ยั่ว...14 ( I’m not your toy.) กิ๊ง ๆ (จบ)


“พี่อิมอย่าค่ะ นุ่มเปียกหมดแล้วดูซิ” เสียงกระเซ้าเย้าแหย่ของสองสาวดังมากจากในห้องน้ำ ไพน์บิดลูกบิดเข้าไปข้างใน


เห็น ภาพ.......กิ๊ง ๆๆ เสียง บีบี ของไพน์ดังขึ้น


…………………………………….
เสียงกระซิบเบาๆ “เห้ยใครบีบีมาตอนนี้วะ” อ้อนถามไพน์

นุ่ม: ทำอะไรอยู่คะไพน์



ไพน์หันหน้าตกใจไปหาอ้อนทันทีแล้วส่งบีบีให้อ้อนดูข้อความ อ้อนทำหน้าตกใจอีกคนแล้วหันไปดูข้างในประตูห้องน้ำ ร่างที่สะท้อนเงาจากอ่างน้ำนั้น เหมือนพวกเธอจะรู้ตัว ไพน์รีบบีบีกลับไป

กิ๊ง

ไพน์: ก็ กำลังขับรถกลับห้องไง
นุ่ม: หรอคะ ขับรถระวังนะ


หลังจากข้อความของนุ่มจบมีเสียงหัวเราะคิกๆคักๆ และเสียงนั้นใช่นุ่มแน่ๆ ไพน์ชะโงกตัวสุดตัวมองเงาดำๆ นั้น ภาพของผู้หญิงสองคนที่กำลังหยอกเล่นอยู่ภายในนั้น


“ดูๆ ไพน์ ใครวะ ถอดบราออกแล้วนั่นๆ หัวนมชูชันขึ้นเห็นชัดเลยว่ะ เราว่าของยัยอิมนั่นแน่เลย”

“ไม่ๆ เราจำของนุ่มได้ เห้ยๆ กำลังทำอะไรกันวะ”


(อธิบายห้องน้ำให้ฟังแป๊บ มันจะถูกแบ่งระหว่างส่วนที่อาบน้ำและก็ส่วนบริเวณขับถ่ายโดยมีชั้นเล็กๆกั้นที่พักหนังสือไว้เพราะเจ้าของห้องชอบใช้เวลาอยู่กับห้องน้ำดังนั้นจึงมีที่ซ่อนตัวแอบดู” (เหมือนจะเข้าใจ)
ต่อๆ. ..


“เอาๆแล้ว ใครกันเนียะดูไม่ออกเลยหุ่นดีทั้งคู่มาก แกว่ามะไพน์” ไพน์เงียบนิ่งแถมบวกกับอ้าปากค้างเมื่อเห็นเงาใบหน้าสองสาวแนบชัดฟัดกันอย่างนัวเนียภายใต้เงาสีดำผ่านม่านอ่างนั้น เหมือนรู้สึกว่าอ้อนกำลังจับมือไพน์แน่นเมื่อเห็นภาพแสดงสดให้เห็นคาตาแบบนี้


“นี่ๆอ้อน ไม่ต้องลุ้นขนาดนั้นก็ได้นะ แค่สองคนนั้นจูบกันเอง” อ้อน หันมาหาแล้วบอกว่าไม่ใช่แล้วให้ไพน์จ้องดูใหม่อีกครั้ง ใครที่เป็นคนลุกไซร้ไปมาเลื่อนแทรกเข้ากลางตัวด้วยปลายจมูกสวยของคนอยู่ข้างบนตัวอีกฝ่าย ทั้งผลัดกันรุกรับเหมือนในวีดีโอหนังโป๊เลสเบี้ยนกัน


“หือเลส” ไพน์หันกลับมาถามอ้อน

“ไม่ใช่มั๊ง นุ่มเป็นดี้ไม่ใช่หรอหะ” ไพน์ส่ายหน้าแล้วก็ยังดูต่อไปอีกจนเสียงครางของทั้งคู่ดังรอดออกมาชัดเจน ไพน์กุมมืออ้อนไว้แน่นเหมือนในใจกำลังแค้นเคืองใครที่กำลังเผลอเข้ามาแอบดู

“อ้อนกลับเหอะ ไม่อยากดูต่อแล้ว” อ้อนทำหน้า งง ยังอยากดูต่อแต่เสียดายที่ไพน์ดันอยากกลับ เพื่อนคงเศร้า อ้อนค่อยๆปิดประตูอย่างเงียบๆ
ลาดจอดรถ

“ไปไหนวะไพน์ ไหวเปล่าเนี๊ยะ” อ้อนตบไหล่ไพน์เบาๆแล้วพาออกจากภาพที่ยังติดตาเมื่อกี้หายลับไปจากคอนโดนุ่ม ระหว่างทางไพน์น้ำตาคลอตลอด โดยอ้อนพูดปลอบใจตลอดเวลาที่นั่งข้างๆที่คอยเป็นคนขับให้เวลาสองชั่วโมงเต็มที่ไพน์นั่งข้างๆเพลียจนผลอยหลับไป มีแต่เสียงบีบีของไพน์ดังอยู่ตลอด คงเป็นนุ่มที่บีบีหาอ้อนมองทอมตัวเล็กๆใบหน้าใสๆ ถ้าไพน์เป็นเกย์ก็จะดีกว่านี้นะ อ้อนจะดูแลไพน์ให้ดี(เหมือนคิดดังไปนะอ้อนทำให้คนข้างๆสะดุ้งตื่นขึ้นมา)


“อ้อนพาไปไหนอ่ะ” อ้อนหันมาอย่างอิดโรยแล้วก็พูดเบลอๆไป

“พาแกไปขึ้นสวรรค์ไง”

“บ้าไปแล้วไงแก อยากกินเหล้าว่ะไปห้องแกนะ” อ้อนได้ยินอย่างนั้นจากที่ขับรถวน กทมได้เกือบรอบเลี้ยวรถกลับเส้นทางเดิมเหยียบสุดแรงของรถไปถึงที่หมายโดยเร็ว


กิ๊งๆๆ


นุ่ม:ไพน์ทำไมไม่ตอบบีบีกลับคะทำอะไรอยู่ไหน
ไพน์: อยู่กับอ้อน
นุ่ม: แล้วจะมาเจอกันไหมคะ
ไพน์: คงไม่อ่ะ นุ่ม บาย


ไพน์ปิดเครื่องหนีจากความไม่เข้าใจกับความรู้สึกของตัวเองและก็คนที่บอกว่ารักอยู่ทุกๆวัน ขณะเดียวกันอ้อนกำลังรินน้ำสีอัมพันลงแก้วใสที่มีน้ำแข็งและโซดาพร้อมปรุงชงอย่างนุ่มนวลก่อนจะกรอกเข้าสู่ลำคอของทั้งคู่

“อ้อน ... แกเชื่อเรื่องความรักไม่มีพรหมแดนปะวะ”

“หือ...พูดจะสื่อถึงอะไร” ไพน์กำลังเข้าสู่โหมดกึ่มๆ ที่กำลังเสียใจกับภาพที่ได้พบเจอวันนี้ อ้อนพยามปลอบใจแล้วก็พูดให้ไพน์ฟังอย่างไม่เคยพูดด้วยความรู้สึกที่อยุ่ภายในใจจริงๆ

“เราว่า ความรัก ไม่ว่าเพศอะไร เพศเดียวกันเพศตรงข้ามกัน มันก็เป็นรักได้เหมือนกันนะ แกดูเราดิ ดี้ที่ผ่านมาทุกคนพวกเค้ายังทิ้งไปหาคนอื่นเลย จนกระทั่งได้ค้นพบตัวเองว่าเราชอบอะไรจริงๆ และบางครั้งเหมือนเสี่ยงเหมือนกันที่จะต้องมาเปลี่ยนตัวเองเพื่อสิ่งแปลกใหม่ นั่นก็หมายถึงเปิดโอกาสให้กับตัวเองได้เจอสิ่งมหัศจรรย์ของชีวิตและก็ความรักไงแก”

ไพน์โผเข้ากอดตัวอ้อนอย่างไม่รู้ตัวทำให้อีกฝ่ายตอบรับอ้อมกอดนั้นไว้แน่นราวกับไพน์ เก็ตในสิ่งที่อ้อนพูด ไพน์คงเริ่มเมาและเมามากขึ้นไม่รู้ตัวเลยทีเดียว


“ไพน์แกไหวไหม เราพาแกไปนอนบนเตียงดีกว่านะ” ไพน์พยักหน้าพร้อมกับเดินเซไปมาอ้อนพยาพยุงให้ไปถึงเตียงให้ได้ด้วยตัวไพน์เล็กๆ แต่ด้วยห้องของอ้อนที่ดูจะเล็กมันมีของระเกะระกะอยู่บนพื้นจึงทำให้สะดุดจนตัวเองล้มทับตัวของไพน์ที่อยู่เบื้องล่าง ทั้งสองหน้าเผชิญกันอีกครั้งแต่ครั้งนี้คงไม่เหมือนครั้งก่อนที่ลมหายใจรดกันอยู่อุ่นๆด้วยฤทธิ์น้ำเมาที่ทั้งคู่ดื่มย้อมใจ เมื่ออ้อนยื่นหน้าเข้าใกล้ๆริมฝีปากบังเอิญได้ชิดกัน ไพน์หนีหน้าออกเพราะยังมีสติ


“ไพน์ แกหน้ารักมากรู้ป่าว” สักพักอ้อนจูบเบาๆบนหน้าผากเลื่อนลงมาถึงเปลือกตาขณะที่ไพน์หลับตาอยู่อย่างนั้น ริมฝีปากบางๆเลื่อนลงแนบชิดแก้มของไพน์แผ่วเบา ไพน์กอดตัวอ้อนไว้ก่อนที่จะเผลอแลกลิ้นอุ่นๆของอ้อนให้วนเวียนอยู่ภายใต้ความรู้สึกของตัวเองคนข้างบนมอบให้ อ้อนกอดรัดฟัดไซร้ไพน์อย่างอ่อนโยน ฟันทั้งคู่กระทบกันอย่างดุเดือด เสื้อเชิ้ตที่คลุมร่างเล็กๆของไพน์ถูกปลดออกทีละเม็ดด้วยปลายจมูกโด่งของอ้อนเผยเห็นเสื้อกล้ามที่ทอมนิยมใช้กันแต่ด้วยความเป็นทอมของไพน์แต่อ้อนไม่แทบไม่เชื่อสายตาว่าอกเล็กๆของไพน์เป็นเหมือนสาวเพิ่งเริ่มมีหน้าอกเล็กๆ อ้อนค่อยๆลูบไล้อย่างทนุถนอม อืม..ไพน์ครางเล็กๆออกมาจากความรู้สึกที่เสียดเสียวภายใจจิตใจทำให้เสื้อผ้าที่ติดอยู่หลุดออกอย่างง่ายดายจากฝีมือของอ้อน ไพน์ยังหลับตาพริ้ม อ้อนกำลังพรมจูบไปทั่งหน้าท้องน้อยเลื่อนลงไปสู่พื้นที่ต้องห้ามของไพน์

“อ้อน เราเป็นทอมนะ” เสียงบอกของไพน์ที่เบาๆพูดให้เพื่อนรู้ว่าเราไม่ควรมีอะไรกัน แต่ในตอนนี้อ้อนอดใจไม่ได้แล้ว ในใจที่แอบรักไพน์มานานจึงเผยจนเลื่อนขอบกางเกงยีนส์ลงเห็นบ๊อกเซ่อตัวจิ๋วที่ซ่อนความสาวของทอมตัวเล็กๆคนนี้ไว้ ไพน์เริ่มมีอาการขัดขืนคงจะขัดไว้ไม่ไหวอ้อน ชอไชไซร้แทรกตัวเองแยกขาเล็กๆของไพน์ออก เกงลิงสีขาวกำลังถูกเลื่อนออกจากตัวไพน์ทำให้มองเห็นเนินเล็กๆ อ้อนพยามใช้เรียวนิ้วเล็กๆของเค้าแทรกกลางระหว่างน้องของไพน์ จนน้ำรักของไพน์ออกมาต้อนรับนิ้วอ้อนได้อย่างง่ายดาย อ้อนพยามเล้าโลมให้ไพน์มีอารมณ์คล้อยตามทำให้น้องต้อนรับเรียวนิ้วที่ค่อยๆเลื่อนๆไปมาช้าๆ ความเสียวของไพน์แบบรู้ตัวจำเป็นต้องจิกแผ่นหลังอ้อนไว้ด้วยอารมณ์ที่อ้อนกำลังมอบให้

“อ้อนไพน์เจ็บ” แต่ความชำนาญของอ้อนทำให้ไพน์หายเจ็บกลายเป็นความเสียวที่กำลังเพิ่มด้วยอารมณ์ที่บรรลุความสาวนั้นแล้ว อ้อนเหมือนกำลังขวบม้าเร็วที่เพิ่งฝึกหัดให้ถึงเส้นชัยโดยตัวเองเป็นจ๊อกกี้คนเก่ง เสียงขาดๆหายๆ เป็นช่วงๆของไพน์ ทำให้น้ำรักของไพน์ไหลเต็มที่นอนพร้อมกับเลือดบริสุทธิ์จากอารมณ์รักข้ามแดนของไพน์

กิ๊งๆๆ

ไพน์: เราเลิกกันเถอะนุ่ม

..................




จบ



คำคม : ไม่ผิดที่จะรักเธอ แต่ผิดที่เขารักเราโดยที่เราไม่รู้ตัว (งง เห๊ะ)



พิมพ์ผิดประการใด อภัยไว้ด้วยน๊าครับ ...


NamNing 7/5/2010 5:26 AM บันทึก

By : NamNing    Date : 5 Jul 2010 05:31