|
(-_-)/* โย่วๆ.... ลืมกันยัง แต่งเรื่อง ต่อ ตอนจบคัฟ [[[[7]]]] จากซา'เคียว ขอรับ
ประกาศกฏอัยการศึก !!!
ไม่รู้ยังจำกันได้มั้ย ... เอาโย่วภาคจบมาลงให้ขอรับ (หลังจากดองกันไว้นานนับศตวรรษ... ตามอายุท่านป้าแอนนะขอรับ <<< แป่ววว มะช่าย ... ยูล้อเล่นนะจ๊ะป้า^ ^')
นี่เป็นภาคจบของโย่ว ที่อภินันทนาการมาจากท่านซาเคียวนะขอรับ ยูช่วยเอามาลงให้ เห็นเพื่อนๆ เคยเรียกร้องถามกันเข้ามา แต่เราสัญญาว่าให้ท่านซาเปิดคนปิดไปแล้ว... แง้ววว
เพราะงั้น เพื่อนคนไหน อยากเล่นต่อ คงต้องรอโอกาสหน้า ถ้าว่างเราจะเปิดสภาแต่งกันใหม่นะขอรับ
><><><><><><
ความเดิมตอนที่แล้ว
เทพยูฯ เห็นท่าดูจะไม่ได้การณ์ซะแล้วนะ รีบไล่เจ้าพวกนี้ไปดีกว่า -_-'
'' เจ้าเลยอยากมาขอพร ว่างั้น? เอ้าอยากได้อะไร '' พระเจ้ายูถามวรากร
'' ข้อแรกข้าอยากให้ความรักของข้ากับวิเวียนสมหวัง ''
ชิส์ ฝันไปเหอะ.... ซาเคียวคิด
'' อืม... ไม่มีปัญหา ... ใช่มั้ยจ๊ะ ชายาของพี่ '' พระเจ้ายูหันไปหาชายา
'' น้องยังไม่ได้รับปากเลยนะ '' เทพซามูไรหันหน้าหนี เจ้ายูฯ เห็นอย่างนี้เลยใช้ไม้ตาย หมุนร่างชายามาประกบปากโชว์บรรดาไอ้หล่อทันที
' หึหึ ใครจะไปรู้ใจชายาเราเท่ากับตูข้า... มะมี มะมี เหอๆ ' <<< ดูท่าไอ้ยูนี่หื่นว่ะ -_-'
'' รับปากเค้าไว้แล้วนี่ก็ต้องให้พรวรากรเค้านะคะ '' พระเจ้ายูฯ กระซิบติดริมฝีปากชายา แล้วก็ไม่ให้เวลาตอบหรือหายใจ ปากอุ่นก็กดลงไปใหม่ ลิ้นพระเจ้ายูรีก้าเกี่ยวกระหวัดดูดดื่มความหวาน เพิ่มความร้อนแรงดูดดื่มจนซามูไรเริ่มระทวย และครางออกมาอย่างช่วยไม่ได้
'' อืม.... ท่านพี่.... '' เสียงเทพซาครางออกมาอย่าเกินห้ามใจ
'' เย้... นี่ท่านตกลงให้พรข้าน้อยแล้วใช่มั้ย '' วรากรตื่นเต้นดีใจ
'' เทพเจ้าให้พรไว้ ไม่คืนคำ '' เมื่อได้พรแล้วก็รีบไปๆ กันซักที ข้าจะได้ต่อยกที่ 5xxxxxxxxxxxxxxxxx กับชายาสุดที่รัก ชิ้วๆ '' พระเจ้ายูออกปากไล่เจ้าสามใบเก๋า
><><><><><><
ภาคต่อโดยซาเคียวคัฟ
3 วันหลังจากได้พรของเทพซา ฯ
ว้าก!!!! นี่มันเรื่องอะไรกันวะ?!!~
วรากรโยนหนังสือพิมพ์ลงกับโต๊ะทำงานด้วยอารมณ์ที่หงุดหงิด
นี่มันเรื่องบ้าชัด ๆ (เพิ่งรู้ตัวเหรอว่าเรื่องนี้มันบ้า ความรู้สึกช้านะขอรับ) เขาพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ เมื่อได้อ่านเนื้อหาข่าวในหน้าสังคมของหนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่ง
ข่าวการหมั้นหมายและกำหนดเวลาวันแต่งงานระหว่างวิเวียนกับนฤดล ตีแผ่ในหนังสือพิมพ์ทุกฉบับ เขาแทบหยุดหายใจเมื่ออ่านข่าวเสร็จ
เสียงโทรศัพท์มือถือของเขาดังขึ้น วรากรกดรับสายเมื่อเห็นว่าใครโทรเข้ามา
มีอะไร!!!
เสียงของเขาเต็มไปด้วยความขุ่นมัวในอารมณ์
(ฉันเพิ่งเห็นข่าวว่ะ แกโอเคอยู่มั้ย?)
ดีกับผีสิวะไอ้จีน พรก็ได้มาแล้ว ไม่เห็นจะมีอะไรดีขึ้นเลย
(แกไม่ได้โทรไปหาเขาเลยเหรอวะ)
โทรไปแล้ว แต่ไม่มีใครรับสายเหมือนเดิม อุ่นใจว่าได้พรจากเทพซาฯ ที่ไหนได้ พรเก๊ มันน่าจับจูบมั้ยวะแบบนี้
(อ่าว!! เฮ้ย!! พูดดี ๆ นะโว้ย!! นั่นนะเทพซา ฯของฉันนะโว้ย เดี๋ยวท่านโกรธขึ้นมาไม่ปั่นสาวจิต ฯ ตอนของฉันกับฟินจะยุ่งนะโว้ย!!! ระวังปาก)
เรื่องของแกสิวะ ฉันเครียดจะตายอยู่แล้ว
(แล้วแกจะเอาไงต่อไป เรื่องมันยุ่งไปหมดแล้วนะเนี๊ยะ) มันก็ยุ่งเหยิงมานานแล้วพ่อคู้นนนน
ไม่รู้ แกว่าฉันไปหาเทพซา ฯ อีกรอบดีมั้ยวะ?
(ไปดิไป ๆ เดี๋ยวเจอกันที่ศาลของท่านเลยดีมั้ย?)
โอเค งั้นเดี๋ยวเจอกัน
วรากรตัดสายของจีนจากนั้นก็ออกไปข้างนอกทันที เป้าหมายของเขาคือ ศาลเทพเจ้าซามูไร เคียว
..........................................................................................
ท่านเทพซา ฯ อยู่มั้ย?!!? ออกมาคุยกับข้าน้อยหน่อยครับ!!!!
วรากรตะโกนขึ้นทันทีเมื่อมาถึงหน้าบริเวณศาลเจ้าของเทพซา ฯ จีนที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ถึงกับสะดุ้ง
..........
ไร้เสียงตอบโต้ใด ๆ จากศาลเจ้าอีกแล้ว
ไอ้จีนแกว่าคราวนี้ท่านเทพซา ฯ จะอยู่กับพระเจ้ายู ฯ อีกมั้ยวะ??
แกนี่บ้านนอกว่ะ....ไม่รู้ข่าวเหรอ? เทพซา ฯ กะพระเจ้ายู ฯ นะเขาแยกบ้านกันอยู่แล้วโว้ย!!!
เฮ้ย!! ตั้งแต่เมื่อไหร่วะ? วรากรเอ่ยถามอย่างแปลกใจ
ตกข่าววะแก....ตั้งแต่ ~~รักป่วน ๆ ของก๊วนเด็กแสบ~~ 2 แล้ว
งั้นตอนนี้เทพซา ฯ ก็ไม่มีสปาต้าบินตามเวลาหยอดใครแล้วสิ
หึหึ....เพราะไม่มีสปาต้าบินตามไงละ ฉันถึงมาพร้อมกะแก คราวที่แล้วเจอพระเจ้ายู ฯ โผล่มาฉันเลยไม่ทันได้ถามไถ่เรื่องสาวจิต ฯ เลย คราวนี้ไม่พลาดแน่
วรากรตาโตมองจีน ก่อนที่จะปรับสีหน้าเป็นรู้ทันความคิดของจีน
ฉันก็นึกว่าแกจะให้ ท่านเทพซา ฯ เขาใบ้หวยให้ซะอีก
พลั๊ก!!!! (ไม่แน่ใจว่ามือหรือ Teen ที่สัมผัสตัววรากร)
เรียกเทพซา ฯ เลยแก ขอหวยบ้าบออะไร? ไอ้งี่เง่า!!
วรากรแอบบ่นกระปอดกระแปด แต่เขาก็ร้องเรียกหาท่านเทพซา ฯ ตามที่จีนบอก
ทำไมมันเงียบอย่างนี้วะ? ไม่มีใครอยู่อีกหรือไงวะ?
วรากรบ่นเมื่อเรียกอยู่นาน แต่ก็ไร้ร่างของเทพซา ฯ มาปรากฏ เขาหันมามองสบตากับจีนที่ยืนอยู่ข้าง ๆ จีนส่ายหน้าช้าอย่าจนปัญญา
เราเอาประทัดจุดเหมือนคราวที่แล้วมั้ย?
แกอยากให้พระเจ้ายูโผล่มาก็เอาดิ จีนบอกกับวรากร
ตอนนี้เทพคนไหนโผล่ก็ได้วะ ขอให้ช่วยฉันได้เป็นพอ
วรกรว่าแล้วก็เดินหา ประทัดใกล้ ๆ ศาลเจ้า ราวกับว่ามันถูกเตรียมไว้ให้เพื่อให้จุดเรียกบรรดาเทพขี้เซาทั้งหลายแหล่ เมื่อได้ประทัด ปัญหาอีกอย่างหนึ่งก็คือ จะจุดได้ไง ในเมื่อไม่มีไฟ
ไอ้จีน!!! แกมีไฟแช็คมั้ยวะ??? ไม้ขีดไฟก็ได้
ไม่มี จีนตอบ วรากรทำท่าทางหงุดหงิด วันนี้มีอะไรได้ดั่งใจเขาบ้างเนี๊ยะ
โว้ย!!! มันอะไรกันหนักหนาวะ ชีวิตฉัน!!!! เกิดมาเพื่อสนองความซาดิสซ์ของพระเจ้ายูเป็นอย่างเดียวหรือวะเนี๊ยะ???
(<<<< ง่ะ... แอบแต่งกัดใครน่ะอดีตชายา = =)
ใครมันมาโวยวายอะไรหน้าบ้านข้าเนี๊ยะ?!!!? เสียงที่แสดงอาการไม่ค่อยสบอารมณ์ของใครบางคนทำให้วรากรและจีนหูผึ่ง โดยเฉพาะประโยคที่ว่า....หน้าบ้านข้า....
ร่างของเทพซา ฯ ที่ยืนอยู่ไม่ห่างจากวรากรและจีนมองทั้งสองสาวหล่อด้วยสายตาที่ไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไหร่นัก
ไม่เคยมีใครบอกเจ้าสองคนรึไงว่า ข้าฯ ไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวายกับบ้านของข้า ฯ
วรากรและจีนส่ายหน้าดิกทันที
ไม่ครับ ถ้ารู้เราคงไม่มาวุ่นวายหรอกขอรับ เพียงแต่ครั้งนี้เรามีความจำเป็นจริง ๆ
วรากรเอ่ยออกมาด้วยวาจานอบน้อม เพียงเพราะสายตาที่คมกริบของเทพซา ฯ ก็ทำให้เขารู้สึกหวาดระแวงว่าจะถูกเชือดในวินาทีต่อมาถ้าเขาทำตัวไร้มารยาท
พวกเจ้าสองคนมีธุระอะรับข้า ฯ
เทพซา ฯ ยังคงถามด้วยน้ำเสียงเย็นชาดังเดิม จนคนฟังทั้งวรากรและจีนรู้สึกขนลุกขึ้นมา
เทพซา ฯ ฮะ คือพรคราวที่แล้วที่ท่านให้เจ้ากรไปนะฮะ ไม่เห็นมันจะได้ผลเลย ตอนนี้วิเวียนกำลังจะแต่งงานแล้วนะฮะ ไหนบอกว่าให้พรให้รักไม่มีอุปสรรคแล้วไงฮะ จีนเอ่ยถามแทนวรากรที่มัวแต่ก้มหน้านิ่งหลบสายตาของเทพซา ฯ
ข้าเคยบอกเจ้าเหรอว่าให้พร แป่วววววว........
ก็คอมเมนต์ก่อนหน้าของพระเจ้ายู ฯ อะครับ จูบกันลั่นสนั่นกระทู้ขนาดนั้น วรากรเอ่ยขึ้น
แล้วไง??? เง้อ.....(เทพซา ฯ เคยอายบ้างมั้ยวะ??? NO!!!)
กะ.......กะ.....ก็ ตอนนั้นท่านก็ตอบ......อืม.....แล้วนี่
นั่นเสียงครางอะ......แล้วไงต่อ.......
เทพซายังคงถามวรากรอย่างเฉยชา ไม่รู้ร้อนรู้หนาวอะไรทั้งนั้น จีนที่เคยคลุกคลีอยู่กับเทพซา ฯ (เรื่องสาวจิต ฯ ) มานานพอจะรู้ละว่า นี่คืออาการเตรียมชิ่ง ฟันแล้วทิ้ง เอ้ย!!! เตรียมชิ่ง ไม่สนใจวรากร ของเทพซา ฯ เขาละ
ก็......ท่านให้พร ข้าแล้วนี้ แล้วทำไมถึง.......
วรากรเจ้าเข้าใจอะไร ๆ ผิดไปนิดหนึ่งนะ วรากรอ้าปากค้าง ทำหน้าเลิกลั่ก ส่วนจีนได้แต่ส่ายหน้าช้า ๆ เขาเดาชะตากรรมของชีวิตรักของวรากรได้ลาง ๆ แล้ว
ข้าบอกว่า.....อืม.....แต่ไม่ได้บอกว่าให้ พรจงสัมฤทธิ์ผลนี่ ถ้าจะโทษก็ไปโทษพระเจ้ายู ฯ เองนะ ที่ทำให้ข้าไม่มีโอกาสพูดคำนั้น......เสียใจด้วยนะวรากร
เทพซา ฯ พูดด้วยกระแสเสียงเรียบเฉย แต่แฝงไปด้วยความสะใจ วรากรแทบจะล้มทั้งยืน แต่เขายังไม่สิ้นหวังโดยทันที เขายังเหลือพรอีกสองข้อ
งั้นข้าน้อยขอพรข้อที่สอง
ใช่ ๆ เจ้ากรยังเหลือพรอีกสองข้อนี่ฮะเทพซา ฯ จีนสำทับขึ้นมาอีกคน แต่เทพซา ฯ ส่ายหน้าช้า ๆ
เสียใจด้วยนะ น่าจะรู้ข่าวนี่ ข้าไม่ได้อยู่ในตำแหน่งชายาแล้ว ดังนั้นตอนนี้ข้าเลยเป็นแค่สามัญชนธรรมดาเท่านั้น ไม่สามารถให้พรใครได้ทั้งนั้น ถ้าจะโทษก็โทษพระจ้ายู ฯ อีกละนะที่ยกเลิกระบบชายา (พระเจ้ายูฯ เอ้ย........ โดนทั้งขึ้นทั้งล่องเลย)
ความหวังทั้งหมดของวรากรพังครืนลง นี่เขาไม่สามารถทำอะไรไดเลยหรือ?
เสียใจด้วยนะ......วรากร หึหึ กร้ากกกกกกกก ตกลงมันสงสารจริงหรือเปล่าวะเนี๊ยะ
>
>
>
>
>
วรากรยังคงนิ่งอยู่กับที่ โดยที่มีจีนนั่งอยู่ข้าง ๆ วรกรยังคงอยู่ที่หน้าศาลของเทพซา ฯ เขาไม่มีเรี่ยวแรงจะทำอะไรทั้งสิ้น เขารู้สึกสิ้นหวัง อีกไม่กี่วันวิเวียนก็จะแต่งงานแล้ว เขาต้องมองคนรักเป็นของคนอื่น โดยที่ทำอะไรไม่ได้เลย
ยังไม่กลับกันอีกเหรอ ? เจ้าสองคนว่างงานมากหรือไง? เทพซา ฯ ที่หายหน้าเข้าไปในศาลเจ้ากลับออกมาก็ยังคงเห็นวรากรและจีนอยู่ที่เดิม
จีนหันไปมองเทพซา ฯ ที่แต่งตัวแปลกออกไปจากทุกครั้ง (ทุกทีใส่กิโมโน)
ท่านจะไปไหนฮะท่านซา?? จีนถามเมื่อเห็นเทพซา ฯ ในชุดเสื้อยืด กางเกงยีนส์
จะไปไหนมันเกี่ยวอะไรกับเจ้าละ เง้อ.......ตูไม่น่าถามเลย
แล้วนั่น จะนั่งทื่อเป็นตอไม้ไปถึงเมื่อไหร่ ? ทำตัวไร้ประโยชน์อย่างนี้แล้วอะไรจะดีขึ้นละ ? เจ้าโง่!!! เทพซา ฯ พูดกระแทกใส่วรากร เขาหันมามองเทพซา ฯ ด้วยสายตาเลื่อนลอย
จะให้ผมทำอะไรได้ละขอรับท่าน ในเมื่อไม่มีพรสามประการอย่างนี้ แล้วผมกับวิเวียนจะรักกันได้ยังไง?
พลั๊ก!!! โครม!!!!!
ร่างของวรากรกระเด็นไปตามแรงถีบของเทพซา ฯ จีนได้แต่ทำหน้าเหวอ ไม่กล้าแม้แต่จะเข้าไปช่วยพยุง วรากรเพราะกลัวโดนลูกหลง
เจ้าหวังอะไรกับคำว่า -รัก- หืม......วรากร เจ้าคิดว่าความรักมันเกิดขึ้น และสมหวังได้ด้วยเวทมนต์ พรวิเศษอย่างนั้นหรือ?? เจ้าไม่คิดจะพยายามเพื่อความรักด้วยตัวเจ้าเองบ้างเลยหรือ?? หวังแต่จะให้คนนั้น คนนี้ ช่วยให้เจ้าสมหวังได้ โดยที่ไม่คิดจะช่วยตัวเองเลยเช่นนั้นรึ? เจ้าภูมิใจกับความรักที่มีคนนำมาวางไว้ตรงหน้า โดยที่เจ้าไม่เคยคิดจะเดินฝ่าฟันอุปสรรคเพื่อความรักของเจ้าเลยหรือไร?? วรากร......
เทพซา ฯ เอ่ยด้วยวาจาเรียบเฉยเช่นเดิม แต่ทุกคำพูดของท่าน กลับทำให้วรากรคิดอะไรได้หลาย ๆ อย่าง
เขาไม่เคยดิ้นรน เพื่อความรักของเขาเลย..............
เขาหวังพึ่งพาแต่พรสามประการของเทพซา ฯ
เขานิ่งนอนใจว่าทุกอย่างจะต้องเป็นอย่างที่หวัง
โดยไม่ได้คิดสักนิดเลยว่า
.
ปัญหาบางอย่าง หากตัวเองไม่ลุกมาเผชิญหน้าด้วยตัวเอง ก็จะไม่มีทางแก้ปัญหาได้
..
วรากร............ความรักไม่ใช่สิ่งที่ใครจะหยิบยื่นให้กันได้ง่าย ๆ หรอกนะ แต่มันก็ไม่ใช่สิ่งที่จะไขว่คว้าได้ยากเย็นอะไรหากคิดจะ ~รัก~ จริง ๆ
พูดจบเทพซา ฯ เดินจากทั้งคู่ไป (ไม่รู้ว่าไปไหน เพราะมันไม่เคยอยู่กับที่อยู่แล้วไอ้เจ้าซานะ) เหลือไว้เพียงแต่ร่างของจีนที่นิ่งเฉย และวรากรที่กำลังครุ่นคิดปัญหาในใจ
เป็นอันว่า....วันนี้จีนก็ไม่ถาม ว่าเมื่อไหร่สาวจิต ฯ ตอนจีนกับฟินจะมาลง........
(เฮ้อ...ดีนะที่เก๊กหน้าขรึมทำดุ......ไม่งั้นเจ้าจีนถามเรื่องสาวจิตที่ข้า ฯ แอบอู้ไม่ปั่นแน่ ๆ ..)
-*-*-*-*-*-(-_-')(-_-')(-_-')*-*-*-*-*-*
(>_<+) ยิ้มแบบไม่สะทกสะท้านอะไรเลย...ไม่ได้กลัวจะโดนใครกระทืบข้อหาเอามาอัพช้าเลยนะเจ้าซาเอ้ย!!!! แต่คงไม่มีใครใจร้ายทำกับซาจังคนนี้ได้ลงคอหรอกใช่มั้ยขอรับ (*0*)
เย็น ๆ จะเอามาต่ออีกขอรับ ตอนนี้ต้องชิ่งก่อนขอรับ.....
แต่.......ใครอย่ามาขัดตาทัพตอนนี้นะ ไม่งั้นมีจับจูบกลางบล็อคเป็นแน่.....(ซึ่งมันก็มีไม่กี่คนหรอกใช่มั้ยขอรับที่กล้ามาขัดตาทัพข้าน้อย หึหึ...ไม่เชื่อลองได้เลยขอรับ...จับปล้ำจริง ๆ งานนี้)  
ที่ว่าไปไม่ใช่อะไร เพราะรื้อตอนจบเรื่องนี้มาเป็นสิบรอบแล้ว หลังจากที่เจอบอมกลางกระทู้โย่ว!!คราวที่แล้ว เล่นเอาข้าน้อยสาหัสทีเดียว......คิดมุขไม่ออกอยู่เป็นชาติ....ซา'เคียวใสซื่อขอรับต่อกลอนใครไม่ได้...(-_-')(-_-')(-_-;) แกล้งขู่ไปงั้นแหละ ความจริงจะบอกว่า....สงสารซาจังคนนี้เถอะนะ....... (TTT^TTT)
><><><><><><
ดูท่าจะยาวไปแล้นเนอะ ... งั้นเด๋วต่อตรงเม้นต์ถัดไปดีกว่านะขอรับ... จำได้ลางๆ ว่า มีคนบอกข้าน้อยชอบลงนิยายยาวเป็นชักว่าว เอ๊ย เป็นหางว่าวเลย หุหุ ^ ^+
By : EuReKa Date : 31 Oct 2006 05:11  
|
