|
ถ้าเราจะเลีกกัน ระหว่างจากเป็น กับ จากตายอย่างไหนจะเศร้า กว่ากัน
เจ็บทุกเช้า
ยังเฝ้ามองที่นาฬิกา
อยากเร่งช่วงเวลาให้หลับสักที
ในความฝันทุกคืนที่ฉันมี
แค่ได้เห็นเธอตอนหลับตา
เมื่อรู้ดีว่าในความจริง
เธอนั้นเองไม่มีวันกลับคืนมา
มีแต่เสียงของเธอที่ร่ำลา
ที่ยิ่งย้ำให้ฉันเสียใจ
ทิ้งตัว ล้มนอน
อยากเพียงกอดหมอนแล้วฝันไป
รู้ดี หัวใจ ไม่อยากให้มันมีวันพรุ่งนี้
เจ็บอยู่ทุกเช้าที่ต้องลืมตาแล้วไม่เห็นเธอ
ไม่อยากรับรู้ความจริงว่าฉันนั้นไม่เหลือใคร
ถ้าในฝันนั้น ฉันได้มีเธอ
ขอนอนหลับไม่ตื่นได้ไหม ก็มันไม่พร้อม
ยอมรับว่าเธอจากไป ไปจากฉันจริงๆ
ไม่คุ้นเคยเลยความอ้างว้าง
เพิ่งรู้ว่าแค่ใครคนหนึ่งหายไป
มันต้องเหงาทุกทีที่หายใจ
มันยังห้ามน้ำตาไม่ทัน
แอบยั้งใจตัวเองเสมอ
แต่หันมองไปเจอรูปเธอแค่นั้น
กลิ่นปลอกหมอนจางๆ ที่ข้างกัน
มันบอกฉันให้คิดถึงเธอ
ทิ้งตัว ล้มนอน
อยากเพียงกอดหมอนแล้วฝันไป
รู้ดี หัวใจ ไม่อยากให้มันมีวันพรุ่งนี้
เจ็บอยู่ทุกเช้าที่ต้องลืมตาแล้วไม่เห็นเธอ
ไม่อยากรับรู้ความจริงว่าฉันนั้นไม่เหลือใคร
ถ้าในฝันนั้น ฉันได้มีเธอ
ขอนอนหลับไม่ตื่นได้ไหม ก็มันไม่พร้อม
ยอมรับว่าเธอจากไป ไปจากฉันจริงๆ
เจ็บอยู่ทุกเช้าที่ต้องลืมตาแล้วไม่เห็นเธอ
ไม่อยากรับรู้ความจริงว่าฉันนั้นไม่เหลือใคร
ถ้าในทุกเช้า ฉันไม่มีเธอ
ขอนอนหลับไม่ตื่นได้ไหม ก็มันไม่พร้อม
ยอมรับว่าเธอจากไป ไปจากฉันจริงๆ
By : Eng dilzz Date : 21 Jan 2013 23:39  
|
