ประเภทไหนกัน....คน
คุณเป็นคนประเภทไหนกัน?????
1.คนบางคนเปรียบเสมือนรอยจารึกบนก้อนหิน
2.คนบางคนเปรียบเสมือนรอยจารึกบนหาดทราย
3.คนบางคนเปรียบเสมือนรอยจารึกบนสายน้ำ
แล้วคุณล่ะ เปรียบเสมือนรอยจารึกอะไร
เมื่อเราโกรธใครสักคน และไม่ยอมสลัดความโกรธนั้นออกไปจากใจ แต่กลับปล่อยให้ความโกรธนั้นฟักตัวอยู่ในความทรงจำส่วนลึก นานแสนนาน ไม่ว่าเวลาผ่านไปนานแสนนาน คุณก็ยังทะนุถนอมความโกรธเสมือนลูกในไส้
บางคนกอดความโกรธ ไว้กับตัวจนกระทั่งนาทีสุดท้าย ก็ยังวางไม่ลง ปลงไม่เป็น นี่แหละคือประเภท รอยจารึกบนก้อนหิน ...คนแบบนี้แหละทุกข์ที่สุด
เธอไม่ยอมปล่อยให้ความโกรธมาทำร้ายตนเอง แต่พยายามใช้สติปัญญา หาสาเหตุที่ทำให้โกรธ ในที่สุดปัญญาก็อยู่เหนืออารมณ์โกรธ สามารถขจัดความโกรธโดยใช้เวลาอันสั้น เหมือนกับเราเอาไม้ขีดลงบนหาดทราย ทิ้งไว้ซํกพัก คลื่นก็ซัดรอยขีดหายไป เหลือแต่ผืนทรายที่ว่างเปล่าเหมือนเดิม
คนที่ไม่ยอมปล่อยให้ตัวเองตกเป็นทาสของความโกรธนานๆ คือ คนประเภทรอยขีดบนหาดทราย
เมื่อโกรธใครสักคน คุณก็มีสติรู้ทันความโกรธของตัวเองว่ามันเป็นเพียงอารมณ์เพียงชั่ววูบ พอรู้ทัน คุณก็ปล่อยวางทันที ก็เหมือนเอาไม้ขีดลงไปในสายน้ำ รอยขีดนั้นไม่คงอยู่ แต่จะถูกสายน้ำกลืนหายไปในชั่วพริบตา
คนที่โกรธใครแล้วมีสติ สามารถปล่อยวางความโกรธได้อย่างฉับพลัน คือคนประเภทรอยขีดบนสายน้ำ
คนประเภทนี้ มีความสุขที่สุดในโลก
สิ่งที่ควรกระทำเมื่อโกรธ เป็นวิธีโยกย้ายอารมณ์โกรธ
1.ซํกผ้า
2.เข้าครัวทำอาหาร (ส่วนตัว บางครั้งทำไปทั้งๆที่ยังโกรธ รสชาติไม่อร่อยเล้ย)
3.อ่านหนังสือ
4.รดน้ำต้นไม้
5.ดูรูปภาพเก่าๆ
6.จัดห้องนอนใหม่
7.เล่นกีฬา
8.ล้างรถ
การหงุดหงิดใครโดยเขาไม่ได้ดั่งใจ จงคิดเสียว่า
ไม่มีใครสมบูรณ์แบบทุกอย่าง
ไม่มีใครได้ดั่งใจเราทุกอย่าง
ให้เลิกคิดถึงลัทธิสมบูรณ์แบบนิยม
มีวิธีทำให้คุณมองมุมใหม่
หากแอปเปิ้ลลูกที่อยู่ในมือเรามันช้ำเพียงเล็กน้อย
เพราะถูกกระทบจากการขนส่ง แทนที่เราจะโยนแอปเปิ้ลผลนั้นทิ้ง
แต่เรากลับเฉือนเอาด้านที่ช้ำนั้นทิ้งไป แล้วเลือกทานส่วนที่ดี ซึ่งมีอยู่มากกว่า
เพียงแค่เห็นแอปเปิ้ลช้ำนิดเดียว เราก็โยนทิ้งทั้งลูก
ฉะนั้น เธอก็จะไม่ได้รับรู้รสชาติของแอปเปิ้ลว่ามันหวานกรอบอร่อยเพียงใด
เปรียบเสมือนกับสิ่งต่างๆ ไม่มีอะไรสมบูรณ์ตามแบบที่เราต้องการ
เกิดเป็นคนต้องทนให้เขาด่า
จะทำดีทำบ้าเขาด่าหมด
ถ้าทำดีเขาก็ด่าว่าไม่คด
ทำเลี้ยวลดเขาก็ด่าว่าไม่ตรง
....................................
อยากตั้งกระทู้คะ แต่ อยากมีสาระ เวลา ใครหลงเข้ามาอ่านจะได้ชื่นชม และทึ่งว่า โห้ จขกท ดูมีสาระ มีสมอง เหมือนกันนะนี้ อิอิ ก้เลยไป คัดลอกท่านว วชิร มาเลยคะ เพราะ อะไร ที่ออกมาจาก ใจ คงจะเป้นกลอน ข้อความ นิยาย อะไรที่มันเศร้า เหงา อะไรแบบนั้นมากกว่า
เพราะจขกท ชื่นชอบความเหงา ถนัดเรื่องเศร้ามากกว่า จนคนรัก จขกท จะบอกเลิกหลายที ก้ เพราะอารม เพ้อๆนี้ละคะ ประมานว่า เอ้ย กูยังอยู่ตรงนี้ ยังไม่ได่ไปไหนแล้ว she คร่ำครวญ ถึงใครฟะ อะไรทำนองนั้น จริงๆอยากบอกว่ามันเป้นอารมติสๆของศิลละปิน ประมานเห้นใบไม้ร่วง ก้น้ำตาไหล คิดไกลไปไกลๆ แล้วฺฺ ชอบฟังเพลงเศร้าประหนึ่ง อกหักตลอดเวลา 55นั้นสิ นะ น้อยคนนัก คะที่จะทนได้ จะทำไงได้
ก็คนมันโรแมนติค เข้าใจกันนิด ก็พอคะ
.....................................
ที่มา : ว.วชิรเมธี
By : rain   Date : 23 Apr 2013 19:08
|