|
คุณครูที่รัก#18
คุณครูที่รัก#18
"อือพี่ยุ๊ทำอะไรคะ "
"ก็อาบน้ำไง "
"แต่แอนท์..."
พี่ยุ๊ไม่สนใจว่าแอนท์จะพูดอะไรเพราะถึงรอฟังแอนท์ก็ อธิบายความรู้สึกตัวเองออกมาเป็นคำพูดไม่ได้อยู่ดี พี่ยุ๊จูบแอนท์และค่อยๆถอดเสื้อผ้าแอนท์ออกจนหมด ความอ่อนเพลียจากโซฟาเมื่อครู่หายไปแล้ว แอนท์กอดพี่พี่ยุ๊แน่นในขณะที่ปากทั้งสองก็ไม่ได้ปล่อยจากกัน แอนท์ขยับมือมาแกะกระดุมเสืิ้อพี่ยุ๊ พี่ยุ๊ไม่ได้ห้าม แต่กลับเป็นคนถอดเข็มขัดกางเกงออกซะเอง ตอนนี่พี่ยุ๊ก็มีแค่เสื้อกล้ามกับเกงในแบบผู้ชาย พี่ยุ๊เลื่อนปากลงมาตรงคอแอนท์ แ อนท์เอียงคอให้อย่างเต็มใจ แค่ครูนึงทีพี่ยุ๊อยู่ตรงนั้นก็ทำให้แอนท์ขนลุกไปทั้งตัว พี่ยุ๊ก้มลงอีกแอนท์แอ่นหน้าอกรับปากพี่ยุ๊ แอนท์บีบใหล่พี่ยุ๊แน่นจริงๆเธออยากจะกันมันแรงๆซะมากกว่าแต่ก็ทำได้แค่นั้นพี่ยุ๊สลับไปหน้าอกอีกข้างและแอนท์ก็บีบอีกข้างซะแรงจนมันบิดเบียว พี่ยุ๊ย่อตัวลงเรื่อยๆลงมาตรงหน้าท้อง สะดือและน้องสาวแอนท์ อืมมม อ๊ะะะะะ พี่ยุ๊ขยับให้แอนท์ถอยหลังไปติดฝาผนัง เพราะในเวลาแบบนี้จะให้เธอยืนอยู่นิ่งๆเฉยๆได้โดยที่ไม่ได้พิงอะไรคงยาก แต่ถึงจะมีไรพิงอยู่แอนท์ก็ยังไม่สามารถที่จะอยู่นิ่งๆได้อยู่ดี แอนท์ขยับมือมาบีบหน้าอกทั้งสองข้างไว้แน่น อ๊าาาา พี่ยุ๊กำลังใช้ลิ้นกับน้องสาวเธอ แอนท์ส่งเสียง อ๊ะะะะ ทุกครั้งที่พี่ยุ๊ตวัดลิ้นแรงๆ และยิ่งเวลาที่พี่ยุ๊ขยับแบบเร็วๆ อ๊ะะอ๊าาาาาา แอนท์แทบจะยืนต่อไม่ไหว พี่ยุ๊สอดนิ้วเพิ่มเข้าไปด้วยและค่อยๆขยับนิ้วถี่ขึ้นเรื่อยๆ แอนท์บิดตัวหนี อืมมมม อ๊าววววว แต่พี่ยุ๊กลับยิ่งขยับลิ้นกับนิ้วไปพร้อมๆกันเบาๆๆ แต่ถี่ๆๆๆๆ โอ๊วววว โอ๊วววว อืมมมมมม แอนท์ขยับรับสะโพกแค่ไม่กี่ครั้งก็..... อืมมมม พี่ยุ๊รีบลุกมากอดแอนท์ที่ ทรุดตัวลงให้ยืนต่อ เพราะเธอยืนต่อด้วยตัวเองไม่ไหวแล้ว พี่ยุ๊กอดแอนท์อยู่นึง ก่อนจะอาบน้ำด้วยกัน อาบน้ำเสร็จแอนท์กับพี่ยุ๊ก็ออกมาทานข้าวด้วยกันข้างนอก
ผ่านไปเป็นเดือนแล้วที่พี่เจนกล้ามายุ่งกับแอนท์เดินผ่านก็ได้แค่ยิ้มให้ แต่วันนี้ คาบในชมรม ตอนที่แอนท์กับเพื่อนๆนั่งกันอยู่ที่สนามหน้าหลังตึกชมรม แต่เป็นหน้าชมรมของพี่เจน พี่เจน หอบถุง 7/11 สองถุง ที่มีขนมขมเคี้ยวเต็มทั้งสองถุงเดินตรงมาตรงที่แอนท์กับเพื่อนๆนั่งกันอยู่
"แอนท์คับ พี่ซื้อขนมมาฝากแอนท์กับเพื่อนๆคับ"
"ไม่เป็นไรคะ พี่เจนเอาไปทานกับเพื่อนเถอะคะ"
"อ๋อ เพื่อนๆพี่ พี่ก็ซื้อมาให้แล้วคับ อันนี้พี่ตั้ชใจซื้อมาฝากแอนท์กับเพื่อนๆคับ "
แอนท์หันมองเพื่อนๆ ทุกคนพยักหน้าให้รับไว้
"คะ ขอบคุณนะคะ"
แอนท์รับขนมแล้ว พี่เจนก็เดินออกไปทันทีเพราะแอนท์ไม่ยอมคุยด้วย แต่ก็ยังหันมามองแอนท์อยู่ตลอด
"จะว่าไปพี่เจนก็น่าสงสารนะ "
"ใช่เค้าคงชอบเธอมาก นะแอนท์"
"อืมแอนท์ก็สงสาร แอนท์ถึงไม่อยากให้เค้าเสียใจไง"
"ยังไงอะ ไม่เข้าใจ"
"วิ ก็ลองคิดดูสิว่าถ้าแอนท์ สงสารเค้าและพูดกับพี่เค้าบ่่อยๆ มันจะเป็นการให้ความหวังเค้าไง"
"อืมใช่ แอนท์ไม่คุยนะดีแล้ว พี่เค้าจะได้ตัดใจเนอะ"
มันจะดีกว่านี้ถ้าการที่แอนท์ไม่คุยกับพี่เจนแล้วทำให้พี่เจนเลิกคุยกับเธอด้วยแต่ดูเหมือนพี่เจนจะไม่ใส่ใจว่าแอนท์จะสนใจตัวเค้าแค่ไหน ยังขยันส่งขนมจีบแอนท์ทุกวัน และถึงแอนท์จะปฏิเศษซักกี่ครั้งพี่เจนก็ยังคงยืนยันว่า"ขอแค่ให้ได้คุยกับแอนท์บ้าง เราเป็นเพื่อนกันก็ได้นิคับ "
จนถึงตอนนี้ปลายเทอมแล้ว ช่วงสอบเก็บคะแนนก็มีเรื่องอีกจนได้ ตอนที่แอนท์กำลังนั่งอ่านหนังสือกับเพื่อนๆ มีผู้หญิงคนนึงเข้ามาคุยกับแอนท์ที่จริงเรียกว่ามาหาเรืองจะเหมาะกว่า
"แอนท์เมื่อไหร่เธอจะเลิกยุ่งกับพี่เจนซักที เธอก็มีพี่ยุ๊อยู่แล้วไม่ใช่เหรอ "
"นี่เธอพี่เจนนะเค้ามายุ่งกับแอนท์เอง แอนท์ไม่เคยสนใจก็ยังจะมายุ่งอยู่อีก" วิออกรับแทนแอนท์
"ใช่และจะดีมากเลยถ้าเธอช่วยเอาพี่เจนไปห่างๆแอนท์ได้ "ผึ้งเสริม
"ก็ฉันเห็นว่าเพื่อนเธอนั้นแหละที่คุยกับพี่เค้า "
"นี่ๆถ้าพี่เจนเค้าจะชอบเธอเค้าก็ชอบแล้วหละเธอไม่จำเป็นต้องมาหาเรื่องแอนท์แบบนี้หรอก" ถึงคราวเรย์ออกโรงบ้าง
แอนท์ไม่จำเป็นต้องพูดอะไร เธอคนนั้นก็ไม่พอใจและเดินออกไปเรียบร้อยแล้ว และหลังจากที่เธอคนนั้นเดินออกไปไม่นาน พี่เจนก็เดินมาหาแอนท์อีก ทันทีที่เห็นพี่เจน "เฮ้อ..."แอนท์เผลอถอนหายใจซะแรง
"แอนท์เป็นไรคับ อ่านวิชาไรอยู่เข้าใจมั้ยพี่ช่วยมั้ย"
"ไม่เป็นไรคะพี่ยุ๊ติวแอนท์ตลอดอยู่แล้ว"
สีหน้าพี่เจนเปลี่ยนไปในทันที แต่ก็ยังคงนั่งอยู่ต่อและเปลี่ยนเรื่องคุยไปเรื่อย
แต่ในตอนนี่พี่ยุ๊มาถึงแล้วเพราะแอนท์ส่ง smsไปเมื่อกี้
เด๋วมาต่อให้นะเอามาให้อ่านก่อนเพราะหายไปซะนานเลย
By : แปว Date : 6 May 2012 13:55  
|
