|
คุณครูที่รัก # 27
คุณครูที่รัก #27
เปิดเทอม ม.6
"แอนท์ คิดถึงจังเลย " ทันทีที่เห็นแอนท์วิก็วิ่งเข้ามากอดแอนท์ ทำเอา เรย์กับผึ้งงงไปตามๆกัน
"เจอเราก่อนแอนท์ตั้งนานแระไม่เห็นทำกับเราแบบนี้เลยผึ้ง "
"อืมใช้แปลกๆอะ เรย์ว่าปะ"
"จร้าแอนท์ก็คิดถึงว่าแต่วิเป็นอะไรริเปล่าเนี๊ยะ?" แม้แต่แอนท์เองยัง
"เปล่าไม่มีอะไร แอนท์ก็วิก็แค่คิดถึงแอนท์นะ"
"อืมเหรอ อะๆ ไม่มีไรก็ไม่มีไร " แอนท์พูดพร้อมกับหันพยักหน้าให้เรย์กับผึ้ง
หลังจากที่ทุกคนได้ตารางเรียน และหนังสือเรียนในเทอมนี้ครบแล้วในห้องเรียน วิลากแอนท์ไปที่มุมหนึ่งของห้องเรียน ริมหน้าต่าง
"แอนท์วิถามไรหน่อยสิ"
"อืม มีไรวิ!"
"แอนท์รู้ได้ไงว่าตัวเองไม่ชอบผู้ชายอะ?"
ทำเอาแอนท์งงงกับคำถาม???
"เอ่...อ ก็ไม่รู้สิ ที่จริงแอนท์ไม่เคยรู้มาก่อนเลยจนมาเจอพี่ยุ๊นี่หละ"
"ยังไงเหรอ"
"ก็แอนท์เขินพี่ยุ๊มากเลยตั้งแต่วันแรกที่เจอเลยหละ พี่ยุ๊สอนพละ ตอน ม.1 นะ"
"แอนท์เป็นแฟนกับพี่ยุ๊ตั้งแต่ ม.1 เลยเหรอ "
"ป่าว ตอนนั้นพี่ยุ๊ชอบจ้องแอนท์จนแอนท์เขิลตลอดเลย" แอนท์เล่าไปเขินไป
วิหันมอง เพื่อนๆ แต่ไม่มีใครสนใจแอนท์กับวิเพราะต่างก็เม้าเรื่องเมื่อตอนปิดเทอมกันอยู่
"แล้วมาเป็นเฟนกันตอนไหน" วิดูจริงจังแปลกๆแฮะ
"ตอน ม.3 พี่ยุ๊บอกชอบแอนท์"
"แล้วแอนท์ก็โอเคเลยเหรอ"
"อืมใช่ ก็แอนท์ก็ชอบพี่ยุ๊นิ " ที่จริงมันมากกว่านั้นตั้งแต่วันแรกเลย แอนท์ยิ้มอย่างมีความสุขทุกครั้งที่นึกถึงวันนั้น
"แอนท์เคยคบกับผู้ชายมั้ย"
"ไม่เคยจะ"
"อืมเหรอ...แล้วแอนท์ แน่ใจเหรอว่าชอบแบบนี้มากกว่า"
"ก็แอนท์ไม่เคยชอบผู้ชายคนไหนที่มาชอบแอนท์เลยนี่หน่า"
"แล้วถ้าเกิดเราเคยมีแฟนเป็นผู้ชายมาก่อน ทอมเค้าจะรับได้มั้ย"
"อืม....ก็ไม่เห็นแปลกเลยนี่หน่า คงรับได้ แต่! เดี๋ยวนะ วิถามทำไม "
"เอ่อ.. เปล๊า ไม่มีอะไรวิถามไปงั้นหละ" พูดจบวิก็เดินหนีแอนท์มาที่โต๊ะเรียน
แอนท์รู้ดี ว่าวิต้องมีอะไรแต่ก็ไม่ถามเซ้าซี้ เลิกเรียนทุกคนต่างแยกย้ายกันกลับบ้านพี่ยุ๊มารับแอนท์เหมือนเดิม และตรงกันข้ามพี่ยุ๊มีเวลาไห้แอนท์มากขึ้นด้วยซ้ำไป
บ่ายวันต่อมา อีกครั้งที่วิลากแอนท์ ไปคุยกัน2คน
"แอนท์ แอนท์ว่าพี่เจนเป็นคนยังไง อะ"
"ก็ดีนะ ทำไมเหรอ"
"วิว่าวิชอบพี่เจนอะแอนท์"
"อืม!^_^ เหรอ วิรู้สึกอย่างนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่"
"ก็ ช่วงปิดเทอมอะ วิเจอพี่เจน พี่เจนชมว่าวิน่ารัก วิรู้สึกเขิลแปลกๆอะแอนท์"
"แล้ว วิก็เก็บมาคิดนั่งคิดนอนคิด คิดถึงแต่พี่เจน "
"ใช่ แอนท์รู้ได้ไงอะ "
"รู้สิ"
"แต่วิไม่แน่ใจว่าวิรู้สึกยังไงกับพี่เจนกันแน่นะแอนท์"
"แอนท์ว่า ใช่แล้วหละวิ แล้วพี่เจนรู้รึเปล่าว่าวิคิดยังไงกับพี่เจน"
"ยัง แค่นี้วิก็เขิลจะแย่อยู่แล้วแอนท์ "
"จร้า แล้ว วิเจอพี่เจนบ่อยมั้ย "
"ก็เกือบทุกวัน นะแต่เดี๋ยวอาทิตย์หน้า พี่เจนก็จะไปเรียนแล้ว "
"งั้นก็ช้าไม่ได้แล้ววิ "
"แต่ แอนท์พี่เจนเค้าคงไม่ชอบวิหรอก แล้วถ้ายิ่งวิไปบอกชอบเค้าก่อนเค้าคงเกลียดวิเหมือนยัยกวางแน่ๆ"
"ไม่หรอกวิ แล้วพี่เจนมีท่าทียังไงเวลาเจอวินะ "
"ก็~_~เฉยๆไม่มีไรเลย ส่วนมากจะถามถึงแต่แอนท์นั้นแหละ"
!!!! "เอ่....อบางทีมันอาจจะเป็นข้ออ้างในการคุยกับวิก็ได้นะอย่าคิดมากเลย เอางี้เวลาเจอพี่เจนก็แสดงออกเยอะๆหน่อยว่าวิชอบ ดูท่าทีพี่เค้าอีกทีนึงนะ "
"อืม แต่ไม่เป็นไรหรอก แอนท์วิว่าวิแอบชอบพี่เจน แบบนี้ดีกว่าไม่อยากโดนพี่เจนปฏิเสธนะ"
การสนทนาของวิกับแอนท์จบลงเพราะ อาจารย์ที่เข้ามาสอน
เย็นวันศุกร์ พี่ยุ๊มารับแอนท์ พร้อมกับกระเป๋าเดินทาง
" วันนี้เราไปบ้านพี่กันนะ "
"คะ"
ปกติของทุกครั้งที่แอนท์มาที่นี้ แอนท์จะได้รับการต้อนรับอย่างดี พร้อมกับอาหารอร่อยๆเสมอ และคราวนี้พี่ยุ๊โดนพ่อแซวหนักเรื่องให้รีบเก็บตังไปขอแอนท์แต่งงาน
กลับมาจากบ้านพี่ยุ๊วันจันทร์ พี่ยุ๊ก็มาส่งแอนท์ที่โรงเรียนเหมือนเดิน ทันทีที่เจอ วิแอนท์ก็รีบเข้าไปถาม
"วิเป็นบ้างได้เจอพี่เจนปะ"
"เจอ!"
"เหรอแล้วเป็นไงบ้างอะ วิทำอย่างที่แอนท์บอกเปล่า"
"ทำ"
^__^"แล้วเป็นไง พี่เจนว่าไงบ้าง"
.............. ไม่คำตอบไดๆจากวิ แถมเธอยังทำหน้างอใส่แอนท์อีกต่างหาก * วิเป็นอะไร ทำไมทำเหมือนไม่อยากพูดกับแอนท์เลย เกิดอะไรขึ้นกับวิอะ* แอนท์คิดหนักกับท่าทางของเพื่อนรักที่มีต่อเธอ
จนเข้าเรียนไปแล้ว 3 คาบเช้า วิก็ยังไม่ยอมพูดกับแอนท์ทั้งๆที่แอนท์พยายามถามนู้นนี่นั้นวิตลอด แต่วิไม่ยอมพูดกับแอนท์เลย ผึ้งกับเรย์ก็เริ่มรู้สึกถึงความผิดปกติที่เกิดขึ้น
"วิเป็นอะไรรึเปล่า" ผึ้งอดที่จะถามไม่ได้
"เปล่า "
"ฮึ เนี๊ยะเหรอเปล่า พวกเราเป็นเพื่อนกันนะวิมีไรทำไมไม่พูดกันละ"
"ก็มันไม่มีอะไร แล้วจะให้วิพูดอะไร!" วิตอบเพื่อนด้วยเสียงห้วนที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ผึ้ง เลยต้องจบการสนทนาลง เรย์กับผึ้งหันมองหน้ากัน และหันไปทางแอนท์ เป็นเชิงถามซึ้งแอนท์ก็ได้แต่ส่ายหน้าเพราะเธอก็ไม่รู้จริงๆว่าเกิดอะยรขึ้นกีบเพื่อนของเธอ
จบคาบสุดท้ายในช่วงเช้า
ทุกคนลุกจากโต๊ะเพื่อไปกินข้าว แต่ วิไม่ยอมลุก แอนท์ เรย์และผึ้งรอจนทุกคนออกไปกันหมดแล้วแต่วิก็ยังไม่ลุกออกมา จนเรย์ต้องเข้าไปเรียกวิอีกรอบ
"วิ ไปกินข้าวกัน เร็วดิรอนานแล้วนะ"
"ไปสิ วิไม่ไป จะรอทำไมเล่า"
"อ้าวทำไมละ"
"ไม่หิว ไปกันเฮอะวิไม่ไป"
แอนท์กำลังจะเข้าไปคุยกับวิ แต่โดนผึ้งดึงไว้
"ปะ งันเราไปกันเถอะเรย์ " ผึ้งเรียกให้เรย์ออกมา และปล่อยให้วิอยู่คนเดียวในห้ห้อง
"วิเป็นอะไรของเค้าอะ " เรย์อดสงสัยไม่ได้
"อืมนั้นดิ แต่ช่างเถอะ ก็ไม่ยอมบอกว่าเป็นไรแล้วใครจะไปตรัสรู้ได้ " ผึ้งแขวะทั้งๆที่วิก็ไม่ได้อยู่ให้แขวะ จนถึงโรงอาหาร ที่โต๊ะกินข้าว
"แอนท์ไม่รู้ว่าใช่เรื่องพี่เจนรึเปล่านะ"
"ทำไมเรื่องพีเจนทำไม เรย์ถามรนๆ"
"เรย์จำตอนที่ วิมากอดแอนท์ตอนวันเปิดเทอมได้ใช่มั้ย "
"อืมแล้วไง "
"วิเค้า มีความรู้สึกว่า เค้าชอบพี่เจน ก็เลยมาปรึกษาแอนท์ "
"แล้วไงอะแอนท์ไม่ให้คำปรึกษาเหรอถึงโกรธ"
"เปล่าแอนท์ก็ ถามว่าพี่เจนรู้มั้ยว่าวิคิดยังไง แต่วิบอกว่าไม่รู้พี่เจนเค้าเฉยๆมาก แล้ววิก็ไม่กล้าบอก แอนท์ก็เลยแนะนำไปว่าให้แสดงออกนิดหน่อยให้พี่เจนรู้ว่าวิชอบ ดูว่าพี่เจนจะมีท่าทียังไง "
"อือก็ ใช่เป็นผึ้งก็แนะนำงั้น แล้วไมมาโกรธแอนท์เฉยเลย"
"แอนท์ก็ไม่รู้ เมื่อเช้านะเจอวิปุ๊ปแอนท์ก็เข้าไปถาม ว่าเป็นไงบ้างวิก็พูดกับแอนท์แบบไม่เต็บใจจะพูดนะ แต่ที่รู้ก็คือ วิ ทำเหมือนที่แอนท์บอกแล้ว แต่ไม่รู้ว่าพี่เจนว่าไงเพราะ วิ ไม่ยอมตอบแอนท์"
"หรือว่าพี่เจนจะ ไม่ชอบวิ " เรย์ตั้งข้อสงสัย
"แล้ว ไงอะถ้าพี่เจนไม่ชอบจริงๆจะมาโกรธไม่ได้หรอก ไม่ใช่ความผิดแอนท์ซะหน่อย ทำตัวเป็นยัยกวางไปได้ แอนท์ไม่ต้องเครียดไปหรอก ผึ้งจะคุยกับวิให้รู้เรื่องเอง"
มาลงให้อ่านก่อนจ๊ะ แล้วมาติดตามกันต่อนะว่า ตกลงเพื่อนรักงอลกันเรื่องอะไรจะกลับมารักกันเหมือนรึเปล่า
By : แปว Date : 25 Oct 2012 15:08  
|
