เราหลงลืมบางอย่างไปหรือเปล่า???
(((((ข้อความยาวหน่อยนะแต่ถ้าอ่านจบคุณคงได้..ข้อคิดบางอย่าง))))))

ฉันเปนดี้ที่รักทอม...ฉันตามหารักแท้มาทั้งชีวิต ฉันรักและจริงใจกัยทุกคนที่เปนแฟน

ฉันให้ได้ทุกอย่างกับแฟนและจงรักภักดีมากๆๆแม้เขาไม่ดีก็ยังรัก(แต่ที่ผ่านมาดีทั้งนั้น)

และรักที่เจ็บปวดที่สุดก้คือครั้งที่ผ่านมา แต่ก็ขอบคุณเขาคนนั้นนะที่ทำให้ฉันเรียนรู้

หลายสิ่งหลายอย่างเพิ่มขึ้น...ขอบคุณนะคะ(ถ้าเขาอ่าน)

ที่ผ่านมาฉันวิ่งหาความรัก ความห่วงใย ความปรารถนาดีและความหวัง

ดีจากคนอื่น!! เวลาทั้งหมดที่ฉันมีนอกจากทำงาน ฉันมอบให้กับการคุยโทรศัพท์กับแฟน

และการนั่งอยู่หน้าจอ...จนบ่อยครั้งที่ผู้หญิงคนนึงมักบ่นน้อยใจว่าไม่เห็นคุยกันบ้างเลย

ไม่เห็นว่าฉันจะมีเวลาให้เลย...และหลายต่อครั้งที่ท่านรอเก้อทั้งวันธรรมดาและวันหยุด

เพราะไม่รับไปทานข้าวและพักผ่อนจนบางครั้งท่านแอบนั่งเศร้าคนเดียว

ฉัน...ไม่เคนเห็นความรัก ความหวังดี ความห่วงใย ความหวงแหนของผู้หญิงคนนี้เลย

ผู้หญิงที่ฉันเรียกว่า...แม่...ฉันไปวิ่งหาทุกๆอย่างที่ฉันเอ่ยถึงกับคนที่ไม่รู้จักหรือบางครั้ง

ความรู้สึกที่ให้มาเปนแค่อารมหรือความรู้สึกที่ชั่ววูบเท่านั้น..ถ้าหลายคนบอกว่าความรู้สึก

ไม่เหมือนกัน..ใช่ค่ะ..ไม่เหมือนกันแค่ตื่นเต้นกับไม่ตื่นเต้นก็เท่านั้น....วูบๆๆวาบๆๆ

ตอนนี้มเมื่อหัวใจฉันเจ็บปวดจนเกินทน...ในที่สุดก็ว่างเปล่าและมองเห็นความ

รัก ความห่วงใย ความปรารถนาดีจากพี่ชาย น้องสาว คุณแม่ และหลานๆๆ

ขอบคุณเธอคนนั้นที่ทำให้ฉันเรียนรู้สิ่งที่เจอได้มากขึ้น...

>>>สิ่งที่บอกเล่ามาทั้งหมดเพื่อบอกคุณผู้อ่านว่า..อย่ารำคาญกับความรัก ความหวังดี

ของคนที่เขารักเราแบบไม่มีข้อแม้ ไม่ต้องการสิ่งใดตอบแทนเช่น..ครอบครัว<<<

แล้วคุณล่ะ...คิดยังไงกับความรักที่ครอบครัวมอบให้((แลกแปลี่ยนความคิดเห็นกัน่นะ))


>>>>>>สิ่งที่อยากบอกอีกอย่างคือไม่ถึง2 เดือนก็ถึงวันแม่แล้วคุณให้อะไรกับ

ผู้หญิงคนนี้ที่เราแรกว่า..แม่...บ้างหรือยัง<<<<<<

ท่านไม่ต้องการเงินทองมากองหน้าตัก...แค่อยากให้ลูกเห็นความรักของท่านบ้าง

(((นี่คือคำพูดของผู้เปนแม่ของฉัน...หนูรักแม่ค่ะ...จะเปนคนดีและจะถนุถนอมหัวใจของ

ผู้หญิงคนนี้ยิ่งชีพ...ขอสัญญาหนูจะทำให้คุณแม่มีความสุขในช่วงชีวิตจากนี้ตลอดไป)))

>>>>>>>ปล.แต่หนูไม่แต่งงานนะ <<<<<<<

By : ก้าวเดียว    Date : 24 May 2010 16:37