สยบหัวใจนายทอมคาสโนว่า #12
รุ่งอรุณของเช้าวันใหม่
ฮ๊า
เสร็จพอดีเลย มาทานโจ้กฝีมือพิมกันสิคะ พิมอยู่ในชุดผ้ากันเปื้อนเช้านี้รับบทเป็นแม่ครัว เธอตักโจ๊กใส่ชามสามชาม วางไว้ที่โต๊ะทานอาหาร
กิ๊กนั่งลงที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้ามกับพิม ส่วนพีชกำลังตามมา
หอม จริงจริงเนอะ น่ากินจัง สาวหล่อมองโจ้กที่อยู่ตรงหน้า (ที่ว่าน่ากิน คนหรือโจ้ก)
พิมตื่นเช้าจังนะ พี่ยังง่วงอยู่เลย พีชหลังจากล้างหน้าเสร็จก็นั่งลงข้างกิ๊กแฟนของเธอ
วันนี้จะไปไหนรึป่าวคะพี่พีช พิมอยากให้พาไปเลือกของให้นิดหน่อย
อ๋อ ได้สิ วันนี้พี่ว่าง พีชเป่าโจ้กที่ร้อนจนควันโชย กลิ่นหอมฟุ้ง
ทั้งสามคนทานอาหารเช้าไปคุยกันไป เหมือนเมื่อคืนไม่มีอะไรเกิดขึ้น กิ๊กแนบเนียนจริงๆ
ที่ห้างสรรพสินค้าชื่อดัง
สองสาวเดินเลือกของที่ร้านนั้นที ร้านนี้ที พิมดูมีความสุขจนพี่สาวผิดสังเกต
แกเลือกของขวัญไปให้ใคร? พีชถาม
เอ่อ
คนพิเศษน่ะคะ พิมยังบอกพี่ไม่ได้หรอก เธอพูดแล้วยิ้มอย่างเขินอาย
คงเป็นหนุ่มญี่ปุ่นสินะ พีชกล่าวเสียงเรียบ
พิมยิ้มรับ แต่ไม่ตอบอะไร
ถ้าเขาได้ของชิ้นนี้ไป พิมอยากให้เขาจำเอาไว้ ว่าครั้งหนึ่งเราเคยมีความสุขกันมากแค่ไหน ในวันที่พิมไม่อยู่แล้ว พิมแค่ไม่อยากให้เขาต้องลืมพิมก็แค่นั้น
พิมก้มหน้าเลือกของต่อ ร้านนี้เป็นร้านขายของขวัญที่มีสินค้านับหมื่นชิ้นให้เลือก
เวลาผ่านไปไม่นานนัก พิมก็ได้ของที่เธอถูกใจ
ของขวัญที่เธอเลือกได้ถูกใส่ไว้ในกล่องของขวัญสีขาวน่ารัก เธอและพี่สาวเดินออกจากร้านนั้นพร้อมกับถุงกระดาษสองสามใบ
พี่พีชต้องดูแลพี่กิ๊กดีๆนะคะ อย่าให้มีสาวมาเกาะแกะล่ะ อยู่ดีๆพิมก็พูดประโยคนี้ขึ้นมาทำลายความเงียบภายในรถยนต์ของพี่สาวเธอ
พีชหันมามองน้องสาวด้วยรอยยิ้มเยือกเย็น
ไม่ต้องห่วงหรอก ถ้ามี ตายแน่! เธอพูด
ฮ่าๆ พี่พีชนี่ดุตลอดเลย ถ้ามีจริงพี่พีชจะเป็นยังไงน้าน้องสาวแท้ๆเริ่มกวนประสาทพี่
เอ๊ะ! แกนี่ยังไง ตอนนี้เขาไม่มีแล้ว เขามีแค่ฉันแกจะมาถามความรู้สึกเพื่ออะไรนิ?
เธอหันมาวีนใส่น้องที่อยู่ดีๆ ก็หาเรื่องมาให้ปวดหัว
แค่นี้เองก็โมโห
พิมบ่นเบาๆ เธอเบือนหน้าหนี ทอดสายตาออกไปที่หน้าต่างรถ
พี่พีชๆ ดูนั่นสิคะ พิมบอกให้พีชมองตามเธอ
นั่นมัน
พี่กิ๊กนิ..!!! สองสาวมองหน้ากันและลงจากรถที่จอดริมฟุตบาทข้างทาง
ภาพตรงหน้าคือ กิ๊กกำลังยืนรอซื้อไอศกรีมร้านหนึ่งอยู่ แต่ที่แปลกคือข้างๆเขาคือใคร?
แขนของกิ๊กที่โอบไหล่หญิงสาวไว้ ทำให้พีชไม่ต้องคิดมาก เพราะเด็กอนุบาลยังดูออกว่าเขาเป็นอะไรกัน
พีชวิ่งมาจากด้านหลังของทั้งคู่ ส่วนพิมวิ่งก็ตามเธอมาจนเหนื่อยหอบ
ยังไม่ทันที่หญิงสาวนิรนามข้างทอมหล่อจะได้ตั้งตัว เธอก็ถูกกระชากเสื้ออย่างแรง
และตบที่ใบหน้าเรียวๆนั้นหนึ่งฉาดใหญ่ ทอมหล่อได้แต่ยืนอึ้งกับเหตุการณ์
พีช!! หยุดนะ อย่าไปทำเค้า กิ๊กตะคอกใส่แฟน พยายามดึงเธอออก
อีนี่มันเป็นใคร กล้าดียังไงมาทำแบบนี้
. มึงเป็นใครหะ!! เธอพูดเสียงดัง
ไม่ทันจะจบประโยค เธอก็จิกผมยาวๆของหล่อนมาเพื่อตบอีกรอบ
ฮือๆๆ พี่กิ๊กๆ ช่วยวาวาสิคะ หล่อนร้องไห้ด้วยความตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น
พิมได้แต่ยืนดูเหตุการณ์ เธอแอบส่งสายตาหึงหวงไปหากิ๊ก ที่เขาแอบควงคนอื่นแบบนี้
ผู้คนที่มาเดินช็อปปิ้งในวันหยุดต่างมามุงดูเรื่องราวที่เกิดขึ้น พร้อมกับเสียงวิจารณ์ต่างๆนาๆ
ตบกันอีกแล้ว
เขาตบกันแย่งทอมดูสิๆ
ว๊ายย เมียหลวงโหด
ถ้าทอมหล่อขนาดนี้นะ ยอมโดนตบค่ะ
ฉันอยากจะตบช่วยจริงๆ สะใจดี
ฯลฯ
พีชดูโหดมาก เธอสั่นด้วยความโมโห เหมือนคนบ้าคลั่ง
เมื่อได้โอกาสกิ๊กจึงรีบคว้าตัววาวาออกมาทันที
กลับไปก่อนนะวาวา กิ๊กบอกเธอคนนั้น หล่อนจึงเดินจากไปด้วยความเจ็บปวดบนใบหน้า
หึ ไม่แน่จริงนี่หว่า อยากลองดีอีกก็เชิญ ฉันจะรอเธอเสมอ ได้ยินมั้ย อีหน้าด้านนนน กรี๊ดดดดดดด..!!!
พีชตะโกนตามหลังวาวาเสียงดังลั่น หล่อนเดินกึ่งวิ่ง ด้วยความกลัว ทั้งก้มหน้าหนีความอับอาย
พีชหยุดได้แล้ว
!!! คราวนี้สาวหล่อโมโหบ้าง
ไม่..!! พีชจะด่ามัน พีชเกียจมัน ได้ยินมั้ย พีชไม่ยอม!!.... เธอยังคงดื้อต่อไป
พี่บอกให้หยุดไง
!! เขาไปแล้วนะ หยุดบ้าซะทีเถอะ!!
ยอมรับแล้วเหรอ ว่าอีนั่นคือชู้ เลวกันจริงเนอะ เฮอะๆๆ อีพวกสารเลว !!
เพี๊ยะ !!! ใบหน้าสวยถูกตบจนสะบัดสะบอม
พีชจับแก้มตัวเองที่เพิ่งจะถูกคนรักตบไปเมื่อครู่
น้ำตาที่ไหลอยู่แล้วตั้งแต่แรก ยิ่งพลั่งพรูออกมา
เธอมองหน้าเขาด้วยแววตาที่เจ็บปวดที่สุด เธอพูดอะไรไม่ออกแม้แต่คำเดียว
.
พี่กิ๊ก..!! ทำแบบนี้ทำไมคะ? พิมพยุงร่างพี่สาวที่อิดโรยเต็มที
ถ้าจะเลวขนาดนี้ อย่ามายุ่งกับครอบครัวเราอีกเลย พิมส่งท้ายด้วยประโยคเจ็บๆ เธอพาพี่สาวกลับบ้าน ตลอดทางพีชนั่งเงียบ ซึมจนถึงบ้านตัวเอง
ผู้เป็นแม่ได้แต่ห่วงลูกสาวอยู่ห่างๆ เพราะตั้งแต่มาถึงบ้าน เธอก็ปิดห้อง ล็อคประตูไม่ยอมให้ใครเข้าไปหาทั้งนั้น พิมเล่าเรื่องราวให้แม่ฟังถึงสาเหตุที่เกิดขึ้น แม่ไม่ได้เกียจกิ๊ก แต่แม่ไม่เข้าใจต่างหากว่ากิ๊กทำไมทำแบบนี้กับลูกสาวของเธอ
ไอโฟนสีขาวสั่นนานแล้วตั้งแต่เกิดเรื่อง พีชนั่งพิงหัวเตียงร้องไห้ เธอไม่ได้ยินอะไรนอกจากเสียงของเขา พีชหยุดได้แล้ว
!!!
พี่บอกให้หยุดไง
!! เขาไปแล้วนะ หยุดบ้าซะทีเถอะ!!เสียงห้าวๆนั้นยังก้องอยูในโสตประสาท
ฉันจะไม่ให้อภัยเธออีก หญิงสาวคิดในใจ นี่มันครั้งที่เท่าไหร่แล้วที่ทอมคนนี้ทำให้เธอต้องร้องไห้ เสียใจ เสียน้ำตา
ฉันจะเลิกกับเธอ เร็วดังความคิด เธอกดรับสายเขาทันที
ฮัลโหล ! พีช พีชอยู่ไหน พี่จะไปหาตอนนี้ล่ะ พีชอยู่บ้านใช่มั้ย เสียงห้าวๆนั้นพูดรัว
ไร้เสียงตอบกลับใดๆ หญิงสาวไร้เรี่ยวแรง จนไอโฟนตกลงกับพื้นห้อง
ฮัลโหล ! พีชได้ยินที่พี่พูดรึป่าว พีช..! เสียงยังเล็ดลอดออกมา แต่เธอกลับล้มลงหมดสติไปเสียแล้ว
โรงพยาบาล
..
คนไข้อาการแย่มากนะครับ คงต้องรอดูอาการก่อน คุณแม่ทำใจให้สบายนะครับ ผมจะดูแลให้ดีที่สุด คุณหมอบอกกับแม่
ขอบคุณมากนะคะคุณหมอ
แม่และพิมนั่งอยู่ข้างเตียงสีหน้าวิตกกังวล พีชหลับตาพริ้ม เธอหน้าซีดจนน่าเป็นห่วงดูภายนอกเหมือนคนนอนหลับทั่วไป แต่ที่น่ากลัวคือน้ำตาเธอยงคงไหลไม่หยุด มันยังซึมออกมาเรื่อยๆ
พีช
เมื่อไหร่จะตื่นมาคุยกับแม่ล่ะลูก แม่กุมมือน้อยๆนั้นไว้ แม่สงสารพีชเหลือเกิน
พี่พีช พิมขอโทษ
พิมน้ำตาไหลอาบแก้ม เธอรู้สึกผิดกับทุกสิ่งทุกอย่าง โดยเฉพาะความลับนั้น ที่เธอกับกิ๊กเก็บมันไว้สองแค่คน มันก็จริงที่ตอนนั้นพิมหวงกิ๊กเหมือนกันแต่เธอจะแสดงอาการอะไรออกมาไม่ได้ ดูเหมือนจะเป็นความผิดของเธอด้วยที่ชวนพีชออกมา ปล่อยโอกาสให้คาสโนว่าที่มีเด็กในสต็อกเพียบเช่นนั้น และผิดอีกที่เธอดันไปเห็นพวกเขาอี๋ออ๋อกันระหว่างรอไอศครีมนั่น เธอรู้สึกผิดไปหมดทุกอย่าง ผิดที่เป็นชู้กับแฟนของ
*********************************************
ขอโทษที่ให้รอนานนะคะ โปรดติดตามตอนต่อไป
By : ส้มโอ   Date : 10 Feb 2013 02:33
|