|
มันคงเป็นความรัก .. # 20
# 20
" เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้มั้ย" พิชสะดุ้งตื่น เหงื่อผุดเต็มใบหน้า ทำไมกันทำไมยังฝันอยู่อีก หรือเพราะเมื่อวานกันนะ พิชเม้มปากแน่น เมื่อนึกถึงข้อความที่ส่งต่อๆกันเรื่องงานเลี้ยงรุ่น แถมเจ้พายยังจะไปด้วยอีก
" เฮ่อ ~ " ... ลุกขึ้นจากที่นอน เตียงกว้าง เหม่อมองออกไปนอกหน้าต่าง เห็นสะพานสูงตระง่านกลางแม่น้ำเจ้าพระยา คิกถึงเสียงหวานๆ ลอยมากับความคิดในใจ " ตื่นนะเช้าแล้ว ชอบเมาตื่นสาย "
ภาพในฝันยังชัดเจน เหมือนภาพเมื่อคืนนี้ ไม่มีผิด แตกต่างกันไปบ้าง แต่เรื่องราวยังคงเดิม เป๊ะ " เฮ้อ " พิชถอนหายใจเสียงดัง อีกครั้ง กลิ่นแอลกอฮอล์คละคลุ้งออกมาจากลมหายใจ ไม่ต้องเดาก็รู้ว่า เมื่อคืนดื่มหนักแค่ไหน ...
คนบนเตียงค่อยๆยันกายลุกออกมาช้าๆ แล้วมุ่งหน้าตรงสู่ห้องน้ำ พร้อมเปิดน้ำชำระสิ่งที่ตกค้างในจิตใจ ยามหลับตา ฉันคิดถึงเธอ เมื่อตื่นลืมตา ฉันก็ยังคิดถึงเธอ .... แต่แปลก วันนี้กลับฝันถึง คนรักเก่า แปลกมาก พิชหมุนซ้ายทีขวาที
" ผมยาวแล้วแฮะ " พิชเอามือจับปอยผมที่ยาว ชี้ออกมา ปรกคอตัวเอง พร้อมหยิบหนังยางมารัดจุก ก่อนจะคาบแปรงสีฟัน เดินออกมาจากห้องน้ำ มือก็ยังสาละวนทำความสะอาดฟันเรื่อยๆ หยุดตรงหัวเตียง กดหน้าจอมือถือ
ๆฟกระพริบพร้อมเสียงสัญญานบ่งบอกว่ามีคนโทรเข้ามาและกำลังจะฝากข้อความเสียงไว้ ...ตู๊ด ..
" พิช วันนี้เข้าร้านด้วยงานเยอะมาก สละเวลามาหน่อยนะ คุณพี่ แล้วก็ .. ตื่นได้แล้วโว้ย !! " เสียงจอม ที่ตอนนี้พัฒนาลำดับขั้น มาเป็นเพื่อนสนิท แบบก้าวกระโดด จนตัวติดกันหนึบหนับ
พิชกดรับสายแบบเปิดระบบลำโพงไว้
" เออๆ แปรงฟันแล้ว ขอเข้าบ้านก่อน เย็นๆ นะ " พิชรับสาย แล้วพูดจางึมงัมในลำคอ เพราะมีแปรงสีฟันคาบอยู่
" เด่ี๋ยวๆ มึงโอเคเปล่าวะ " จอมอดถามไม่ได้ พอปลายสายเงียบ ก็อยากจะตบปากตัวเองสักสามที
" โอเคสิวะ " เกือบถอนหายใจออกไปละ
" เดี๋ยวๆ โอเคเรื่องไหนวะ เรื่องแรกหรือเรื่องสอง " จอมอยากจะตบปากตัวเองอีกรอบดันถามแยกประเภทอีกกู เอาเข้าไป
" อะไรวะ เรื่องแรกเรื่องสอง ยิ่งแฮงค์ๆอยู่ " พิชทิ้งตัวลงบนที่นอน มองขวามือ เรื่องแรก คือคนที่อยู่ในกรอบรูปสินะ รอยยิ้มสวยๆตรงหน้า กลับยิ่งทำให้เขาอยากร้องไห้นัก และดวงตาใสๆกลมโตก็เริ่มมีน้ำตาคลอ
" เรื่อง .. เออ ช่างมันเถอะ แต่ว่าถ้ามึงไม่อยากไป ก็บอกได้นะ เรื่องร้านกูดูเองก็ได้ " จอมเริ่มรู้สึกผิด สะกิดแผลใจสองเรื่องรวดเลย
" และก็ ห้ามกรอกเหล้า ตอนนี้ เด็ดขาด !! ถ้าคืนนี้ไม่ไปงาน ก็ รอกู ดื่มด้วย หรือไม่ก็ มาชั้นบนร้าน นั่งกินใกล้หูใกล้ตาหน่อยเถอะวะ "
จอมพูดถึงงานเลี้ยงรุ่น ที่จัดกัน รุ่นพี่พาย กับ รุ่นพวกเรากันเอง ปกติก็มีกินเลี้ยงธรรมดา เจอกันบ่อยเพราะร้านนี้ พิชกับจอม เป็นหุ้นส่วน เจ้พายเลยพาเพื่อนมาถล่มบ่อยๆ มีปีนี้ที่ดูเป็นทางการขึ้นมา เพราะมีคนโพสลงเวปโรงเรียน เลยกลายเป็นงานเลี้ยงรุ่นขนาดย่อมขึ้นมา
" นี่ๆ สั่งๆ ลืมรึเปล่า กูมีคู่ควงนะเว่ย และก็ เผื่ออะไรดีๆจะเกิดขึ้น ฉันโดนเจ้พายสั่งให้ไปกำก้บอาหารเองกับมือด้วย "
" และที่สำคัญ พี่หลินบอกจะมากับพี่เบลวะ อิอิ แค่นี้ละ เจอกัน อ้อๆ บ่ายสาม ที่ร้านนะ ขอเข้าไปดูของสดก่อน " พิชกดวาง พร้อมสั่งงานอย่างรวดเร็ว
กี่ปีมาแล้วนะ กับการไม่เจอ ... เธอ และ เพื่อนเคยรัก หรือเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหด
ตื๊ดดดดดดดดด ..... เสียงข้อความเสียงดังอีกสามสี่ข้อความ จาก พลอย โอ และ โอ๋. พูดอ้อมแอ้มเหมือนกันไม่มีผิด วนไปวนมา แต่สุดท้ายคงอยากเจอเขาละมั่ง พิชยิ้ม อย่างน้อยๆก็ผ่านมา จะสิบปีแล้ว
และอีกสายก็ดังตามมา
" ฮัลโหล ค๊าบบบบบล๊วกเพ่ " พิชดัดเสียงเลียนแบบตลกในภาพยนตร์ไทย
" พิชชช คิดถึง แกคืนนี้มาป่ะๆ " โอ๋ลากเสียงยาว ไม่ใช่ว่าเขากับโอ๋จะไม่เจอกันนะ ห็เจอบ้าง แต่ก็น้อยมาก
" ไปสิ อยากควงนางแบบวะ " พิชแอบแซว โอ๋ นางแบบดาวรุ่ง ที่เน้นเดินแบบต่างประเทศ เพราะแบบนี้ ถึงไม่ค่อยเจอกัน
" มาควงเลย รีบมา มีสูทยัง ชุดละ ตัดผมมั้ย ฉันพาแกไปเอง แอร๊ยๆๆ อยากเจอแกอยากกอดๆวะ คิดถึง " โอ๋พูดยางรวดเดียวจนพิชอดขำไม่ได้
" แก ขำไรว้า " โอ๋เสียความมั่นใจ เพื่อนเล่นขำก๊าก
" เหมือนเดิมเลยนะ ไม่มีเปลี่ยน เดี๋ยวจะเข้าบ้านก่อน รายงานตัว แล้วก็เข้าร้านเช็คอาหารสด และก็อาจจะงีบๆ และเย็นๆไปรับเจ้พายวะ " พิชบอกเล่าเรื่องราวออกไปบ้าง คนปลายสายจะได้ไม่ต้องพูดรวดเดียว
" เอ้ยๆ ถามอย่างสิ " โอ๋เว้นวรรค พิชเองก็เงียบ จะถามกันกี่ีคนละเนี่ย คืนนี้
" หล่อขึ้นป่ะว่ะๆ ไหนๆ ขอส่องกล้องกันนะน้าาาา " สิ้นเสียงพิชขำนิดหน่อยและตอบโอเคไป โอ๋ก็จัดการกดสลับเป็นโหมดคุยด้วยกล้องทันที
ภาพหน้าจอแสดงให้เห็นคนที่ปากยังคาบแปรงสีฟัน ดวงตาคมโต ผมปรกบ่านิดนึง พิชมัดผมไว้เลยทำให้แอบเห็นรอยไถข้าง แบบเท่ๆ พร้อมดสื้อคอกลมสีขาว ที่ตัดกับสีผิวโทนขาวผสมน้ำผึ้งได้อย่าวดี พิชยักคิ้ว หรี่ตาแซวเพื่อนเล็กน้อย
พิชถือกล้องหันซ้ายขวาให้โอ๋สำรวจ " หล่อๆ หล่อกว่าตอนเด็กอีกนะเนี่ย " โอ๋ชื่นชม ดีใจที่อย่างน้อยมรสุมชีวิตก็ไม่ได้ทำให้เพื่อนทรุดโทรมไปแต่น้อย
พิชยิ้ม" แกก็สวยนะ เหมือนในรูปเลยวะ แต่ เอ่อ คนข้างหลังเค้าเปลี่ยนชุดอยู่ป่ะ แพลนกล้องไปหน่อยสิ " พิชพูดขำๆ ก็เพื่อนตัวดีเล่น คุยกล้องขณะทำงาน นางแบบคนอื่นเดินไปเดินมาแก้ผ้า เปลี่ยนชุดเป็นว่าเล่น
" หื่นล่ะๆ บายๆ เจอกันนะ จุ๊บๆวะ " โอ๋วางสาย พร้อมหันมาที่คนข้างๆหน้าเซ็งๆ
" พอใจยัง " เสียงแข็งๆบ่นออกมา กิฟท์ขมวดคิ้ว ไม่เปลี่ยนเลย แถมหล่อกว่าเดิมอีก กิฟท์เงียบ
" ถึงขั้นบินกลับ ทิ้งร้าน หนักนะมึง " โอ๋ผ่อนลมหายใจเบาๆ นี่ก็เพื่อนนั่นก็เพื่อน จะทำยังไงได้ล่ะ ใครจะผิดใครจะถูกเรื่องหัวใจจัดการกันเองเถอะ
(( อนาคตๆ ตอนนี้อ่านอดีตกันต่อไป :) กิ๊บกิ้ว ))
=================================================
" เราว่าเราจะเรียนพิเศษที่สยาม ไทย สังคม ของอาจาร์ย .... มีใครสนใจมั่ง " พลอยเสนอ หันมาบอกทุกคน
พิชส่ายหัว โอ๋ก็ส่ายหัว นัทอีกคน คนอื่นสนใจ พลอยจึงอธิบายรายละเอียด ให้คนที่สนใจฟังต่อ เกี่ยวกับการสมัครเรียน
" สยาม จริงๆแบบเน้นกิน ได้ป่ะ " พิชอมยิ้มเมื่อนึกถึงของกินถิ่นนั้น มันช่างฟินนาเล่ จริงๆ
" เออ สมัครเรียนแต่ไม่เรียน แต่ไม่จ่าย แต่ได้เงินชอป ฮ่าๆ " โอ๋ขำ
" นัทไม่เรียนวะ ใกล้บ้านมึง " โอ ถามนัทที่นั่งนิ่ง นัทส่ายหัวแทนคำตอบ
จอมหันไปมองทางประตูละหันกลับมา " เฮ้ย เด็กมาหา " นัทหันไปมอง บี เด็กคนเมื่อวานนี่น่า นัทจึงลุกออกไปหา
" สงสัยคบกันแล้ว " จอมรีบเม้าท์เพื่อน ทันที
" แปลกหว่ะ ไหนบอกชอบส้มนักหนา " พิชบ่นเบาๆ ไม่ค่อยชอบบอะไรแบบนี้
บียืนคุยกับนัท แต่สายตามองมาในห้องเรียน เหมือนหาใครสักคนมากกว่า
" มองอะไรหรอ " นัทถาม อย่างสงสัย
" ก็มอง เขินเห็นเพื่อนพวกพี่มองกัน แล้วตกลงเย็นนี้มารับบีนะ " บีรวบรัดเอาเองเสร็จสรรพ
แบบนี้เรียกว่าคบกันหรอ อืม " โอเค เดี๋ยวไปรับ " นัทยิ้มๆ ความรู้สึกโดนจีบเป็นแบบนี้หรอ
ตอนเย็น พลอย กิฟท์ โอ จอม ตกลงจะสมัครเรียนพิเศษ จึงไปสยามพร้อมกัน
" อย่าดื้อนะ ห้ามเหลวไหลด้วย ถ้ามีอะไร เค้าจะให้นัทรายงานให้หมด " กิฟท์ยืนจับแขนพิช
" อ้าว ติดสินบนไอ้นัทหรอ " พิชหันมาเหล่มองเพื่อน ทำท่าไม่ไว้ใจ กิฟท์ย้ายมาเกาะแขนนัท
" ใช่ ติดสินบทนัทให้รายงาน เรื่องพิชทุกซอกทุกมุม " กิฟท์แล่บลิ้น จังหวะนั้น บี เดินมาหานัทพอดี
" น้องๆมานี่ " พิชกวักมือเรียกบี " อยากรู้อะไรเรื่องเพื่อนพี่ ถามพี่เลยนะ จัดให้ " พิชเอาคืนยิ้มล้อๆ สายตาบีจับจ้องนัทสลับกับกิฟท์
" ไปละ ไหนมาจุ๊บที " กิฟท์เดินมาจุ๊บแก้มพิช พร้อมกำชับโอ๋ให้ดูแลแฟนตัวเองดีๆ
เบลเดินตรงเข้ามา เมื่อเห็นว่า เหลือกันแค่ไม่กี่คน หลังงานเลิกก็ตามหาโอ๋ไม่เจอจนตอนนี่้ โอ๋ก็เดินหนีตั้งแต่เช้า
" เอ่อ พี่ยืมตัวเพื่อนเรานะ " เบลกึ่งจูงกึ่งลากบังคับโอ๋ไป
สามสายตามองตาม น่าเป็นห่วงนะเนี่ย แถมแปลกอีกด้วย
" พี่นัท บีอยากกินส้มตำ " บีรีบเสนอ นัทพยักหน้า พิชยืนมอง เด็กคนนี้ สายตาแปลกๆ แปลกมากๆ แต่ช่างมันเถอะ เวลาเดินไม่กี่นาที บีก็ลาก นัทและพิชมาร้านส้ม จนได้ พิชยืนมองหน้าร้าน สักพักสามคนสั่งอาหาร ส้มเดินเข้าร้านมาไหว้แม่พอดี สายตาหันมาเจอพิช เป๊ะๆ
" เฮ้ย ส้ม " พิชยกมือเอ่ยทักเบาๆ ส้มพยักหน้าเดินมาที่โต๊ะ " หวัดดี พิช " ส้มจงใจไม่เอ่ยนัททัก จริงๆเธอไม่ได้รู้สึกอะไรหรอกนะ แต่แค่ คนนี้มองง่ายเกินไป
" เราเก็บกระเป๋าก่อน " ส้มยิ้ม " ตามสบายนะคะ " พร้อมบริการลูกค้า แล้วหายชั้นสอง นัทพยายามเร่งให้บีกินเร็วๆ แต่อีกคนก็กินช้าได้ใจ
" เอ้อ ทำไมชอบไอ้นัทละ " พิชเอ่ยถาม อย่างสนใจ ขอเชคหน่อยละกัน
" ก็พี่นัท น่ารัก ดูจริงใจ ดีคะ " บีตอบคำถาม แต่สายตา ส่งมาหาพิช ไม่ธรรมดา พิชรู้สึกได้ ไม่ธรรมดา
กี่เรื่องที่คุย กี่เรื่องที่ถาม วนมาเรื่องพิชหมด แต่ก็หันไปหยอดคำหวาน แถมบีชอบทำบังเอิญว่า ขาเกี่ยวมาโดนขาพิช ชัดเลย ชัดเจน
" พิชมานี่ " ส้มกวักมือเรียก พิชจึงลุกไปหา บีถอนหายใจ นัทเองก็มัวแต่กังวล จนลืมสังเกตคนตรงหน้า
" เฮ้อ ส้มเราขอโทษแทนเพื่อนเราหวะ " พิชเอ่ยปากรู้สึกผิดที่การันตีเพื่อนไว้ดีเยี่ยม กลับกลายเป็นควงคนอื่นมาซะงั้น
" โอย ช่างมันเถอะแก ดีอีก เราไม่ได้อะไรหรอก ไม่คิดความรักตอนนี้ " ส้มยิ้ม พร้อมสับมะละกอ
" มือโปร เก่งหวะ เรานะ ถนัดทำอาหารจานเดียว แต่ส้มตำ ลาบ น้ำตกไม่เคยเลย " พิชตื่นเต้น ก็คนบ้าอาหารอยากเป็นเชฟนี่เนอะ
" แบบนี้เด็กๆ นายอยากเป็นเชฟหรอ " ส้มถาม สายตามองไปมะละกอ
พิชพยักหน้า " อืมใช่ๆ ชอบกินชอบทำ ไว้จะทำขนมมาฝาก " พิชยิ้ม
" เราพูดอะไรนายจะโกรธเปล่า " ส้มถาม พิชส่ายหน้า " คิดว่าไม่นะ " เค้าชอบคนตรงๆ
" เราเห็นเด็กนั่น เกี่ยวขานาย เมื่อกี้ .,, แอบอะไรกันป่าว " ส้มเองก็ห่วงความรู้สึกนัทจากที่ดู นัทไม่ค่อยจะทันใคร
" เฮ้ยๆๆๆ ไม่ๆๆ เราเป็นคนแบบ ของเพื่อน เราก็ไม่ยุ่ง เด็ดขาด สมมติ เราชอบคนนี่ นัทชอบก็อาจแฟร์ๆแข่งกันจีบ แต่เราต้องชอบมากนะ ถ้าเราแค่ชอบ นิดนึง ก็อาจให้มันจีบเอง " พิชยืนยันชัดเจน
" แฟนกับเพื่อน เราเลือกเพื่อน " ส้มได้ยิน มีสีหน้ากังวลใจกว่าเคย
" หวงมันหรอ " พิชแหย่ยิ้ม ส้มตีแขน " บ้า ไม่ใช่ "
สมองส้มสั่งการไปคิดถีงตอนพลอย โทรมาปรึกษาเรื่องเรียนเป็นประจำ ในกลุ่มคงไม่มีใครรู้หรอกว่า พลอยกับส้มสนิทกัน พลอยชอบมานั่งกินลาบที่ร้านคนเดียว ได้คุย เรื่องเรียน หลายๆอย่าง จนแอบซี้ และ พลอยก็เอ่ยสงสัย เรื่องสายตาที่นัทมองกิฟท์ อย่างน้อย ส้มก็อยากจะขอให้คนตรงหน้า ไม่ผิดหวังในตัวเพื่อนรักเขาละกัน
นัทมองไปที่โต๊ะข้างด้วยสายตาแปลกๆ ส้มชอบพิช เขารู้ดี และถ้าเขาชอบส้ม พิชก็จะยกให้ พิชเป็นคนแบบนี้เสมอ
" คนนั้น เรียนโรงเรียนด้วยกับเราหรอคะ " บีเอ่ยถาม
" ใช่ รุ่นเดียวกับพี่ แต่เค้าอยู่สายวิทย์ " นัท มองบีคนตรงหน้า เด็กคนนี่ก็โอเคนะ แต่ถ้าเทียบกันละก็ เหมือนมีอีกคนน่ารักกว่าแฮะ
=====================================================
" เดี๋ยวๆ จับมือทำไม " โอ๋แหวว๋ใส่ เบล ที่ยืนยิ้ม ยักไหล่ หน้ากวน โอ๊ย โมโห คนอะไร โมโหมาก มาก มาก !
" จับไรดีละ ? .... วันนั้น เอ่ย ได้ฟังเพลงมั้ย " เบลไม่กล้าถามตรงๆ เขาเห็นโอ๋เดินยิ้ม และด้วยความแน่ใจ คือเดินตรงมาที่เขา ที่มึนงงจนต้องตามล่าคือ ทำไมอยู่ๆหันหลังกลับวิ่งออกไป
" ฟัง " โอ๋ตอบห้วนๆ ห้วนมาก ก็ฟังสิ ก็เพราะดีนะ แต่ไม่บอกหรอก .. เชอะ
" แหม พี่นะ นักร้องประจำโรงเรียนเลยนะ " เบล ยืดอก ยิ้มๆ พยายามผ่อนคลายความตึงเครียด ที่มาจากไหนก็ไม่รู้
" อืม .. แล้ว ? " โอ๋ส่งเสียงยียวนกวนประสาท
" คืนนี้ขอนอนอีกคืน พอดี ..ติดธุระ " เบลยิ้ม คืนนี้ค่อยคุยดีกว่า เนียน นอนหอต่อสักหน่อย
" ไม่ให้ " โอ๋ เสียงสูงทันที
" ไม่ทันแล้วละ เพราะพี่ขอครูหอพักมาแล้ว นี่ไงใบทำเรื่อง พี่เสนอตัวเลยนะ ว่าห้องเราสะอาดเรียบร้อย " เบลยิ้ม
โอ๋ ผ่อนลมหายใจ แต่ข้างในใจ กลับพองโต แปลกๆ " เอาเถอะ มัดมือชก "
เบลเผลอขำ คนตรงหน้านี่ปากคนละทางกับหัวใจเลย " ขอบคุณนะ รบกวนพาพี่ไปห้องหน่อยสิ " เบลยวนไม่เลิก โอ๋ต้องสะบัดหน้าพร้อม " ไม่ " โอ๋ยกไหล่ยิ้มยียวนกลับ มาเองไปเอง อยากนอนเองก็ช่วยตัวเองไป
" โอเคๆ งั้นคืนนี้เจอกัน ฝากตัวด้วยนะ " เบลระบายรอยยิ้มตรงหน้าดีใจจัง เอ่ะ ดีใจอะไรวะกู เอาเป็นว่าดีใจ ฮ่าๆ
==========================================================
กลางร้านอาหารแห่งหนึ่งในสยาม
" พวกแกจะเรียนอะไรกัน " พลอยเปิดประโยคคำถาม
" เอาหัวโง่ๆแลลฉันนะ อยากเรียนนิเทศวะ คิดง่ายๆ สนุกดีพวก วิทยุ โทรทัศน์ภาพยนตร์ พีอาร์ เอาหมด อิอิ " โอ๋รีบเสนอ
" กิฟท์คงอยากเรียนด้านภาษาอาจจะเลือกหลักสูตรนานาชาติ " กิฟท์ ยิ้มอย่างคนมีความฝัน
" ฉันก็นิเทศ เพราะฉันสวย เกี่ยวเปล่าวะ " พลอยพูดขำๆ พร้อมตักอาหารเข้าปาก
" ดูไอ้นัทกับไอ้พิช ไอ้คนไม่มีอนาคต " เสียงจอมแซวล้อๆทั้งที่ตัวเองก็ไม่ได้บอก
" แหม มาว่ากู มึงละเรียนอะไรหา " พิชเขกหัวหนึ่งทีด้วยช้อนที่ยังไม่ได้ใช้
จอมทำท่าขยับปกเสื้อ " บริหาร " และทุกคนก็ทำเสียงโห่ร้อง คณะสิ้นคิดของจริง
ส้มที่นั่งอยู่อีกด้านหนึ่ง ก็มองมาจากสายตาทุกคน คำถามมาอยู่ที่เธอ " เราหรอ คงสอบหลายๆที่ แต่ตั้งใจไว้ว่าจะเรียนหมอนะ "
" เออ คนเก่งแบบนี้ได้อยู่แล้วสู้ๆ " จอมชูสองนิ้ว ทึ่งเหมือนกัน
" นัทละ " พลอยถามไล่ คนที่ดูไม่มั่นใจในอนาคตพอๆกับพิช ล่องลอยไปวันๆ ทำเหมือนเด็กประถม
" คงบริหาร นิเทศ แบบนี้ " นัทตอบเลี่ยงๆ หลังจากเห็นจอมโดนโห่ ในหัวไม่มีเรื่องเรียนเลย
" ไอ้พิชนี่ อาหารแน่เลย " พลอยทำท่าเดา พิชส่ายหัว " เดาไม่ถูกหรอก " พิชยิ้มๆ พร้อมตักข้าวกะเพราเข้าปาก
" บอกมาๆ ไม่ยอมๆ " โอ๋ดื้อดึง เอื้อมมือมาดึงชายเสื้อพิช
" จริงๆแล้ว เราเรียนโครตห่วยป่ะ แย่มากๆ แบบนั้นเลย " พิชพูดอย่างยอมรับ ตัวเอง ว่าที่ผ่านมาเกเรมาก
ทุกคนพยักหน้าเห็นด้วย เพราพเกรดย่ำแย่ แถมไม่ตามเก็บวิชาเรียน ชั่วโมงเรียนอีกด้วย
" แต่เรา ชอบทำอาหาร พวกแกเลยคิดว่า ต้องไปทางนี้ แต่เปล่า มันเรียนเสริมกันได้วะ " พิชยิ้ม กับสีหน้างุนงงของคนอื่น
" คงเลือกที่ใกล้เคียงกับงานที่บ้าน น่าจะอยากเรียนบัญชี " พิชเฉลย
พลอยเข้ามาแตะตัวพิช " ก็ไม่เพี้ยนนะ ตัวก็ไม่ร้อน "
" นี่แนะ ป๊าปเข้าให้ " พิชเอาทิชชู่ม้วนตีหัวพลอย " เอ้ยๆ กิฟท์ คืนนี้ให้มันนอนพื้นเลย ไม่ก็ไม่ต้องให้มันทำการบ้าน " พลอยเน้นเสียงเข้ม กิฟท์ที่ขำๆอยู่ก็เขินหน้าแดง
" ทะลึ่งละมึง การบ้านอะไร " พิชรีบสวนกลับ มาทะลึ่งกลางวงได้ไงเนี่ย ไอ้พลอย เพื่อนตัวดี
" ทำเขินๆ " พลอยกระเซ้าแหย่ พิชหันไปมองหน้าคนอื่นๆ แต่ทุกคนกลับหัวเราะ
" ไม่เขินหรอก ห้ามไม่ได้ด้วย เดี๋ยวขาดใจ เนอะๆที่รัก " กิฟท์สวนกลับเพื่อนด้วยความตรงและจริง ทำเอาเสียงฮาดังอีกครั้ง จนทุกคนไม่มีใครกลางสวนทาง ผิดกับอีกคน ที่หัวเราะไม่ค่อยจะออก
พิชหันมามองหน้านัท " เป็นไรวะ ปวดท้องหรอ " พิชเห็นนัทเงียบๆ ตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว นัทส่ายหัว พิชเลยคิดว่าคงปวดหัวใจที่เจอส้ม หรือ ทำหน้าไม่ถูก
พอถึงเวลา โอ พลอย กิฟท์ จอม ก็แยกย้ายเข้าที่เรียนพิเศษ
" นี่พิช ห้ามแจกเบอร์สาวและห้ามขอเบอร์สาวด้วย " กิฟท์ทำท่าดุเอาเรื่อง
พิชยิ้มแหยๆ " มองได้ป่ะ " ไม่พูดเปล่าสายตามองตามสาวหน้าคมอีกโรงเรียน
" อยากโดนตบใช่มั้ยคะ โอ๋เฝ้าด้วย " กิฟท์หันมามองโอ๋จะได้เรื่องมั้ย เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยเลยสองคนนี่ จนกิฟท์ดึงแขนนัดมา พร้อมกระซิบ ว่าให้ดูแลคนรักของเธอดีๆด้วย นัทได้แต่พยักหน้ายืนอึ้งๆ
พลอยส่ายหัวกับการกระทำของกิฟท์ ที่ดูไม่ออกหรือไง ว่านัทตกหลุมรักเข้าแน่ๆ สายตาพลอยบังเอิญสบตากับส้ม ที่ดูเหมือนจะรู้ทันกัน
" ไปๆเข้าเรียน " พลอยดึงกิฟท์ที่จับแชนพิชไว้ แล้วลากตัวเข้าตึกเรียน
" เหลือแต่พวกเรา " โอ๋ยืนยิ้ม
" เราว่่าจะไปจุฬานะมีพี่ๆสอนติวอยู่ เอาเฉพาะวิชาที่เรากะว่่าฟิตจริงๆ " ส้มบอกเหตุผลที่มาสยามวันนี้
โอ๋ทำท่าคิด " เราว่าจะไปตัดผม ร้านตรงเนี่ย ย้อมผมด้วย " โอ๋ยิ้ม
" แกละ พิช นัท " โอ๋ย้อนถาม พิชทำท่านึก " เดินเล่น " พิชตอบยิ้มๆ เดินดูสาวๆเป็นความคิดที่ดี แฮะ
" เอาแบบนี้ แกสองคนเดินไปส่งฉัน และส้ม ถึงเวลาโทรหากัน " โอ๋สั่งการ และสี่คนก็เดินไปด้วยกัน โดยส่งโอ๋ที่ร้าน และ เดินข้ามไปมหาลัยกับส้ม ส้มขอเวลาคุยกับรุ่นพี่ พิชจึงยืนรอกับนัท
" สาวๆมหาลัยนี่สาวเนอะ " พิชเปิดฉากตื่นตาตื่นใจกับสาวๆในชุดมหาลัย พร้อมสะกิดนัท
" มึงนี่ เล่นตลอด เจ้าชู้ตลอด " นัทแย้ง น้ำเสียงดูมีอารมณ์ พิชชะงักหันมามองหน้านัท ที่นั่งจับแว่นคิ้วขมวด
" เป็นไรวะ เรื่องส้มยังไม่คิดบัญชีเลยนะ " พิชเริ่มโมโห คนอะไรพูดเล่นด้วยมีอารมณ์
" เกี่ยวอะไรกับส้ม หรือแอบชอบส้ม เห็นห่วงนักหนา เคยห่วงแฟนตัวเองมั่งเปล่า " นัทพูดเสียงเครียด จริงจัง
พิชเริ่มฉุน " เฮ้ย ! ส้มมันเพื่อนนะ แล้วแกล่ะ ตอนแรกชอบจะเป็นจะตาย อยากจีบ พอมีรุ่นน้องยัยหน้าจืดอะไรนั่นมาบอกรัก แกคบเลย นี่อะไรของแกวะ " พิชขุ่นเคืองใจนัทเรื่องส้ม แต่ก็ไม่อยากพูดมากแต่ไหนๆละก็ยาวเลยละกัน
" ส่วนเรื่องกิฟท์ แฟนฉัน ฉันเคลียร์เองได้ เรารักกัน ต้องเข้าใจกันสิ " พิชพูดหมดเปลืิอก
" อ้อ ใช่สิ แกมีแต่คนรัก " นัทพูดด้วยน้ำเสียง เหมือนอิจฉาและโกรธอยู่ในๆ พิชเองก็อึ้งๆ ที่ิเพื่อนสวนมาแบบนี่ คืออะไร
" เฮ้ย ไม่พูดด้วยละนะ " พิชชักฉุนขึ้น นัทเองก็เหมือนก้น สองคนนั่งต่อปากต่อคำกัน จนส้มที่เพิ่งเดินมายืนมองอย่างงงๆ
" เฮ้ยๆ ทะเลาะอะไรกัน " ส้ม เอามือมาดึงชายเสืื้อพิชไว้ และตบไหล่เบาๆ " ใจเย็นๆ " และหันมามองหน้านัท
นัทเองเมื่อเห็นแววตาที่ส้มมองมา ใช่ ส้มมองเขาอีกแบบ คนละแบบกับที่มองพิช มองว่าเขาผิด เพราะส้มชอบไอ้พิชแน่ๆ
ส้มพอจะอ่านสายตานัทที่มองมาออก " อย่าคิดว่าคนอื่นจะคิดอะไรแย่ๆแบบตัวเอง " ส้มอดจะค่อนขอดไม่ได้กับน้ำใจในความเป็นเพื่อนที่มีให้ เลยจัดสวนสักดอกให้สะอึกไปในใจ ว่าคนอื่นไม่ได้เป็นแบบนายเสมอไป
" เราไม่ได้ชอบแฟนคนอื่นแบบนาย และเราก็ไม่ได้แค่อยากมีแฟนเลยคบใครก็ได้ " ส้มเปิดสาสน์เหมือนท้ารบ
ส่วนพิชด้วยความที่โมโหหน้ามืดตามัว เขาเลยไม่ได้ตั้งใจฟังที่ส้มคุยกับนัท มัวแต่พยายามกำหนดลมหายใจให้หายใจปกติ ช้าๆสม่ำเสมอ ก่อนที่เลือดจะสูบฉีดไปมากกว่านี้
" เอ่อ ไปก่อนนะ ไม่ไหววะ " พิชบอกส้มและเดินออกมาไปเดินเล่นดีกว่า
============================================================
พิชเดินมาได้สักพัก กดเวลาในมือถือดู ว้า.... อีกนานกว่า พวกเรียนพิเศษจะเลิก และ โอ๋จะทำผมเสร็จ
" เอ้า พิช " เสียงเบลเดินมาเคาะไหล่พิช พิชหันมาตกใจ เบลกับหลิน
" มาทำอะไรเรา เรียนพิเศษหรอ " เบลถามสีหน้าขำๆ พอจะรู้มาบ้างว่าพิชนะ เกเรียนขนาดไหน
" เปล่าพี่ มารอกิฟท์กับเพื่อนนะ " พิช หน้ายังแดงๆอยู่จากอารมณ์คุกรุ่นในจิตใจ
หลินสังเกตเห็น " หน้าแดงนะ เป็นไข้เปล่า " หลินทำท่าจะขยับเข้าใกล้สัมผัสอุณหภูมิในร่างกาย แต่พิชกลับถอยหลบ
" เอ่อ คือเปล่าน่ะ พอดีทะเลาะกับไอ้นัทนิดหน่อย " พิชพูดตามตรง รุ่นพี่สองคนมีสีหน้าแปลกใจ ปกติรักกันจะตาย หลินยิ่งรู้ หลายครั้งแอบหึงหวงพิช เพราะพิชชอบเป็นพ่อสื่อแม่สื่อให้เพื่อนเห็นคนไหนน่ารักยุเพื่อนจีบตลอด
" โอเคเปล่า " หลินถาม พิชพยักหน้า " โอเคพี่ มาเรียนใช่มั้ยเนี่ย " พิชถาม
" ใช่ๆ " เบลตอบ " อืม งั้นตั้งใจเรียนพี่ พิชไปก่อนนะ จะไปรอพวกที่เรียนพิเศษ " พิชยิ้มๆและร่ำลา สองสาวสวยก่ อนเดินไปยังตึกเรียนพิเศษ
" แปลกเนอะ ปกติเห็นออกจะสนิทกัน " เบลเปิดปากก่อน หลิน
" นั่นสิ ปกติพิชรักนัทมาก แบบรักมาก อยู่กับเพื่อนตลอด " หลินเองก็มองตามงงๆ ถึงจะห่วงแต่ก็เริ่มเข้าใจว่าคงไม่ใช่เรื่องของตัวเอง
" แหม ห่วงละสิ " เบลอดแซว ไม่ได้ " ก็นิดหน่อย " หลินเองก็รู้สึกถึงความสงบในจิตใจตัวเองกว่าเดิม
ส่วนเบลปกติต้องใจจดใจจ่อกับอาการหลินหลังเจอพิช แต่นี่กลับไปนึกถึงสาวน่ิยหน้ากวนๆ ถ้ามาสยามกับยกแก๊งค์ แสดงว่าเด็กขี้กวนต้องมาด้วยแน่ๆ
=========================================================
" เมื่อยมากกกก " เสียงจอมบ่นงุบงิบเมื่อเห็นว่าเป็นเวลาพักเบรคสิบห้านาที ก่อนเหลืออีกสี่สิบห้านาที
มีเด็กนักเรียนชายร่างสูงโปร่งเดินมาสองคน คนหนึ่งเอ่ยปากขอเบอร์พลอย พลอยเองยิ้มๆดูพอใจจึงรับมือถือของฝ่ายนั้นมาบันทึกเบอร์ลงเครื่อง
" เอาไว้จะโทรหานะครับ " เมื่อได้รับมือถือคืนจึงเดินจากไป
" ฮอตวะ เจ้ " จอมได้เลื่อนขั้นพลอยไปอีกหนึ่งสเต็ป หน้าใสๆแบบนี้ มีคนจีบด้วย
" นี่ๆอย่ากวนกำลังเก็กอยู่ จะลงไปเข้าห้องน้ำป่ะ " พลอยแยกเขี้ยวใส่จอม
โอพยักหน้ากับกิฟท์สองคน " ปล่อยมันกัดกันไป " จอมมองเพื่อนสองคนเดินออกไปก็แอบขยี้หัวพลอยทีนึง
" ห่วงสวยดีนัก " จอมอดแหย่ไม่ได้ ก็หน้าเพื่อนตัวดีตอนเก็กสวยให้เบอร์มันตลกสุดๆ
ทั้งสี่คนลงมาข้างล่าง กิฟท์ตกใจที่เห็นพิชนั่งเล่นเกมส์ในมือถืออยู่ โดยไม่สนใจสิ่งรอบข้าง มีเพียงสาวๆสองคนนั่งร่วมโต๊ะที่ชายตามองพิช โดยเจ้าตัวยังมึนกับเกมส์ในมือถือ แบบไม่สนใจอะไรเลยจริงๆ
" ไอ้พิชมันฮอตดีเนอะ " โอ นานๆจะเอ่ยแซวให้กำลังใจกิฟท์ขึ้นมาที
" น้องคะ รอใครคะ " กิฟท์มาหยุดยืนอยู่ตรงหน้า ต่อให้หึงัแค่ไหนก็อดใจแซวแฟนตัวเองไม่ได้ พร้อมกับเหล่มองสาวๆอีกสองคนที่นั่งร่วมโต๊ะ
" เอ่อ รอแฟนค๊าฟฟฟฟฟฟฟฟ " พิชลากเสียงยาว พร่อมวางมือถือไว้บนตัก เอามือมาจับแขนกิฟท์
กิฟท์เหล่มองสองสาวอีกรอบอย่างมีชัยชนะ ไม่รู้ว่าใครชอบแฟนเธอแต่เสียใจนะ เขาเนี่ยชอบฉัน รักฉัน จ๊ะ
" เจ้ๆ อาซ้อท่าทางไม่ไหวนะ ดูสิ จิกกัดสองสาวซะตาจะทะลัก " จอม พูดเบาๆให้พลอยกับโอได้ยิน
" ไอ้พิช ไมอยู่คนเดียว " โอนั่งลงทำหน้าสงสัย " เอ่อ ไอ้นัทอยู่กับส้มนะ ส่วนโอ๋ตัดผม " พิชอธิบายสั้นๆ
เด็กนักเรียนชายกลุ่มเดิม เดินมาหาพลอย มีอีกคนที่เดินตรงมาทางกิฟท์
" คือเราขอเบอร์ได้มั้ยครับ " ดูท่าทางแล้วจะใจกล้าหน้าด้านมากเลย พิชคิดในใจ ถึงจะหวงแต่ ก็แอบภูมิใจแฟนเราสวยนี่น่า
กิฟท์หันมามองยิ้มๆ " ขอโทษคะมีแฟนแล้ว " ส่งผลให้คนที่ใจกล้าหน้าด้านมาขอเบอร์ ยิ้มแหยๆ เดินกลับไปให้เพื่อนโห่
" กล้ามากเลยวะ " จอมส่งเสียงทึ้งๆ
" แบบนี่เฮียก็หวงซ้อแย่สิ " จอมเอ่ยต่อ พิชขำนิดๆ " เฮียเชื่อใจซ้อ " พิชแอบขำต่อกับสรรพนามที่จอมเปลี่ยนให้สงสัยจะเรียนจนเพี้ยน
" ใช่คะ ไม่มีหวั่นไหวซ้อรักเฮียคนเดียว " กิฟท์แล่บลิ้นให้จอม พร้อมนั่งลงข้างๆพิช
" ไม่อยากขึ้นไปเรียนต่อเลย สมุนเก็บของมาด้วยนะ ซ้อจะไปช๊อปปิ้งกะเฮีย " กิฟท์
" ไอ้พวกบ้าหนังจีน ป่ะๆ เราเรียนต่อ " โอ อดขำไม่ได้กับอาซ้ออาเฮีย และ อาตี๋จอม
" อยากไปไหน เบื่อเรียนหรอ " พิชถามด้วยเสียงห่วงใย
" ก็เบื่อด้วยแล้วก็ .. เซ็งพวกที่จ้องจะงาบ เกิดทิ้งให้นั่งคนเดียวนะ โดนงาบแน่ แฟนฉัน "
พิชลุกขึ้นยืนยิ้มจับมือกิฟท์มาเกาะแขนตัวเองไว้ " แบบนี้ก็ไม่ต้องกลัวหายนะ ไปซื้อของกันดีกว่า "
ช่วงเวลาที่เหลือพิชกับกิฟท์ก็เดินกระหนุงหระหนิงกัน จนโอ๋ตามมาสมทบ
" เอ้ยๆ สวยมั้ย " โอ๋ทำท่าทาบชุดกับตัวให้พิชที่นั่งมองตาปริบๆดู
" ก็สวยนะ " พิชตอบแบบมึนๆ มโนภาพโอ๋ไม่ออก จนโอ๋บ่น " อินี่ไม่เคยเป็นประโยชน์ "
พิชเดินเขกหัวโอ๋ แล้วผ่านมาทางกิฟท์ " ลองอันนี้สิน่ารักดี " พิชยื่นเสืือคล้่ายๆเกาะอกให้กิฟท์
" โป๊ไปมั้ยเฮีย " กิฟท์ติดปากเรียกเฮียมาจากจอมจนได้ " ไม่โป๊หรอกสวยออก เชื่อสิ " พิชยิ้มๆ พยักหน้า แล้วเดินมาหยิบกางเกงขายาวมาให้โอ๋
" อะๆลอง ตัวนี้สวย " พิชยิ้มเอาใจโอ๋หน่อย โอ๋รับมา พิชทิ้งตัวนั่งลงข้างๆ รอกิฟท์ลองชุด
" เป็นไรป่ะวะ ทำไมมาคนเดียว " โอ๋ถาม
" เออ ทะเลาะกับไอ้นัทวะ " พิชพูดด้วยน้ำเสียงเซ็งๆ " เออใจเย็นๆนะ " โอ๋ตบขาให้กำลังใจ
กิฟท์เปิดพาออกมาพอดี " แน่ะ อิโอ๋ ไม่ได้เลยนะ ห่างๅพิชเลย " กิฟท์ทำท่าดุเพื่อน
" อินี่ หึงจนมึน นี่ ! " โอ๋ ทำเสียงเข้มเอาฮา สามคนต่างยิ้มและซื้อของกันอย่างเมามันส์ จนถึงเวลานัดทุกคนก็มารวมพลกันหน้าตึกเรียนพิเศษอีกครั้ง และ แยกย้ายกัน
" เออ ส้มกลับงัยอะ " พิชถามส้ม เพราะเห็นบ้านอยู่แถวโรงเรียนคนเดียว และนี่ก็ค่อนข้างค่ำ
" เดี๋ยวขึ้นรถเมล์ไปลงท่าเรือนะ แล้วนั่งเรือข้ามฝากไป " ส้มอธิบายเส้นทางกลับบ้าน ถึงแม้จะไม่ต้องประหยัดอะไรมากมายนัก แต่ถ้าเลือกได้ส้มมักจะเลือกหนทางที่ประหยัดอยู่เสมอ
" เอ้อ ไปนอนบ้านเราสิ แล้วตอนเช้าเดี๋ยวเราไปส่งจอม โอ๋ " พิชเสนอ แต่แอบหันมาขออนุญาติกิฟท์ นิดนึง กิฟท์เองก็ดูจะเข้าใย ค่อนข้างดึกแล้ว จริงๆ
" ไปน่ะส้ม " กิฟท์พยายามยิ้มหวานที่สุดในชีวิต
" ไปนะๆ " เสียงโอ๋กับจอม รุมเร้า
" ไปเหอะ เราไม่อยากนอนกับไอ้เพี้ยนนี่สองคน " โอ๋เขย่าแขนส้ม จนส้มพยักหน้า จุดหมายปลายทางต่อไปคือบ้านพิช
หลังจากจ่ายค่ารถเสร็จปุ๊ปทุกคนก็เดินเข้าบ้านหลังใหญ่ก่อน พิชเมื่อเห็นมีคุณไพลิน นั่งอยู่ก็เดินเข้าไปหา
" ม๊า พิชพาเพื่อนมานอนบ้านนะคะ และ ทุกคนสวัสดี " พิชผายมือไปทางเพื่อนๆที่ยืนอยู่
" สวัสดีคะ หิวกันมั้ย ทานอะไรกันมายัง " ลุกขึ้นมาโอบกอดพร้อมหอมหัวลูกสาวตัวแสบสองที
" ไม่เป็นไรม๊า เรื่องกินเดี๋ยวพิชจัดการเอง " พิชยิ้มอ้อนแม่กลับ พิชมองซ้ายขวา
" ป๊ากับอาม่าละคะ " พิชเอ่ยถามเมื่อมองตั้งนานไม่เห็น
" ป๊าไปกินโต๊ะแชร์ลูก ส่วนอาม่าขึ้นห้องพระสวดมนต์น่ะ พิชดาบน้ำพาเพื่อนทานข้าวก่อน แล้วค่อยสักพักอาม่าคงลงมาดูละครก่อนนอนกับม๊านะ " คนเป็นแม่ลูบหัวลูกสาว ยิ้มๆ
พิชพยักหน้าแล้วขอตัววิ่งเอาของขึ้นไปเก็บบนห้องโดยไม่ลืมคว้ามือกิฟท์ไปด้วย
" พิชงะ เอากิฟท์ขึ้นมาด้วยทำไม พวกมันแซวแน่ " กิฟท์ แอบเขินกับการกระทำคนรัก
" อืม ช่่างพวกมันเถอะ แต่ว่า ขอเปลี่ยนชุดแปปนะ " พูดจบพิชก็เปิดตู้เสื้อผ้า แก้ผ้าออกหมด จนกิฟท์เริ่มจะทำใจกับชีเปลือยได้บ้างละ ก็จูงมือกันลงมา
พร้อมเดินไปยังห้องครัว " เออ มีแกงอยู่วะ" พิชเปิดฝาหม้อ พร้อมเปิดเตาแก๊สอุ่น
" เดี๋ยวทำหมูก้อนกับไข่เจียวเพิ่มน่าจะโอเค หรือจะเอาเป็นแกงเขียวหวานผัดแห้ง " พิชหันมาเสนอเพื่อนๆที่นั่งมองหน้าอึ้งๆ และดูส้มจะเป็นคนอึ้งสุด จากที่คุยว่าเข้าครัวเป็นก็ไม่คิดว่าอีกคนจะเป็นจริงจังขนาดนี้
" เอออยากกินเขียวหวานผัดแห้ง " โอ๋เสนอ จอมพยักหน้า
" กิฟท์อยากกินไรคะ " พิชถามเอาใจคนรักหน่อย วันนี้ยอมลดราวาศอกให้ส้มมานอนบ้าน
" ได้หมดนะ ตามใจคะ " กิฟท์ส่งยิ้มหวานๆ มาเป็นกำลังใจให้พ่อครัวหัวป่า
พิชเปิดหม้อข้าว ทำท่าจะคดข้าวมาพักไว้ก่อน ส้มเลยเสนอตัวมาช่วย พิชก็เลยปล่อยให้ส้มทำ พร้อมกับดึงมือกิฟท์มานั่งงใกล้ๆ บริเวณโซนครัว
" ร้อนหน่อยนะ แต่มานั่งใกล้ๆให้กำลังใจพ่อครัวหน่อยคะ ขอรางวัลมัดจำหนึ่งที " พิชยื่นแก้มป่องๆให้อีกคนยิ้มอายๆ กดจมูกฝังลงไปเบาๆ
พิชหันมาโบกมือหยุดอาการอ้วกแตกของจอมกับโอ๋ไว้ทัน
" แกสองคน เอาจานมา เอาน้ำมา ทำงานๆ แม่บ้านจะได้นอน ไม่ต้องเหนื่อย " พิชยืนสั่งพร้อมหยิบผ้ากันเปื้อนมาใส่
" ส้ม เราว่าทำน้ำซุปด้วยมั้ย " พิชเดินมาจากตู้เย็นหยิบปีกไก่ พร้อมมะเขือเทศ ทำซุปร เวลาข้าวเย็น อีกหน่อย
ส้มช่วยหั่นมะเขือเทศและหอม เพื่อใส่ลงในซุป พิชยืนยิ้ม " ไม่รู้กินได้เปล่า จำมาวะ ฮ่าๆ " พร้อมใส่มันฝรั่งตามลงไปในหม้อ
" นี่มึงพูดจริงหรือเอาฮา " จอมสงสัย
" พูดจริงคือแบบ จำมาจากแม่ครัวอีกที กินๆเถอะ " พิชขำ ก็จำมาจริงๆนะ
" เดี๋ยวส้มทอดไข่นะ จะใส่ลงในซุปนิดนึง พอเข้าใจป่ะว่าทอดแบบไหน "
" เออ คิดว่าได้นะ 2 ฟองพอเนอะ " ส้มแยกไปอีกเตา พิชเริ่มผัดข้าว ไปเรื่อยๆที่ละจาน จนเสร็จครบพร้อมกันหมด
" เฮ้ยดูดีวะ น่ากินๆ " โอ๋ร้องตื่นตาตื่นใจ จอมรีบคว้าจานตัวเองแล้วตักเข้าปาก " อร่อยๆ เยี่ยม "
" เผ็ดเปล่าคะ " พิชถามกิฟท์ กิฟท์ส่ายหน้า " ต่อไปกิฟท์ต้องอ้วนแน่เลย " เป็นคำตอบได้ดีว่าอร่อยแค่ไหน
" โอเคป่ะ ส้ม " พิชถาม ไม่มั่นใจในฝีมือตัวเอง
" โอเคๆ ใช้ได้ๆ " ส้มพยักหน้ายิ้มแก้มตุ่ย ข้าวเต็มปาก
จอมทำท่าเหมือนนึกอะไรได้จึงทุบโต๊ะ " เฮ้ยๆ ของหวานอะ " พิชเงยหน้ามอง
" ไม่มีกูเหนื่อย " พิชตอบสั้นๆจบ จนทุกคนขำกับสีหน้าจอม
พอหมดเวลาอาหารเย็น พิชก็พาเพื่อนมาบ้านหลังเล็กที่ดูสะดวกกว่า ข้างบนชั้นสองมีห้องนอนสี่ห้องด้วยกัน พิชเปิดไฟไว้สองห้อง พร้อมหยิบผ้าขนหนูให้ทุกคน
" เออ อาบน้ำละก็ นอนห้องนี้กันนะ มีผ้าปู ฟูกใหญ่ด้วย " พิชบอก ทุกคนชะโงกตามมาดู ในห้องเป็นห้องกว้างๆ มีฟูกใบใหญ่ยาว นอนได้ 4-5 คนอยู่ พร้อมหมอนผ้าห่ม
" ห้องนู่นก็อาบได้ ห้องทางโน้นก็ได้ " พิชบอกรวมๆ แล้วเดินมาจูงมือกิฟท์ไปอีกห้อง
" เรานอนห้องนี้นะ สงสัยคืนนี้จะคุยกับยาวจนดึก ไม่ต้องเข้าบ้านเดินไปมา ง่วงงะ " พิชอ้อน
" โอเคคะ อาบพร้อมกันมั้ย " กิฟท์ยิ้มๆ ให้รางวัลคนจ่่ายเงินค่าชอปปิ้งวันนี้ดีกว่ส พิชตาโต
" จริงหรอ " กิฟท์อดขำกับตาโตๆกลมๆ เท่าไข่ห่านไม่ได้ แต่ก็ยิ้มรับ สองคนจึงหายไปในห้องน้ำเป็นนานสองนาน
พอทุกคนอาบน้ำเสร็จจึงเดินมาสมทบ นั่งรวมองค์ประชุมกัน กำลังจะเม้สท์แตกกัน
" จ๊ะเอ๋ ..! " พายเปิดประตูเข้ามาทักน้องๆ
" เจืพายหวัดดี โห สวยอีกแล้วเจ้ จะไปเที่ยวไหนเนี่ย " โอ๋ยืนยิ้มมอง พี่สาวสุดสวยของพิช พายเดินเข้ามานั่งใกล้ๆพิช กลิ่นน้ำหอมฟุ้งตามตัวเข้ามา
" คิดถึงวะ ไอ้น้องบ้า " พายเอามือยีหัวน้องรัก
" มันดื้อบ้างป่ะ " พายถามกิฟท์
" ไม่ดื้อคะเจ้ " กิฟท์สบตาเขินๆ โอย หน้าตาคล้ายกันชะมัดพี่น้องคู่นี้มองแล้วหวั่นไหว
" นี่เพื่อนหรอ " พายชี้มาทาง ส้ม ส้มยกมือไหว้ พายยิ้มรับ พร้อมรับไหว้
" นี่เจ้เอา ไวท์มาฝาก ลองดูนะมันซ่าๆ พิชแกอ่ะ ลองด้วย เผื่อไปเสนอไอเดียอะไรออก งานนะงาน " พายสั่งงานกับน้องตัวแสบ
" โอเค เดี๋ยวจัดให้ " พิชลุกหยิบแก้ว พร้อมเปิดขวดมาเรียบร้อย " เจ้ขับรถดีๆนะ ไม่ไหวโทรมา "
พายโบกมือลาเด็กๆแล้วรีบหนีเที่ยวก่อนป๊าจะจ๊ะเอ๋กับป๊า
" เออลองกินดู " พิชรินเท ส่งให้ทุกคน พร้อมหยิบเอกสารมานั่งดู
" อร่อยวะ " โอ๋บอกก่อส จิมพยักหน้า สักพักโอ๋ขอตัวไปคุยโทรศัพท์
" ส้มเป็นไง จอมอะ โอเคป่ะ ลองบอกได้นะ ตัวนี้เพิ่งเอาเข้ามา ยังไม่วางขายเลย หากลุ่มลูกค้าอยู่ " พิชอธิบาย
" เดี๋ยวเค้าว่าติดไปฝากพ่อแม่ด้วยดีกว่าเนอะ พรุ่งนี้ " พิชหันมาคุยหนุงหนิงกับกิฟท์สองคน
จอมหน้าเริ่มแดงหลังจากกระดกสามแก้วติด " ร้อนๆวะ " พิชยิ้มขำ
" สงสัยจะเมา ส้มก็อย่ากินเยอะนะ มันแบบเมาๆมึนๆ เคลิ้มๆอะ ไม่รู้ตัวคอพับแน่ " พิชเตือนอีกคน มือใหม่หัดชิม
เมื่อได้เวลาอันควร ทุกคนก็แยกย้ายกันนอน แยกเป็นสองห้องตามที่พิชบอกไว้
กิฟท์ก็ดูจะมึนๆ พอเข้าห้องนอนปุ๊ปก็นอนสลบทันที ส่วนพิชด้วยความเจนสนามการดื่ม เลยไม่ค่อยมึนเมาแต่อย่างใด พิชนอนเล่นเกมส์สักพัก จึงเดินลงมาหาน้ำกิน เจอโอ๋นั่งคุยโทรศัพท์ และ ส้ม นั่งอ่านหนังสืออยู่
" เอ้า ยังไม่นอน " พิชนั่งลงตรงเก้าอี้อีกตัวนึง
" เออ ส้มไอ้นัทมันกลับยังไงหรอ " พิชอดห่วงไม่ได้แม้จะโกรธ
" ก็กลับแท็กซี่นะ เห็นบอกบ้านอยู่ใกล้ๆ " ส้ม
" อืมๆ อย่านอนดึกกันละ นี่แน่ะ ซุยสาวหรอวะ " พิชอดเอาเท้าแหย่โอ๋ไม่ได้ โอ๋จึงตวัดกลับ
" มีความลับนะมึง กับเพื่อนกับฝูง " พิชแซวต่อ ส้มดูเหมือนจะนึกอะไรได้ พอได้ยินคำแซว
" เออ เราถามหน่อยสิสมมตินะ พอดีมีึนมาปรึกษาเรา ถ้าเพื่อนเราชอบแฟนเรา เป็นพิช พิชจะทำไง " ส้มแอบหน้าเคร่งเครียด จนพิช ต้องคิดคำตอบจริงจังออกมาเหมือนกัน
" ทำใจมั้ง แต่เราว่าต้องดูเป็นกรณีไป เช่นแอบชอบ หรือ แอบคบกัน หรือชอบเฉยๆ " พิช
" หรอ อืม แบบแอบชอบละ "
" ก็ให้มันแอบชอบต่อไปมั้ง " พิชพูดยิ้มๆ ดื่มน้ำหมดขวดละลุกขึ้น
" ไปนอนล่ะ ฝันดีๆ นอนกันเร็วๆนะสองสาว " พิชเดินขึ้นห้อง ทิ้งตัวลงนอนกอดกิฟท์ พร้อมคำถามส้มที่วนเวียนในหัว น่าคิดนะ เป็นเขาจะทำยังไง กันนะ
กิฟท์พลิกตัวมา ซุกหน้าลงซอกคอพิช
" ตื่นหรอคะ " พิชก้มถาม กิฟท์ส่ายหัว " ไปไหนมา "
พิชค่อยๆลูบผมเบาๆ ด้วยความรัก " ทานน้ำคะ นอนเน๊อะ นอนกันๆ " พิชก้มลงจุ๊บหน้าผากคนในอ้อมกอด คิดถึงคำถามของส้มต่อ คงไม่มีมั้ง ก็กิฟท์รักเขามากขนาดนี้
.............
แต่งไปมันส์ไป ยาวมาก เอ่อ ยาวไปมั้ย มึน อย่าเพิ่งงงนะ :)
รีบมาส่ง เดี๋ยวลืมกัน เดี๋ยวไม่คิดถึงกัน
เดี๋ยวสาวๆเค้าจะโตกันละนะ อิอิ
รักคนอ่านนะจุ๊บๆ
By : Yumyum Date : 2 Mar 2014 14:06  
|
