ซิ่งเป็นไฟ..ละลายแค่เธอ2
ซิ่งเป็นไฟ ละลายแค่เธอ2.
ตอนที่2.แล้ว แสดงว่าวันนี้เป็นวันอาทิตย์แล้วสินะ
เราถึงพอมีเวลา.. อยากขอเงินเดือนแม่ขึ้นจัง555
เขียนๆ รู้ตัวว่าไม่ดี และอาจมีข้อผิดพลาด ยังไงก็ขออภัยด้วยนะครับ
และหวังว่าจะได้รับความกรุณาติชมกัน .. ยินดีทุกคำแนะนำนะครับ
....................................................................................
ใจที่ว่าแรง ต้องมาแพ้ให้กับไฟรัก
แต่ไฟรัก ... มันก็พร้อมจะเผาให้ใจแตกสลาย .. ได้เหมือนกัน.
ณ สนามฝึก ทีมงานสคูลเรซซิ่ง
วันนี้ฟิตมากอ่ะ ขอ3รอบนะ ผมฝึกซ้อมที่สนามนี้เป็นประจำ และสนุกทุกครั้งที่ใช้เวลาไปกับมอร์ไซค์คันเก่งของผม
เฮ้ย! แค่รอบเดียวก็พอแล้ว แทร็คตรงนู้นมันยังไม่เสร็จ ไอ้บาสเป็นเหมือนพี่เลี้ยงให้กับผมเสมอ
โห! ไรวะ คนยิ่งฟิตๆอยู่ หมดอารมณ์เลย
ผมไม่รอช้าที่จะขึ้นคร่อมมอร์ไซค์ และขี่ออกไปด้วยแรงบิดเต็มที่
บรื้นนนนนนนนน
ผมขี่ไปตามแทร็ค ที่ตรงบ้าง โค้งบ้าง โดยบิดไปด้วยความเร็วสูง ..
ผมชอบอิสระแบบนี้จัง สายลมที่พัดแรงๆมาปะทะกับตัวผม แสงแดดอ่อนๆ และเสียงท่อคำรามคล้ายสิงโต
มันทำให้ผมฮึกเหิมและล่องลอยชะมัดเลย ฟิ้ววววววววว...
เฮ้ย เฮ้ย เฮ้ย .. ครึ่ก ครึ่ก โคร้มมมมม!
เฮ้ย! เป็นไรเปล่าวะ เคน ไอ้บาสวิ่งหน้าตาตื่นเข้ามา
โอ๊ย แม่งเอ๊ย ก็เจ็บสิวะ ถามได้
เป็นไงมึง กูบอกแล้ว ว่าแทร็คปลายมันไม่เรียบ
เออ กูเชื่อแล้ว เอากูขึ้นไปหน่อยสิวะ แล้วก็เป็นไอ้บาสอีกเช่นเคยที่หิ้วปีกผม
..
ณ ห้องปฐมพยาบาล ของสนามฝึกซ้อม
โอ๊ยยย เบาๆมือหน่อยสิวะ ไอ้เ_ยบาส ผมโวยทันที ก็ไอ้บาสมันมือหนักอย่างกับควายแน่ะ
หวัดดีค่ะ ทำอะไรกันอยู่เหรอคะ ฝนเดินเข้ามา ด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
ก็ไอ้เคนน่ะสิ มันคึก เลยเอาตัวไปวัดกับพื้นมา555 ... เออ! ฝนมาก็ดีแล้ว เป็นพยาบาลจำเป็นให้ไอ้เคนมันหน่อยสิ พี่จะไปเก็บซากรถก่อน .. เฮ้ย!ไปก่อนนะเว้ย ไอ้เคน
ไอ้บาสรีบเดินออกไป และทิ้งผมไว้กับฝน .. สองต่อสอง
ไหนคะ ขอฝนดูแผลหน่อยสิ (คนอะไรเสียงหวานชะมัด ผมคิดในใจ)
เลือดออกเต็มกางเกงเลย มา...เดี๋ยวฝนถอดให้นะคะ (เฮ้ย อย่านะ วันนี้ไม่ได้ใส่บ็อคเซอร์มาด้วย)
ไม่เป็นไรๆ พี่ถอดเองได้ (ผมเขินมาก ที่จะต้องโป๊ต่อหน้าเธอคนนี้)
อย่าดื้อสิคะพี่เคน ห้ามขยับตัวมากรู้ไหม เดี๋ยวช้ำหมด
(ผมพยายามจะถอดกางเกงเอง แต่เพราะมือผมเจ็บ เลยต้องยอม ยอมให้เธอถอดกางเกง และยอมให้เธอเห็นขาอ่อนของผม)
แคว่กกกกกก
โห ถลอกหมดเลย ดีนะแผลไม่ลึกมาก ไม่อย่างนั้นคงได้หามกันไปเย็บแผล เจ็บหน่อยนะคะ ล้างแผลนิดเดียว
ฝนล้างแผลให้ผมด้วยความชำนาญ .. ใช่ครับ เธอเป็นนางพยาบาล
ระหว่างที่ทำแผลนั้น ผมนั่งอยู่บนโซฟา
ส่วนฝนก็นั่งยองๆอยู่ตรงขาผม ผมมองฝนตลอดเวลาที่ทำแผล คนอะไรสวยชะมัด
ฝนล้างแผลให้ผม และจัดการทำแผลให้ผมเสร็จสรรพ สมกับเป็นพยาบาลคนสวยจริงๆ
เอาล่ะค่ะ เสร็จแล้ว ยังไม่ต้องเดินไปไหนนะ นอนนิ่งๆ นะคะ คนไข้จอมซ่า
ผมรีบลุกขึ้นทันที โดยไม่ฟังเสียงพยาบาล และเซไปมา ฝนรีบลุกขึ้นมาจับตัวผมไว้ แต่เพราะตัวผมที่ใหญ่กว่า
ฝนเลยจับไว้ไม่อยู่ ทำให้เราล้มไปบนโซฟาด้วยกันทั้งคู่ ตอนนี้ตัวผมทับร่างน้อยของฝนเรียบร้อยแล้ว
จมูกผมกับฝน ห่างกันแค่คืบ กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆกับหน้าสวยๆของฝน ทำให้ผมตกอยู่ในภวังค์
ใจผมเต้นแรง แรงจนจะมิดไมล์อยู่แล้ว ...
จ๊อกกกกกกก เสียงท้องเจ้ากรรมดันร้องมาทำลายบรรยากาศซะได้ ผมอายเสียงนี้จัง
5555หิวข้าวก็ไม่บอก ท้องร้องซะลั่นเชียว ฝนหัวเราะ พร้อมกับดันตัวขึ้น
ก็ตั้งแต่เช้า ยังไม่ได้กินอะไรเลยนิ ผมพูดอย่างอายๆ พร้อมกับลุกขึ้นนั่ง
งั้น นั่งรอฝนแป๊บนึงนะคะ เดี๋ยวฝนไปหาอะไรมาให้ทาน นอกจากจะทำแผลให้แล้ว ยังทำกับข้าวให้กินอีก จะน่ารักไปไหม
ผ่านไป 15 นาที ข้าวผัดร้อนๆ มาแล้วค่ะ ฝนมาพร้อมกับจานข้าวในมือ
มือยังเจ็บอยู่เลยอ่ะ ไม่รู้จะหยิบช้อนไหวไหม มือผมเจ็บจริงๆนะ ไม่ได้อ้อนใคร
มา ฝนป้อนให้ก็ได้ค่ะ ฝนป้อนข้าวผัดใส่ปากผม คำแล้วคำเล่า ผมว่ามันเป็นข้าวผัดที่อร่อยที่สุดในโลกเลย
ขอบคุณมากนะครับ..ฝน สำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง วันนี้แม้พี่จะเจ็บตัว แต่พี่มีความสุขจัง อยากรถล้มอีกอ่ะ
ไม่เอานะพี่เคน ... ต่อไปนี้ สัญญานะ ... ว่าจะขี่ระวังๆให้มากกว่านี้ รู้ไหมว่าฝนเป็นห่วงพี่มาก
จ๊ะ พี่สัญญา ว่าพี่จะขี่ระวังขึ้น พี่ไม่อยากให้ฝนเป็นห่วงพี่น่ะ
ดีมากค่ะ พูดอย่างนี้ ฝนค่อยสบายใจหน่อย งั้นฝนกลับบ้านก่อนนะคะ แล้วพรุ่งนี้เจอกันค่ะ บ๊ายบาย
บ๊ายบายครับ
ณ บ้านในซอยอินทามระ (บ้านผมเอง)
สวัสดีครับแม่
ไงลูก ทานข้าวรึยัง แม่ของผม ในวัย54ปี อาจดูมีริ้วรอยไปบ้างตามวัยที่เพิ่มขึ้น แต่แม่ก็ยังดูสวยเสมอ
แม้พ่อจะจากไป แต่ผมก็ไม่เคยรู้สึกอ้างว้างหรืออยู่ตัวคนเดียวในโลกเลย เพราะผมยังมีแม่ แม่ที่เป็นทั้งพ่อและแม่
ให้กับผม คนที่ไม่เคยทิ้งผมไปไหน คนที่ผมอยากกอดไปตลอดชีวิต
ยังเลยครับแม่ ว่าจะมาทานกับแม่เนี่ยแหละ ... แม่ครับ ... ผมมีอะไรจะให้
อะไรเหรอจ๊ะ
นี่ครับแม่ กรมธรรม์ประกันชีวิตของผม ผมรู้ว่าแม่ไม่ชอบมันเลย เพราะมันหมายถึงอนาคตที่ไม่แน่นอน
แต่ผมก็อยากทำไว้ เพื่อความมั่นใจว่าถึงอนาคตจะเป็นยังไง ผมก็อยากให้แม่อยู่อย่างไม่ลำบาก เหมือนที่พ่อเคยทำอย่างไรล่ะครับ
ลูกไม่รู้หรอกว่า ที่แม่ไม่ชอบ เพราะแม่เห็นว่าเงินมันไม่ได้มีความหมาย ไปกว่าชีวิตของลูก แม่อยากเฝ้าดูชีวิตของลูก
จนถึงลมหายใจสุดท้ายของแม่ มากกว่าที่จะต้องให้แม่ใจสลายไปพร้อมกับร่างของลูกน่ะ
โอ๋ๆ ไม่เอาแล้ว ไม่พูดเรื่องนี้แล้วดีกว่าครับ แต่ผมอยากให้แม่รู้ไว้ ว่าผมจะไม่มีวันทิ้งแม่ไปไหน แม่คือคนที่ผม
รักและอยากกอดตลอดชีวิตนะครับ ผมเข้าไปกอดแม่ ไออุ่นของแม่ส่งผ่านมาที่ผม ผมอาจจะไม่ค่อยได้กอดแม่
บ่อยนัก เพราะด้วยความที่ผมงานยุ่ง แต่ทุกครั้งเมื่อมีปัญหา แม่จะเป็นคนแรกที่ผมวิ่งเข้ามากอดเสมอ
ผมรักแม่มากนะครับ น้ำตาผมไหลอาบแก้มตั้งแต่เมื่อไรกันนะ
ทานข้าวกันดีกว่าครับแม่ เดี๋ยวผมจะเป็นลูกแหง่ไปซะก่อน55 ผมกับแม่ทานข้าวด้วยกัน พร้อมเรื่องราวมากมาย
ที่ผมเอามาเล่าให้แม่ฟัง ผมจะจำรายละเอียดเรื่องนั้นเรื่องนี้ เพื่อมาเล่าให้แม่ฟังเสมอ เพราะอยากให้แม่มีส่วนร่วม
ในทุกช่วงเวลาของผม
วันนี้ผมนอนบ้านนะครับ อยากอยู่กับแม่นานๆ ฝันดีครับ
จ้าลูก ฝันดีจ๊ะ นอนห่มผ้าด้วยล่ะเรา ราตรีนี้ผ่านไปด้วยความอบอุ่นจัง
ณ สนามฝึกซ้อม ของทีมงานสคูลเรซซิ่ง
กิจวัตรของผม คือการเช็ครถมอร์ไซค์ของตัวเองก่อนซ้อมขี่ทุกครั้ง ไม่ว่าจะเป็นการตรวจลมยาง น้ำมันเบรกหน้า-หลัง
โช๊คหน้า-หลัง แฟริ่ง สวิงอาร์ม โซ่ล้อ และอื่นๆ เพราะผมต้องมั่นใจด้วยตาตัวเองทุกครั้ง ก่อนที่จะขี่ทะยานออกไปด้วยความเร็ว
ตอนนี้ดูไม่เหมือนวันก่อนๆ ที่ผมเคยฝึกซ้อม เพราะเวลานี้มีฝน ลูกสาวของเฮียบอยเจ้าของทีม
มาช่วยดูแลความเรียบร้อย ทำให้บรรยากาศมันสดชื่นขึ้นมากเลย
และหลังจากฝึกซ้อม ผมก็ใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการพูดคุยและหยอกล้อกับฝน มันทำให้เราสนิทกันมากขึ้นๆๆๆ
ทั้งไปกินข้าว ดูหนัง ฟังเพลง และทุกครั้งที่ผมแข่ง ฝนก็จะมานั่งให้กำลังใจข้างสนามเสมอ
วันนี้เป็นวันหยุด!!! ผมเลยพาฝน ไปดูหนังที่คอนโดฯของผม
เมื่อมาถึงห้อง ผมก็ชวนฝนไปนั่งที่โซฟา และรีบเดินไปเปิดหนังทันที เพื่อไม่ให้ฝนรอนาน
และระหว่างที่ผมจะเดินกลับมาที่โซฟานั้น เท้าผมก็ไปสะดุดกับขาโต๊ะ ปึก!
ทำให้ร่างสูงของผมลอยไปทับกับร่างเล็กของฝนเข้าพอดี
หน้าของเราสองคนใกล้กันมาก ผมรู้สึกได้ถึงลมหายใจแผ่วๆของฝน
ปากอมชมพูรูปกระจับของฝน มันทำให้ผมหวั่นไหวมาก
มือของฝนค่อยๆเสยผมที่ลงมาปิดหน้าของผมขึ้น
ตอนนี้ ไม่มีอะไรมากั้นระหว่างหน้าของเราทั้งสองแล้ว
ผมลูบหน้าของฝนเบาๆ และปากของเราก็ค่อยๆเลื่อน ค่อยๆเลื่อน จน .. ชิดกัน
ผมจูบ พร้อมทั้งดันลิ้นบางๆ เข้าไปในปากอมชมพูของฝน เป็นรสจูบที่หอมหวานและเนิ่นนาน
ผมเอื้อมมือไปปลดตะขออย่างรวดเร็ว โดยที่ปากของเรายังประกบกันอยู่
กลิ่นน้ำหอมบางๆของฝนกระตุ้นอารมณ์ของผมให้เคลิบเคลิ้มมาก
เสื้อผ้าที่เคยปกคลุมร่างกายฝน ตอนนี้มันหล่นลงไปกองอยู่บนพื้นแล้ว มือผมลูบไล้ไปทั่วผิวขาวๆอย่างเบามือ
มืออีกข้างหนึ่ง ก็เคล้นคลึงอกขาวๆยอดสีชมพูอย่างหนักหน่วง
ลิ้นของผมที่ดูซน ก็เริ่มใช้สำรวจไปทั่วร่างของฝน จากปาก ไล่ไปใบหู และลงมาถึงซอกคอ ..
ผมเลื่อนตัวลงไปนั่งที่ข้างล่างโซฟา และยกขาทั้งสองข้างของฝนขึ้นมาวางไว้บนบ่า
ตอนนี้ .. ตรงหน้าผม ก็มีแต่สิ่งที่น่าสัมผัสที่สุด
ลิ้นที่นุ่มนวล ค่อยๆสัมผัสกับจุดที่นุ่มที่สุดของผู้หญิง .. จุดที่จะทำให้เธอเสียวซ่านไปทั้งตัว
ผมใช้ลิ้นตวัดไปมาอยู่ตรงยอดกลีบสีชมพูนั้น อย่างเบาบ้าง หนักบ้าง
เหมือนอยากจะชิมรสที่หอมหวานนี้ จนหมด ..
อ่า....อืมมมม ฝนครางออกมาเบาๆ
ผมเริ่มส่ายลิ้นให้เร็วขึ้น เมื่อรู้ว่าจุดนั้นเริ่มขยายตัวขึ้น และรัวลิ้นแรงขึ้น ทำให้ฝนร้องไม่เป็นจังหวะ
โอ้ววว....อ่า...อ่า.....โอววววว พอแล้วค่ะ พี่เคน ฝนไม่ไหวแล้ว ฝนเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงระส่ำ
ผมจับใจความได้เท่านั้น น้ำใสๆก็ไหลออกมาเป็นทาง
ตอนนี้โซฟาตัวเก่งของผมเต็มไปด้วยน้ำรักแล้วล่ะ
ฝนรักพี่เคนมากนะคะ พี่ก็รักฝนจะ
ตั้งแต่นั้นมา เราก็เหมือนคนๆเดียวกัน
...............................................................
ผมต้องการบิดให้แรงและเร็วที่สุด เพราะจุดหมายของผม คือ เส้นชัย
หลังแข่งในสนามที่ 6 เสร็จแล้ว ซึ่งตอนนี้ คะแนนเก็บของผมก็เริ่มขยับขึ้นมารั้งอันดับที่10 ร่วม
ผมรีบเดินไปหากำลังใจของผมทันที...
เดินหาตั้งนานมาอยู่นี่เอง ผมเฝ้ามองฝนที่เอาแต่หาๆของในล็อคเกอร์ เมื่อไรจะเจอล่ะเนี่ย
เจอสักที ปัง!!เสียงฝนปิดล็อคเกอร์อย่างแรง
ระวัง! ฝน กล่องอุปกรณ์ที่อยู่บนหัวฝนตกลงมาอย่างรวดเร็ว ... ผมรีบวิ่งเข้าไปทันที
โอ๊ย ผมวิ่งไปทันก่อนที่มันจะหล่นใส่หัวฝน แต่มันก็หล่นใส่หัวผมเต็มๆ
พี่เคน เจ็บไหมคะ ไหน ขอฝนดูหัวหน่อยสิ หัวโนเลย เจ็บมากไหมคะเนี่ย
ขอบคุณนะคะที่ช่วยฝนไว้ ฝนทำให้พี่เคนเจ็บตัวอีกแล้ว ฝนพูดด้วยน้ำเสียงเศร้าๆ
แหม แค่นี้เอง จิ๊บๆ ฝนเจ็บตรงไหนรึเปล่าคะ
ไม่เลยค่ะ พี่เคนนั่นแหละเจ็บมากไหม ฝนเหมือนจะร้องออกมาให้ได้
ไม่เป็นไรหรอก แค่นี้เอง พี่ทนได้ แต่ถ้าฝนเป็นอะไรไป พี่คงเจ็บมากกว่านี้
ขอบคุณมากนะคะ
ก็...พี่สัญญาแล้วไง ว่าพี่จะปกป้องฝน
พี่เคนจะปกป้องฝนตลอดไปจริงๆเหรอคะ
อืม แน่นอน พี่สัญญาแล้วไม่กลับคำหรอก .. พี่รักฝนนะ
ฝนก็รักพี่มากค่ะ ฝนกอดผมไว้แน่น ราวกับกลัวจะเสียผมไป
เซอร์ไพส์ .. หวัดดีจ๊ะฝน ทอมที่ไหนก็ไม่รู้เดินเข้ามาขัดจังหวะ ทำให้เรารีบเด้งตัวออกจากกันแทบไม่ทัน
พี่แม็ค กลับมาตั้งแต่เมื่อไรคะเนี่ย ฝนทักทอมคนนั้น .. สงสัยจะรู้จักกัน
ก็พี่คิดถึงฝนนิคะ พอพี่สอบเสร็จ พี่ก็เลยรีบมาเลย .. อ้าวแล้วนี่ใครกันคะฝน ผมได้แต่งงๆ กับคนแปลกหน้า
เอ่อ! นี่ พี่เคนค่ะ .. พี่เคนคะ นี่พี่แม็คค่ะ
หวัดดี เราแม็ค แฟนฝนนะ ยินดีที่ได้รู้จัก ผมหน้าชา ใจสั่น หูอือ ไปกับคำพูดแนะนำตัวของไอ้หมอนี่
ผมทำอะไรไม่ถูกเลย เหมือนฝนเป็นล้านๆเม็ดตกใส่หน้าผมจนชาไปหมด ผมพูดอะไรไม่ออก ยืนอึ้งอยู่ตรงนั้น ...
ผมคิดอย่างเดียวว่า ต้องออกไปจากตรงนี้ให้เร็วที่สุด ผมไม่แม้แต่จะฟังเสียงที่ฝนตะโกนเรียกผม
ผมรีบวิ่งออกไป วิ่งออกไป ให้ไกลที่สุด แต่น้ำตาของผมมันเอ่อล้นออกมาตอนไหนก็ไม่รู้
ผมวิ่งจนเหนื่อยหอบและหยุดยืนพิงต้นไม้ใหญ่อยู่
ผม .. เสยผมที่ลงมาปิดบังน้ำตา ที่ตอนนี้ไหลอาบแก้มไปเรียบร้อยแล้ว
ทำไม! ผมปล่อยใจให้ถลำไปกับฝนขนาดนี้ ได้ยังไง
ผมไม่เคยรู้มาก่อนเลย ว่าฝนมีแฟนอยู่แล้ว นี่ผมกำลังไปรักแฟนชาวบ้านเค้าหรือนี่ ..
นี่ผมเป็นชู้กับแฟนคนอื่นเค้าหรือเนี่ย
แต่พอรู้ตัว มันก็สายเกินไปแล้ว
ผมรักฝน และรักไปเต็มหัวใจแล้ว ทีนี้จะทำยังไง
กับความโง่เง่าของตัวเอง ที่ไปรักคนมีเจ้าของ
ไอ้เคนแกนี่มันโง่จริงๆ ผมได้แต่คิดซ้ำไปซ้ำมา ร้องไห้ให้กับความโง่ของตัวเอง
มันเจ็บมากนะที่รู้ว่า เธอคนนั้นมีตัวจริงอยู่แล้ว และเจ็บมากที่รู้ว่า รัก เรา ไม่ มี จริง
ตอนต่อไป
พอเถอะฝน อย่าล้อเล่นกับความรู้สึกของพี่อีกเลย พี่ผิดเอง ที่ไม่เคยระวังที่จะรัก จบกันแค่นี้เถอะนะ
เคน ถ้านายแน่จริง เรามาเจอกันในสนามหน่อยไหม อย่าแพ้ทั้งในสนามและนอกสนามล่ะ555
พระเอกของเรา มันจะช้ำไปไหมเนี่ย
เอาให้น่าสงสาร เผื่อจะได้คะแนนความสงสารบ้าง
By : KyoBOY   Date : 25 Nov 2012 20:11
|