|
ผู้หญิงคนหนึ่งถือ"ร่มสีเทา"..นั่งเหงาๆ อยู่ใต้"กังหันลม"
กังหันลม :: โรส ศิรินทิพย์
ถ้าใจใครเป็นกังหันลม ที่มีอารมณ์คอยโบกพัด
คงมีชีวิตที่อึดอัด ที่ต้องคอยหมุนและอ่อนไหว
เมื่อตอนที่รักใครสักคน ไม่อาจจะทนเพียงเฝ้ามอง
จิตใจมันเหมือนยังลอยล่อง และก็ไม่รู้ ต้องทำอย่างไร
เกิดลมร้อนร้อน ที่พัดหัวใจให้รักดังใจจะขาด
กังหันหัวใจไม่อาจ ต้านแรงลมไหว
จิตใจรุ่มร้อน คิดถึงทุกวัน ก็เพราะรัก..มากเกินไป
ยิ่งทุกข์เมื่อยิ่งไม่ได้อยู่ใกล้กัน
ถ้าใจใครเป็นกังหันลม ที่มีอารมณ์คอยโบกพัด
คงมีชีวิตที่อึดอัด ที่ต้องคอยหมุนและอ่อนไหว
เมื่อไรชิงชังใครสักคน ยิ่งเป็นศัตรูยิ่งสำคัญ
จิตใจมันพร้อมคอยห้ำหั่น แต่ก็ไม่รู้ต้องทำอย่างไร
เกิดลมร้อนร้อน ที่พัดหัวใจ ให้นึกชิงชังตลอด
กังหันหมุนวนด้วยความ เกลียดชังนักหนา
จิตใจรุ่มร้อน นึกถึงทุกวัน ก็เพราะแสนชังน้ำหน้า
ยิ่งทุกข์เวลา ที่มาอยู่ใกล้กัน
ไม่อยากจะเป็นกังหันลม ที่มีอารมณ์คอยโบกพัด
ช่างเป็นชีวิตที่อึดอัด ที่ต้องคอยหมุนและอ่อนไหว
ไม่อยากต้องรักหรือต้องเกลียด
ต้องแบกอารมณ์เท่าเท่ากัน
จะบวกจะลบก็สำคัญ จะเกลียดจะรักไปเพื่ออะไร
ก็แค่จะขอไม่รักใครมาก และไม่เกลียดใคร
=======================
ร่มสีเทา :: วัชราวลี
ฉันเฝ้าถามความสุขอยู่ที่ไหน
ชายที่เขาเดินผ่านฉันเข้ามา
บอกกับฉันขอร่มสักคัน
แต่ว่าที่มือเขา ก็มี หนึ่งคัน
ก็แปลกใจ ท่ามกลางหยดฝนโปรยปราย
A2 เขาก็ถามฉันว่าอยากสุขไหม
ลองหุบร่มในมือสักพักนึง
และเงยหน้ามองวันเวลา มองหยดน้ำที่มันกระทบตา
ยังเปียกอยู่ใช่ไหม หรือไม่มีฝน
Hook บนท้องฟ้าไม่มีอะไรแน่นอน ถ้ามองจากตรงนี้
เดี๋ยวก็มืด แล้วก็สว่าง
อาจจะมีฝนก่อเป็นพายุ หรือลมลอยปลิวอยู่แค่นั้น
สุขที่เคยเดินทางตามหามานาน ไม่ได้ไกลที่ไหน
อยู่แค่นี้เอง........
(อย่าไปยึด อย่าไปถือ อย่าไปเอามากอดไว้ ก็จะไม่เสียใจ)
(ตลอดชีวิต ต้องผ่านการเปลี่ยนแปลง ไม่ว่าใคร จะทุกข์ จะสุขแค่ไหน ก็อยู่ที่จะมอง)
A3 ยิ้มฉันยิ้มมากกว่าทุกครั้ง
สุขที่ฉันตามหามาแสนนาน
อยู่ตรงนี้ แค่เพียงเข้าใจ
อย่าไปยึด ถือมันและกอดไว้
ก็แค่ร่มเท่านั้น เท่านั้น
B ฉันเห็นเธอถือร่มผ่านมา
เต็มไปด้วยร่องรอย และคราบน้ำตา
ฉันได้เห็นแล้วมันปวดใจ
ไม่ใช่เพียงแค่เธอที่ทุกข์
ฉันก็เป็นเหมือนเธอ เธอได้ยินไหม
อยากขอให้เธอลองโยนร่มที่ถือเอาไว้หนัก
โยนมันออกไป
By : wikipepo Date : 10 Jan 2012 11:43  
|
