แด่...ทุกหัวใจที่เคยเจ็บ
เชื่อว่า ทุกๆคนย่อมเคยผ่านช่วงเวลาแย่ๆที่เรียกว่า อกหัก มาแล้ว ไม่ว่าจะคบแฟนได้นานหรือไม่สุดท้ายคนอกหักก็"เจ็บ"เหมือนๆกัน ฉันเองก็เคยแย่เอามากๆ ถึงขั้นอยากจบความเจ็บปวดที่จุกอกด้วยการหยุดลมหายใจของตัวเองลงไปเลยทีเดียว แต่คุณรู้มั้ย? อะไรทำให้ฉันเปลี่ยนใจ?..........สิ่งที่ทำให้ฉันเปลี่ยนใจคือ... เงาในกระจกค่ะ เงาที่เราเจอทุกๆวัน ยิ้มหัวเราะไปกับเราทุกๆวัน แต่คุณเคยสังเกตมั้ยว่ามีอะไรอยู่ในนั้น? ในเงานั่นมีความเป็นเลือดเนื้อของพ่อและแม่ที่ท่านให้เรามาค่ะ....ท่านให้กำเนิดและเลี้ยงดูเรามากว่าจะโตมาขนาดนี้มันนานมาก ท่านรักเราตั้งแต่ยังไม่เห็นหน้าเราและไม่เคยมีวันไหนเลยที่จะเลิกรักเราได้ แล้วทำไมเราต้องมานั่งร้องไห้เสียใจและเสียน้ำตาให้กับใครก็ไม่รู้ที่เพิ่งรู้จักเราได้ไม่นาน.......
เข้าใจนะคะว่ารักแบบพ่อแม่ไม่เหมือนกันกับแบบคู่รัก แต่คุณคิดว่าคนเราจะอยู่ด้วยกันจนแก่เฒ่าเพราะความรักงั้นหรือ แรกๆฉันคิดว่ามันเป็นแค่เรื่องตื่นเต้นที่เราได้รู้จักและมีคนอีกคนเข้ามาในชีวิต พอเรียนรู้กันไปก็เป็นอะไรที่ปรับกันไปมา อาจเรียกได้ว่าใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันมากขึ้น เมื่อวันเวลาผ่านพ้นไปก็กลายเป็นความผูกพันและที่อยู่ๆกันจนแก่และดูแลกันนั้นก็เป็นเหมือนเพื่อนหรือคู่ชีวิต สรุปแล้วคือ การที่เรามีคนๆหนึ่งเข้ามาเมื่อวันเวลาผ่านไปมันก็แค่ ความเคยชินค่ะ เคยชินที่ชีวิตเรามีเค้าเข้ามามีส่วนในทุกเรื่องของการใช้ชีวิต เคยชินที่ทำอะไรให้เค้า เคยชินที่เรามีใครให้คิดถึง มีคนเดินจูงมือ มีคนกินข้าวด้วย ไปไหนต่อไหนด้วย จนเราลืมไปว่าจริงๆแล้วเราก็สามารถทำทุกอย่างได้ด้วยตัวเราเอง เมื่อเราชินกับสิ่งเหล่านี้แล้ววันนึงความเคยชินนั้นหายไปเราก็เลยรู้สึกใจหายและไม่ชินกับมัน เชื่อฉันเถอะค่ะ หยุดร้องไห้และเสียน้ำกับคนที่ไม่มีใจ ยิ้มและรักตัวเองให้มากๆ แล้วไม่นานเราก็จะชินกับการที่เราไม่มีเค้าเหมือนกัน
หากถามว่านานมั้ย กว่าที่เราจะชน ฉันคิดว่าขึ้นอยู่กับเราจะเข้มแข็งและคิดได้ตอนไหน เมื่อไหร่ที่เราเคยชินกับความเจ็บปวด เคยชินกับการไม่มีเค้าเมื่อนั้นแหล่ะค่ะที่เราจะไม่เจ็บกับมันเพราะชิน แต่อย่าหวังว่าเราจะลืมเค้านะคะ บอกได้คำเดียวว่าไม่มีทางเลยที่เราจะลืมได้ อย่าพยายามที่คิดจะลบเค้าออกไปจากความทรงจำ เพราะเมื่อไหร่ที่เราพยายามจะลืมเค้าเท่ากับว่าภาพของเค้ายิ่งชัดขึ้นทุกครั้งที่คิดจะลืม ฟังดูแล้วอาจคิดว่าฉันแกร่ง เด็ดเดี่ยวใช่มั้ยค่ะ? เปล่าเลย ฉันก็ผู้หญิงอ่อนแอทั่วไปเวลาเจ็บเสียใจฉันก็ร้องไห้มีน้ำตาเหมือนกัน แต่ฉันเรียนรู้ที่จะอยู่กับมันมากกว่า ยิ่งเราเจ็บเท่าไหร่เรายิ่งเรียนรู้ชีวิตมากขึ้น คนเราเจ็บได้ ทุกข์ได้ ร้องไห้ได้ เสียใจได้ อ่อนแอได้ แต่จงสลัดความทุกข์นั้นให้พ้นจากใจเราให้เราเร็วที่สุด เพราะเวลาของคนเรามันสั้นนัก ไม่นานพรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว หากเราปล่อยให้ความทุกข์อยู่กับเรานานเท่าไหร่ เวลาแห่งความสุขก็ยิ่งสั้นลงเท่านั้น ฉันคงทำได้ดีแค่บรรยายเรื่องราวเป็นตัวอักษรให้เพื่อนๆได้อ่าน อาจจะไม่ได้ส่งผลอะไรต่อใจที่เจ็บมา เพราะ ไม่มีใครบนโลกนี้ทำให้คุณเข้มแข็งและแกร่งขึ้นได้นอกจากตัวและหัวใจคุณเอง
ฉันอยากให้คุณคิดเสียว่านี่คือโอกาสดีๆที่เราจะได้รักและดูแลตัวเราเอง มันหายากนะคะเวลาดีๆแบบนี้จงใช้เวลาที่มีค่านี้ให้คุ้มและขอบคุณเค้าที่ทำให้เราได้เรียนบทเรียนของชีวิต ทั้งความสุขที่เคยมีเค้าเข้ามาและความทุกข์ที่เค้าจากไป ได้เรียนรู้ว่าต้องเข้มแข็งอย่างไร เรียนรู้ที่จะรักและเรียนรู้ที่จะลา เป็นกำลังใจให้นะคะแล้วไม่นานคุณจะลุกและเดินไปข้างหน้าอย่างเห็นคุณค่าของตัวเอง....
By : AU_AU   Date : 28 Jan 2012 10:43
|