วันนี้เราล้มลงอย่างไร้เรี่ยวแรง.หมดแรงจะก้าวเดิน.เจ็บนะไม่ใช่ไม่เจ็บ.เจ็บกายไม่เท่าไรแตเจ็บใจนี่สิ!!
วันนี้รู้ตัวว่าตัวเองล้ม..ล้มจนไม่มีแม้แต่เรี่ยวแรงที่จะเดินไปข้างหน้าซะด้วยซ้ำ
แต่อย่างน้อยเราก้อยังมีใครหลายๆคนที่คอยเคียงข้างเรามาเสมอ
ในที่นี้มีทั้งพวกพี่ๆเพิ่ลๆและน้องๆในนี้..ที่คอยอยู่เคียงข้างและให้กำลังใจคนๆนี้
ถึงแม้ว่าเราต่างคนต่างจะมาต่างที่และต่างความคิดต่างมุมมองของแต่ละคน
แต่พวกเราก้อต่างมีเป้าหมายเดียวกัน..คือคำว่า..มิตรภาพ
แต่..ณ..วันนี้เราหมดแรงแล้ว..เราเจ็บเหลือเกินกับคำว่ารรัก
ยิ่งเรารักมากเราก้อเจ็บมากใช่ไหม..ทำไมเค้าไม่ปล่อยเราสักที..จะยื้อเราไว้ทำไม
รู้ไหมว่าคนๆนี้เจ็บแค่ไหน..ที่ตอนเทอไปเทอไม่คิดแต่ทีนี้เทอคิดจะยื้อและรั้งเพื่ออะไร
ถึงววันนี้เราจะเจ็บกายสักแค่ไหน..ก้อคงไม่เท่ากับใจที่เราเจ็บ
มันช้ำจนยากที่จะเยียวยาแล้ว..คงพอใจกับสิ่งที่เทอทำแล้วใช่ไหม
พอใจกับสิ่งที่เทอย่ำยีกันแล้วใช่ไหม..เคยคิดบ้างไหมว่าคนๆนี้ทารมานแค่ไหน
ทำไมไม่รู้จักคำว่าพอสักที..แค่นี้เรายังดีไม่พอรึไม่พอดีสำหรับเทอใช่ไหม
แต่ไม่เปงไรถึงแม้ว่าวันนี้เราจะเจ็บ..ก้อยังคงมีอีกหลายๆคนที่กำลังรู้สึกแบบเราใช่น้อย
ในขณะที่เราท้อและหมดแรง..ก้อยังคงมีอีกหลายๆคนที่กำลังเผชิญเช่นเรา..ว่าไหม
แต่อยากบอกถึงใครคนนึง..คนที่คอยเคียงข้าง..คนที่คอยถามไถ่..คนที่คอยเปงห่วง
คอยเข้าใจ..คอยรับฟังในทุกๆอย่าง..คนที่อยู่ข้างๆเราเสมอและพร้อมจะให้โอกาสคนๆนี้
อยากบอกว่าขอบคุณนะสำหรับความรู้สึกดีๆที่ส่งมาให้คนๆนี้เสมอ..
ขอบคุณคำว่ามิตรภาพ..ที่ได้พาเรามาเจอกัน..ขอบคุณนะพลอยที่ยังคงนึกถึงกันเสมอ
By : NyPimTomzi   Date : 13 Feb 2012 08:48
|