|
I dont know ชั้นก็ไม่รู้ว่ามันจะจบยังไง ตอน9 ^
ณ ห้องของสามสาว
เฮ้อ อ ออ ... ชั้นควรทำไงดี มีนาพึมพำเบา ๆ เมื่อคิดถึงการกระทำของคนที่เธอรัก
เป็นอะไรอีกล่ะคะ ไอคุณมีน ทะเลาะกันมารึงัย ....หึ๊ แพนินถามพร้อมทำตาโตอยากรู้
ก็เปล่าหรอก แต่หมู่นี้ชั้นรู้สึกว่าธันว์แปลกไป ไม่รู้ซิ มันบอกไม่ถูก
ชั้นก็เห็นว่านายนั่นปกติดีหนิ แพนินเลิกคิ้ว
แกไม่ได้เป็นชั้น แกจะรู้ได้ไงล่ะ มีนาบ่นอย่างหัวเสีย
ใจเย็นดิแก คิดมากไปมั้ง ขวัญข้าวใช้น้ำเสียงใจเย็น เพราะขณะนี้เริ่มรู้สึกว่าเพื่อนจะกระวนกระวายมากขึ้น
ช่าย ยยย ชั้นว่านะ นายนั่นอาจจะเมนส์มาก็ได้ เอิ๊ก ๆ แพนินพูดพลางหัวเราะ
ดูมันพูดเข้า ขวัญข้าวแย้ง
เอ้า !! ก็ไม่อยากให้มีนมันเครียดนี่นา รึไม่จริง แกจะเถียงชั้นหรอ ทอมมันก็ผู้หญิงนะแก แพนินยังคงอมยิ้มอยู่
ช่างเถอะ ชั้นว่านะ เราไปนั่งเม้าส์กับปอที่ห้องดีกว่า แกก็จะได้เจอธันว์ด้วยไง แพนินเสนอพลางเหลือบตาไปมองหน้าเพื่อนรักทั้งสอง
....... ไม่มีคำตอบใด ๆ จากเพื่อนรักของเธอสักคำ
ตกลงไม่ไปใช่มั้ย งั้นชั้นไปนะ แพนินย้ำคำ
เออ ๆ ไปก็ไป
แกไปนะมีน จะได้ไม่ต้องคิดฟุ้งซ่าน ขวัญข้าวชวนเพื่อนที่กำลังนั่งเหม่อลอย
ไปหน่า นะนะ แพนินเดินมาลากแขนมีนา
******************************************************************************
ณ ห้องของธันวาและปียาภัสสร์
อ่าวเฮ้ย ออกไปไหนมาว๊ะ เสียงคนในห้องทักเมื่อธันวาเปิดประตูเข้าไป
ไม่มีเสียงตอบจากคนที่ถูกทัก ธันวาค่อยๆ ก้าวเข้ามาในห้องช้า ๆ โดยที่มีรินทิวาเดินตามหลังเข้ามา
ริน !! ปียาภัสสร์พึมพำชื่อนี้ออกมาเมื่อเห็นหญิงสาวที่เดินตามหลังเพื่อนรักเข้ามา
สวัสดีปอ ไม่เจอกันนานเลยนะ สบายดีมั้ย รินทิวาเอ่ยทักอย่างคุ้นเคย
เอ่อ.... สวัสดี ปียาภัสสร์ยังอึ้งกับเหตุการณ์ตรงหน้า
เฮ้ย เมิงตามกูมานี่เลย เมื่อตั้งสติได้ปียาภัสส์ก็รีบดึงแขนเพื่อนรักเข้าไปในห้องน้ำทันที
นี่มันอะไรว๊ะ เมิงคิดจะทำอะไร ปียาภัสสร์สีหน้าจริงจัง
กูทำไม่ได้ว่ะ กูมันเลวใช่มั้ยปอ กูลองแล้วแต่กูลืมเค้าไม่ได้ ธันวาน้ำตาคลอ
เมิงมีมีนแล้วนะไอธันว์ กูบอกแล้วใช่มั้ย ว่าให้เลือกซักคน มีนหรือริน
อยู่ที่เมิงแล้วนะ กูจะออกไปรอข้างนอกปียาภัสสร์วางมือบ่นไหล่เพื่อนรักเบา ๆ แล้วเดินออกไป
เชิญตามสบายนะริน พอดีปอต้องออกไปซื้อของน่ะ ปียาภัสสร์บอกรินทิวาอย่างคุ้นเคยเหมือนทุกครั้ง
อื้ม รินทิวายิ้มตอบ
ปียาภัสสร์หันไปสบตากับเพื่อนรักแล้วเดินออกไป
..
แต่ไม่ทันที่ปียาภัสสร์จะก้าวขึ้นลิฟต์
อ้าวปอ! เสียงคนที่กำลังขึ้นบันไดอีกด้านหนึ่งร้องทัก
อ้าว ! คนถูกทักอุทานอย่างตกใจ
ซวยแล้วไง ไอธันว์ ปียาภัสสร์คิดในใจ
จะมานั่งเล่นในห้องปอซะหน่อย แล้วนี่จะออกไปไหนหรอ ขวัญข้าวถาม
เอ่อ ออ คือ คือ จะออกไปซื้อของน่ะ ปียาภัสสร์พูดไม่เป็นคำ
แล้วธันว์ล่ะ ธันว์ไม่อยู่หรอ มีนาถามอย่างอยากรู้
เอ่อ เอ่ อ คืออ อ คือว่า ปียาภัสสร์เริ่มหน้าซีด
เอ่อ อะไรล่ะปอ ก็บอกมาสิ แพนินเริ่มรำคาญ
ธันว์อยู่ในห้องใช้มั้ย มีนาถามย้ำอย่างจริงจัง และไม่รอช้าที่จะเดินไปยังห้องของเขาทันที
ดะ ดะ เดี๋ยวสิมีน ปียาภัสสร์รีบร้องห้าม
แพนินและขวัญข้าวก็ไม่รอช้าเช่นกัน รีบเดินเร็ว ๆ ตามเพื่อนรักทันที
ตายแน่งานนี้!! ปียาภัสสร์อุทาน
อืม ม มม มส์ เสียงครางของผู้หญิงดังมาจากในห้อง
เฮ้ย ! เดี๋ยวก่อนสิแก ถ้าธันว์ไม่ได้อยู่ข้างในล่ะ ขวัญข้าวยั้งมือเพื่อนรักเมื่อเห็นว่ากำลังจะเข้าไปในห้อง
แกไม่เปิด งั้นชั้นเปิดเอง แพนินพูดจบก็เปิดประตูเข้าไปข้างในทันที
O_o! แพนินพูดอะไรไม่ออกเมื่อเห็นภาพตรงหน้า
ธันว์!! มีนาอุทาน พลางมีน้ำใส ๆ คลอในตา
ภาพที่เห็นตรงหน้าคือธันวากำลังจูบกับรินทิวาอย่างดูดดื่มบนเตียง ทั้งรินทิวาและธันวายังไม่หยุดลีลาจูบอันสุดจะบรรยาย ธันวายังไม่รู้สึกตัวด้วยซ้ำว่าตอนนี้หญิงสาวที่เป็นคนรักของเขากำลังมองเขาอยู่ มองดูคนที่เรารักกำลังจูบกับคนอื่น ... มีอะไรที่บาดใจกว่านี้อีกมั้ย
เราฝันไปใช่มั้ย T^T มีนาคิดในใจ น้ำใส ๆ ที่คลออยู่ในดวงตาสีน้ำตาลเข้มเมื่อครู่ ตอนนี้ได้ไหลลงมาเป็นสายอาบแก้มทั้งสองข้างเรียบร้อยแล้ว
ทั้งแพนิน ขวัญข้าว ต่างก็พูดอะไรไม่ออก ได้แต่อึ้งกับเหตุการณ์ตรงหน้า
ไอธันว์! เสียงปียาภัสสร์ดังพอที่จะทำให้เพื่อนรักรู้สึกตัวได้
มีน ! ธันวาอุทานชื่อนี้ออกมา เมื่อรู้สึกตัวว่าเกิดอะไรขึ้น รีบผละตัวเองขึ้นจากรินทิวาทันที
มีนาค่อย ๆ เดินเข้าไปหาธันวาทีละก้าวอย่างช้า ๆ น้ำใส ๆ ยังคงไม่หยุดไหล
ขอบคุณนะธันว์ มีนาพูดเสียงสะอื้น แล้ววิ่งออกจากห้องไป
ธันวาร้องห้าม (สงสารมีนาจัง//จากผู้แต่ง)
มีน น นน เดี๋ยวสิมีน ธันวาก้าวเท้าตามไป
พอเถอะ !! แค่นี้ก็ซึ้งพอล่ะ ขวัญข้าวใช้มือผลักที่ไหล่ของธันวาอย่างแรง
เสียแรงนะ ที่คิดว่านายรักเพื่อนเราจริง แพนินสบถขึ้น
ไม่ต้องตามมาหรอกนะ แค่นี้มีนมันก็รับไม่ไหวอยู่แล้ว แพนินพูดพร้อมคว้าแขนขวัญข้าวออกจากห้องไป
ธันว์... รินขอโทษนะ รินไม่น่ามาที่นี่เลย ...
รินจะไปอธิบายให้มีนฟังนะธันว์ ว่ามันไม่ใช่อย่างที่เค้าคิด รินทิวาน้ำตาคลอ
ธันว์ขออยู่คนเดียวนะริน ธันวาทิ้งตัวลงนั่งปลายเตียงอย่างหมดแรง
แต่...
ขอร้องนะ ให้ธันว์อยู่คนเดียวนะริน ธันวาย้ำคำเสียงสั่น
ขอโทษนะธันว์ รินทิวาพูดในใจ พลางปาดน้ำตาที่กำลังไหลลงมาอาบแก้ม
ความเงียบอาจจะทำให้เมิงคิดได้ ยังไงกูก็อยู่ข้างเมิงเสมอ จำไว้ ปียาภัสสร์กุมไหล่เพื่อนเบา ๆ เพื่อบอกให้เพื่อนรักรับรู้ว่า ไม่ได้อยู่บนโลกใบนี้คนเดียว
______________________________________________________
ตอนนี้มีนเจ็บสุดๆ เลยเน๊อะ
เอิ๊ก ๆ ขนาดแพรแต่งเอง แพรยังสงสารเลย (ชั้นแต่งไปได้ไง --")
อ่านแล้วเม้นเยอะ ๆ นะค๊า อยากได้กำลังใจค่ะ
ถ้าไม่สนุก้อบอกเลยนะ ไม่ต้องเกรงใจค่ะ
กำลังใจของทุกคน สำคัญกับแพรนะค๊าาา
By : Cutiespare Date : 10 Nov 2008 20:56  
|
