LOVE หัวใจ...BY HEART
แสงแดดในยามเช้าสาดส่องไปทั่วท้องฟ้า เสียงนกตัวเล็กใหญ่ส่งเสียงร้องแข่งกันเหมือนนาฬิกาปลุกให้หญิงสาวตื่นจากการนอนหลับในจินตนาการให้ตื่นขึ้นมาเผชิญกับความจริงในโลกใบนี้
"ห้าว....เช้าแล้วหรอเนี้ยะ"เสียงหญิงสาวที่พึ่งตื่นจากจินตนาการดังขึ้น
เวย์ นักศึกษาสาววัย18ปีบริบูรณ์ ผิวขาว ตาโตรับกับใบหน้ารูปไข่ ผมสอยสั้นนิดๆตามแฟชั่นของวัยรุ่นในสมัยนี้
"เวย์ๆ......ตื่นรึยังลูก"เสียงหญิงสาวผู้สูงอายุใจดีๆส่งเสียงขึ้นร้องทักจากด้านล่างของบ้านขึ้นมาบนห้องนอนของลูกสาว "ตื่นแล้วค่ะแม่ กำลังจะลงไปเดี๋ยวนี้ล่ะค่ะ"เวย์ร้องทักขึ้นหลังจากเสียงของแม่ผู้เป็นที่รักส่งเสียงเรียกเธอ
'ตึ้งๆๆๆๆๆๆๆ'เสียงฝีเท้าวิ่งลงบันไดค่อยๆใกล้เข้ามา เวย์ลงมาเห็นผู้เป็นแม่กำลังยืนจัดโต้ะอาหารอยู่เธอจึงเดินไปโอบกอดแม่จากด้านหลังและหอมแก้ม1ฟอดใหญ่ๆ "อุ้ย.....เรานี่เล่นเป็นเด็กไปได้ถ้าแม่หัวใจวายขึ้นมาจะทำไงจ้ะเนี้ยะ" ผู้เป็นแม่ร้องด้วยความตกใจจากการกระทำของลูกสาวคนเดียวอันเป็นที่รักพร้อมกลับปรับสีหน้าให้ยิ้มแย้มตามปกติ "โธ่....แม่ค่ะเวย์ก็ทำแบบนี้ทุกวันแม่ไม่เห็นว่าเวย์เลยนี่ค่ะ ฮิฮิ เออเเม่ค่ะเดี๋ยวเวย์ต้องรีบเดินทางนะค่ะ"
เวย์บอกพร้อมกับหยิบนมขึ้นมาดื่มรวดเดียวหมด "นี่เรา แล้วจะออกเดี๋ยวนี้เลยหรอลูก แล้วนมค่อยๆดื่มเดี๋ยวสำลักตายพอดี"ผู้เป็นแม่บอกด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนและความห่วงใยทุกถ้อยคำ "ค่ะแม่เดี๋ยวเวย์ต้องออกเลยค่ะ ต้องรีบขนของไปคอนโดวก่อนเพราะเดี๋ยวสายๆเวย์ต้องเข้ามหาลัยค่ะแม่"ลูกสาวคนเก่งตอบมาด้วยน้ำเสียงสดใส
"งั้นเวย์ไปเลยนะค่ะแม่ บายค่ะแล้วเวย์จะโทรมาหาบ่อยๆนะค่ะ" "จ้า ดูเเลตัวเองดีๆนะลูก"หญิงชราพูดพร้อมๆกับเดินมาส่งลูกสาวที่รถเก๋งประจำตัวของลูกสาวที่ตั้งใจทำงานพิเศษมาหลายปีกว่าจะเก็บเงินซื้อรถคันนี้ได้ "ค่ะ"เวย์ตอบสั้นๆ พร้อมกับขับรถออกไปจากบ้าน


กริ๊ง..............เสียงโทรศัพท์ในคอนโดวหรูดังขึ้น "สวัสดีค่ะ พิมประภาพูดค่ะ"เสียงหวานไพเราะกรอกเสียงไปตามสายปลายทางที่โทรมา "เอ่อ.....น้องพิมจ้ะนี่พี่แพทพูดนะจ้ะ คือว่าทางบริษัธเราจะไปให้ความรู้ทางด้านการตลาดที่มหาวิทยาลัย s นะจ้ะวันนี้น้องพิมไม่ต้องเข้าบริษัธนะให้ไปที่มหาลัยเลยจ่ะที่ศูนย์ประชุมนะ" แพทรุ่นพี่ที่บริษัธของพิมที่ทำงานอยู่โทรมาบอกเรื่องไม่องเข้าบริษัธแต่ให้ไปที่สถานที่อื่นแทน "ค่ะ ขอบคุณมากนะค่ะพี่แพท แล้วเดี๋ยวพิมจะรีบไปค่ะ" พิมตอบไปตามสายโทรศัพท์ "จ้ะ สวัสดีจ่ะ" "สวัสดีค่ะ" ทั้งสองต่างบอกลาและวางสาย "เฮ้อ กี่โมงแล้วเนี้ยะไม่น่าดื่มเมื่อคืนเลยเรา"พิมพูดพร้อมกับหยิบนาฬิกาขึ้นมาดูและเดินเข้าห้องน้ำไป
พิมประภา สาวสวยแอบเปรี้ยวนิดๆวัย 24ปี ทำงานบริษัธหุ้นยักใหญ่เนี้ยงจากพิมเป็นคนทำงานเก่งทำให้ได้รับการเลี่ยนขั้นบ่อยๆ จนปัจจุบันเธอได้เป็นหัวหน้าด้านการตลาด เธอมีอัธยาศัยนิสัยช่างพูดกับใบหน้าหวานๆทำให้เป็นที่หมายปองของชายหนุ่ม แต่เธอไม่คิดจะสนใครเลยด้วยเหตุที่เธอยังไม่นึกพิศวาสเรื่องรักๆพวกนี้มากนัก

"เฮ้อ....ถึงซะทีของเยอะแยะเลยเนี้ยะจะขนขึ้นไปไหวมั้ยนะ"เวย์บ่นพร้อมกับปาดเหงื่อบนใบหน้าสวยๆ เพราะตอนขับรถมารถติดมากๆ เนี้ยงจากเวลาสายพอสมควร "เอาวะ สู้โว้ย"เวย์บ่นเบาๆให้กำลังใจกับตัวเอง "รับกุญแจห้อง 402ค่ะ"เวย์พูดกับพนักงานที่เคาเตอร์ หลังจากที่รับกุญแจเสร็จแล้วเวย์จึงขนของขึ้นไปบนห้องของตัวเอง "เอ้า ถึงซะที โอ้ย!!!!!!!!! " เสียงหญิงสาวนามว่าเวย์ร้องดังขึ้นขณะไขกุญแจเพราะเธอได้สะดุดขาตัวเองจนขาพลิกลุกขึ้นไม่ไหวซะแล้ว "อ้าว.....น้องค่ะทำไมไปนั่งอยู่ที่พื้นแบบนั้นค่ะสกปรกจะตาย" พิมร้องทักขึ้นและยกมือปิดปากหัวเราะเบาๆขณะที่เธอกำลังจะปิดประตูห้องออกไปทำงาน "เอ่อ พอดีสะดุดล้มน่ะค่ะ โอ้ย!!!! " เวย์พูดขึ้นพร้อมคิดในใจว่าทำเป๋ออีกแล้วเรา แล้วพยายามลุกขึ้นยืนแต่ก็ต้องร้องขึ้นเมื่อเกิดอาการเจ็บที่ข้อเท้าของเธอที่บวมเป่งจนเห็นได้ชัด "อุ้ย ตายแล้วน้องค่ะขาบวมมากเลยยังไงเดี๋ยวพี่ทำแผลให้ดีกว่านะค่ะ"พิมพูดพร้อมกับเดินไปพยุงเวย์ขึ้นพร้อมกับไขกุญแจห้องของเวย์เข้าไป ด้านเวย์ก็พยายามทำตัวเองให้เบาที่สุดเพราะกลัวว่าอีกฝ่ายจะบ่นว่าตัวหนักทั้งๆที่เธอก็หนักแค่ 43กิโลกรัมเอง "น้องนั่งรอตรงนี้นะค่ะเดี๋ยวพี่ไปเอาผ้าก็อตกับยานวดมาให้"พิมพูดด้วยน้ำเสียงเป็นมิตร "ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวเวย์ทำเองก็ได้ค่ะ"เวย์ค้านขึ้นเมื่อคิดว่าหญิงสาวตรงหน้าคงต้องลำบากเเละเสียเวลาน่าดู "ไม่เป็นไรค่ะ เพื่อนบ้านกันอีกอย่างน้องเอ่อ....น้องเวย์ก็ขาเจ็บยังทำปากเก่งอีกเดี๋ยวพี่ทำให้แปปเดียวค่ะ" พิมพูดเเกมดุขึ้น "ก็ได้ค่ะ" เวย์ตอบอย่างจนใจพร้อมกับดีใจไปพร้อมๆกันด้วยสาเหตุอะไรเธอก็ไม่ทราบเหมือนกัน พิมเงยหน้าขึ้นมามองหน้าเวย์หลังจากที่พลิกข้อเท้าเวย์ไปมาพร้อมกับเดินไปไขห้องตัวเองเพื่อเอายา


ฝากผลงานแรกด้วยนะคับ ยังไงติชมหรือให้แก้ไขกันได้นะคับ

ฝากผล

By : gettrit    Date : 9 May 2006 15:55