|
มันคงเป็นความรัก #3 รูมเมท
#3 รูมเมท
โรงเรียนหญิงล้วนที่นี่ เป็นโรงเรียนประจำแต่นักเรียนสามารถเลือกที่จะกลับบ้านได้ทุกวันแต่ต้องมีผู้ปกครองมาเซนต์รับนักเรียนออกไป
พิชยืนเซ็งๆในห้องเรียนพร้อมวางมือถือลงโต๊ะอย่างแรง จนเพื่อนคนอื่นมอง
" อ้าว เป็นไร " โอ ถามหน้างงๆกับอาการหงุดหงิด
" เซ็ง เจ้ไม่ยอมมารับ บอกว่าป๊าให้อยู่หอพักโรงเรียน ต้องเป็นเพราะครูใหญ่อะไรนั่นแน่ " พิชพูดกับโอ แต่ทุกคนก็ตั้งใจฟัง
" แบบนี้นอนหอ ตายพอดี แกออกจะติดที่บ้่น ติดเจ้พายอย่างกับอะไรดี " โอ
" อืม ใช่นะสิ คิดถึงเจ้ตายเลย แถมอยู่หอ ใช้มือถือเวลานอนโดนอีก ซวยสุดๆ " พิชบ่นต่อเนื่อง พิชมีพี่สาวเพียงคนเดียวโตกว่า 3 ปี และตอนนี้พี่สาวก็อยู่มหาลัยอินเตอร์แถมสวยและดังเป็นดาวที่โรงเรียนอีก ทุกคนเลยรู้จักพิชน้องพี่พายดี
" เออ ซวย แต่ปกติป๊าออกจะตามใจแก " โอ ยังงงๆ กับเพื่อนตัวเองที่โดนสั่งให้อยู่หอพักโรงเรียน
พีชหยิบมือถือมากดต่อสายอีกรอบ
" ว่าไง " เสียงเจ้พาย พี่สาวสุดที่รักของพิช
" เจ้ ..ป๊าจะให้พิชอยู่หอไม่เอานะ กับข้าวที่นี่ไม่อร่อย ไม่เคยนอนด้วย อยู่ยังไงอะเจ้ เจ้มารับนะ " พิชอ้อนทันที
" พิช เจ้ก็อยากไปรับนะ แต่ต้องติวต่อ เอางี้ิ้ ลองอยู่ก่อน มีอะไรส่งไลน์มาคุยนะ เจ้วางละ " พายวางสายน้องสาวอย่างรวดเร็วเมื่อป๊าสั่ง ก็ต้องทำตามกันหมดทุกคน
พิชซึ่งดูจะอารมเสียอยู่แล้วเซ็งหนักกว่าเดิมหันมามองหน้า โอ นัท เพื่อนสองคน ซึ่งกำลังจะกลับบ้าน
" เอาไงวะ " โอ พอจะรู้อารมณ์เพื่อน
" เซ็งมากกกกกกกกกกเลย โครตๆ " พิชดูสติแตกสุดๆ
" ใจเย็นๆ กูต้องกลับแล้ววะ ยังไงไลน์คุยกัน " นัทตบหลังเพื่อนตัวเล็กให้กำลังใจ
" เฮ้ย พิชมากับเรา เราอยู่หอ เดี๋ยวพาไป สนุกรับรอง " โอ๋มาควงแขนพีช
" แลัว เธอก็อยู่หอหรอ " พิชถามกิฟท์ที่เดินมาจับมืออีกข้าง
" เคยอยู่ตอน มอหนึ่งถึงสาม แต่ตอนนี้ว่าจะอยู่อีกสักเทอม " กิฟท์หันมายิ้มให้โอ๋ ที่รู้ทันเพื่อนแบบเธอทุกเรื่อง
พิชเดินคอตกๆเหมือนคนโดนลากอยู่ๆก็นึกอะไรออกมา
" เดี๋ยวมาๆ " พิช รีบวิ่งลงบันได โอ๋กับกิฟท์ มองหน้ากันก็วิ่งตาม
" ตลอดเลยมึง ชอบใครเหนื่อยกูตลอด " โอ๋บ่นเมื่อกิฟท์ออกแรงบีบมือวิ่งตาม
มาถึงชั้นล่างก็ถึงบางอ้อจนได้เมื่อเห็นพิชยืนยิ้มข้างๆรถยุโรปคันหรู
" สรุปอยู่หอหรอเนี่ย " หลินถามด้วยน้ำเสียงห่วงใย
" อืม ใช่ " พิชยืนคอตก
" ดีออกอยู่กับเพื่อน " หลินมองมาทางโอ๋ กิฟท์ แอบแปลกใจเหมือนกันว่าสนิทกันตอนไหน และยิ่งสายตากิฟท์ที่มองมา
" กลับละสิ น้ามาละ " พีชมองไปที่น้าของฟลินที่กำลังเดินมา หลินพยักหน้า
" กลับดีๆนะ เดี๋ยวลองดูว่าโทรหาได้ป่าว " พิชยิ้มเศร้าๆให้หลิน
หลินยิ้มตอบแล้วขึ้นรถไป ในใจก็ห่วงแสนห่วงความรู้สึกพิช แต่หลินเป็นคนนิ่งๆ ไม่รู้จะแสดงออกยังไง ความรักของสองคนนี้เลยเรียบๆง่ายๆ ไม่เหมือนคู่อื่นๆในโรงเรียนที่เดินกอดคอ กอดแขนกัน จะว่าไปหลินเองก็อยากทำแบบนั้นนะ ะสายตาหลินก็หันไปเห็น กิฟท์ที่ิเกาะแขนพิชเป็นปลาหมึก
" คิดมาก " หลินพูดกับตัวเองเบาๆ แต่สายตายังคงมองจนลับตา
" นึกว่ารีบอะไรไปยืนอ้อนพี่หลินมา " โอ๋เปิดฉากแซว
" เปล่าๆ ไปส่งเฉยๆ ก็ส่งทุกวันตลอด " พิชยิ้มๆ แต่หน้ายังมุ่ยเหมือนเดม หอหรอ นอนยังไง กินยังไง อยู่ยังไง
" ส่งทุกวันแปลว่ารักกันมาก " โอ๋เน้นย้ำ เพราะอยากแกล้งกิฟท์
พิชเดินตามทั้งสองคน ทวนคำพูด รักกันมาก รักกันมากหรอ ? ก็รักนะ
ทั้งสามคนเดินผ่านไปเรื่อยๆเพื่อจะทะลุไปหอที่อยู่อีกฟากของโรงเรียน ต้องเดินผ่านจุดที่นักเรียนคนอื่นกลับบ้านตามปกติ มายนั่งอยู่ เธอหันมามองพิชนิดนึง หน้าเหมือนจะยิ้ม แต่ก็ไม่ยิ้ม แต่สายตามายเห็นพิชแน่ๆ
พิชเองเมื่อเห็นมาย ก็เมินหันไปทางอื่นทันที โอ๋กับกิฟท์สังเกตเห็นอาการของสองคนนี้
เดินกันมาจนถึงหอพัก
" นอนกะกูอีกสินะมึง บ้านก็มีไม่กลับ ดูกูสิอยากกลับนครสวรรค์จะแย่ " โอ๋เดินบ่นกิฟท์ที่บ้านกิฟท์เองก็ไม่ได้ไกลจากโรงเรียนเท่าไรเลย แต่กลับตัดสินใจอยู่หอ เหตุผลก็พอรู้อยู่แต่ไม่แน่ใจว่าเพื่อนตัวเองจะหลงพิชจริงๆ
" ไม่ จะนอนกับพิช " กิฟท์ยิ้มมุมปากเล็กๆ
" จะบ้าหรอ เอาจริงหรอเนี่ย " โอ๋ดึงกิฟท์มาใกล้ๆตัวเอง และมองไปทางพิชที่เดินเหม่อลอย
" แล้วพี่หลินละมึง มันมีแฟนแล้วนะเว้ย " โอ๋ย้ำกับกิฟท์
" มีแล้วแย่งได้วะ อีกอย่างแกดู มายกังพีช เห็นป่าว ถ้าสองคนนั้นคบกันตั้งแต่ ม.3 แล้ว ม.3 พีชตัวติดกับมายจนใครๆก็คิดว่าเป็นแฟนกัน แล้วพี่หลินละ " กิฟท์ ร่ายยาว โอ๋ยืนคิด " เออหว่ะ ต้องสืบ "
พิชเดินเข้ามาในห้องงงๆ เตียงสองชั้น ห้องน้ำ ในห้องนอนได้2คน มีตู้เสื้อผ้า โต๊ะเขียนหนังสือ
" นอนกับใคร " พิชบ่นเบาๆ เขาไม่เคยนอนกับคนอื่นเลยนะ บ้านเพื่อนยังไม่เคย
" นอนกับเราไง " กิฟท์เกะาไหล่พิชที่หันมาเพราะตกใจ ใบหน้าสองคนใกล้กันมาก จนแทบจะหายใจรดกัน
พิชกระเด้งตัวกลับมา หัวใจเต้นเร็วๆแปลกๆ ยัยนี่น่ารักเหมือนกันเนี่ย
" อ้าวหรอ ห้องเดียวกันนึกว่าไปนอนกับโอ๋ " พิชดูงงๆตื่นๆพูดรัวๆ
กิฟท์วางกระเป๋าเรียน หนังสือบนโต๊ะ แล้วหันมายิ้มให้คนที่ยืนงง จะนั่งก็ไม่กล้าจะยืนก็เขินๆ
" นั่งบนเตียงก็ได้ " กิฟท์ยิ้มชอบใจ ยิ่งเห็นพิชใกล้ๆยิ่งชอบ น่ารักตาโต คิ้วเข้ม ถึงจะตัวเล็กไปหน่อย
" แล้วนอนไหน " พิชเป็นคนค่อนข้างประหยัดคำพูด ยิ่งเมื่อกี้หัวใจเต้นรัวยิ่งเงียบ
" ห้องก็เล็กนะว่ามัั้ย ? " กิฟท์หยิบของออกมาจากตู้เสื้อผ้า และส่งให้พิช
" นี่ชุดนอนของหอพัก ตลกนะบังคับใส่แม้ตอนนอน " กิฟท์ยิ้มๆและส่งอุปกรณ์อาบน้ำมาให้
" นี่ของกิฟท์ใช้ไปก่อนนะ ครีม แชมพู ใช้ได้มั้ย " กิฟท์ถามมองคนตรงหน้า เธอชอบเขามานาน พอจะสังเกตออกว่าคนตรงหน้าเรื่องมากแค่ไหน ดูจากพี่สาวคนดังของโรงเรียน แฟนสาวสวยอันดับต้นๆเหมือนกัน
พิชเดินมารับของจากกิฟท์ เธอจงใจให้มือสัมผัสกับมืออีกฝ่าย ก็ดูสิเวลาเขินน่ารักเป็นบ้าเลย
และก็ตามจริงพิชเขิน เดินก้มหน้าเข้าห้องน้ำ
" เอาแล้วไงกู " พิชยืนพูดกับตัวเองหน้ากระจก เขารับรู้ถึงสิ่งที่เต้นอยู่ข้างในใจ ทำไมตื่นเต้นจัง
" ไม่ๆ มีพี่หลินแล้วนะ กิฟท์ก็เพื่อน เหมือน ... เหมือนมายไง " พิชเม้มปาก
ข้างนอก กิฟท์นั่งยิ้มกับผลงานตัวเอง
เสียงประตูห้องเปิดขึ้น กิฟท์หันมามอง หญิงสาวตัวสูงๆขาวๆก้าวเท้าเข้ามา
" คิดถึงจังเลยคะ เพิ่งรู้ว่าเราอยู่หอด้วย ไหนบอกว่าไม่อยู่แล้วไงคะ " พูดไปมือก็จับกุมมือกิฟท์ไว้แน่น
งานเข้าละกู " คือกิฟท์เบื่อๆเลยว่าจะไปๆมาๆนะคะ " กิฟท์ค่อยๆแกะมือออกจากหญิงสาว
" นึกว่าคิดถึงพี่คืนนี้นอนห้องพี่นะ คิดถึงมากเลยน้ารู้ป่าว " อีกฝ่ายพยายามกอด แต่อีกคนก็ปัดป้อง
แกร๊ก ....
เสียงพิชเปิดประตูออกมา มองหน้าทั้งสองคน
นั่นกูว่าแล้วมไอ้บ้านี่ก็ไม่ยอมหยุด " พี่จอย เห็นมั้ยมีเพื่อนอยู่ด้วย " กิฟท์แทบจะถีบคนที่เรียกออกจากตัวเอง
จอยยืดอกมองคนตรงหน้า พิชทำหน้าไม่สนใจ
" เกือบจะเคลิ้มละกู " พิชบ่นเบาๆกับตัวเอง ก่อนหยิบมือถือเดินออกจากห้องไป
" ตามสบายนะ ^^* " และยิ้มกวนๆให้กิฟท์หนึ่งที
อันที่จริงพิชก็ไม่โง่พอที่จะดูไม่ออกหรอกนะว่า กิฟท์สนใจในตัวเขา แต่เขาไม่ชอบมีปัญหา ไม่สนใจใคร คนที่อยู่ในห้องก็คุ้นหน้าคุ้นขื่อ แต่ตัวเขาไม่สนใจใครอะไรเท่าไร
พิชเดินมาจนตรงกลางหอ ด้านซ้ายแยกเป็นห้องนั่งทำการบ้าน อ่านหนังสือ ด้านขวาเป็นห้องกินข้าวกับห้องซักล้าง ต้องเอาเสื้อผ้ามาส่งที่นี่ พีชยืนมองป้ายแบบงงๆ
" อ้าว ไอ้กิฟท์ละ " โอ๋สงสัย กิฟท์ไม่น่าปล่อยให้พิชหลุดมือไปได้ นึกว่าจะอ่อยเสียจน .... อิอิ
" เห็นคนชื่อพี่จอยอะไรเนี่ยมาหา เราเลยเดินออกมาก่อน " พิชตอบ
" ชิบหาย !! " โอ๋พูดเบาๆพอให้ตัวเองได้ยินแล้วก็ขำกิฟท์ที่ซวยจริงๆ
" เออๆมานั่งนี่ รอกินข้าว เดี๋ยวมันก็มาเอง มาๆนั่งๆ " โอ๋ลากพิชมานั่ง
พิชเองก็นั่งตามแล้วก็พิมพ์ตอบไลน์ในมือถือ
" คุยกับพี่หลินละสิ หวานเวอร์ๆ "
" เปล่า คุยกับป๊า อยากกลับบ้านไม่ชินเลย บอกตรงๆ หลอนนน " พิชมองรอบๆ ห้องไม่รู้จักใครอยู่ดี
" ทำไมล่ะ "
" ก็ไม่รู้จักใครเลย ปกติเพื่อนเราก็ไปกลับกันหมด " พิชบอก
" แกนะไม่รู้จักเขา แต่คนอื่นนะรู้จักแกหมด " โอ๋น้ำ พิชมองรอบๆอีกที คนอื่นๆมองมา เดินผ่านและมองมาที่พิชตลอด
" เออจริง ทำไมวะ เพราะความเป็นน้องเจ้ยังอยู่หรอ " พิชงง
โอ๋ส่ายหัว " ก็มึงอะ น่ารักนะเว่ย ใครๆก็ชอบ แต่มึงนิ่ง ๆ ไง " โอ๋อธิบาย
" หรอ ! " พิชย้ำงง คนชอบ ใครอะไร งง ช่างมันเถอะ
" กินข้าวกันๆ " โอ๋ชวนพิชไปยกอาหารที่แม่ครัวเตรียมไว้มากิน
" มาแล้ว กินไม่รอเลยนะ " กิฟท์เดินมาถึงก็นั่งเบียดข้างพิชทันที
" กินข้าวเหมือนแมวดม มิน่าตัวแค่นี้ " กิฟท์ชะโงกหน้ามามองจานข้าวพิชที่มีข้าวประมาณทัพพีนึง กับกับข้าวนิดหน่อย
" แหมม ใครจะอึ๋มนมทะลักแบบแก ไปเอาข้าวมาเลย เราสองคนกินเสร็จไม่รอนะ " โอ๋กัดอีกดอก และแอบกระซิบ
" รอยอะไรอยู่ที่คอป่าววว " โอ๋ยกมือมาปิดปากขำ กิฟท์หันมามองหน้าพิชก่อนง้างมือตีโอ๋
" เออใช่ ตอนเราออกมาเห็นกำลังเข้าด้ายเข้าเข็มอยู่เลย " พิชอยากแซวบ้าง เพราะเขาเองเริ่มสนิทกับโอ๋แล้วเหมือนกัน
" พิช !! " กิฟท์ยืนมองเรียกพิชเสียงดังและโกรธมาก
" เราไม่ใช่คนแบบนั้นนะ " กิฟท์เน้นเสียงอีกรอบ พิชกลืนข้าวไม่ลงเงยหน้ามาดู
" เฮ้อเราล้อเล่น โกรธหรอ คนมองใหญ่แล้ว " พิชเอื้อมมือมาจับมือของกิฟท์แบบง้อๆ ปกติเขาก็ไม่เคยถึงเนื้อถึงตัวกับใครแบบนี้ แม้กระทั่งพี่หลิน จะจับมือแต่ละครั้งยังคิดแล้วคิดอีก
กิฟท์ยังยืนงอนๆอยู่
" นั่งเถอะแก คนมองหมดแล้ว นั่งๆ ถ้าแกไม่นั่งนะเดี๋ยวพี่จอยมีเดินมา " โอ๋ขู่
กิฟท์นั่งลงทันทีเหลือแต่พิขที่งงๆ ทำไมต้องกลัวหรือโดนทำอะไรจริงๆ
" เอ้า เลิกงอนแล้วก็ไปกินข้าว แกจะฉวยโอกาสจับมือไอ้พิชอีกนานมั้ย " โอ๋แขวะอีกดอก
" ไม่หาย พิชต้องพาไปหยิบอาหารนะๆนะนะ อายอ่ะคนมองเมื่อกี้ " กิฟท์พูดน้ำเสียงออดอ้อน พร้อมกับมองเข้ามาในตาพิช ตากิฟท์ที่มองมาทำเอาใจพิชเต้นอีกรอบและกิฟท์ก็ลากพิชที่ดูงงๆสับสนเบลอๆเดินออกไปท่ามกลางสายตารุ่นพี่รุ่นน้อง
" เอาละ เป็นข่าวแน่ๆ " โอ๋ บ่นออกมา คนอื่นๆไม่มีใครรู้ว่าพิชเป็นแฟนพี่หลิน และแน่นอน ข่าวของกิฟท์กับพิช ต้องกระจายไปไกลแน่ๆ
By : Yumyum Date : 10 Aug 2013 13:43  
|
