คุณครูที่รัก#13
คุณครูที่รัก#13
"ใครนะแอนท์ทำไมต้องดีใจขนาดนั้น"
แฟนแอนท์"
"ฮะ "เพื่อนๆไม่น้อยกว่า 5 คนทำเสียงนี้พร้อมกัน
"แฟนเหรอ แอนท์ มีแฟนตั้งแต่เมื่อไหร่ "
แอนท์ไม่ได้ตอบคำถามเพื่อนๆ เธอเดินไปควงแขน พี่ยุ๊มาจากรถ ซึ่งยิ่งทำให้ทุกคน ทั้งงงทั้งอึ้งไปกันใหญ่
"ครูยุ๊ " เพื่อนๆมองหน้ากันแบบ งง งง คนที่มีท่าที งงน้อยที่สุดก็เป็น อาจารย์สุมาลี อาจารย์ประจำชั้นของเด็กๆ
"ทุกคนคะนี่แฟนแอนท์คะ ทุกคนรู้จักแล้วใช่มั้ย"
"ยุ๊ พี่ว่าแล้วเชียว สงสัยอยู่ตั้งนานแล้ว "
"อ้าวพี่สุ มาด้วยเหรอ "
"อืม ไม่ใช่ย่อยนะเราไปแอบคบกับนักเรียนพี่ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี๊ยะ ?"
"555 ไม่อยากจะแอบหรอกพี่แต่จะทำไงได้ "
"อืมแต่ก็ดีแล้วหละที่ไม่บอกให้ใครรู้ก่อนนะ"
"แอนท์แกไปคบกับครูตั้งแต่เมื่อไหร่"
"นานแล้ว เกือบปีแล้ว"
"มิน่าหละ ถึงไม่สนใจใคร ไม่ชอบผู้ชายก็ไม่บอก "
"นั้นดิ "
หลังจากที่ทุกคน ซักไซร้แอนท์กับพี่ยุ๊กันจนพอใจ ปาร์ตี้ก็เริ่มต่อ เพื่อนๆสนุกกันจนถึงสามทุ่ม หลักจากนั้นทุกคนก็พากันทยอยกกลับบ้านของตัวเอง พี่ยุ๊เป็นคนเดียวที่ยังไม่กลับ เพราะอยู่ช่วยแอนท์เก็บของ กว่าทุกอย่างจะเสร็จเรียบร้อยก็เกื่อบสี่ทุ่มแล้ว แอนท์เลยให้พี่ยุ๊อยู่นอนด้วย ซึ่งตอนนี้พี่โอ๊ตไม่ได้มาคอยจับผิดแอนท์กับพี่ยุ๊แล้ว และพี่ยุ๊ก็เข้าออกบ้านแอนท์ได้ตลอดเวลา
เปิดเทอม ม.4 แอนท์ไปเรียนที่ไหม่ และพี่ยุ๊ก็ย้ายไปสอน วิทยาลัยพาณิชยการ ที่อยู่ติดกัน ซึ่งวิทยาลัยเปิดเรียนช้ากว่าโรงเรียนแอนท์ประมาณอาทิตย์นึง อาทิตย์แรกของการเรียนที่ไหม่พี่ยุ๊เลยมีเวลาดูเลแอนท์ได้เต็มที่
เปิดเทอมวันแรกพี่ยุ๊ไปส่งแอนท์ถึงห้องเรียนใช้สิทธิที่เป็นสิตเก่าและเคยเป็นอาจารย์ของที่นี่เลยเดินขึ้นอาคารเรียนได้สบาย และเพราะเป็นที่ที่พี่ยุ๊เคยเรียนเลยรู้ว่าห้องเรียนแอนท์อยู่ตรงไหนซึ่งเป็นเรื่องปกติที่ทุกคนที่เห็นต้องมอง ที่นี่เหมือนกับครั้งแรกที่แอนท์มา เพราะเป็นโรงเรียนต้นแบบประจำจังหวัด นักเรียนที่นี่เลยเยอะมากกว่าที่เดิมที่แอนท์เคยเรียนเป็นสองเท่า
"ตื่นเต้นเหรอ " พี่ยุ๊ถามแอนท์เพราะมือแอนท์ที่ยุ๊จับอยู่เย็นเฉียบ
"นิดหน่อย คะ"
"แต่พี่ว่าแอนท์ตื่นเต้นที่มีแต่คนมองมากกว่าใช่มั้ย "
"ก็ด้วยคะ "
"ก็พี่เป็นห่วงแฟนพี่นี่น่า "
"พี่ไปนะดูแลตัวเองละ เดี๋ยวเย็นพี่มารับ"
"คะ!"
"อืม แอนท์ พี่ลืม แอนท์เอานี่ไปเดี๋ยวเที่ยงพี่โทรหา " พี่ยุ๊พูดพร้อมกับส่งมือถือให้แอนท์
แอนท์รับโทรศัพท์จากพี่ยุ๊มาใส่กระเป๋ากระโปรงไว้โดยไม่ได้พูดอะไร
พี่ยุ๊เอามือมาขยี้หัวแอนท์เบาๆ
"555 แอนท์เหมือนเด็กเลย กลัวเหรอ"
"ป่าวคะแอนท์แค่รู้สึกแปลกๆกับสายตาพวกนี้ "
"แอนท์ไม่ต้องกังวลหรอก ไม่มีอะไร เค้าแค่อยากรู้ว่าแอนท์เป็นใครทำไมพี่ต้องมาส่ง เชื่อพี่สิ" พี่ยุ๊ก้มลงกระซิ๊บข้างหูแอนท์
"พี่ไปนะคะบ่าย"
เป็นอย่างที่พี่ยุ๊บอก ทันทีที่พี่ยุุ๊เดินออกไป นักเรียนเกือมทั้งห้องวิ่งกรู่มาที่แอนท์ มีแค่บางส่วนที่เป็นเด็กไหม่ของที่นี่เหมือนแอนท์ที่ไม่ได้เดินมาหาแอนท์ใกล้ๆ แต่ก็อดสงสัยกันไม่ได้มายืนฟังอยู่ด้วย
"เธอเป็นอะไรกับพี่ยุ๊เหรอ ""ทำไมพี่ยุ๊มาส่งเธอ ""เป็นญาติเหรอ "หรือเป็นแฟน ""เป็นนักเรียนที่พี่ยุ๊ไปสอนต่างหากใช่มั้ย แค่มาส่งเฉยๆ หรอกใช่มั้ย "
คำถามมากมายจากหลายๆคน จนแอนท์ไม่รู้จะตอบคำถามใครก่อนดี แต่จะว่าไปพวกเค้าก็ถามและตอบกันเองแล้วเพราะฉะนั้นแอนท์คงไม่จำเป็นต้องตอบใครก็ได้มั้ง แอนท์ยังไม่ทันได้ตอบคำถามอะไรของใคร เสียงอ๊อดก็ดังขึ้น อย่างน้อยเสียงนี้ก็ดีกว่าคำถามมากมายเมื่อกี้ แอนท์เดินลงมาเข้าแถวข้างล่างพร้อมกับนักเรียนไหม่ของที่นี่อีก 3 คน
"ทำไมพวกนั้นต้องเข้ามารุมถามอะไรเธอกันทุกคน แล้วพี่คนนั้นที่มาส่งเธอเค้าเป็นใครเหรอ "
"เฮ้อ !"แอนท์เผลอถอนหายใจเสียงดังแต่ก็เป็นผลดี เพราะมันทำให้ไม่มีใครกล้าถามอะไรเธออีก
แฮะๆ ผิดหวังกันรึป่าวนะไม่มี แบบว่าให้อ่านมาสองตอนแระ เอามาลงให้อ่านก่อน กำลังเขียนตอนต่อไปแล้ว รออ่านกันต่อนะคะ
By : แปว   Date : 26 Mar 2012 21:06
|