|
ศัตรูคู่ขวัญ..ตอนที่ 3 - เข้าใจ - ถูกความรักหาเจอ -
ตอน เข้าใจ - ถูกความรักหาเจอ -
ภัคยังไม่ได้บอกรินเลยนะคะว่าแม่นั่นเป็นใคร
เป็นลูกสาวเพื่อนพ่อ
แล้วทำไมคุณต้องไปรับไปส่งมันตลอดด้วยละคะ
ริน ถ้าคุณไม่มีเหตุผลแบบนี้ เราคงคุยกันไม่รู้เรื่อง"
อะไรกันคะ ภัคว่ารินพูดไม่มีรู้เรื่องเหรอคะ
ตามใจคุณ ถ้าคุณคิดแบบนั้น
ภัค!
ผมหิวข้าวแล้ว คุณหิวหรือยัง ภัครีบตัดบทก่อนเรื่องจะลุกลาม
ไม่หิว ดารินกระแทกเสียงตอบไม่เต็มใจนัก
งั้นก็ตามใจคุณ ดารินงอน ในใจก็คิดจะเอาชนะเขาให้ได้
แล้วคุณจะรีบไปไหนละ เขาเอ่ยถามเธอก่อนเพราะเขาเริ่มใจอ่อนกับเธอจนได้
รินอยากไปชอปปิ้ง คุณพารินไปหน่อยนะ วันนี้ และก็เดี๋ยวนี้ ไม่งั้นรินไม่ยกโทษให้คุณเป็นอันขาด
วันนี้ผมคงไปด้วยไม่ได้ ผมมีธุระ คำตอบของเขาทำเอาเธอผิดหวังนัก
ต้องไป เธอบังคับเขาอย่างนี้ทุกที เธอต้องการอะไรแล้วต้องได้
ได้...ถ้าคุณไป คุณก็ต้องไปเอง แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนทุกครั้ง เพราะเขาไม่ได้ตามใจเธอเช่นทุกที
ภัค! ดารินแหวใส่เขา จริงๆ แล้วเขาไม่ได้มีธุระอะไรหรอก เขาเบื่อความก้าวร้าวของเธอ เบื่อความเอาแต่ใจของเธอมาก จึงแกล้งพูดว่าเขามีธุระ
แล้วคุณจะไปไหน .. ภัค
ไปทานข้าว
ไม่ .. ชั้นไม่ให้คุณไป เธอบังคับเขาอีกครั้ง
งั้นก็ตามใจ
คุณไม่เคยเป็นอย่างนี้เลยนะคะ ความคับแค้นใจของดารินหลั่งออกมาเป็นน้ำตา
คุณกลับไปก่อนเถอะริน ไว้คุณอารมณ์ดีแล้วเราค่อยเจอกัน เขาหันหลังให้เธอแล้วเดินกลับขึ้นไปบนห้องวุ้น เขาปล่อยให้ดารินอยู่ลำพังและเขาไม่หันไปมองเธออีก
เขาตรงเข้าไปหน้าห้องพักของวุ้น รวบรวมสติอยู่นานกว่าจะเคาะเรียกวุ้นได้ เขากลัวว่าวุ้นจะเข้าใจผิดเรื่องที่เกิดขึ้น
วุ้น พี่เสียใจด้วยนะ ต่อไปจะไม่มีอีกแล้ว
เรื่องไร้สาระ วุ้นขี้เกียจฟัง
วุ้นเข้าใจพี่แล้วใช่มั้ย
เข้าใจอะไรไม่ทราบ
เข้าใจว่าพี่กับดารินไม่มีอะไรกัน
แล้วคุณมาบอกชั้นทำไม
ก็วุ้นเป็นคนเดียวที่พี่อยากบอก เธอไม่ตอบแต่เดินหนีเข้าห้องไป
-------------------
พ่อกับแม่ของภัคสิริมาหาวุ้นที่คอนโด ภัครีบอาสาพามา เขาตื่นเต้นน่าดู
ป้าคิดถึงเลยมาหาจ๊ะ อยู่ได้มั้ยลูก
ได้คะคุณป้า วุ้นชินแล้ว
ให้พี่เขามาอยู่เป็นเพื่อนมั้ย? ภัคยิ้มกับข้อเสนอของแม่ แต่ต้องหน้าเสียเมื่อเธอตอบปฏิเสธ
คงไม่เหมาะมั้งคะคุณป้า เดี๋ยวเข้าใจผิดกันอีก วุ้นคงโดนฉีกอกตายแน่
ผู้เป็นม่าหันไปมองดูเจ้าตัวดีที่นั่งหลบสายตาอยู่
แล้วตาหนึ่งไปไหนเนี่ย
คงทำงานอยู่หลังบ้านหน่ะคะ เดี๋ยววุ้นขอตัวไปดูหนึ่งก่อนนะคะ
จ๊ะ พอลับหลังวุ้น แม่ของภัคก็ถามเจ้าตัวดีทันที
ได้ข่าวว่าผู้หญิงของแกไปอาละวาดนู๋วุ้นเหรอ
เอ่อ .. ฮะ แล้วคุณแม่ทราบได้ยังไง เขานึกในใจ ใครกันนะ เอาเรื่องนี้มาบอกแม่ทั้งที่รู้กันแค่เขากับเธอ
ว่าแล้วเชียว ไม่มีใครบอกชั้นหรอก แค่ได้ยินที่นู๋วุ้นพูด ชั้นก็เดาแล้วเจ้าภัค
............... ภัคก้มหน้ายอมรับ
นู๋ดารินก็มากไปจริงๆ
โธ่คุณ ลูกสาวรัฐมนตรีเชียวนะ ใครจะกล้าละ เอาแต่ใจตัวเองขนาดนั้น แต่นู๋วุ้นก็เก่งพอตัว
ภัค แม่ถามจริงๆ เถอะ แกคิดจริงจังกับแม่ดารินอะไรของแกหรือเปล่า
โถ่ .. คุณแม่ฮะ ภัคกับดารินเป็นแค่เพื่อนกันฮะ ผู้เป็นแม่ใจชื้นขึ้น แต่เธอก็ไม่มั่นใจในตัวลูกเธออยู่ดี
ยังไงก็หาสะใภ้ที่พอจะเข้ากับพ่อแม่ได้บ้างนะ
-------------------
วันหยุดวุ้นทำตามสัญญาที่พูดไว้กับป้า เธอกับหนึ่งต้องไปทานข้าวที่บ้านภัคสิริ ซึ่งเป็นโอกาสที่ภัคจะปรับความเข้าใจกับวุ้น แต่ไม่มีโอกาสเท่าไหร่ เพราะเธอคอยหลบหน้าเขาตลอด
หลบหน้าพี่ทำไมวุ้น
ไม่ได้หลบ ทำไมต้องหลบด้วย
คุยอะไรกันอยู่จ๊ะ พอดีที่ป้ากับลุงเข้ามาก่อน
เรื่อยเปื่อยหน่ะคะคุณป้า
คุณภัคคะ คุณดารินมาหาคะ เด็กรับใช้ของบ้านเดินมาบอก ทำให้ทุกคนเงียบเสียงทันที ภัคเหลือบตามองทุกคนและมาหยุดที่วุ้น ดูเขาแคร์เธอเหลือเกิน
เมื่อทุกคนได้ยินถึงกับเงียบ ไม่มีใครพูดอะไรสักคน เหมือนว่าดารินเป็นอะไรสักอย่างที่ทุกคนไม่อยากเจอ
สวัสดีคะคุณป้าคุณลุง พี่ภัค ทันใดนั้นทุกคนก็ได้ยินเสียงดารินที่บุกเข้ามา เธอกล่าวสวัสดีพ่อแม่ของภัคโดยที่ไม่ได้มองหน้าท่านเลย เธอตรงเข้าไปหาภัคสิริ และเบียดตัวลงข้างๆ เขา จนภัครู้สึกตัวเองเป็นเป้าสายตาที่ทุกคนกำลังมองมา
ภัคหน่ะ ไม่ยอมโทร.หารินบ้างเลยนะ งอนใช่มั้ย เรามาคืนดีกันนะคะ ดารินออดอ้อนโดยไม่เกรงใจสายตาทุกคนที่นั่งอยู่เลย
ผมไม่ได้โกรธคุณนี่ และดารินก็ชะงักเมื่อหันไปเห็นวุ้นที่นั่งอยู่ในบ้านหลังนี้ด้วย ดารินหันมามองหน้าภัคเหมือนจะขอคำตอบ
พ่อแนะนำเองนะเจ้าภัค นี่คือสุจิราวดี เขาเป็นลูกสาวเพื่อนของพ่อและพ่อเขาก็มีหุ้นส่วนในบริษัทด้วย
ยินดีที่ได้รู้จักคะคุณสุจิราวดี ดิชั้นดารินเป็นว่าที่ลูกสะใภ้ของบ้านนี้
ภึคถึงกับสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อได้ยินดารินพูดออกไปแบบนั้นโดยที่ไม่ได้เกรงใจพ่อกับแม่เขา หรือแม้แต่เขาด้วย
ดารินหันไปยิ้มหวานกับภัคสิริและเกาะแขนเขาเหมือนจะแสดงให้รู้ว่าเธอเป็นเจ้าของเขา
ภัคคะ เราไปทานข้าวข้างนอกัน ไปนะคะ
ริน ผมต้องขอโทษด้วย เผอิญวันนี้ผมต้องไปธุระกับคุณพ่อ พ่อเขาสะดุ้งเมื่อได้ยินเจ้าตัวดีเอาเขาไปเอี่ยวด้วย
ธุระอะไรกันนักหนา มันสำคัญมากหรือไงคะ
ครับ ดารินแสดงท่าทีไม่พอใจอย่างชัดเจน ถึงแม้จะมีผู้ใหญ่อยู่ด้วย ซ้ำไม่ใช่ใครที่ไหนก็เป็นพ่อแม่เขาเอง .. เธอก็ยังไม่เกรงใจ
เดี๋ยวผมโทร.ไปหาคุณแล้วกัน
อย่างนี้ทุกที คุณทำแบบนี้สองสามครั้งแล้วนะคะ
ริน คุณเสียงดังไปแล้วนะ เกรงใจคุณพ่อคุณแม่ผมบ้างซิ เสียงแว็ดๆ ของดาริน ทำให้ภัคเริ่มหมดความอดทน เขาเริ่มเบื่อเต็มทน ไม่รู้ว่าทนเธอได้ยังไง
รินเบื่อคะ ภัค ถ้าคุณไม่ไปกับชั้นตอนนี้ ชั้นจะไม่สนใจคุณอีก แล้วเราก็เลิกกัน ดารินพูดเสร็จแล้ว เธอก็เดินสะบัดก้นออกไป โดยไม่เห็นหัวผู้หลักผู้ใหญ่เลย แม่ของภัคนั่งส่ายหน้าช้าๆ เธอเอือมระอากับผู้หญิงคนนี้เต็มทน
ภัคไม่ลุกตามง้อดารินเหมือนเมื่อก่อน เขากลับรู้สึกเบื่อหน่ายในตั๋วเธอมากกว่า
ภัค แม่ไม่ไหวนะ เป็นลูกผู้ดีซะเปล่า ไม่มีมารยาทซะเลย เป็นตายร้ายดีแม่ก็ไม่ยอมรับยัยดารินเป็นสะใภ้เด็ดขาด
คุณแม่ฮะ ภัคกับดารินไม่มีอะไรจริงๆ คำพูดเมื่อกี้เป็นของเธอ ไม่ใช่ของภัค ตอนนี้ภัคไม่มีใครจริงๆ ฮะ เขาพูดพร้อมกับเหลือบตามองไปที่ผู้นั่งอยู่เฉยๆ มานาน ให้รู้เอาไว้ แต่ว่าคนที่เขาอยากให้รับรู้นั้นจะสนใจคำบอกเล่าของเขาหรือเปล่านั้น ไม่มีใครรู้ได้
----------
เช้าวันรุ่งขึ้นวุ้นต้องไปทำธุระ เขาจังอาสาขับรถให้
ไม่มีการสนทนาใดๆ เขาจึงทำลายความเงียบ
วุ้นจะไปเรียนต่อเมื่อไหร่
ก็อีกสองเดือน
ถ้าวุ้นไป พี่คงคิดถึง
คุณหาเวลาไปคิดถึงคุณดารินเถอะคะ
พี่บอกแล้วว่าพี่กับรินเป็นแค่เพื่อนกันเท่านั้น เขาตอบด้วยสีหน้าจริงจัง ทำให้วุ้นอดหัวเราะไม่ได้
ขำอะไร
วุ้นไม่ได้ขำซะหน่อย
--------------------------------------------
มาส่งอีกตอนแล้วครับ .. ตอนนี้อาจจะสั้นนะ เพราะเข้าใจว่าคนอ่านอาจจะไม่ชอบยาวๆ
และขอขอบคุณทุกกำลังใจที่มาส่งให้แพนนะครับ ดีใจมาก
และต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยที่ไม่ได้เข้าไปเม้นท์ให้กำลังใจนักเขียนกันเลย แพนมีเวลาแค่มาอัพนิยายเท่านั้นเองฮะ ช่วงนี้มีงานเร่งด่วนเข้ามา นิยายเลยสะดุดไปหน่อย อาจไม่ได้อารมณ์ต่อเนื่องกัน คงต้องขออภัยจริงๆ ครับ
แล้วแพนจะตามเก็บเม้นท์ให้ทุกท่านเลยครับ
By : black rose Date : 13 Sep 2008 14:11  
|
