เสียใจ อาลัย เกลียดความตาย
" ยาย " คนที่เลี้ยงเรามาตั้งแต่เด็ก ดูแลยิ่งกว่าแม่แท้ๆ เป็นทุกอย่างจนเราเรียกยายว่าแม่ ยาย เป็นหญิงเก่ง คนหนึ่ง ที่ไม่แพ้ผู้ชายคนไหนในโลก วันนี้ความตายพรากยายจากไป ฉันรู้อีกไม่นานอาจจะเป็นฉันที่ความตายจะมาเยื่อน รู้ว่าทุกคนเกิดมาต้องตาย แต่อยากให้รู้ว่า ฉันคิดว่ายายแข็งแรง ไม่เคยเข้าโรงพยาบาลเลย สักครั้งในชีวิต ยาย เจ็บที่ท้อง กินยาเพราะนึกว่าเป็นโรคกะเพาะ จนมาวันหนึ่งทนไม่ไหว ไปโรงพยาบาล ปรากฏว่ายาย เป็น มะเร็งที่กะเพาะ สำไส้ และที่ตับ อยูได้อีกไม่นาน จริงอย่างที่หมอว่า ยาย อยู่ได้ไม่นาน ตลอดเวลาที่ยายป่วย ยายเข้มแข็ง ไม่เคยเอ่ยปากบ่น จนวันที่ยายตาย ยาย ไม่เจ็บปวด ร้องอะไรเลย ยายไปอย่างสงบ ตอนนี้ฉันอยากย้อนเวลาได้ รู้ไหม เพราะอะไร เพราะฉันคิดว่ายายยังอยู่อีกนาน ทุกอย่างในชีวิตฉันมักจะมีคนอื่นที่มาก่อนยายเสมอ ยายจะเป็นเรื่องสุดท้ายที่ฉันคิดถึง แต่ยายจะเป็นคนแรกเสมอเวลาที่ฉํนไม่มีใคร ตอนนี้มาคิดได้ก็สาไปเสียแล้ว อยากบอกเพื่อนๆ ว่า อย่ามองข้ามคนแก่ๆ ที่คอยบอกเราก่อนออกจากบ้านว่าอย่ากลับค่ำ นะ แต่เราจะตอบกลับไปอย่างอารมณ์เสีย ว่ารู้แล้ว คนที่บอกให้เรากินข้าว แล้วเราทำเป็นไม่สนใจ ทั้งๆ ที่แกตื่นมาทำตั้งแต่เช้ามืด เพรากลัวว่าเราจะหิว คนที่บอกให้เราอาบน้ำไวๆ ตอนหน้าหนาว แต่เราก็จะอารมณ์เสียหาว่าจูจี้ ที่จริงแกกลัวเราหนาว คนที่ตอนดึกๆ เดินเข้ามาในห้องเรา ห่มผ้าให้เรา มองเราด้วยแววตาที่แสนอ่อนโยน มองเราเป็นเด็กตัวเล็กๆ ที่ต้องดูแล แต่เราจะตะคอกเสมอว่าเราโตแล้ว วันนี้เสียใจมากเพราะว่าเราเพิ่งมองเห็นว่าทั้งหมดนั้นเป็นความรักทั้งหมด แต่เป็นความรักที่เรามองข้าม อยากให้เพื่อนๆ ทุกคน มองความรักแบบนี้ให้ ดีๆ มันอาจมีอยู่ข้างๆ แต่เราไม่เคยมองเห็น จะมองเห็นอีกที ก็ต่อเมื่อเสียมันไป รักษาความรักที่ไม่มีวันหมด นี้ให้ดี จะได้ไม่ต้องมาเสียใจ แบบเรา เสียใจที่สุดในชีวิต ไม่รู้ว่าจะทดแทนให้ได้เมื่อไหร่ วันนี้ยายไม่อยู่รู้ไหม ภาพเก่าๆ มันย้อนมา โดยที่เราไม่รู้ตัว ว่าทั้งหมดนั้นมันอบอุ่นเหลือเกิน

รักยายนะ หนูขอโทษ

By : ไอ่หมาน้อย    Date : 16 Nov 2007 12:50