|
มันคงเป็นความรัก ... #22
22
" ปล่อยยยย !!! " กิฟท์มองมือที่จับแขนเธอไว้ นัทยังไม่เลิกตามมากวน กิฟท์ไม่มีเก็บอาการสายตาเย็นชาแสดงออกชัดเจนว่ารังเกียจคนที่จับไว้แค่ไหนกัน และ ต่อจากนี้ไปเธอจะไม่ไว้หน้าอดีตเพื่อนอีกแล้ว คราวที่แล้วทำไว้เจ็บแสนเหลือเกิน
" ไม่ปล่อย "
พิชหันมามองพอดี สายตาหยุดอยู่ที่คนสองคนที่ยืนรั้งท้ายไว้ แววตากิฟท์เหมือนไม่พอใจ อะไรสักอย่าง พิชนิ่งใช้ความรู้สึกความคิดทบทวน สายตาเมื่อครู่ตอนจ้องกัน มีความเสียใจ ความคิดถึง ปนอยู่ในดวงตาใสแจ๋ว
พิชตัดสินใจเดินลงมา และ ........
" ไง นัท ดีใจที่ได้เจอนะ " พิชยื่นมือทักทาย จนนัทต้องปล่อยมือกิฟท์ออกมา พร้อมส่งมือจับทักทาย ท่ามกลางสายตาเพื่อนๆในกลุ่ม นัทเองเคยเสียเพื่อนไปรอบนึง หนนี้เขาจึงต้องเลือกพิชก่อน ที่จะตามกิฟท์ แม้ในใจกับการกระทำจะทำตรงกันข้าม
" และฉันขอคู่ควงคืนนะ " พิชใช้ถ้อยคำที่ดูสนิทเหมือนเคย
" แฟนนายไม่มาหรอ ? " คำถามจี้ใจดำชอตสองเอ่ยออกมา
" ไม่มีวะ หาอยู่ " นัทส่งสายตามาทางกิฟท์ พิชส่ายหัวเบาๆ
" เลิกชอบคนที่มีเจ้าของเถอะวะ " พิชหมายถึงกิฟท์ที่มีแฟนอยู่แล้ว
นัทหน้าชาเหมือนโดนตบด้วยคำพูด แต่ฝืนใจยิ้ม ออกมา งานสร้างภาพต้องมานัทคิดในใจ ยิ่งคนแบบพิช ใจอ่อนจะตายไป
" ปะขึ้นข้างบนกัน " พิชหันมาบอกสองคน พร้อมกับวางมือให้กิฟท์เกาะแขนเหมือนเดิม พอถึงชั้นบน พิชก็ปล่อยตัวเองออกมาจากกิฟท์ทักทายคนอื่น
" โอเคมั้ย ? " พิชเห็นกิฟท์แขนแดงขึ้นมานิดนึง สงสัยคงโดนบีบเมื่อกี้ กิฟท์ส่ายหน้า
" ไม่โอเค แต่ขอบคุณนะ กิฟท์ดีใจที่พิชเดินมาช่วย "
" พิช " เสียงมายดังขึ้น พิชหันมามองพร้อมรอยยิ้ม
" โอโห สวยจัง " พิชเอ่ยปากชม มายคว้าตัวอีกคนมาสวมกอด " หายไปไหนมา " มายส่งเสียงอู้อี้ถามในอ้อมกอดอีกคน
" มายละ ทำอะไรอยู่ " พิชถามกลับ สายตากิฟท์มองห่างๆ รู้งี้ ให้พี่ซันนี่มาด้วยก็ดี ทุกแววตาการกระทำของกิฟท์จับจ้องอยู่กับพิชตลอดเวลา คนอะไรจะเนื้อหอมได้มากขนาดนี้น้า - -"
" แหม มองๆๆๆ มองเข้าลูก " โอ๋อดแซวไม่ได้
" เออ ได้แต่มองไง ไอ้โก้ก็หาย ให้มากันหมา ดันหายอีก " กิฟท์บ่นถึงน้องชายตัวดี ที่หายไปกับเจ้พาย
โอ๋ยิ้มๆ " ติดใจอะไรแกนักวะ หรือ .... " โอ๋ทำตาโต กิฟท์กลับโตกว่า
" ไม่มี ๆ ปากฉันอย่าหวังจะได้แตะเลยเถอะ " กิฟท์เซ็ง เมื่อหันไปยังเจอสายตาบุคคลที่สามอยู่
" กิฟท์ โอ๋ " เสียงเรียกหวานชวนเคลิ้มละลายฝัน ดังแว่วเข้ามา เบลยิ้มกว้างเดินมาที่สองสาว
" อ้าว ทำไมพี่เบลใส่ชุดนี้คะ " โอ๋ยืนมองเบลที่ใส่เสื้อเชิ้ต พร้อมกางเกงเข้ารูปพอดีตัว เท่เกิน ใจเจ้โอ๋มาก
เบลยิ้ม " พอดีออกมาจากงานเลย ขี้เกียจเปลี่ยนชุดน่ะ สบายดีนะ โอ๋ กิฟท์ "
" สบายดีคะ สวัสดีคะพี่เบล แล้วพี่หลินไม่มาหรอค่ะ " กิฟท์ขอแอบเช็คคู่แข่งหน่อยเถอะ
เบลชี้ให้สองคนมองตาม หลินยืนคุยกับจอมอยู่ ทั้งหมดจึงเดินตามมาสมทบ สายตากิฟท์ยังมองดูพิชยืนคุยกับมาย หน้าบานเชียวนะ ตานี่
เวลาผ่านไปสักพัก
" อะแฮ่มๆ สวัสดีครับทุกคน กระผม นาย จอม รุ่น 9 นะครับ ก่อนอื่น โซนนู่นครับ ทางซ้ายมือ ห้องทานอาหารนะครับ นี่เวลาประมาณ หนึ่งทุ่มนิดๆแล้ว กะเพาะทำงานแล้วนะครับ พอทานอาหารสัก สามทุ่มจะมีโซนปาร์ตี้นะครับ " จอมกล่าวแนะนำไปเรื่อยๆ
" ขอเชิญเจ้าภาพตัวต้นคิดงานนะครับ เจ้พาย ของพวกเรา รุ่น 6 ครับ เชิญครับ "
พายเดินเคียงคู่ขึ้นมากับพิช ที่ยืนตีหน้านิ่งๆ เหมือนเดิม แต่จริงๆแล้วเขินสุดๆ
" สวัสดีค่ะ คงไม่ต้องทางการมากนะคะ พายจัดงานขึ้นมาเพราะถือโอกาศเจอเพื่อนๆและรุ่นน้อง ยังไงก็ไม่เมาไม่เลิกนะคะ " พายยิ้ม อยากเมาจะแย่แล้ว พร้อมส่งไมโครโฟนให้พิชประมาณว่า ช่วยกันทำมาหากินหน่อย ไอ้น้อง
พิชรับไมโครโฟนมาไว้ในมือ
" คืนนี้ไม่เมาไม่กลับนะฮะ ทานอาหารเสร็จพิชมีเซอร์ไพส์ฮะ เรียกว่า เด็ดแน่นอนฮะ " พิชยิ้มกวนๆ เมื่อนึกถึงปาร์ตี้ริมสระที่จัดไว้มอมเหล้าคนอื่นๆ
จอมเหล่มองสองสาวพี่น้อง นี่กะเมาอย่างเดียวเลย " ครับ เชิญครับ " จอม
พายแยกไปนั่งกับกลุ่มเพื่อน โก้จึงปลีกตัวมานั่งข้างกิฟท์ ที่นั่งข้างโอ๋อีกที เพื่อประกบเพื่อนสาวไว้ พิชเดินมาทีหลัง มองซ้ายขวา
" โห ไม่เหลือที่ให้นั่งเลย " พิชยืนบ่นมองคนโน้นคนนี้ทานอาหาร
" นั่งมั้ยละ เดี๋ยวฉันลุกให้ " โอ๋เงยหน้ามองคนที่ยืนข้างหลัง พิชส่ายหัว
" ล้อเล่นๆไม่เอาล่ะ เดี๋ยวต้องเดินดูความเรียบร้อย " โอ๋ เขยิบเก้าอี้ ให้พิชนั่งลงตรงที่เท้าแขน ตรงกลางระหว่าง กิฟท์กับโอ๋ และแอบยักคิ้วให้กิฟท์หนึ่งที
" นั่งกับกิฟท์ มามะๆ " กิฟท์ยิ้มคิกคัก พิชเอานิ้วจิ้มหน้าผาก " อย่ามายั่วๆ "
" กูว่ามึงนั่งตักมันเลย " โอ๋เสนอความเห็น สายตาล้อเลียนเพื่อนรัก
" อาหารอร่อยมากแก ฉันฟิน " พลอยเปิดวง พร้อมทำหน้าเคลิบเคลิ้ม
พิชยกมือประกบกันทำท่าคาราวะขอบคุณแบบคนจีน " ขอบคุณมากค๊าบบบบบบบ "
พิชโน้มตัวมาหาโก้ " โก้ชิมนี่ๆ ทีเด็ด " กิฟท์หน้าเริ่มจะแดง รู้สึกได้ถึงความอบอุ่นข้างหลังเมื่อมือพิชเอื้อมไปบิดขนมปังให้โก้
" ฉันคือคนป่า หลังเขา ขออัพเดทข้อมูลหน่อย ใครอะไรยังไงบ้างวะ ส่วนฉันกับจอมรู้ๆอยู่ " พิช
" ฉันนะคะ สวยๆแบบนี้คะ ดาราคะ " พลอยตอบพร้อมผายมือ ทุกคนปรบมือ ประหนึ่งดาราสาวได้รางวัล
โอ๋ยิ้มแบบมีชัย " กูนางร้าย เอ๊ย นางแบบ ฮ่าๆ " โอ๋เล่นมุขต่อ พิชชี้มือไปทางโอ
" ทัวร์นะคะสนใจเชิญได้คะ " โอแนะนำบริษัททัวร์นำเที่ยวของตัวเอง ด้วยความภาคภูมิใจ
" เออ น่าจัดทริปต่างประเทศนะเว่ย แบบกันเองขำๆ " จอมเสนอ ทุกคนพยักหน้าสนองทันที
" เอ้ย แกล่ะ นัท " พิชเรียกสตินัท ที่นั่งทำหน้าเหมือนใช้ความคิด
" ฉันทำเกี่ยวกับพวกอุปกรณ์ก่อสร้างน่ะ " นัท
โก้เห็นวนมาที่ตัวเอง " กระผมน้องโก้ครับ จิวเวอรี่ครับ สวยราคาดี สนใจเชิญนะครับ " โก้ยื่นนามบัตรแจกทุกคน
" แหม น้องแกขายของเก่งนะ " โอ๋เอ่ยแซว งานขายโก้มีมาตลอด ขายตลอด
" เอ้า ทำนิ่งๆ " พิชใช้ศอกสะกิดคนที่นั่งข้างๆ " ทำร้านอาหารเหมือนกัน แต่มีใครสนใจไปกินมั้ยละ " กิฟท์ยิ้มเพราะดีใจที่โดนศอกกระทุ้ง หรอเนี่ย
" เออ ไกลมากส่งตั๋วเครื่องบินมาเลยแก " พลอยบอกขำๆ
" เป็นถึงนางเอก ควรมีมั้ยตังค์อย่างก ๆ ขอร้อง " โอ๋อดแซวไม่ได้
" ส่วนคนนี้ขอยืนยันนั่งยันเลยครับ คุณส้มครับ เปิดบริษัทรับทำบัญชี ติดต่อได้เลยครับ " จอมแนะนำ
" เกินไปๆ ใครสนใจบอกได้นะ ยินดีช่วยเหลือค่ะ " ส้ม
พิชนั่งมองดูโอ๋ค่อยๆหั่นกุ้งอบซอสอย่างลำบาก " คนสวยจะได้กินมั้ยวะ " พิชเขกหัวโอ๋เบาๆ
" เออ ลำบากมาก กลัวเลอะไง ทำให้หน่อยสิ " โอ๋ยื่นช้อนส้อมให้พิช พิชจึงจัดการแกะกุ้งที่โอ๋ใช้เวลานานกว่าปกติในพริบตาเดียว
" เป็นงัย เจ๋งป่ะ กลวิเศษ .. ต้องป้อนด้วยมั้ย " พิชกวนกลับ " ไม่ต้องๆ " โอ๋ตั้งหน้าตั้งตากินต่อไป
พิชมองรอบๆร้านรู้สึกดีแฮะมีคนนั่งทานอาหารมากมาย พร้อมรอยยิ้ม
" แหม ยิ้มเลยนะ มีึความสุขละสิ " กิฟท์ลอบมองคนที่นั่งตรงที่เท้าแขนเธอนานละ รอยยิ้มระบายเด่นชัดขนาดนี้
" ดูออกแบบนั้นเลยหรอ รูัสึกดีนะ มีคนมาทานอาหารเราแล้วอร่อย ว่าแต่ ไม่อร่อยหรอทำไม ทานน้อยจัง " พิชลอบมองอาหารในจานของกิฟท์
" ก็เอ่อ .. " จะบอกได้ยังไงกันละว่าที่ทานน้อยเพราะประมาท และ ก็เผื่อคนที่นั่งไม่เต็มเก้าอี้จะหิว ครั้นจะเรียกกินก็ไม่กล้า
โก้ยื่นหน้าเข้ามาร่วมวง " สงสัยเก็บไว้ให้เฮียกิน " กิฟท์หันมาจิ๊ปากกับโก้ที่เอ่ยปากแซว นัทนั่งมองอย่างเคืิองๆพยายามเก็บอาการสุดๆ
เวลาผ่านไปสักพักทุกคนก็เริ่มทานอาหารเสร็จ จอมประกาศให้ทุกคนมารวมตัวกันตามเสียง พิชเดินนำทุกคนมา เมื่อเปิดม่านที่บังไว้ ก็พบกับสระว่ายน้ำ มีวงดนตรีพร้อมบูทดีเจอยู่ เตรียมพร้อมรับมือความสนุกที่กำลังจะเริ่มต้น บนดาดฟ้า ที่ปกติเปิดเป็นโซนส่วนตัว หรือ คู่รักมาดินเนอร์กัน
" ว่าจะให้เจ้าของร้านเปิดฟอร์เต้นรำสักหน่อย แต่ถ้าเป็นตัวผม กับเจ้าพิชนี่ ก็คงจะไม่น่าดูนะ อ่ะ หรืออยากดูครับ "
จอมเรียกเสียงฮา จนทุกคนทยอยเข้ามากันหมดแล้ว สายตาจับจ้องที่จอมกับพิช
" เอางี้ครับ ผมขอให้คุณพิช เพื่อนผม เชฟสุดหล่อร้านนี้ครับ เปิดฟอร์ คุณจะเลือกใครก็ได้ " จอมขอแกล้งหน่อยเถอะไหนๆวันนี้ พิชก็ดูมีอารมณ์ร่วมสุดๆแล้ว
พิชส่ายหัวกับคำพูดคนบนเวที ไอ้เรื่องหนักใจละก็ให้บอก
จอมยิ้มขำอ่านความหมายที่เพื่อนหลอกด่าออก " เอางี้ครับ น้องๆ เอาออนเดอะร็อคให้เฮียเราหน่อย เผื่อจะมีความกล้า " จอมบรรยายไปเรื่อย เด็กที่ร้านเดินเอาออนเดอะร็อคมาให้พิช พิชรับมาชูขึ้นกระดกแก้วเดียวหมด
วงดนตรีเริ่มบรรเลงเพลงขึ้น เป็นเชิงบังคับ พิชหยุดตัวเองกับความทรงจำ สักพัก ถ้าแพรอยู่นะ คงเป็นเธอสินะ คนที่เขาอยากเต้นด้วยที่สุด
พิชตรงดิ่งมาหาพาย " คุณพี่สุดสวยครับ โชว์ลีลาเลยนะ ฮิๆ " พิช ผายมือให้พายออกสเตปตามเพลงสมัยนิยม ที่เล่นตามผับเวลานี้ และ พิชก็ค่อยขยับตัวเต้นตามโยกตามบ้าง และ โก้ก็ยื่นมือ ชวนกิฟท์ออกมา แด๊นช์ด้วย คนเริ่มทยอยเต้นกัน จนแน่นฟอร์ไปหมด
พิชปลีกตัวมานั่งตรงเคาเตอร์บาร์ พร้อมพนักงานรินเบียร์มาให้อย่่างรู้ใจเจ้านาย ที่ดื่มได้ทุกคืน
" ออนเดอะร็อคเสร็จต่อเบียร์เลยหรอ " มายเดินเข้ามาทัก แยกตัวออกมาจากฟอร์
" อืมก็นิดหน่อยนะ " พิชยิ้มๆ
" ร้านสวยมากนะ อาหารอร่อยมากด้วย จะมาฝากท้องบ่อยๆ " มายเดินปรี่มาทัก
" ได้เลยๆ มานะจะรอ " พิชจ้องมองสบแววตากับมาย มีบางสิ่งที่เคยเกิดเป็นความทรงจำร่วมกัน
และเหมือนมายจะรู้ตัว " เราขอโทษนะ ตอนนั้นที่งอนเหมือนเด็กๆ "
" ขอโทษทำไม ก็พวกเราเด็ก นี่น่า " พิชยิ้ม ใช่งอนกันแบบเด็กเลยละ
พิชกระดกเบียร์แก้วเดียวหมด แก้วสองรินมารอทันที จอมเดินลงมาจากเวที
" เอ้ยๆ จะเมาป่่าววะเนี่ย มายหวัดดี " จอมหันมาทักมายที่มาเดินแทะโลมไอ้หล่อก่อนใคร มายจึงขอตัวไปแด๊นช์กับกลุ่มเพื่อนต่อ
" มึงดู ไอ้นัท มองกิฟท์แบบ นะ ไม่กลัวแฟนไอ้กิฟท์เตะหรอวะ " จอมเปิดฉากเม้าท์ ให้ได้ยินกันสองคน พิชส่ายหัว
" เห็นคบมานานนะคนนี้ 4ปี จะแต่งแล้วมั้ง " จอมเม้าท์ต่อ พิชส่งแก้วเบียร์ให้จอม
" ก็ดีนะมึง เจอคนดี " พิชเริ่มปลดกระดุมคอบนออก ชักจะอึดอัด โก้ เดินมากับกิฟท์ ตามประกบไม่ห่าง
" โอ๊ย เฮียๆกินอะไรกันขอมั่งสิ " โก้รีบเข้ามาแจม
" ถนัดอะไรละเลือกแบบนั้นเลย " จอมโบกเรียกพนักงานที่เดินถือเครื่องดื่มหลากชนิด ยกเว้นของพิช ก็เขาชอบดื่มเบียร์จากแก้วเย็นๆ ให้ความรู้สึกดีนี่น่า
" ขอเป็นเหล้าดีกว่าฮะ ส่วนเจ้ เอานี่ไป น้ำเปล่า ฮ่าๆ " โก้หยิบน้ำเปล่าส่งให้พี่สาวตัวเองที่ยืนข้างๆพิช
" เออ เฮียเกือบลืม แหวนครับได้แล้ว " โก้ยื่นกล่องแหวนให้ พิชเปิดกล่องหยิบแหวนมาใส่นิ้วนางข้างซ้าย
" สวยหว่ะ ขอบใจนะ เดี๋ยวไว้ พี่จะเข้าไปเคลียร์เงิน " พิช ยกแก้มดื่ม หมดแก้วที่สาม กิฟท์ยืนมองนับแก้วในใจ
" คุณเบียร์นะ ไม่ใช่น้ำเปล่า " กิฟท์มองใบหน้าคนที่เพิ่งจะโดนดุ พิชยิ้มตาเยิ้มเชียว ตานี่
" เบียร์สิคะ ไม่ได้บอกว่าน้ำเปล่า หรือกิฟท์จะกินกับเรา เอาป่ะ " พิชกวน ยังไม่ทันจบ หลินก็เดินยิ้มมา
" เต้นกันมั้ยๆ " หลินชี้นิ้วใส่พิช พิชแกล้งคว้านิ้วหลินเล่นๆ แต่ไม่โดน
" อะแฮ่มๆ แบบนี้หึงนะครับ " จอมเก็กเสียงหล่อ หลินเลยเอามือที่อยู่ข้างลำตัวมาเกาะไหล่จอม
" อะแค่กๆ พี่หลินเดี๋ยวนี้ ยอมมันแบบนี้เลยหรอ จะดีหรอ " พิชรีบเอ่ยปากแซวกลืนเบียร์ไม่ทันหมดเลยสำลัก
" ก็ยอมบ้างอะไรบ้าง เดี๋ยวมันเลิกตามจีบ ไปเต้นกันๆ " หลินจับมือพิช กิฟท์ยืนเซ็ง มีคนขวางตลอดเวลา
" แค่กๆ " พิชยังไอไม่เลิก กิฟท์ค่อยๆลูบหลังคนตัวสูง แล้วหยิบกระดาษทิชชู่เช็ดขอบๆตาที่มีน้ำคลอใสๆ เพราะอาการสำลัก
" เป็นไงล่ะพูดไม่ฟัง " กิฟท์ยิ้ม พร้อมดีดหน้าผากพิชหนึ่งทีเอาคืนๆ และทั้งหมดสี่คนก็เดินออกไปแด๊นช์กัน
เวลาผ่านไปสักพักจบเพลง พิชก็ขอตัวออกมาก่อน อะไรไอ้จอมมันจะแด๊นช์ขนาดนั้น กิฟท์ตามออกมาด้วย
" โอ๊ย ร้อนนนนเหงื่อออก " พิชนั่งลงข้างๆ พวกโอ๋ที่ตั้งวงดื่มๆ และ ดื่ม พิชยกมือพนักงานนำเบียร์มาวางเหมือนเดิม
" กินเป็นน้ำนะมึง " โออดบ่นไม่ได้
พิชหยักหน้ารับรู้ ถอดสูทออกพาดไว้ เผยให้เห็นไหล่ที่กว้างขึ้น เพราะการออกกำลังกายอย่างเข้มงวด
" ร้อนมาก " พิชยกแก้วขึ้นซด พร้อมพยายามพับแขนเสื้อขึ้น กิฟท์เห็นสภาพแล้วตัดสินใจยื่นมือมาพับ ทั้งโต๊ะแอบมองตากันเป็นประกายชัดเจน สายตาสบกันเหมือนอยากจะแซวคู่รักถ่านไฟเก่า
" ขอบใจนะ น่ารักแบบนี้ละสิ พี่ซันนี่ถึงได้รักได้หลง " พิชแซวถึงแฟนกิฟท์
" แหม แต่ก่อนก็ทำให้พิชออกบ่อยเถอะ " กิฟท์อดบ่นไม่ได้
" เฮ้อๆ จะเป่าถ่านหรอวะ "
เสียงเฮฮาดังลั่นโต๊ะตลอด มีกี่มุขทุกคนผลัดกันเล่น จนหมด ยิ่งดึกยิ่งเมา พิชเองก็ดื่มจนไม่รู้กี่แก้วต่อกี่แก้ว
โก้เองถึงแม้ว่าจะดื่ม แต่สายตากลับมองหา พี่พายคนสวย ตลอดเวลา
เวลาประมาณตีหนึ่งการหยุดเสริฟเหล้าก็จบลง พร้อมกับน้ำเปล่า และซุปร้อนๆ ให้เป็นตัวกระตุ้นให้หายเมานิดหน่อย และทุกคนก็เริ่มร่ำลากัน
" โอ๋ เราไม่ได้คุยกันเลยนะ " เบลเดินมาบอกลา โอ๋ยิ้มฝืนๆแปลกนะ หลายปีที่ห่างมา เธอยังคงคิดถึงรุ่นพี่ตรงหน้า คนที่เข้ามาแหย่ได้ตลอดเวลา
" ก็พี่เบลโทรหาโอ๋บ้างสิ " โอ๋ต่อรอง " ได้สิ ถ้ายังอยากคุยกับพี่น่ะ " เบลถือโอกาศหยอด ก่อนบอกลา
พิช จอมยืนไล่ส่งทุกคนขึ้นรถจนครบ ส่วนพี่พายลากเพื่อนๆไปปาร์ตี้ต่อที่บ้าน
=======================================================
พิชเดินเซเข้าห้อง " โอ๊ย มึนเหมือนกันแฮะ " หลังจากร่ำลาต่างคนต่างเข้าห้องของกันและกัน
พิชจัดการพาตัวเองเข้าห้องน้ำล้างหน้าแปรงฟัน เป่าผมเปียกๆ เงยหน้ามองเพดาน วันนี้ดื่มเยอะมั้ยนะ ก็ไม่นะ แต่ทำไมรู้สึกดีแบบแปลกๆจัง พิชตะแคงข้าง หันมองกรอบรูป รอยยิ้มที่คิดถึงสุดหัวใจ
" วันนี้เค้าทำได้ดีใช่มั้ยละ เค้าเทคแคร์ดูแล แถมคุยกับไอ้นัท ได้ด้วยนะ แพรคิดว่าเขาเก่งมัั้ย " พิชยิ้มกับตัวเองอีกครั้ง
ตู๊ดดดดดดดด พิชรับสายจากโก้และจับใจความได้ว่ารถเสียอยู่ข้างทาง พิชจึงขับรถออกไปรับพร้อมเรียกรถยกให้ลากมาที่ร้านก่อน พรุ่งนี้ค่อยว่ากัน
พิชเดินนำ กิฟท์กับโก้ขึ้นมาบนห้อง
" เอ่อ มันเล็กหน่อยนะ คือเอาไว้เผื่อเวลาเมา หรือ ปิดบัญชี ไรงี้ "
พิชหันมาเคาะห้องตรงข้าม จอมยื่นหน้าออกมา
" อ้าว " หน้าตามีคำถามสุดๆ เมื่อเห็น กิฟท์ ยืนข้างหลังพิช
" เออ รถเสียลากมาร้าน พรุ่งนี้ค่อยไปอู่ เหนื่อยยัง ต่อปะวะ " พิชชวน ดื่มที่ห้องต่อ
" เดี๋ยวตามไป " จอมบอกแล้วปิดประตู
พิชจึงเปิดประตูห้องนอนตัวเองเชิญแขกสองคนเข้ามา ภายในห้องมีทีวีติดฝาผนังรุ่นยอดฮิตจอแบนทั่วไป พร้อมเครื่องเกมส์วางอยู่ มีโซฟาเล็กๆกับเก้าอี้โฟมแบบนั่งแล้วยวบๆ อยู่สองอัน ถัดไปมีที่กั้นเป็นเตียงนอนขนาดคิงไซส์และห้องน้ำส่วนตัว ทุกมุมผนังชั้นวางของ มักจะมีรูปครอบครัว รูปพิชกับแพรอยู่ อะไรที่แพรเคยแต่ง เคยวางไว้พิชไม่เคยแตะต้องหรือเคลื่อนย้ายเลย
" ดื่มมั้ย " พิชยื่นขวดเบียร์ให้โก้รับไว้ พร้อมนั่งลงบนโซฟา หยิบรีโมทมาเปิดทีวี
" พี่ก็ว่าจะไปส่งนะ แต่กลัวโดนด่านหว่ะ " พิชบอกเหตุผล และหันมาทางกิฟท์
" โทรบอกแฟนยัง พี่เขาจะมารับมั้ย? "
" บอกแล้วละ แต่พี่ซันนี่ไปเมาอยู่กับเพื่อนเหมือนกัน "
จอมเดินปรี่เข้ามาเหมือนห้องตัวเอง มองหน้ากิฟท์ เห็นหน้าก็รู้แล้วว่าอาลัยอาวรณ์พิชขนาดไหน ทนได้หรอเนี่ย รูปแพรเต็มห้องซะแบบนี้
" เฮียๆ เล่นเกมส์กัน " โก้ชวนจอมเล่นเกมส์ สองคนเลยนั่งเก้าอี้โฟมยวบๆ แข่งบอลกันอย่างเมามันส์
พิชเองก็ยกเบียร์ดื่มเอาดื่มเอา
" แฟนสวยอ่ะพิช " กิฟท์ เอ่ยทำลายความเงียบ พิชยิ้มแทนคำตอบ
" เออ ยังไม่เคยเจอแฟนกิฟท์เลย คราวหน้าพามาด้วยนะ " พิช ไม่ใช่จะไม่รู้ใจกิฟท์ ว่าคิดยังไงและเขาเองก็ไม่ใช่ว่าจะไม่หวั่นไหวอะไรสักหน่อย
" ดูคันๆเนอะ อาบน้ำมั้ย มีเสื้อยืดอยู่ มันก็คงใหญ่พอที่กิฟท์ใส่ได้นะ " พิชเอ่ยถาม กิฟท์พยักหน้ารับเสื้อผ้าขนหนูและหายไปในห้องน้ำ เมื่อปิดประตูกิฟท์ก็อ้าปาก กระจกห้องน้ำยังแปะรูป แพรกับพิช พร้อมลิปสติกเขียน ไว้ว่า " แพรรักพิช " ทำเอากิฟท์หมดกระจิตกระใจจะอาบน้ำ เอาวะ เพื่อนกันก็ยังดี
อาบน้ำเสร็จกิฟท์เดินมาสำรวจตัวเองในกระจกอีกรอบ คราวนี่ไล่ดูแบบละเอียด เพื่อจะหาโฟมล้างหน้า มีเครื่องสำอางอยู่บ้างประปราย แปรงสีฟันสีขาววางคู่กัน เอ.. แต่ไม่เห็นโฟมล้างหน้าเลยแฮะ
" พิช นายมีเอ่อ อะไรที่ลบเครื่องสำอางมั้ย "กิฟท์ คิดในใจถามไปได้ไง พิชพยักหน้างึกงัก แล้วเดินปรี่มาตู้เสื้อผ้า นั่งลงตรงชั้น พร้อมหยิบขวดน้ำสีใสๆ บ่งบอกว่าเป็นคลีนซิ่งล้างเครื่องสำอาง
" เพิ่งไปซื้อมาเอง มีพอดีเลย คงไม่แพ้เนอะ นี่สูตรอ่อนโยน " พิชหมุนขวดไปมาอ่านคร่าวๆ
" โห รู้ดี แต่ เอ่ะ พิชแต่งหน้าด้วยหรอ " กิฟท์ฉงนใจ พิชยืนขึ้นยื่นขวดให้ พร้อมยิ้มแห้งๆ แต่แฝงด้วยความสุข เป็นรอยยิ้มที่กิฟท์คิดว่า ยิ้มได้สวยจริงใจ กว่าทั้งคืนที่ผ่านมาอีก
" คือแพรเค้าใช้นะ แล้วมันความเคยชิน ก็เลยซื้อติดกลับ ดูสิ เต็มเก๊ะเลย " พิชเปิดให้ดูของใช้แพรที่ิอัดแน่นในชั้นวางของ
" อ่ะนี่ เอานี่เช็ดนะ คนละผืนกับเช็คตัว " พิชยื่นผ้าเช็ดหน้าให้ปละหมุนตัวกลับมานอนบนเตียงเล่นเกมส์ต่อ
กิฟท์ออกมาอีกกรอบยืนเก้ๆกังๆ พิชละสายตาจากจอมือถือที่เล่นเกมส์ พร้อมมองไปทางโก้กับจอมที่แข่งกันอย่่งดุเดือด พิชจึงตีที่นอนบนเตียงเป็นการบอกให้อีกคนนั่งตรงเตียง
" ดูพิชรักแฟนมากเลยเนอะ น่าน้อยใจจัง " กิฟท์เผลอพูดสิ่งที่ใจคิดไม่ได้
พิชเหลือบมอง " เวลาเราคบใคร เราก็รักหมดแหล่ะ " พิชเว้นวรรคประโยค " ตอนเราคบกิฟท์ เราก็รักกิฟท์ " ตรงเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยนเลย คนตรงหน้า พูดหน้าตายไม่ได้ดูความรู้สึกอีกคนที่ที่แก้มเริ่มเปลี่ยนสีเป็นสีแดง
" นอนได้นะ " พิชบอกสั้นๆเรียบๆ คนตัวเล็กที่นอนกระดุกกระดิกอยู่บนเตียงรู้สึกอึดอัดใจ นี่เธออยู่ใกล้แต่ในความรู้สึกเหมือนอยู่ไกลมากเลย
" กิฟท์คิดถึงพิชมากนะ เราขอโทษกับสิ่งที่ผ่านมา " กิฟท์ตัดสินใจพูด ไม่รู้ว่าจะได้อยู่ใกล้กันแบบนี้ิีอีกมั้ย
" ช่างมันเถอะ มันผ่านไปแล้ว เราลืมไปแล้วล่ะ แต่ เอ .. ตอนนั้นเราเจ็บมากนะ " พิชแกล้งแหย่
กิฟท์ทำหน้าบู้ พิชเอื้อมมือมาวางบนหัวอีกคน พร้อมตบเบาๆ เหมือนเล่นกับสัตว์เลี้ยงรู้ใจ
" นอนมั้ย " พิชลุกถามพร้อมหรี่สวิชไฟ ตะโกนบอกคนเล่นเกมส์ว่ากรุณาปลุกด้วยเหนื่อย พิชทิ้งตัวลงนอนห่มผ้าห่ม กิฟท์พลิกตัวตะแคงข้าง หลับจริงๆหรอเนี่ย อีกฝ่ายที่โดนจ้องมอง ทำคิ้วกระดก ประมาณว่ามีอะไร
" ขอจับมือหน่อยสิ คิดถึง " กิฟท์ทำใจกล้า หน้าด้านออกไป พิชจับมือคนนอนข้างๆ พร้อมแหย่ " อย่ามาหวั่นไหวนะ เดี๋ยวแฟนกิฟท์มาเตะเราแย่เลย "
" คิดว่าเราจะยอมให้ใครมาทำอะไรพิชได้หรอ ไม่มีทางซ่ะล่ะ " กิฟท์ยิ้ม ความอบอุ่นจากมือที่คิดถึงตลอดเวลาที่ผ่านมา กำลังส่งความรู้สึกผ่านไปให้อีกคนได้รู้
เวลาผ่านไปสักพัก จอมบ่น " พี่ง่วงวะ โห เพิ่งตีสี่เอง อ้าว หลับกันละ " จอมยืนเกาหัวเอายังงัยดีเนี่ย
โก้ตัดสินใจแทนง่ายๆ " พี่จอมกลับไปนอนก็ได้ครับ เดี๋ยวโก้ นอนดูหนังอยู่นี่ จะได้ไม่น่าเกลียดด้วยครับ " โก้พูดในสิ่งที่จอมเป็นกังวลแทน ยังไงๆ เขาคงไม่ปล่อยให้ สองคนนี้อยู่ตามลำพังหรอก เพราะก็มีแฟนเป็นตัวเป็นตน คงจะดูไม่ดีแน่ๆ ถึงพี่สาวจะเต็มใจก็เถอะ
" โอเค พี่ฝากด้วยนะ ยังไงเข้าๆถ้าลุกไหวเดี๋ยวพี่ออกมาช่วยเรื่องรถอีกที " จอมอ้าปากกว้างระบายความง่วง แล้วโบกมือลา งานนี้ยอมแพ้ ทั้งเหนื่อย ง่วง เมา ตาลายผสมกันไปหมด
โก้เดินมาหยิบผ้าห่มผืนเล็กพร้อมทิ้งตัวนอนลงบนโซฟา ไม่นานนักก็เข้าสู่ห้วงนิทรา
เครื่องปรับอากาศทำหน้าที่ได้ดีตามใจเจ้าของห้องสุดๆ เพราะพิชชอบนอนอากาศเย็นๆ เมื่อความเย็นปกคลุมห้องนอนมือที่แค่จับไว้ก็เผลอดึงตัวอีกคนเข้ามาซุกในอ้อมกอด พร้อมฝังจมูกลงเข้าหาไออุ่นจากคออีกฝ่าย
คนตัวเล็กที่ตกอยู่ในอ้อมกอดก็กระชับตัวจับแขนอีกฝ่ายที่กอดไว้ด้วยความเคยชิน รอยยิ้มเล็กๆฝุดขึ้นบนใบหน้าเหมือนจะฝันดี
เวลาผ่านไปสักพัก เสียงมือถือกิฟท์ก็สั่นขึ้น กิฟท์รู้สึกได้แต่ยังคงหลับตานอนต่อ ครืดดดด ~ ครืดดดด
" เอามานวดคอเลยมั้ย สั่นเป็นเจ้าเข้าแบบนั้น " พิชที่รู้สึกตัวกับมือถือที่สั่นไหวข้างหมอน เอ่ยปากขึ้นมา แต่มือก็ยังกอดหมับอยู่ที่เอวแบบลืมตัว พร้อมหลับตาพริ้มต่อ
ครืดดดดดดดดด ~ พิชรับรู้ถึงแรงสั่นอีกครั้ง ลืมตาโต สมองคิดกอด อะไรอยู่ เอ้ย แฟนชาวบ้านนี่หว่า จึงปล่อยมือพร้อมลุกขึ้นนั่ง สักพักก็เดินโงนเงนเข้าห้องน้ำไป
ปัง ! เสียงฝาประตูกระทบขอบไม้ดัง พิชยืนมึน
" ตายละกู ! " พร้อมเปิดน้ำให้ไหลจากก๊อก นอนกอดแฟนชวนบ้านหน้าตาเฉย - -" แต่ ... มันอบอุ่นแฮะ อบอุ่นเหมือนกอดแพรเลย ไม่เห็นเหมือนสาวๆขี้เมาบางคนที่เชื่อมสะพานมาเลยแฮะ แย่ล่ะกู พิชขยี้หัวตัวเองสองสามรอบกรอกตาไปมา ...
" งานงอก !! " พิชรู้สึกถึงจังหวะที่เปลี่ยนไปของหัวใจ
กิฟท์คว้ามือถือ พร้อมบ่น ใครโทรมาขัดจังหวะเนี่ย ถ้าไม่มีใครตายละก็แม่จะว๊ากให้เช็ดเล้ยยยยย
" ฮัลโหล " เสียงเหวี่ยงวีนสุดๆ ปลายสายตอบรับมาจึงรู้ว่าเป็นพี่ซันนี่โทรเข้ามา โอ๊ย .. เซ็งโครตง่ะ ตานี่ ไม่คิดจะเมากลับบ้านสายๆอะไรบ้างหรอไง
" ค่ะ เดี๋ยวจะกลับแล้วคะ อืม รอช่างมาลากรถค่ะ อย่างอื่นน้องโก้คงจัดการเดี๋ยว เพื่อนกิฟท์ไปส่ง คะคะ " กิฟท์วางสายเซ็งๆ
อีกคนก็เปิดประตูมาพอดี พร้อมทำหน้าง่วงๆแบบยังไม่ตื่นดีลงนั่งบนเตียง
" อืมมมมม ....เดี๋ยวไปส่งเอง " พิชลุกเดินไปเปิดตู้หยิบเสื้อหนาวแขนยาวมาใส่ทับ กิฟท์มองขึ้นๆลงๆ
" จะไปส่งชุดนี้หรอ " กิฟท์มองอึ้งๆ สายตากวาดขึ้นๆลงๆอีกรอบ กางเล เสื้อหนาวนี่นะ ตานี่ ที่ไม่หล่อทำไม่ได้นะเนี่ย แต่น่ารักดีแฮะดูแนวมากกกก
" ก็แค่ขับรถนี่ กลับมาจะนอนต่อ เพราะอีกสองวันว่าจะพาพนักงานไปเที่ยวทะเล " พิชเปิดตู้เย็นหยิบน้ำดื่มกรอกลงคอ และบุ้ยปากให้อีกคน ปลุกโก้
โก้สลึมสลือตื่นเดินเข้าห้องน้ำล้างหน้้าแปรงฟัน และเดินตามสองคนลงมา พิชอาสาขับรถไปส่ง ถึงบ้านแต่พอถึงจุดหมายปลายทาง กลับบ่ายเบี่ยงไม่ยอมลงจากรถ พร้อมบอกว่าแต่งตัวไม่สุภาพ ไม่เหมาะกับสถานที่
(^^) ช่วงนี้อากาศร้อนมากดูแลตัวเองกันด้วยนะคะ
ไข้หวัดระบาด ยุงเยอะด้วย ขอให้มีความสุขกับปิดเทอมนี้น้า
ส่วนคนทำงานสู้กันต่อไปจ๊ะ :)
ขอบคุณที่อ่านนะคะ เป็นกำลังใจได้ดีมากๆ :)
อาจเขียนผิดภาษาไม่ถูกต้องของอภัยนะค้าบ
=============================================================
By : Yumyum Date : 17 Mar 2014 13:31  
|
