|
มันคงเป็นความรัก * 18
# 18
พิชกับกิฟท์คบกันมาเรื่อยๆ ความเอาแต่ใจของกิฟท์ก็มากขึ้นเรื่อยๆเช่นกัน ข้อห้ามต่างๆเริ่มมีเยอะขึ้น
" โอ๊ย .. เพลีย " พิชถอนหายใจพร้อมพูดออกมาดังๆคนเดียว นั่งมองแม่น้ำแบบนี้ก็ดีเหมือนกันนะ สบายใจดี
พิชนั่งเหม่อคิดทบทวนเรื่องต่างๆทะเลาะกันง้อกันทุกวันเลยและจะเป็นไปยังไงดีเนี่ยเรา
" คิดมากหรอ " หลินนั่งลงข้างๆพิชตรงพื้นสนามหญ้า เดือนกว่าๆแล้วเหมือนกันที่พิชเลือกที่จะเดินไปบอกหลินว่าอย่าติดต่อมาอีกเขาไม่อยากให้กิฟท์ไม่สบายใจ
พิชเงียบ ... ตอบดีไม่ตอบดีหว่า
" เด็กนะ ความคิดนะ คิดอะไรแบบเด็กๆทำแบบนี้เขายิ่งได้ใจ " หลินยิ้ม พิชหันมามองเห็นพอดี เลยยิ้มตอบ
" ยังดีที่ยิ้มตอบ " หลินอดเหน็บไม่ได้ " อย่าตามใจกันจนเคยตัวละ รู้มั้ย " หลินเตือนด้วยความเป็นห่วง เธอรู้สึกแบบนั้นจริงๆ เพราะดูแล้วหมู่นี้ พิชดูเซ็งๆซึมๆเวลาเดินผ่าน
" ขอโทษนะ " พิชยอมพูด เค้าขอโทษกับเรื่องต่างๆโดยรวม
" เรายังรู้จักกันอยู่ใช่มั้ย " หลิน พิชพยักหน้าตอบรับ " ตื่นเต้นจะกีฬาสีแล้ว ไม่มั่นใจเลย " หลินชวนคุยเรื่องทั่วไป
" อื้อ ซ้อมหนักละสิ แล้วแบบนี้กลับบ้่่านยังงัย " พิชนึกถึงตอนซ้อมล่าสุดที่เห็นหลินเดินถือป้ายเข้าสนาม
" ที่บ้านรอรับกลับ คิดหรอว่าเขาจะปล่อยให้เรากลับคนเดียว " หลิน
" จริงสินะ ที่บ้านหวงมากมาย " พิชเอ่ยแซวยิ้มๆ หลินยิ้มตาม รอยยิ้มที่ต่างคนต่่างไม่เห็นกันมานาน
" ไม่สบายใจอะไรก็มาปรึกษากันนะ คงไม่ได้คิดจะให้เรากลับมาคบกันหรอก " หลินพูดเสียงเศร้าๆ
พิชขมวดคิ้ว " นี่พิชทำร้ายกันขนาดนี้ยังจะมาดีกับพิชอีกทำไม " พิชเริ่มรู้สึกผิด เมื่อทบทวนสิ่งต่างๆ ตัวเขาเองหวั่นไหวไปกับความรู้สึก ความน่ารักของกิฟท์ จนพยายามหาเหตุผลมาบอกเลิก แต่สิ่งไหนก็ไม่สามารถมาลบล้างความรู้สึกผิดได้ ยิ่งนึกถึงเหตุการ์ณต่างๆ หลินไม่เคยตามจิก บังคับ โกรธ อะไรในตัวเขาเลยสักครั้งมักจะตามใจด้วยซ้ำ และเข้าใจทุกครั้งที่อยู่กับเพื่อน เวลาเล่าเรื่องคนมาจีบ ก็ไม่เคยหึงหวงระแวง พิชเพิ่งจะเข้าใจวันนี้นี่ิเอง
" ก็พี่รักที่พิชเป็นตัวพิชไง แต่ตอนนี้พี่ต้องรักเราแบบน้องใช่มั้ย อืม .. แบบนั้นก็ดีนะ แต่ถ้าน้องมาหลงรักพี่อีกอันนี้ช่วยไม่ได้นะ " หลินยิ้ม
" เอ่อ .. เราคุยกันได้แต่ พิชไม่อยากให้กิฟท์ไม่สบายใจ " พิชพูดตามตรง
" พี่เข้าใจ ถึงบอกว่ามีอะไรมาปรึกษาได้ มันคงย้อนกลับไปเป็นแบบเดิมไม่ได้ " หลินอธิบายในมุมตัวเองเหมือนกัน ทุกอย่างคงสายไปแล้วจริงๆ หมดเวลาที่เธอจะทำตัวร้ายๆสักที
" รีบไปเถอะ เดี๋ยวแฟนเธอคลั่งตายเสียก่อน " หลินแอบแขวะขำๆ พิชทำหน้าย่น " ฝากไว้ก่อน ! "
" รีบมาเอาคืนล่ะ " หลินยิ้ม แค่ได้คุยและทำให้อีกฝ่ายยิ้มได้เธอก็ดีใจมากแล้ว
==================================================
" โอ๋แกเห็นพิชป่ะ " กิฟท์เอ่ยปากถามทันที ที่โอ๋เดินมาที่ม้านั่ง ตรงที่กิฟท์นั่งอ่านหนังสืออยู่
" ไม่เห็นนะ " โอ๋ตอบ มือค่อยๆเปิดหน้าหนังสือเรียนพร้อมทำหน้าแหยๆ
" ไปไหนก็ไม่รู้เนี่ย มือถือโทรไปก็ไม่รับ " กิฟท์บ่นอารมณ์ขุ่นมัวขึ้นเรื่อยๆมือก็คอยกดโทรออกหาพิช
" เดี๋ยวนี้ชอบเป็นแบบนี้ " กิฟท์เริ่มบ่นต่อ
" แกจะไปอะไรกับมัน ฉันเห็นมันก็ดูแลตามใจแกทุกอย่าง อยากได้อะไรก็ซื้อให้หมด " โอ๋
" ไม่เกี่ยวกัน ฉันเป็นแฟนก็ต้องดูแลฉันเป็นธรรมดา " กิฟท์แย้งตามความคิดตัวเอง
" ระวังเถอะ ไอ้พิชจะเบื่อแกซะก่อน " โอ๋เตือนสติเพื่อน กิฟท์ทำจิ๊ อย่างไม่สบอารมณ์ เมื่อเห็นพิชเดินแหย่กับ นัท โอ เข้ามา
" ว่าไงจ๊ะ " พิชเดินปรี่เข้ามาแซวกิฟท์
" ไปไหนมา ปล่อยให้คอย " กิฟท์ออกอาการงอนทันที พิชยิ้มๆ " ขี้งอนจังเนอะ ไหนๆมาติวให้หน่อยสิ " พิชพยายามชวนคุยให้บรรยากาศดีขึ้น หมู่นี้ทะเลาะกันสามเวลาหลังอาหารเลย
พิชรวบตัวกิฟท์มานั่งใกล้ๆ พร้อมเอาคางเกยแขนอีกฝ่าย ซึ่งการกระทำเช่นนี้ทำให้กิฟท์รู้สึกหายงอนขึ้นมาบ้าง
" สวีทอะไรกันเกรงใจเพื่อนบ้าง เดี๋ยวจะอ่านหนังสือไม่รู้เรื่องเว่ย " โอที่ก้มหน้าติวหนังสืออยู่เอ่ยขึ้นมา
" อย่ามองสิวะ " พิชยื่นมือไปแหย่โอ
" เออๆจะพยายาม ทำอะไรเกรงใจบ้าง " โอทำเสียงจริงจัง แต่ใบหน้ากล้บเปื้อนรอยยิ้ม
นัทนั่งเฉยๆสีหน้าเครียดๆ " ไปขอให้ส้มติวให้สิ " พิชพูดออกมาเหมือนอ่านใจเพื่อนออก
" เออๆ แกว่าเขาจะติวให้หรอวะ " นัทถามแบบไม่มั่นใจ พิชพยักหน้า
" ช่วยเหลือเกินนะเพื่อนอ่ะ ไม่จีบแทนเลยละ " กิฟท์ตีแขนพิช
" ทำได้หรอ โอ๊ยๆ ล้อเล่นๆ " พิชร้องก่อนที่กิฟท์จะตีแขน " แหม กล้าทำร้ายหัวใจตัวเองหรอ "
" ทำสิ ถ้าพิชทำร้ายกิฟท์ก่อน " กิฟท์ทำจมูกย่นใส่
" ไม่มีอ่ะ คิดมาก เค้าออกจะรักๆๆๆคนนี้คนเดียว " พิชจับมือกิฟท์ไว้ พร้อมทำหน้าตาตั้งใจอ่านหนังสือต่อไป
" แหวะ !!! " ทุกคนประสานเสียงออกมาพร้อมกัน
นัทยืนชะเง้อมองหาส้ม สักพักส้มก็เดินออกมาจากห้องสมุด
" เอ่อ .. " นัท ตื่นเต้นทุกครั้งที่เจอส้ม มันยังไงกันละเนี่ย เอายังงัยดี
" ว่าไง " ส้มอดถามไม่ได้ คนอะไรมาจีบอยู่ทุกวัน แล้วก็อ้ำๆอึ้งๆตลอดเวลา
" เราอยากให้ส้มช่วยติวหน่อยนะ " นัทสูดลมหายใจรวบรวมความกล้าพูดออกไป
ส้มยืนมองอย่าพิจารณา " วิชาอะไรหรอ ? แต่เรามีเวลาไม่มากนะ " ส้ม
นัทยืนหนังสือเรียนให้ ส้มเปิดพลิกไปมา พร้อมพยักหน้า
" นี่มาจากไหน ถ้าจะเดินเข้าห้องสมุดอีกแลกบัตรคงนาน เราจะรีบกล้บบ้าน " ส้ม
" มาจากใต้ตึกนี่ละ พวกเราเสียงดังเลยไม่ขึ้นห้องสมุด " นัทเดินตามส้มที่ิเดินนำ จนลงมาใต้ตึก ส้มมาหยุดตรงโต๊ะที่ทุกคนนั่งอยู่ เหลือบสายตาไปก็เห็นพิชที่แทบจะนั่งกอดกิฟท์อยู่
ส้มรวบกระโปรงลงนั่ง พร้อมหยิบปากกาไฮไลท์ออกมาขีดๆลงบนหนังสือ พลิกหน้าไปมาจนหมด
" เอ้านี่ ประมาณนี้อ่ะ ขอโทษนะที่ช่วยนั่งติวไม่ได้ " ส้มส่งยิ้มให้นัท เมื่อเห็นเขาทำหน้าเจื่อนๆ ตาแว่นนี่น่าสงสารนะ
" ขอบใจ " นัทบอกเบาๆ
" งั้นเราไปก่อนนะ " ส้มหันมามองพิช เลยพูดอีกครั้งพร้อมมองทุกคนในโต๊ะ " เราไปก่อนนะ "
" กลับบ้านดีๆละเจ้ระวังจะไปเดินเหยียบหางสุนัขที่ไหน " พิชอดแซวไม่ได้ตามประสาคนชอบกัดกัน
" เออ นายนี่มัน !! " ส้มหันมาแขวะกลับ ละเดินออกไป
นัทยืนมองตาละห้อย พิชอยากจะช่วยเพื่อนแต่ก็คง ทำได้แค่นี้ละ การช่วยทุกอย่างใช่ว่าจะดีเสมอไป
" ปากนี่ไม่ได้เลย " กิฟท์
" จะบอกว่าเค้าปากดีใช่ป่ะ " พิชยิ้ม กิฟท์เบะหน้า พิชกระซิบข้างๆหู " เดี๋ยวคืนนี้เค้าจะบอกนะว่าปากเค้าดีมั้ย "
กิฟท์หันมามองสบตาพิช แววตาเจ้าเล่ห์นี่ละช่างถูกใจจริงๆ " รีบๆเลย อย่ามาทำให้ขนลุก "
" นี่กลับหอกันมั้ย อิสองคนนี้นี่ " โอ๋เริ่มอดใจไม่ไหว ขอเสริมทัพโอหน่อย หมั่นไส้กับความหวาน
" ว่าแต่ฉัน แกละนั่งเขียนอะไร รู้นะ เขียนจดหมายให้รุ่นพี่อีกสิ " กิฟท์ขอเอาคืนบ้าง
" รู้ดี !! อ่านแล้วมันง่วงนี่หว่า รอติวที่หอแล้วกัน " โอ๋ตั้งหน้าตั้งตาเขียนเพลงส่งให้รุ่นพี่
" หิวป่าวๆ " พลอยเดินมาชวนทุกคนทานข้าว
" หิวนะแต่ง่วงด้วย เออ แล้วรายงานส่งก่อนสอบเอางัยดี " โอ ทำท่าหาวปากหวอประกอบ
" เหลือเวลาส่งรายงายอีกอาทิตย์ กับกีฬาสี ควรทำรายงานก่อนนนะ " พลอยแนะ
" แหมๆ ถ้าเจ้ไม่เอาเวลาไปสวีทกับหนุ่มๆนอกโรงเรียนก็ทันอยู่หรอก " พิชเงยหน้าขึ้นมาแซว
พลอยหันมามอง" เปล่าเว่ย เอาเวลาไปดูการ์ตูน ฮิฮิ " ภายนอกพลอยดูสวยเงียบจนหนุ่มแท้หนุ่มเทียมพากันจีบ แต่ตัวจริงออกจะเด็กๆต๊องๆหน่อย
" ฉันเสนอไปบ้านไอ้พิชดีกว่า ช่วยกันทำให้เสร็จๆวันเดียว " โอ๋
" ถามเจ้าของบ้านบ้างป่ะเนี่ย " พิชแย้ง
" อะไรกัน ฉันเห็นแกออกจะเต็มใจ " โอ๋แย้งกลับ
จังหวะนั้นรุ่นพี่ที่ไปลองชุดเตรียมกีฬาสีก็เดินผ่านมาพอดี รวมถึงหลินกับเบล
" โห พี่หลินนี่สวยจริงๆเลยเนอะ " จอม ทำท่าตะลึง ทุกคนหันไปมองรวมถึงพิชด้วย
" อย่ามอง " กิฟท์จับใบหน้าพิชหันมา พิชมีสีหน้างุนงงเล็กน้อย เขาเองก็มองตามเพื่อนๆทั่วไป แต่จะว่าพี่หลินก็สวยจริงๆนั่นแหละ
" อืมๆ มองกิฟท์ดีกว่าเนอะ น่ารักกว่าอีก " พิชยิ้ม รู้ดีว่าแฟนตัวเองขี้หวงมากแค่ไหน
" แบบนี้ถ้าเดินในสนามพิชก็ต้องมองสิ " กิฟท์อดระแวงไม่ได้ ก็คนรักมากก็ไม่อยากให้มองสักเท่าไร
พิชทำท่าคิด " งั้นพิชจะหลับตาเวลาเค้าเดินผ่าน โอเคมั้ย " พิชยกมือลูบผมกิฟท์ อยากให้คนรักสบายใจ
" ทำให้ได้ก่อนเถอะ แล้วค่อยมาพูดอยากจะควักลูกตาออกมาจริงๆ ไอ้ตาแป๋วๆเนี่ย " กิฟท์
" อ้าวๆ แล้วจะเอาตาที่ไหนมองแฟน " พิชขำดีใจได้สวนกลับ กิฟท์ก็เริ่มอารมณ์ดีขึ้น
บทสรุปบนโต๊ะจบลงที่วันเสาร์เจอกันบ้านพิช เพื่อทำรายงานก่อนสอบ
======================================================
โอ๋นั่งทำการบ้าน หรือเรียกว่าลอกการบ้านจากสมุดพลอยดีกว่า ในห้องหนังสือของหอพัก
" แบบนี้จะสอบผ่านหรอ ? ลอกการบ้าน " เบลนั่งลงตรงข้ามโอ๋ โอ๋เงยหน้ามองเจ้าของเสียง แบบไม่เต็มใจนัก
คนอะไรหน้าตาก็เกือบดีแต่ปากปีจอชะมัด
" อ้าวๆ นี่ด่ากันอยู่ในใจใช่มั้ย " เบลทำหน้าสงสัยตามแววตาโอ๋
" จะมากวนอะไรเนี่ย " โอ๋เงยหน้าตอบด้วยน้ำเสียงไม่เต็มใจนัก
" เปล่ากวน พอดีเพิ่งเคยเข้าหอ ไม่ค่อยรู้จักใคร เห็นเราสนิทกันเลยมานั่งด้วย " เบลยิ้มกวนๆ
" สนิท ห๊ะ มุมไหนสนิทเนี่ย ? " โอ๋ตาขวาง ศัตรูเพื่อนก็เหมือนศัตรูเรา ท่องไว้ ๆ
เบลยิ้มๆ ชะโงกหน้ามาดูสมุด " ลายมือสวยดีนะ แต่หัวโตไปหน่่อยปะตรงนี่ อ้อชื่อ อรุณ ชื่อแม๊นแมน " เบลถือวิสาสะหยิบสมุดโอ๋มาดู เมื่อเจ้าตัวละสายตามามองหน้า
" อ้าว ๆ ตาขวางนะ นี่รุ่นพี่นะ ขอใช้สิทธิ์ " เบลยิ้ม ระหว่างที่โอ๋คันปากอยากว่าอยู่มากๆพิชก็เดินเข้ามา
" พี่เบล มาไงเนี่ย " พิชนั่งลงงงๆ วางหนังสือลง " เดินมา " เบลยิ้ม
" กวนละ แก่แล้วอย่ากวนน่าไม่เหมาะสมกับหน้าตา " พิชแหย่กลับ พร้อมเปิดสมุดเรียน
" บอกเพื่อนเรายิ้มก่อนสิแล้วจะบอก " เบลยังแหย่โอ๋ไม่เลิก
" พี่เบลอยากโดนแน่เลยวะ โอ๋จัดมั้ย " พิชเปิดทางให้ทำนองว่าเต็มที่เลย จัดเต็ม
" จริงๆโอ๋ก็ไม่อยากอะไรหรอกนะ แต่ ถ้าพี่ยังกวนอยู่ " โอ๋ทำท่สเปิดมือถือสไลด์ไปมา แล้วโชว์หน้าจอให้เบลดู บนหน้าจอมีรูปเบลนอนเมาหลับอยู่บนรถ เบลอ้าปากหวอ
" เฮ้ย ! โดนเลย แย่แล้วเรา " เบลยิ้มอายๆ " พี่มารอจอยนะวันนี้เค้านัดเรื่องโหวตกิจกรรมวันจบ " เบลยอมตอบดีๆ
กิฟท์เดินถือหนังสือมาพอดี แถมด้วยจอยเดินตามมาอีกหนึ่งคน
โอ๋แอบขำกับชะตะชีวิต นี่ถ้ามีหลินมาอีกครบเซตเลยนะเนี่ย
" ขำเหอะ เมื่อกี้ยังหน้าเครียด " พิชพูดเบาๆให้โอ๋ได้ยิน " อ้าว ไอ้เบลอยู่ที่โต๊ะพอดีเลย " จอยร้องทัก
กิฟท์เดินมานั่งข้างพิช แถมแนบชิดซะ " กลัวคนไม่รู้ว่าเป็นแฟนกัน " เบลพูดตรงตามใจทุกคนคิด
" นิดนึงพี่ ก็กำล้งหวานๆอยู่ " พิชสวนมาให้กิฟท์มั่นใจก่อนที่จะหึงต่อเนื่องซัมเมอร์เซลล์อีกรอบ
" แหม แอบเจ็บนะมึง " เบลแอบแซวจอยที่หน้าเจื่อนๆ " เออๆ ไปคุยงานกันดีกว่า " จอยเหล่มองกิฟท์ที่ทำท่าเกาะแขนพิชแจ เหลือโอ๋ที่จ้องมองสังเกตท่าทางเบล เบลหันมาสบตาโอ๋พอดี
" นั่งดีกว่า มุมดี วิวดี สมองแล่น " เบลยิ้มกวนๆ " เอ่อ กิฟท์ พี่ขอนั่งนี่หน่อยนะ " เบลเริ่มรู้สึกเกรงใจกิฟท์ หลินอธิบายเรื่องราวหมดแล้ว ถึงแม้ตอนแรกเบลจะไม่เห็นด้วยที่ยอมสงบศึก หลินให้เหตุผลว่า เราจะจบแล้ว ควรีักษาเวลาดีๆเอาไว้
" ได้คะ " กิฟท์ยิ้มตอบ
" แล้วก็ .. ที่ผ่านมาพี่ขอโทษนะ " เบลยิ้มจริงใจสุดๆในชีวิตอีกครั้ง
" กิฟท์ก็ขอโทษเหมือนกันคะ คงไม่ใช่แค่พี่ กิฟท์ก็ผิด " กิฟท์ยิ้มอีกครั้งนึง พร้อมพิชที่กำลังก้มลอกหนังสือ
# น่ารักมากเลยนะ แฟนใครเนี่ย # พิชยื่นกระดาษส่งให้กิฟท์อ่าน
กิฟท์อมยิ้มเมื่ออ่านข้อความจบ พร้อมเขียนตอบกลับมา
# ต้องทำตัวน่ารักหน่อย เดี๋ยวแฟนไม่รัก จุ๊บบบบบ # กิฟท์ยื่นกระดาษส่งกลับมา
กลายเป็นฝ่ายพิชที่อมยิ้ม # น่ารักคะ น่ารักมาก น่ารักที่สุด อยากกลับห้องแล้ว อยากหอมแก้ม #
โอ๋ เริ่มสังเกตเห็นอาการจีบกันผ่านตัวอักษรของสองคนข้างๆ จอยที่นั่งคุยกับเบล เหลือบมองก่อนอยู่แล้ว เพราะคอยสังเกตกิฟท์ตลอดเวลา เบลเองมองโอ๋อยู่ก่อน เลยกลายเป็นสามคนนั่งมอง คู่รักจีบกัน
# อยากหอมแก้มเหมือนกันคะ อยากกอดแน่นๆ จ๊วบบบเลย :) #
พิชอ่านจบ " อ๊ะ ๆ .. " พร้อมกับดันตัวเข้าหากิฟท์ ทำนองว่าแหย่ให้หอม เลยสิ อีกฝ่ายเมื่อเห็นแบบนั้นก็อดใจไม่ไหวเลยเอาจมูกชนแก้มพิชไปหนึ่งที
" ฮูยยยยยย มึงกลับห้องกันไปเลยเหอะ อิเน่าสองตัว " โอ๋แซว ส่วนเบลกับจอยได้แต่อึ้งๆ
พิชกับกิฟท์หน้าแดงอายๆ " เออๆ ลืมตัว แกลอกเสร็จละใช่ป่ะ " พิชยิ้มพร้อมรวบสมุดทุกเล่มเข้าหากัน
" งั้นเรากลับห้องกันเถอะ " พิชพูดยิ้มๆมุมปาก
" แหมนอนเร็วนะมึง " โอ๋อดแขวะไม่ได้ น่าน้อยใจนักโดนทิ้ง พิชกับกิฟท์ยิ้มๆเดินกลับห้องไป
โอ๋ตั้งท่าเก็บของมั่งเหมือนกัน สงสัยวันนี้ได้นอนฟังเพลงในห้องแน่ๆ
เบลยื่นมือมาจับสมุดการบ้านของโอ๋ไว้ แต่สายตายังจับจ้องตั้งใจคุยกับจอยอยู่
" เอ้อ มันดึกแล้ว เบลคงไม่กลับบ้านแล้วละ จอยพอมีห้องให้นอนมั้ย " เบลถามยิ้มๆ
โอ๋มองมือเบลสลับกับใบหน้าเบลด้านข้าง
" นอนหอก็ได้ เดี๋ยวจอยทำชื่อส่งอาจาร์ยให้เอง " จอย
" เอ่อ นอนห้องน้องโอ๋ได้มั้ย? พอดีพี่ก็ไม่ค่อยสนิทกับใครเท่าไรนัก " เบลหันมาสบตาโอ๋
" อะ เอ่อ " โอ๋ตกใจอยู่ๆพูดแบบนี้ได้ยังงัยกัน
" โอเคตามนั้น จอยไปก่อนนะ ต้องตรวจดูความเรียบร้อยก้บเขียนรายงานอีก พี่ไปนะ " จอยบอกลาเบลกับโอ๋
โอ๋ลุกขึ้นพรวด โดยมีเบลเดินตาม สายตาคนอื่นก็จ้องมองแบบงงๆ ทั้งสองคนเดินจนถึงห้อง
" ขอนอนด้วยนะ รบกวนด้วย " เบลเดินยิ้มผิวปากอย่างอารมณ์ดีเข้าห้องน้ำ แตกต่างกับเจ้าของห้องที่ยืนหน้าบูดบึ้งอยู่ จนเบลเดินออกมาโอ๋ก็ยังยืนทำหน้าเซ็งจัดของอยู่
" ห้องสวยหวานดีนะ ขัดกับบุคลิกมากๆเลย " เบลยืนไล่สายตามองผ้าห่มสีชมพู ตุ๊กตา หมอนมีระบายๆลายลูกไม้
" ไม่น่าเชื่อ " เบลยังไม่เลิกทำเสียงทึ่งๆใส่โอ๋
โอ๋ขมวดคิ้ว " จะนอนห้องคนอื่นแล้วมาวิจาร์ณเขาอีก " โอ๋เปิดตู้รื้อดูผ้าห่มปิคนิก
" อุ๊ย " พอหันมาก็ชนกับเบล ที่ยืนชะเง้ออยู่ข้างหลัง เบลยิ้มๆยืนขวางโอ๋ไว้
" ทำอะไรอะออกไปนะ ฉันไม่ใช่ทอมนะ " โอ๋ทำเสียงเซ็ง ตัวเธอชอบสาวๆสวยๆ แต่ก็ชอบผู้ชายหล่อๆ ทอมเท่ๆก็ชอบ ชอบไปหมด
" ก็ดีนะ เพราะพี่ไม่ใช่ดี้ และ พี่ก็ไม่ใช่ทอมด้วย แต่พี่ชอบคนน่ารัก นิสัยน่ารัก คนที่ตัดผมสั้น วิ่งตามรุ่นพี่รุ่นน้อง แต่ไม่ยอมมีแฟน " เบลยิ้มกับคำพูดตัวเอง จนเผลอขำออกมาเพราะโอ๋ทำท่าฉงน
" รู้ดี เกินไปล่ะ " โอ๋ตอบปัด แต่แก้มขึ้นสีแดงระเรื่อ ท่องเอาไว้ศัตรูๆ
" หรือจะเป็นแบบพี่ รักเพื่อน ปกป้องเพื่อนสุดๆ หรือชอบเพื่อนตัวเองก็ไม่รู้กันแน่ สงสัยจะหลงรักเพื่อนสนิทอาการนี้ " โอ๋ยียวนกลับ แต่กลับไปจี้ใจดำเบลเต็มๆ
เบลหยิบผ้าห่มในมือโอ๋ " เอามา " พร้อมปีนขึ้นเตียงไปนอนอย่างเคืองๆ
โอ๋สีหน้าเจื่อนๆ แต่ก็แอบขำ " ขอโทษนะคะ ถ้าโดนใจดำๆๆๆๆของพี่เบล " โอ๋เดินปิดไฟทิ้งตัวลงนอน
=================================================
นัทนั่งจ้องมือถือ " เอาหวะ " พูดเสียงดังให้กำลังใจตัวเอง
ตรู๊ด ~ ตรู๊ดดดดดด !!!!! ~
" ฮัลโหล " ส้มส่งเสียงเซ็งๆตามสาย คนอะไรโทรมาตอนจะนอนทุกที
" เอ่อ .. ส้มเรานัทนะ " นัท
" รู้แล้ว " ส้มตอบ พร้อมขยี้ตาดูกองหนังสือ หลับไปตอนไหนกันนะเรา ยกข้อมือดูเวลา เที่ยงคืน
" นอนหลับฝันดีนะ " นัท
" สงสัยจะไม่นอนแล้วละ เราเพิ่งอ่านหนังสือไปได้ครึ่งเล่มเอง " ส้ม
" แต่นี่ดึกแล้วนะ ทำไมไม่นอนละ นอนพักผ่อนสมองจะได้แล่น " นัทตอบเท่าที่รู้จากหนังสือ พร้อมหยิบคู่มือจีบสาวขึ้นมาเปิดดู
" ก็ใช่ แต่เรายืมหนังสือห้องสมุดมา ต้องรีบอ่านรีบคืนเพื่อจะยืมเล่มใหม่ " ส้มขยี้ตาตัวเองอีกครั้ง พร้อมนั่งหลังตรง
" โห เก่งนะ " นัท
" เราก็ไม่ได้อยากเก่งหรอก แต่เราต้องประหยัด " ส้ม
" อืมมม์ พรุ่งนี้เราขอไปห้องสมุดด้วย แล้วเดี๋ยวเราช่วยดูเผื่อหนังสือบางเล่ม พี่เรามี เราจะยืมพี่เรามาให้ " นัทพูดเสียงตื่นเต้น
" ก็ดีนะขอบใจนายมาก งั้นบ่ายๆคาบว่างเจอกัน " ส้ม
" เดี๋ยวเราเดินไปรับแล้วกันนะ " นัทมีรอยยิ้มเด่นชัดขึ้นใบหน้า
" โอเค เราไปอ่านต่อก่อนนะ แล้วก็ฝันดี ขอบใจนายด้วยนะที่โทรมาปลุก " ส้ม แสดงความมีน้ำใจ
" จ๊ะ บายนะ " นัทวางมือถือลงแล้วก็ก้มหน้า คืนนี้มีความสุขที่สุดอีกคืน
======================================================
" มามะๆๆ " พิชนอนตะแคงเอามือข้างขวาตบที่นอนเรียกกิฟท์ที่เพิ่งแปรงฟังเสร็จลงมานอน
" แฟนนะคะ เรียกเป็นสัตว์เลี้ยงเลย " กิฟท์ค่อยๆแทรกตัวเข้ามาในผ้าห่ม แต่กลับห่มได้ครึ่งๆ ตัวโผล่ออกมานิดหน่อย
" ทำไมกางผืนเดียวละ " กิฟท์มองดูผ้าห่มอีกผืนที่อยู่ปลายเตียง
" เออ นั่นสิ เค้าลืมไปว่าผ้าห่มมันเล็ก ว้า ~ อยากนอนผืนเดียวกันอุ่นๆ สงสัยคราวหน้าต้องจัดผืนใหม่ " พิชลุกนั่งบ่นๆ เอื้อมมือหยิบผ้าห่มให้กับกิฟท์ พร้อมกางออก ค่อยๆคลุมตัว และโน้มตัวลงมาจุมพิตที่หน้าผาก
" หอมเหม่งอ่ะ " พิชพูดยิ้มๆขำๆ " ชอบกลิ่นตัวคุณมาก หอมดี " พร้อมก้บพาตัวเองเข้าสู่ผ้าห่ม จัดท่าทางนอนกอดกิฟท์จากข้างหลัง
" ตัวห๊อมหอม คอก็ห๊อมหอมเนอะ แฟนเค้าเนี่ย " พิชค่อยๆเอาปลายจมูกฝังลงซอกคอกิฟท์ หอมจริงๆ
" นี่คุณ เค้าเสียวนะทำแบบนี้ " กิฟท์รู้สึกถึงอาการขนลุกบริเวณลำคอตัวเอง
" แฮ่ๆ " พิชทำเสียงล้อเลียนได้ใจ พร้อมค่อยๆสอดมือเข้าไปสัมผัสความอบอุ่นบนหน้าท้องกิฟท์
" อุ่นมากเลย กอดแบบนี้มีความสุขมากเลยคะ " พิชทั้งซบทั้งอ้อน กิฟท์เผยรอยยิ้มออกมาเต็มใบหน้า
พร้อมหันตัวเอาใบหน้ามาแนบชิดกับพิช
" กิฟท์ไม่เคยรักใครแบบนี้เลย ทำไมถึงรักแบบนี้ " กิฟท์
" ก็เพราะเค้ารักคุณไงคะ รักมากๆมากมากมากมาก " พิชเริ่มวนมือลูบไล้ตัวกิฟท์เบาๆ จนฝ่ายถูกลูบขนลุกแล้วลุกอีก
" ถามจริง เคยทำอะไรแบบนี้กับใครเปล่าเนี่ย " กิฟท์แฝงน้ำเสียงดุโหดในคำถาม
" ไม่เคยคะ คนแรก เค้าเด็กดีบอกเลย " พิช
" จริงนะ " กิฟท์น้ำเสียงดีใจ อย่างน้อย ถึงเธอไม่ใช่แฟนคนแรกของพิชก็ตาม แต่การเป็นคนรักคนแรกนี่รู้สึกพิเศษกว่า
พิชค่อยๆใช้จมูกสูดดมกลิ่นหอมอ่อนๆบนตัวกิฟท์อีกครั้ง แค่เพียงปลายจมูกแตะลงบนหน้าท้อง กิฟท์ก็เกร็งตัวขึ้น
พิชยิ้มมุมปากค่่อยพรมริมฝีปากลงเรื่อยๆ พลางสลับกับใช้ปลายลิ้นแตะเบาๆ เป็นการหยอกล้ออารมณ์กิฟท์
แทรกตัวลงตรงกลางระหว่างขาอ่อน ใช้ปลายนิ้วลูบเบาๆช้า ทิศทางมือเปลี่ยนจากข้างล่างขึ้นสู่ข้างบน พิชเปลี่ยนให้ตัวเองคร่อมร่างกิฟท์ไว้ มองใบหน้ากิฟท์ที่แดง สบตาหวานจ้องมองกัน
" โครตเอ็กซ์ " พิชพูดขำๆ พร้อมเลื่อนมือลูบหน้าอกที่ดูจะโตเกินตัวของกิฟท์ กิฟท์ที่ตอนแรกจะยกมือตีพิชด้วยความอาย ก็ต้องเปลี่ยนเป็บกอดพิชไว้แน่น เมื่อมือคนรักเริ่มบีบเค้นคลึงหน้าอก จนกิฟท์ทนไม่ไหวต้องส่งเสียงร้องครางเป็นระยะ " อืมมม ... ~ " พิชก้มลงดูดยอดอก พร้อมทั้งเลีย สลับบีบเค้น ไม่ห่าง ค่อยๆถอดทุกสิ่งทุกอย่างบนร่างกายกิฟท์ออกจนหมด พร้อมทั้งค่อยๆใช้ปลายนิ้วเขี่ยเรื่อยๆ จนมือสัมผัสได้ถึงความชุ่มช่ำ พิชขยับตัวลงมา ยิ้มมุมปากอย่างพอใจในน้ำหวานของกิฟท์ที่ไหลชะโลมมาตลอดเวลา พิชก้มหน้าเอาจมูกดันนิดหน่อย ก่อนส่งปลายลิ้นหวานแ่รกเข้าไป " โอ๊ย .. พิช " กิฟท์ เม้มปาก กลืนเสียงร้องลงไป มือก็พยายามจับตัวพิช เพื่อถ่ายทอดอารมณ์ให้อีกฝ่ายรู้สึกร่วมกัน ทั้งตื่นเต้น เกร็งตัว หัวใจจะวาย พิชค่อยๆขยับลิ้นรัวเร็วขึ้น กิฟท์ใช้สองมือจิกผมพิช ตามความรู้สึกจนสุดท้าย " อื้มมมมมม ... ~ " มีเพียงเสียงหอบจากลมหายใจที่ทำให้พิชรู้ว่าคนรักมีความสุขไปเรียบร้อย
" แหมมม ร้องเสียงดังเลยนะคะ " พิชลุกมาจัดแจงทรงผมตัวเอง พร้อมหยิบเสื้อยืดตัวหลวมๆที่ก่อนหน้านั้นถูกโยนลงไปข้างเตียงด้วยฝีมือตัวเอง ค่อยๆสวมใส่จากศีรษะให้กิฟท์
" ใส่นะเดี๋ยวเป็นหวัดคะ " พิชมองกิฟท์อย่างอ่อนโยน สายตาบ่งบอกความรักได้เป็นอย่่างดี
" คุณจะเบื่อเค้ามั้ย เค้างี่เง่า งอแง เอาแต่ใจ " กิฟท์ เขยิบตัวเข้าสู่อ้อมกอดพิช ที่อ้าแขนรอที่จะกอดรัดคนรักไว้
" คุณก็อย่างอแง อย่าหึง อย่าชวนทะเลาะสิ "
เมื่อกิทฟ์เงียบไม่ตอบ พิชจึงกระชับอ้อมกอดมากขึ้น " รู้มั้ย เค้าหลงรักคุณเลยนะ ทั้งโครตรักและโครตหลงเลย "
กิฟท์ดันตัวเองออกจากอ้อมกอด พร้อมหอมแก้มพิชเบาๆ " เค้าดีใจนะ " กิฟท์ยิ้ม
" ค๊าบบบบ ~ เค้าก็ดีใจนะคะ นอนเนอะ เดี๋ยวตื่นสาย " พิชยิ้มหลับตาลง
กิฟท์ยิ้มความอุ่นจากตัวพิชซึมเข้าสู่หัวใจเธอ เช่นเดียวกับพิชที่รู้สึกอยากจะกอดคนๆนี้ตลอดไป
====================================================
12/1/14
สวัสดีปีใหม่นะคะ ขอให้มีความสุขกันทุกคนเลยเนอะ :) มาช้ายังดีกว่่าไม่มาน้า
ปีใหม่ไปเที่ยวไหนกันมาเอ่ย ... คนเขียนเมาทุกวันเลย 3 วันติด แถมอกหักอีก :) อิๆ
ยังงัยก้อมีึความสุขกันเยอะๆนะ แต่งเลิฟซีนทีไรเขินทุกทีเลย แฮะๆ :P
ใกล้จะตรุษจีนแล้ว สัญญาว่าจะพยายามมาก่อนตรุษจีนนะจ๊ะ
ขอบคุณคนอ่านทุกคนน้า อาจผิดพลาดบกพร่องประการใดของอภัยด้วยนะจ๊ะ
จะพยายามทำให้ดีสุดๆจ๊ะ รักนะจุ๊บๆ
By : yumyum Date : 12 Jan 2014 06:17  
|
