|
คุณครูที่รัก #26
คุณครูที่รัก#26
"ใครจะไปรักคนอื่นได้ ดูแฟนพี่สิน่ารักซะขนาดเนี๊ยะขาวด้วย แล้วก็อึ๋มขึ้นทุกวั๊นทุกวัน " พี่ยุ๊พูดพร้อมกับบีบหน้าอกแอนท์
"พี่ยุ๊หนะ...... อืมมม โอ๊ะ...............พี่...ยุ๊คะ....โอ๊ย..อย่าเพิ่งสิคะ "
"อย่าเพิ่งได้ไงละก็ต้องตอนนี้แหละ "
"ทำไมต้องตอนนี้ด้วยละคะ อุ๊ย...อ๊ะะ..."
เสร็จภาระกิจ ^_^ พี่ยุ๊พาแอนท์กลับบ้านไปหาพ่อกับแม่ วันหยุด2วันที่ได้อยู่ด้วยกันแอนท์กับพี่ยุ๊ดูจะมีความสุขมากกว่าทุกอาทิตย์และก็อยู่ที่นั้นจนถึงเช้าวันจันทร์
พี่ยุ๊ก็มาส่งแอนท์เหมือนทุกวันแต่ดูเหมือนว่าวันนี้แอนท์จะมีความสุขมากเป็นพิเศษเพราะเธอเดินกึ่งกระโดดเข้าโรงเรียน แม้แต่พี่ยุ๊ยังอดยิ้มไม่ได้และยังแอบดูเธอจนเธอลับตาไปถึงจะออกรถไปทำงาน
แอนท์วางกระเป๋าลงบนโต๊ะหยิบสมุดการบ้านออกมาส่ง
จากเช้า...จน.....เย็น แอนท์ยังคงยิ้มได้ตลอดวัน
"แอนท์ดูมีความสุขจังเลยเนอะจัดการเรื่องยัยนั้นได้แล้วใช่มั้ย" วิถามขึ้นตอนที่เปรียมจะกลับบ้านกัน
"แอนท์ก็ไม่รู้เหมือนกันวิว่ายัยนั้นจะยอมหยุดรึเปล่าแต่ที่แอนท์สบายใจเพราะพี่ยุ๊ทำให้แอนท์สบายใจนะ"
"อืมเหรอน่าอิจฉาจังเลยเนอะ"
"จร๊าา ทุกคนแอนท์กลับก่อนนะแอนท์จะไปหาพี่ยุ็นะ"
"จะโชคดีนะแอนท์พรุ่งนี้เจอกัน"
แอนท์เดินไปหาพี่ยุ๊ ซึ่งพี่ยุ๊กำลังเดินมาที่รถแล้ว แต่เหมือนมีใครกำลังวิ่งตามพี่ยุ๊มา แอนท์เดินเข้าไปเงียบๆ แอนท์หยุดนิ่งเมื่อได้ยินประโยคหนึ่ง
"พี่ยุ๊ รินขอโทษคะ"
"อืมชั่งเถอะ เออแล้วก็อย่าเรียกครูว่าพี่อีกมันไม่เหมาะ"
"แต่.... พี่ยุ๊คะรินขอโอกาศอีกซักครั้งนะคะ ให้รินเป็นกิ๊กพี่ก็ได้ พี่จะได้รู้ว่ารินรักพี่มากแค่ไหน รินจะดูแลพี่ให้พี่มีความสุขที่สุดนะคะ"
"เฮ้อ!เพิ่งจะบอกว่าอย่าเรียกพี่ ! แล้วก็อย่าเสียเวลาเลยไอรินคนอย่างเธอไม่มีทางทำให้ครูรักได้หรอก "
~_~ "ครูคะ"
"แล้วก็ช่วยอยู่ห่างๆครูหน่อยนะ " พี่ยุ๊ไม่ได้สนใจสีหน้าและเสียงหงอยๆของยัยรินแถมยังมีคำพูดนี้มาตอกย้ำให้หล่อนยิ่งหงอยเข้าไปอีก
พี่ยุ๊เดินตรงมายังที่จอดรถ แอนท์รีบเดินตรงเข้าไปหาพี่ยุ๊และโผกอดพี่ยุ๊ทันที น้ำตาของเธอเปียกไหล่พี่ยุ๊
"แอนท์! แอนท์เป็นอะไรคับ "
"แอนท์รักพี่ยุ๊คะ " ^_^ แอนท์ตอบพร้อมรอยยิ้มที่เปื้อนน้ำตาของเธอ
พี่ยุ๊รู้ได้เองว่าแอนท์มาทันได้ยินเรื่องทั้งหมด
จุ๊บ! พี่ยุ๊จูบหน้าผากแอนท์
"กลับบ้านกันเถอะคับ " พี่ยุ๊พูดพร้อมกับเปิดประตูรถให้แอนท์
(ในรถ ) "แอนท์พี่รักแอนท์นะคับและรักแอนท์คนเดี๋ยวนะถ้าต่อไปพี่ไม่ได้ไปคอยดูแลแอนท์ใกล้ๆแบบนี้แต่แอนท์ก็สบายใจใด้เลยว่าพี่จะไม่มีใคร"
"ทำไมพี่ยุ๊พูดแบบนี้ละคะ"
"แอนท์คับ แอนท์กำลังจะจบม.6แล้วนะคับ พี่คงไม่สามารถตามไปสอนที่มหาลัยได้หรอกจริงมั้ยคับ"
>_<" ก็....ใช่ ถึงตอนนั้นแล้วค่อยว่ากันแล้วกันเนอะแต่ตอนนี้แอนท์หิวแล้วคะ ไปหาไรกินกันเถอะคะ"
"คร๊าบบบบ"
แอนท์รีบสรางผมตัวเองที่โดนพี่ยุ๊ขยี้จนยุ่งเมื่อกี้ให้เรียบเหมือนเดิม
จนปิดเทอมยัยรินไม่กล้าเข้ามาวุ่นวายกับพี่ยุ๊อีก แต่เรื่องนั้นไม่ใช่ปัญหาแล้วในตอนนี้ เพราะเรื่องที่พี่ยุ๊เคยพูดกับแอนท์เกิดขึ้นเร็วกว่าที่ควรจะเป็นพี่ยุ๊ต้องลาออกไปทำกิจการที่บ้านตามที่ อาม่า ขอเพราะตอนนี้ห้างดังๆเข้ามาเปิดแข่งกันจน อาม่า เครียดหนักพี่ยุ๊เลยต้องยอมลาออกมาช่วยดูแล กิจการแทนแต่ก็ยังมีข้อแม้กับ อาม่า คือยังขอพักที่เดิมเพื่อจะได้ดูแลแอนท์ด้วย ช่วงปิดเทอมที่แอนท์กลับไปอยู่บ้านพี่ยุ๊ก็ได้เรียนเรื่องให้พ่อกับแม่ทราบ ซึ่งพ่อกับแม่ก็โอเคเพราะพี่ยุ๊ยังมาพักอยู่กับแอนท์ แต่คนที่ไม่โอเคด้วยคือพี่โอ๊ต
"คุณต้องไปทำงานตั้งไกลแล้วคุณจะมีเวลามาดูแลน้องผมยังได้ไง อยู่ด้วยกันก็จริงแต่ก็คงจะได้เจอกันเฉพาะตอนดึกเท่านั้นแล้วถ้าระหว่างวันเกิดอะไรขึ้นกับน้องผมละคุณจะทำยังไง"
"ผมจะเครียร์เรื่องงานให้เรียบร้อยตั้งแต่ปิดเทอมนี้เลยคับ ที่เหลือหลังจากนี้ก็จะเป็นแค่งานบริหาร ซึ่งก็ไม่มีอะไรมากยังไงผมก็ดูแลแอนท์ได้ไม่ขาดตกแน่คับ ส่วนเรื่องไปสอบยิ่งไม่ต้องห่วงเพราะ ยุ๊จะเป็นคนพาแอนท์ไปสอบเองทุกครั้งคับ "
คำตอบของพี่ยุ๊ทำให้แอนท์แอบยิ้มอยู่ข้างๆไหล่ของแม่
อย่างที่รับปากกับพี่โอ๊ตไว้พี่ยุ๊กลับไปเครียร์ปัญหาหนักอกให้ อาม่า เรียบร้อยภายในเวลาแค่อาทิตย์เดียวด้วยซ้ำไป เพราะสิ่งที่ อาม่า กังวลไม่ได้มีอะไรเลย อาม่า กังวลไปเองตามภาษาคนแก่แค่นั้นเอง กลุ่มลูกค้าเก่าคนในพื้นที่ยังเหนียวแน่นกับห้างเก่าแก่ของ อาม่า อยู่เพราะสินค้าราคายังประหยัดกว่า พี่ยุ๊แค่จัดโปรเพิ่มอีกนิดหน่อยยอดขายก็กลับมากระฉูดอย่างเดิมทำเอา อาม่า ยิ้มร่า และยอมให้พี่ยุ๊มาอยู่กับแอนท์ได้ตามที่พี่ยุ๊ขอ
เปิดเทอม ม.6
"แอนท์ คิดถึงจังเลย " ทันทีที่เห็นแอนท์วิก็วิ่งเข้ามากอดแอนท์ ทำเอา เรย์กับผึ้งงงไปตามๆกัน
"เจอเราก่อนแอนท์ตั้งนานแระไม่เห็นทำกับเราแบบนี้เลยผึ้ง "
"อืมใช้แปลกๆอะ เรย์ว่าปะ"
"จร้าแอนท์ก็คิดถึงว่าแต่วิเป็นอะไรริเปล่าเนี๊ยะ?" แม้แต่แอนท์เองยังงง
แฮ่ รอกันนานเลยใช่มั้ย ขอโทษนะคร้าาา หวังว่าจะยังติดตามกันอยู่น๊าาาาาา
By : แปว Date : 21 Oct 2012 22:16  
|
