|
My pretty girl ทุ่มหมดใจ
ยัยพริตตี้ของผม # 2
ได้เวลาแต่งตัวแล้วแก ไปกันเถอะ พายหนึ่งในพริตตี้แถวหน้า รูปร่างเอ็กซ์สะบึ้ม หุ่นเป๊ะยิ่งกว่านางแบบ มองนาฬิกาแล้วเตือนเพื่อนซี้อีกครั้ง ได้เวลาไปแต่งตัวแล้ว
สองสาวมาถึงหน้าห้องแต่งตัว ก็ถูกพวกพี่ๆช่างแต่งหน้าจับแต่งตัวกันจ้าละหวั่น สลับตำแหน่งที่นั่งไปมา ตามความถนัดของช่างแต่งหน้า ทำผม
หน้าเป๊ะ ผมเริ่ด ก็รีบเปลี่ยนชุด วันนี้ชุดของเฟย์เป็นแซ็กสีเงินรัดรูป สั้นบ้าง โชว์บ้าง ตามสไตล์ของงาน ส่วนพายเดินออกมาในชุดสีทองสวยสง่า ทุกสายตาต่างจับจ้องมาที่ทั้งคู่
ถ้าจะถามว่าพริตตี้คนอื่นไม่สวยหรอ ต้องตอบว่า สวยนะ แต่สองคนนี้สวยไร้ที่ติเสียมากกว่า
การเป็นพริตตี้เอ็มซีมันไม่ใช่เรื่องยาก แต่ก็ใช่ว่าจะทำกันได้ทุกคน
พายเป็นคนอัธยาศัยดี พูดเก่ง สู้งาน เอ็นเตอร์เท็นลูกค้าได้ดี ผู้ใหญ่จึงรักใคร่เอ็นดูพายมาก
เฟย์เพิ่งเข้าวงการได้ไม่ถึงปี จากการชักชวนของเพื่อนซี้ เธอเป็นคนพูดตรงไปตรงมา ขายของเก่ง เรียนรู้งานได้ง่าย แต่ความอดทนน้อย ปากไว ใจเร็วไปหน่อย =_=
สำหรับวันนี้พายต้องขอขอบคุณผู้มีอุปการคุณทุกท่านที่ให้การต้อนรับ และสนับสนุนเรามาโดยตลอด ไว้พบกับพายใหม่ในโอกาสหน้านะคะ สวัสดีค่ะ ^______^
เสียงปรบมือดังขึ้น เฟย์หันไปยิ้มให้เพื่อนบนเวที พายโปรยยิ้มและโค้งรับ ก่อนเดินลงไปหลังเวที
เป็นไงมั่งแก ด้านล่างโอเคมั้ย วันนี้ฉันเป็นไงบ้าง
ทางนี้โอเค แกสวยม๊ากกก อยากขึ้นไปพูดแบบนั้นบ้างจัง
เอาน่า ค่อยเป็นค่อยไป ป่ะเสร็จงานแล้ว ไปหารัยทานเถอะ
สองพริตตี้เปลี่ยนชุด เพื่อหาร้านอร่อยๆทาน ก่อนกลับบ้าน
..
วันนี้อาจารย์จะแบ่งกลุ่มและมอบหมายงานให้นักศึกษานะคะ โดยให้นักศึกษาไปถ่ายวิดีโอประกอบการสัมภาษณ์ผู้ประกอบการ นี่เป็นรายชื่อสมาชิกแต่ละกลุ่ม
. เอาล่ะ ปรึกษากันได้เลยค่ะ
อาจารย์เพ็ญพักษ์ ชี้แจงงานที่ต้องส่งในสัปดาห์หน้า พร้อมกับโชว์รายชื่อของนักศึกษาที่จัดเป็นกลุ่มให้เรียบร้อยแล้วบนจอโปรเจ็กเตอร์
โอ้ววว ม๊ายยย เฟย์อุทานด้วยความตกใจ พร้อมกับหันไปมองคนที่นั่งริมหน้าต่าง
ซึ่งตอนนี้เขาก็มองเธออยู่เช่นกัน -_-!
เฮ๊ยแก สนุกล่ะสิงานนี้ คงชุลมุนกันน่าดูเนอะ จับแกกับเนยมาอยู่ด้วยกัน นี่อาจารย์แกล้งพวกแกป่ะวะ ฮ่าๆๆๆพายซึ่งเธอได้อยู่คนละกลุ่มกับเฟย์หัวเราะร่า
สนุกกะผีอะไรล่ะ อยู่กับนายนั่นมีหวังได้กัดคอกันแหงๆเฟย์กุมขมับ
..
เฮ๊ยมึง เราได้สาวสวยมาร่วมกลุ่มแบบนี้ก็ดีเหมือนกันเนอะ มีนักแสดงนำแล้วเว้ยยยหนึ่งรู้สึกตื่นเต้นกับการร่วมกลุ่มที่มีเขา เนย และเฟย์
มาป่วนล่ะสิไม่ว่า
.เนยพึมพำคนเดียว
..
ตกลงตามนี้แล้วกันนะ ไว้เจอกันที่สยามฯวันเสาร์นี้หนึ่งชี้แจงเรื่องงานกลุ่มที่ต้องไปสัมภาษณ์เจ้าของร้านที่พวกเขาเลือกไว้แล้ว
สมาชิกพยักหน้ารับ เฟย์กับเนยไม่เอ่ยปากคุยกันสักคำ เฮ้อ
.งานจะรอดมั้ยเนี้ยยย
.
วันเสาร์ 10.00 น.
วันนี้เฟย์มีนัดทำงานกลุ่มที่สยามสแควร์ เธอมาในชุดสบายๆ เสื้อยืดกางเกงยีน รองเท้าหุ้มส้น บุคลิกของเธอในวันนี้เหมาะกับการทำงานมาก มันดูแตกต่างจากชุดนักศึกษาอย่างกะคนละคน
อ้าว หนึ่ง มากันครบยัง??
เฟย์เดินมาถึงจุดนัดหมายตามเวลาเป๊ะ แต่มีแค่สาวหล่อผิวสีแทนยืนรอเธออยู่เพียงคนเดียว
ก็
เดี๋ยวรอไอ้เนยก่อนล่ะกัน มันใกล้ถึงแล้ว
หนึ่งมองเฟย์เหมือนกับไม่เคยเห็นเธอในลุดนี้มาก่อน ก็แน่ล่ะ ตลอดเวลาสามปีที่เรียนคลาสเดียวกัน ส่วนใหญ่อาจารย์ให้จับกลุ่มกันเอง เฟย์จึงไม่เคยร่วมงานกับสองสาวหล่อนี่เลย
ชิ
.มาสายตลอดเฟย์บ่นเบาๆแค่คนเดียว
อะไร มาช้าแค่ห้านาที เค้าเรียกสายหรอ??สาวหล่อผิวขาว ปรากฏตัวจากด้านหลังหญิงสาวที่บ่นถึงเขาเมื่อครู่
ก็นาย
..
นี่ๆ พอได้แล้ว มาทำงานนะ ไม่ใช่มาทะเลาะกันและแล้วกรรมการสุดหล่อแยกทั้งคู่ออกจากกันจนได้
บรรยากาศในการทำงานวันนี้ดูครุกรุ่นแทบจะทุกห้านาที เมื่อทั้งสองคนได้มองหน้ากัน
O_O!!
หนึ่งติดต่อร้านในสยามไว้เรียบร้อยแล้ว เหลือแค่เข้าไปสัมภาษณ์เขาก็แค่นั้น
เราจะให้เฟย์เป็นคนสัมภาษณ์เจ้าของร้านนะ ส่วนไอ้เนย แกรับผิดชอบเรื่องกล้อง เราจะเป็นผู้กำกับดูแลเรื่องบทสัมภาษณ์ ตกลงตามนี้ละกัน
การถ่ายทำได้เริ่มต้นขึ้น เฟย์ใช้อาชีพพริตตี้ของเธอให้เกิดประโยชน์ ด้วยหน้าตาและการพูดจา ทำให้ทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดี
ทุกครั้งที่เธอยิ้ม เธอหัวเราะ ทำให้เขาได้มองเธอในอีกมุมหนึ่ง ที่มันดูแปลกตา เพราะถ้าเธอไม่ได้ทำงาน เธอคงปั้นหน้าดุใส่เขา ซึ่งมันขัดกับบุคลิกและหน้าตาที่มันน่ารักมากกว่าโหดเป็นไหนๆ
ทำไมเธอไม่พูดกับเขาเพราะๆ ยิ้มให้เขาสักครั้งสองครั้ง มันยากตรงไหนนะ?
เฮ้ย..!! ไอ้เนย มึงถ่ายถึงไหนแล้ววะ ไม่เห็นมีค้งมีคัทบ้างเลย ตกลงมึงยิงยาวใช่ป่ะเนี้ย
ไอ้เนย
อีเชี้ยเนย มึงใจลอยไปถึงไหนฮะ..!!
หนึ่งถามความคืบหน้าจากเนย แต่ดูเหมือนเพื่อนเขาจะใจลอยจริงๆ เขามองอะไร เขาคิดอะไรอยู่
หนึ่งมองตามเพื่อนไปที่จุดหมายที่เพื่อนเพ่งมอง สาวน้อยที่กำลังพูดคุยกับเจ้าของร้านดูเป็นกันเองมาก ระยะห่างทั้งสองคนถือว่าห่างกันนะ เฟย์นั่งในร้าน
เนยยืนอยู่ไกลเกือบร้อยเมตร ถ้าไม่มีไมค์คงจะไม่ได้ยินเสียงนักแสดง เขาอ้างเหตุผลว่าถ้าเราถ่ายทั้งร้านแล้วใช้วิธีการซูมเข้า ซูมออกบ้าง จะให้ให้งานดูแตกต่าง หนึ่งจึงยอมให้เพื่อนอยู่ห่างจากตัวนักแสดงมากขนาดนี้
ไม่ใช่เพราะเขินอายหรอกเหรอ
..
งานเสร็จแล้วเว้ย..!!หนึ่งตะโกนลั่นด้วยความดีใจ แต่เหมือนเพื่อนเขายังไม่อยากให้งานมันจบลง
งั้นไปกินข้าวกันป่ะ ไปป่ะเฟย์เขาหันไปถามเพื่อนทั้งสอง
ทั้งคู่มองหน้ากันเป็นเชิงว่า กล้าไปมั้ย?? ไหวอ่ะเปล่า?? ท้าทายกันไปมา
ตกลง..!!!!เนยกับเฟย์แทบจะพูดออกมาพร้อมๆกัน จะเอาชนะกันไปถึงไหน??
เนยเลือกร้านแถวสีลม เป็นร้านอาหารอิตาเลี่ยนที่มีเมนูให้เลือกมากมาย และลูกค้าเต็มทุกวัน
เราเอาชิสซี่เบคอนหญิงสาวละสายตาจากเมนู มองหน้าเพื่อนอีกครั้ง
ของเรา อันนี้ละกัน สปาเก็ตตี้ไข่กุ้งหนึ่งเปิดเมนูหน้าแรกก็สั่งเลย เขาไม่ชอบอะไรที่ยุ่งยาก
ฉันเอาเหมือนแกไอ้หนึ่งเนยกอดอก เอนหลังพิงเก้าอี้ มาดเทห์ตลอดเวลาจริงๆ
บริกรรับออเดอร์เสร็จ ก็โค้งคำนับสวยงาม ก่อนเดินจากไป
เราว่างานต้องออกมาดีแน่ๆเลย มีเฟย์เป็นพิธีกรแบบนี้เนอะ
ไม่รู้สินะ อันนี้ขึ้นอยู่กับฝ่ายตัดต่อ เราก็ทำเต็มที่แล้วล่ะเฟย์หันไปมองเนยที่นั่งข้างหนึ่งฝั่งตรงข้ามเธอ
เรื่องตัดต่อมันก็แน่อยู่แล้วน่า ถ้านักแสดงไม่ขึ้นกล้อง ทุกอย่างก็จบ
หรอวะ แต่ฉันเห็นแกมองเฟย์
ไม่ทันที่หนึ่งจะพูดจบประโยค มือหนาก็รีบมาอุดปากเพื่อนไว้
ฉันรู้นะว่าแกจะพูดอะไร ไอ้เชี้ยหนึ่ง มึงเงียบไปเลยเขาย้ำอีกครั้งเบาๆ เพื่อนกำลังจะพูดอะไรทำไมเนยจะไม่รู้
อะไรหรอหนึ่ง พูดให้มันจบสิหญิงสาวค้างคา เพราะในประโยคนั้นมีชื่อเธอด้วย
ขออนุญาตเสิร์ฟนะครับบริกรวางอาหารอย่างนอบน้อม
มาขัดจังหวะจริงๆ เฟย์คิด
เออ คืนนี้อ่ะ กูมีนัดดินเนอร์เว้ย น้องมายอ่ะ แกจำน้องมายได้ป่ะจู่ๆเนยก็พูดขึ้นมาเพื่อจะเปลี่ยนเรื่อง
มายไหนวะ
จบข่าว หนึ่งจำไม่ได้ว่าน้องมายคือใคร
ใต้โต๊ะ เนยเตะเท้าหนึ่งเพื่อสะกิดเขา เออ ออ ห่อหมกตามเพื่อน
อ๋อ
น้องมายเด็กเกษตรหรอวะหนึ่งรู้ไต๋เพื่อน แถไปตามเกมก็ได้วะ
เออๆ นั่นแหละ ยอมดินเนอร์กับกูแล้วเนยปั้นหน้าให้ดูเหมือนกับว่า ดีใจสุดๆ
แม้น้องมายคนนั้นจะไม่มีตัวตนอยู่จริงเลยก็ตาม T^T
เฟย์ไม่ได้สนใจเรื่องน้องมายป่วนเมืองอะไรนั่นหรอก เธอทานข้าวไปเพลินๆ กับบรรยากาศชิวๆดีกว่า อยากจะอวดเรื่องหญิงล่ะสิ ไอ้ทอมบ้า!!
เออมึง กูฝากดูแลเฟย์ด้วยนะ เมื่อเช้าเธอนั่งแท็กซี่มาอ่ะ ไปส่งด้วยมันมืดแล้ว กูกลับล่ะ แม่โทรตาม
หนึ่งบอกเพื่อนเบาๆ ก่อนจะโบกมือลาเฟย์ แล้วเดินออกไปนั่งแท็กซี่ที่หน้าร้าน
เฟย์เดินออกมาที่หน้าร้าน เธอมองดูนาฬิกา นี่ทุ่มกว่าแล้วหรอ ทำไมเวลามันผ่านไปเร็วจัง
แป๊ะ
แป๊ะ
แป๊ะ
ซ่าส์
..!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
คืนนี้ไม่มีทีท่าว่าฝนจะตก แล้วนี่มันตกได้ไง
หญิงสาวยืนชิดผนังของร้าน เธอรอแท็กซี่ที่นานๆทีจะผ่านมาสักคัน
ป่ะ เดี๋ยวไปส่งเนยถอดแจ็คเก็ทออก แล้วกางขึ้นเพื่อบังฝนให้กับเธอ
กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆโชยมาเตะจมูกสาวน้อย เขาใช้น้ำหอมกลิ่นผู้ชาย มันใกล้เกินไปรึป่าวนะ
เขาและเธอสบตากันเนิ่นนาน ใต้เสื้อตัวหนาที่ช่วยกำบังละอองฝนนั้น นี่เป็นครั้งแรกที่ทั้งคู่ไม่ได้มองตากันเหมือนจะกินหัว นายมาไม้ไหนกันแน่??
ไม่เป็นไรอ่ะ นายไปเหอะ มีนัดดินเนอร์ไม่ใช่เหรอ?? เธอพูดขึ้นทำให้บรรยากาศเสียหมด
ก็
ยังไม่ถึงเวลาอ่ะ นั่งแท็กซี่มาไม่ใช่เหรอ รออยู่นี่นะ เดี๋ยวมา
เขาห่มเสื้อนั้นไว้บนไหล่หญิงสาว ก่อนจะวิ่งตากฝนเพื่อไปเอารถมารับเธอ
นี่เธอ ขึ้นมาสิ เร็วๆตรงนี้เขาไม่ให้จอดนานเนยตะโกนบอกเฟย์ที่ยืนอยู่หน้าร้าน
.เธอนิ่งคิดไม่นาน ก็เอาเสื้อนั้นบังฝนวิ่งมาขึ้นรถเขา ตามที่เขาคาดไว้
.ในรถไม่มีเสียงใครพูดขึ้นมาเลย มันเงียบมาก นอกจากเสียงเพลงเบาๆที่เข้ากับบรรยากาศฝนตกนี้
เลี้ยวซ้ายนะ คอนโดฉันอยู่ในซอยนี้ล่ะเธอบอกทาง ใกล้ถึงแล้วหรอ เวลาของเขาและเธอกำลังจะจบลง
พักอยู่นี่เองหรอ แล้ว
อยู่กับใครอ่ะสาวหล่อเลี้ยวเข้าซอย
คนเดียวเฟย์ตอบ
แต่ทำไมเขาดูเหมือนจะดีใจเหลือเกิน ถ้าตะโกนได้ เขาทำแล้ว
จอดนี่ล่ะ ขอบใจนะเธอเอื้อมมือเพื่อเปิดประตูรถ
เดี๋ยวก่อนสิ
..
เขารั้งเธอไว้ทำไมนะ เธอฝันไปรึป่าว??
เธอลืมกระเป๋า
.เขายื่นให้เธอ
อื้มมม เฟย์เปลี่ยนสีหน้าแทบไม่ทัน นึกว่าเนยอยากจะพูดอะไร เฮ้อ
คิดไปเองแท้ๆยัยเฟย์เอ้ย
ฮ่ะ ฮัดชิ้วววว!!!สาวน้อยห่มผ้าหนาสามชั้น เธอรู้สึกเหมือนจะไม่สบาย
นอกระเบียง
..
เสื้อแจ็คเก็ทสีน้ำตาลถูกตากไว้ เฟย์รีบจนลืมคืนเสื้อให้กับเขา
ฝนยังคงไม่หยุดตกสักที บรรยากาศแสนเหงา หญิงสาวนอนขดใต้ผ้าห่มหนา ไม่ว่าจะกี่ชั้นมันก็ไม่อบอุ่นเท่าอ้อมกอดจากใครสักคน
..
.................................................
โปรดติมตามตอนต่อไปนะคร้าาา ห้ามพลาด รักผู้อ่านทุกท่าน จุ้ฟๆพันครั้ง อิอิ
By : ส้มโอ Date : 14 Sep 2013 16:13  
|
