไม่ใช่แมวทำมะดาซะละม้างง
555555555555555
ไว้เดี๋ยวมาต่อไห้ไหม่น้าจ๊ะ
By : ZEE _ZEE   Date : 6 Sep 2010 21:40
|