ยั่ว...14 ( I’m not your toy.) กิ๊งๆ

ขอ ข้าม เลข 13 น๊าคับ ถ้าใครติดตามก็จะไม่มี ยั่ว 13





“อย่าค่ะไพน์ไม่เอานะ ไซร้แบบนี้นุ่มขนลุกไปหมดแล้วค่ะ”




“อ่า...ทำไมล่ะไพน์คิดถึงนุ่มนี่หน่าขอหน่อยนะนะนะคะ” เสียงเรียกร้องความคิดถึงถูกพรมจูบไปทั่วกาย นุ่มสาวผู้คลั่งไคล้สาวหล่อมาตลอดชีวิต ไพน์สาวหล่อตัวเล็กๆ ที่มาพร้อมกับเสน่ห์แพรวพราวทั้งคารมแล้วก็เรื่องเอาใจทั้งใจและก็กาย สาวๆเป็นต้องติดใจไม่วายคนที่กำลังอยู่เบื้องใต้ อ้อมแขนที่เขากำลังช้อนไซร้ ตั้งแต่หลังใบหูเลื่อนลงซอกคอเล็กๆ อย่างอ่อนโยน เสียงนุ่มรอดออกไม่เป็นภาษา นิ้วเล็กๆของไพน์ลูบไล้เนินเล็กที่อวบอิ่มและหอมกลิ่นโลชั่นเด็ก ปลายจมูกโด่งสวยของไพน์ทำเอานุ่มจิกหลังโดยไม่รู้ตัว เมื่อไพน์ไซร้ลงจากอกสวยคู่นั้นอย่างรวดเร็ว...


“ไพน์ช้าๆก็ได้ค่ะ นุ่มมีเวลาให้” ไพน์ส่งยิ้มเล็กๆ ก้มพรมจูบบริเวณหน้าท้องที่แบนเรียบที่เคลื่อนตัวเล็กน้อยเมื่อลมหายใจอุ่นๆของผ่านไปเรื่อยๆจนถึงปลายขาเรียว บิกินี่ตัวน้อยสีชมพูซีทรูมองผ่านอย่างไม่ตั้งใจมีพรมสีดำซ่อนอยู่ภายใน ไพน์พรมจูบเบาๆผ่านบิกีนี่ตัวน้อยนั่นก่อนที่จะค่อยๆเลื่อนขอบลงมาทีละนิด ลมเบาๆจากปลายจมูกสวยนั่นได้ทำหน้าที่ได้อย่างคล่องแคล่วเหลือคำบรรยาย


“ไพน์ขา อย่าแกล้งนุ่มสิคะ...” ไพน์ค่อยๆแทรกตัวเองเข้ากลางตัวนุ่มเลื่อนตัวเองประกบปากอิ่มที่ต้อนรับเรียวลิ้นเล็กๆโต้ตอบกันอย่างคุ้นเคย

“อดใจไม่ไหวแล้วนะนุ่ม ไพน์จู่โจมล่ะนะ” เฮือกสุดท้ายของไพน์ที่กำลังจะเสริฟความสุขหรือเสพกายของนุ่มอย่างอ่อนโยนให้กับคนที่รักนั่นมันมีค่ามากกว่าอื่นใด ไพน์ซุกมอบความโอนอ่อนผ่อนทั้งส่วนแข็งและส่วนอ่อนทำหน้าตามอารมณ์ของมันอย่างง่ายดาย เสียงกระเส่าๆเล็กกระตุ้นให้ความสุขนั่นเพิ่มมากขึ้นเมื่อพายค่อยๆเลื่อนเข้าออกด้วยแรงสม่ำเสมอเรื่อยๆจนเพิ่มความเร็ว จนใครบางคนร้องออกมาพร้อมกับดันหัวไพน์แนบเนื้อติดไปกับน้องของนุ่ม เมื่อเนื้อเบียดเนื้อน้ำรักกำลังพวยพุ่งออกจากน้องอย่างพรั่งพลูไหล.....


“ไพน์เก่งจังค่ะ” ไพน์เลื่อนตัวโผเข้ากอดก่อนที่จะจูบลาอย่างเอื้อนเอ่ยจบความสุขด้วยอุ่นไอของความรัก

กิ๊ง.... BB เครื่องโปรดของไพน์ดัง


อ้อน: -เสร็จแล้วช่วยมาหาที่ห้องด้วยนะ มีเรื่องจะบอก- อ้อนเพื่อนทอมที่เคยหลงรักนุ่มมาก่อนบีบีตามไพน์

ไพน์: มีรัยวะ เออเดี๋ยวไปละกันบอกนุ่มก่อน

ไพน์รีบออกจากห้องนุ่มหลังจากเธอนอนหลับแล้ว ห้องของอ้อนไม่ไกลสักเท่าไหร่นักทำให้ไพน์ไม่ช้าก็ถึง โดยมีอ้อนดักรออยู่หน้าคอนโด

“เห้ยมีอะไร รีบแทบแย่”


“รีบหรอ แหม บีบีไปตั้งแต่กี่โมงเพิ่งเสด็จ กี่ยกเนี๊ยะโทรมมาเลย” ไพน์ส่งยิ้มแหยๆ อ้อนทำหน้าหงุดหงิดใส่ไพน์ แต่ก็อดที่จะบอกเรื่องสำคัญกับไพน์ไม่ได้

“เออ ไพน์ เราก็รู้นะว่าแกกับนุ่มเป็นอะไรกัน แกลองสังเกตดินุ่มเหมือนพวกไบเลยนะเว้ย”

“หมายถึงอะไรวะ พูดให้เคลียร์”

“อืม แก นุ่มเป็นดี้ใช่ปะวะ แต่ทำไมเวลาที่เจอเขาทีไรจะอยู่กับรุ่นพี่ที่ชื่ออิมที่เป็นดาวคณะเมื่อปีที่แล้วทุกครั้งเลยนะ”

“แล้วไงวะ เค้าเป็นเพื่อนกันนี่จะสงสัยทำไม” อ้อนพูดคำหนึ่งให้เป็นปริศนา ให้ไพน์สังเกตเองว่านุ่มเป็นไปตามที่อ้อนบอกรึเปล่า ช่วงหลังๆไพน์ไม่ค่อยมีเวลาให้นุ่มเลยมัวแต่ซ้อมดนตรีจนบางครั้งนุ่มบ่นอุบออกมาอย่างตัดพ้อ


กิ๊งๆ


นุ่ม: นอนแล้วนะคะ พรุ่งนี้ ไพน์ซ้อมดนตรีที่ไหน
ไพน์: ที่ห้องเดิมไง ทำไมหรอ
นุ่ม: อ่อ นุ่มจะไปติวหนังสือกับพี่อิมนะคะ ก็จะได้รู้ว่าไพน์อยู่ไหนไงคะ

ไพน์เริ่มแผนการสืบอย่างละม่อมโดยไมให้นุ่มรู้ตัว ขณะที่ตัวเองวันนี้ไม่มีนัดซ้อมดนตรีเลย ไพน์เดาว่านุ่มต้องไปติวหนังสือแถวหอสมุดของคณะเธอ


เวลา 5 โมงเย็นของวัน ไพน์ซ่อนตัวเองอยู่โต๊ะแถวหลัง กำลังซุ่มดูว่าสองสาวทั้งคู่มาติวหนังสือจริงๆรึเปล่า โดยมีอ้อนนั่งอยู่ใกล้ๆ ระหว่างโต๊ะ


กิ๊งๆ

อ้อน: 10 นาฬิกา เหยื่อยมาแล้วเค้าจะนั่งโต๊ะริมหน้าต่าง
ไพน์: กำลังดูอยู่


“วันนี้พี่อิมดูเหนื่อยๆ นะคะ นุ่มว่าวันนี้อย่าเพิ่งติวเลยเนอะ”

“จ๊ะ พี่กำลังเครียดเรื่องสอบน่ะ”

“ไม่เป็นไรนะคะ เต็มที่แล้วผลออกมาอย่างไร นุ่มจะเอาใจช่วย” นุ่มลุกจากเก้าอี้ตรงกันข้าม มานั่งอยู่ข้างๆอิมที่กำลังกุมขมับตัวเอง แล้วโอบแขนกอดเข้าลำตัวของอิม


กิ๊งๆๆ


อ้อน: เห้ยๆ เห็นมั๊ยเค้ากอดกัน
ไพน์: อืม T^T
อ้อน: เป็นอะไรวะ ดูๆต่อ


ขณะเดียวกันอิมก็กอดนุ่มเช่นกัน ทำให้คนที่กำลังจ้องดูอยู่ คิ้วไพน์เริ่มขมวดปมยังดูต่อไป สองสาวลุกจากเก้าอี้ที่ทั้งสองหนุ่มกำลังจับจ้อง


กิ๊งๆ ๆ


ไพน์: ตามๆ เลยอ้อนนายใกล้ๆกว่าเรา
อ้อน: เคๆ เจอกันข้างล่างนะ

สองสาวพากันมาที่ลาดจอดรถ รถเก๋งคันสวยของอิมถูกนุ่มเปิดประตูฝั่งคนขับให้อิมนั่งทั้งคู่สตาร์ทรถออกไปยังข้างหน้าประตูทางออก สองหนุ่มเกือบตามไม่ทัน อ้อนหันซ้ายขวาหาไพน์ที่กำลังวิ่งกระหืดกระหอบขว้าประตูข้างคนขับที่อ้อนกำลังเร่งเครื่องรอ บึ่งตามรถของสาวสวย

“เห้ยอ้อน ไม่ต้องรีบขนาดนั้นก็ได้ ข้างหน้าก็แยกไฟแดงแล้ว” รถอ้อนจอดเทียบกับรถของสาวทั้งสอง โชคดีที่รถอ้อนติดฟิล์มดำ ทำให้ไพน์ที่กำลังชะโงกจ้องสาวทั้งสองคนนั้นได้เห็นพฤติกรรมของสาวๆบนรถ

“ไพน์แก ดูอะไรวะ ตาค้างเลย” อ้อนพยามเอื้อมตัวไป เผลอล้มตัวทับชนหน้าไพน์พอดี ทั้งสองคนต่างสบสายตาไม่ทันได้ตั้งตัว

“เห้ย ไอ้บ้า มาจ้องตาทำไมวะ” หน้าแดงระเรื่อๆ ของอ้อนเห็นได้ชัดเจน ไพน์ไม่สนใจความรู้สึกเมื่อกี้


แอบดูรถที่อยู่ข้างๆ อิมกำลังหันหน้าเข้าใกล้นุ่มในภาพที่ไพน์เห็น แล้วดูท่าทางว่าเหมือนอิมกำลังก้มๆเงยๆ อยู่บนตัวนุ่ม ไพน์กำหมัดแน่น อ้อนกำลังเหยียบคันเร่งออกจากไฟแดงนั่นแต่ดันเข้าเลนส์ผิดจึงจำต้องเลี้ยวรถกลับ แต่ทางที่อิมขับไปนั้นมันคล้ายๆว่าไปแถวคอนโดของนุ่ม


กิ๊งๆ ๆ


ไพน์: นุ่มอยุ่ไหนคับ
นุ่ม: ก็กำลังติวหนังสืออยู่กับพี่อิมที่หอสมุดไง
ไพน์: ซ้อมดนตรีเสร็จแล้วไปหาได้ไหม
นุ่ม: มิเอาอ่า กำลังติวหนังสืออยู่ ไว้ค่อยเจอกันนะคะไพน์

ไพน์กำหมัดแน่นอีกครั้งหลังจากบีบีกับนุ่ม แล้วหันไปหาอ้อน ซึ่งทำหน้าตาสะใจเล็กๆ ยิ้มกริ่มอยู่ข้างๆ อ้อนเลี้ยวรถเข้าลานจอดรถที่ประจำของนุ่ม

“เห้ย ไพน์นั่นไงรถยัยอิมต้องจอดใกล้ๆสักหน่อย” ไพน์พยักหน้าก่อนที่จะรถจอดหันหน้ามองอ้อน ด้วยใจตึกๆ ตักๆ อ้อนกุมมือไพน์ไว้แน่นก่อนที่จะส่งสายตาซึ้งๆอีกครั้ง

“.........คิดไรปะเนียะ อ้อน” ไพน์ทำสายตาดุเพื่อนรัก แล้วก็รีบขึ้นไปยังห้องของนุ่มโดยที่อารมณ์สงสัยสุดชีวิต


“เฮือก” เสียงถอนหายใจแรงๆของไพน์เมื่ออยู่หน้าห้องของนุ่ม ยังไงล่ะเราไพน์กำลังนึกพร้อมกับค่อยๆสอดการ์ดเข้าห้อง


.........


...........

“อ้อนเข้ามาดิเห้ย เบาๆนะเว้ย” ไพน์จูงมืออ้อนเข้าห้องของนุ่ม เห็นรองเท้าส้นเข็มคู่โปรดของนุ่มวางคู่กับรองเท้าสวยคู่ที่ไม่คุ้นตา ไพน์ค่อยเดินหาอย่างระวังตัว


“พี่อิมอย่าค่ะ นุ่มเปียกหมดแล้วดูซิ” เสียงกระเซ้าเย้าแหย่ของสองสาวดังมากจากในห้องน้ำ ไพน์บิดลูกบิดเข้าไปข้างใน
เห็น ภาพ.......


กิ๊ง ๆๆ เสียง บีบี ของไพน์ดังขึ้น


ทักทายๆๆ ผู้อ่านที่รัก ที่ยังคิดถึง คุคิๆๆ



namNing 4/07/2010 วันบอลหยุดโลก บันทึก

By : NamNing    Date : 4 Jul 2010 03:03