|
นายมาดร้ายกับยายลามก///...///ตอนที่ 10///...///
ก่อนพายุใหญ่จะมาลมจะสงบ.....คุณเคยรู้เรื่องแบบนี้กันบ้างไหม ส่วนชั้นไม่เคยรู้เลยคะ ก็เลยตั้งรับแทบไม่ทัน
2 วันหลังจากที่ทำภารกิจคืนเสื้อคลุมสู่มือเจ้าของได้สำเร็จ
ณ โรงอาหาร ขณะที่ปลากับแจมสองสาวเพื่อนซี้กำลังตั้งหน้าตั้งตาทานอาหารที่ตั้งอยู่ตรงหน้าอย่างเอร็ดอร่อย เหตุการณ์ที่เหมือนดั่งพายุก็พัดเข้ามาที่โต๊ะอาหารอย่างไม่มีทีท่าว่ามันจะมีอะไรเกิดขึ้น หญิงสาวนิรนามที่ไม่เคยคุ้นหน้าค่าตา...เธอเดินมาด้านหน้า ก่อนจะถามขึ้นมาลอยๆว่า คนไหนชื่อปลาคะ
มีอะไรหรือป่าวคะ ..พี่เองคะ ชื่อปลา เจ้าของชื่อเงยหน้าขึ้นมาตอบด้วยความสงสัย แต่ในช่วงเวลานั้นเอง สาวปริศนาคนดังกล่าวก็ตัดสินใจสาดน้ำปั่นที่ซื้อมาเข้าไปที่ใบหน้าสาวปลาเต็มๆ
ทำแบบนี้ คิดมาดีแล้วเหรอไง??? ปลาลุกขึ้นทำเสียงดุ ขณะที่เนื้อตัวเปียกโชก
คนอย่างเธอ ก็ต้องเจอแบบนี้แหละ...เผื่อน้ำที่สาดไปมันจะช่วยล้างความหน้าด้านออก
มาจากตัวซะบ้าง สาวปริศนาพูดเสียงดัง ก่อนที่ปลาจะจับแก้วน้ำของตัวเองสาดกลับไปบ้าง..
นึกว่าสาดเป้นคนเดียวเหรอไง...เป็นบ้าอะไร??มาถึงได้ก็ยืนด่ากันฉอดๆ ปลาตะโกนลั่น ทำให้บริเวณในโรงอาหารเงียบสงบลงอย่างรวดเร็ว
ทุกคนฟังไว้นะคะ ก็อย่างที่ทุกคนพอจะทราบว่าแม่เนี่ยตามตื้อพี่ออม.. หาโอกาสเข้าใกล้พี่ออมตลอดเวลา ทั้งๆที่พี่ออมเค้าไม่เคยคิดจะเล่นด้วย ก็ยังอุตส่าห์ไปดักรอเจอเค้าในห้องน้ำ -*-แล้วที่แขนพี่ออมบาดเจ็บก็เพราะว่ายายเนี่ย กระโดดจู่โจม ...ถ้าไม่เรียกว่าหน้าด้านก็ไม่รู้จะเรียกว่าอะไรแล้ว หญิงสาวปริศนาตะโกนลั่น ขณะที่สองสาวปลา,แจมได้แต่หันมองหน้ากันว่า เค้ารู้ได้ยังไง ว่าเราดักรอในห้องน้ำจริงๆ
เอ่อ............... ปลาได้แต่อ่ำอึ้งในสถานการณ์ที่มีสายตานับร้อยจ้องดูอยู่
ตกใจละสิ ..ที่มีคนรู้ทัน??? และก็เลิกตื้อพี่ออมเค้าสักทีเถอะ เค้าไม่มีวันสนใจอีหื่นที่จ้องแต่จะเขมือบอย่างเธอหรอก
ไม่จริงนะ ...ปลาไม่ได้เป็นคนแบบนั้น แจมพูดขึ้นด้วยความโมโห
จริงไม่จริง..ก็รู้กันอยู่แก่ใจ... สาวปริศนาพูด ในขณะที่ปลาได้แต่เงียบและลุกเดินหนีออกมาจากจุดนั้นในที่สุด (ณ โรงอาหารที่ชั้นเดินหนีออกมา ชั้นไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย นอกจากเสียงหัวเราะของผู้คน ....)
อ้าว~!!!!!ปลารอแจมด้วย.... แจมตะโกนไล่หลัง พรางวิ่งตามปลาที่เดินออกไปอย่างรวดเร็ว
ณ บริเวณลานกว้างทางขึ้นอาคารเรียน
มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย คนพวกนั้นรู้เรื่องเรากับพี่ออมได้ยังไง??? สาวปลาคิดในใจพรางเดินร้องไห้ ไม่สนใจสายตาผู้คน
โอ๊ย...เดินระวังหน่อยสิเทอ กล้องเราเกือบหล่นเลยเห็นไหม??? เสียงสนทนาดังขึ้น หลังจากที่ทั้งสองฝ่ายต่างเดินชนกันจนล้ม
ขอโทด ปลาก้มหน้าก้มตาพูด โดยไม่มองคู่สนทนา
เฮ้ย เธอ....เป็นอะไร เจ็บตรงไหนมากเหรอป่าว คู่สนทนาถามขึ้นด้วยความเป็นห่วง ทันทีที่มองเห็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยคาบน้ำตาของสาวปลา
ป่าว...ไม่เป็นไรคะ??? ปลายังคงตอบฝ่ายตรงข้าม โดยไม่หันหน้ามามองเลยสักนิด
ไม่เป็นไร แล้วร้องไห้ทำไม???.. คู่สนทนายังอดถามต่อไม่ได้ด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง จนสาวปลาต้องเงยหน้ามามองคู่สนทนาที่ดูเหมือนแสนจะเป็นห่วงเป็นใยตัวเทอซะเหลือเกิน ...
แก้ว...... ปลาทำเสียงดุ จ้องไม่วางตา
แก้วเอง...แล้วไงคับ ทำไมต้องมองเหมือนจะฆ่าแกงกันด้วยเนี่ย ทอมแก้วถามฝ่ายตรงข้าม ขณะที่สาวแจมเพื่อนซี้สาวปลา เดินตามมาถึงบริเวณนั้นพอดี
แก้ว... แจมเรียกชื่อทอมที่ยืนอยู่ตรงหน้าเสียงดุดัน ก่อนจะตบลงไปที่หน้าของฝ่ายตรงข้ามอย่างแรง
โอ๊ย....เธอเป็นบ้าอะไรเนี่ย เห็นหน้าเราเป็นอะไร..ตบกันได้ตบกันดี เจ็บเป็นเหมือนกันนะเว้ยยย แก้วร้องลั่น
ไปกันเหอะ ปลา....อย่าอยู่ใกล้คนน่ารังเกียจแบบนี้เลย แจมพูด พรางพยุงเพื่อนสาวที่ล้มอยู่ให้ลุกขึ้น
เดี๋ยวก่อนเลย ตบแล้วคิดจะหนีกันไปง่ายๆแบบนี้เหรอ??? แก้วกลางแขนขวางไว้ -*-
นี่มันยังน้อยไปนะแก้ว กับคนที่ไม่รักษาคำพูดอย่างเธอน่ะ แจมตอบ ขณะที่ปลายืนก้มหน้าก้มตานิ่ง
เราไม่รักษาคำพูดอะไร????
ก็..............ช่างมันเหอะ ทำอะไรลงไป เทอก็รู้อยู่แก่ใจ แจมพูด พรางโอบไหล่ปลาเดินเข้าไปยังตัวอาคาร
อ้าว...แล้วอย่างงี้เราจะรู้เรื่องได้ไงอ่า อย่างน้อยก็น่าจะบอกเราหน่อยไม่ใช่เหรอ ว่าโดนตบเพราะอะไร แก้วเดินตามหลังทั้งสองสาว
เพราะมีคนในโรงเรียน รู้เรื่องที่เรากับพี่ออมอยู่ในห้องน้ำด้วยกันสองคนไง???ปลาที่เงียบอยู่นานพูดขึ้น ทั้งน้ำตา T^T
เฮ้ย~!!! แต่เราไม่ได้พูดกับใครเลยนะ แก้วรีบปฏิเสธ
ถ้าไม่ใช่เทอ แล้วคนอื่นเค้าจะรู้มาจากใครล่ะ????... ปลาผลักมือไปที่ไหล่คู่สนทนาด้วยความโมโห
อย่างงี้ใช่ไหม??? ที่คนเค้าชอบพูดกันว่า ผู้ร้ายมักปากแข็ง เสียความรู้สึกหวะ อุตส่าห์คิดว่าแก้วจะเป็นคนใจดี แจมพูดสมทบ พรางผลักไหล่ของแก้วอีกครั้งต่อจากปลา
โอ๊ย...อะไรของเธอสองคนเนี่ย...ก็บอกไปแล้วไง ว่าไม่ได้พูด จะเอาเราไปสาบานที่ไหนก็ได้..เราไม่ได้เป็นคนปล่อยข่าวจริงๆ อาจะมีใครเห็นเหตุการณ์วันนั้น แล้วเอาไปประติดประต่อกันเองก็เป็นไปได้ แก้วพูดอธิบายยกใหญ่
ชริ...ไปให้พ้นเลย แจมหันมาพูด ก่อนจะทำหน้าเชิดใส่ผู้ต้องหาที่ชื่อ แก้ว...
อย่ามาชริ แล้วเดินหนีแบบนี้นะ มาคุยกันให้รู้เรื่องก่อนเลย คู่สนทนายังไม่ลดละที่จะแก้ต่างให้ตัวเอง
ก็รู้เรื่องแล้วไง ...ตอนนี้ก็....รู้กันทั้งโรงเรียนแล้วด้วยมั้ง แจมหันมาพูดต่อ
ถึงจะรู้กันทั้งโรงเรียนแล้วจริงๆ แต่เราก็อยากจะบอกว่า....ไม่ได้รู้จากเราแน่ๆ แก้วยังย้ำชัด
แล้วไงละ ตอนนี้จะมาตามอธิบายเราทำไม ในเมื่อทุกทีที่เขียนข่าว....ก็ไม่ได้จะแคร์ความรู้สึกของเราสักหน่อย ปลาพูดขึ้นพรางจ้องหน้าฝ่ายตรงข้าม
เอ่อๆ แต่คราวนี้เราไม่..... แก้วพูดอ่ำอึ่ง พรางแสดงสีหน้าอมทุกข์
จะไปไหนก็ไปเลย ....เราเกลียดคนอย่างเทอที่สุด ปลาพูดเสียงดัง ก่อนจะเดินหนีไปยังห้องเรียนของตัวเอง โดยมีแจมเดินตามติดกันไปอย่างรวดเร็ว
ณ ห้องเรียน (ช่วงเวลาพักกลางวันใกล้จะหมดลง)
ทำไมเพื่อนๆต้องมองเราแบบแปลกๆ หรือว่าทุกคนรู้เรื่องที่เกิดขึ้นในโรงอาหารกันหมดแล้ว เอาสิ...จะมองจ้องกันยังไงก็เชิญเลย เรารับได้ทุกอย่างแหละ สายตาที่เต็มไปด้วยความข้องใจในตัวเราเนี่ย~!!! มันไม่เจ็บปวดเท่าไหร่หรอก ...ชินซะแล้ว สาวปลาคิดในใจขณะก้าวเดินเข้าไปในบริเวณห้องที่เงียบสงบกว่าปกติอย่างช้าๆ (รู้สึกเสียวสันหลังอย่างบอกไม่ถูก)
เฮ้ย..ปลา มีคนมาหา เพื่อนร่วมห้องคนนึงดังขึ้น พรางแสดงสีหน้าแปลกๆ
ใคร??? สาวปลาอุทานออกไปคำสั้นๆ ก่อนจะหันไปมองตามทิศทางที่เพื่อนชี้
โอ้....แม้เจ้า T^T ไม่นะ~!!!!บุคคลที่ไม่อยากจะเข้าใกล้ที่สุดในโรงเรียนแห่งนี้ ....เค้ามารอเจอเราทำไมกันเนี่ย??? สาวปลาคิดในใจขณะที่มองเห็นทอมร่างสูงยาวใบหน้าคุ้นเคย นั่งอยู่ที่เก้าอี้หลังชั้นเรียน
น้องปลาคะ ^^ พี่มีเรื่องจะคุยด้วย ขอเวลาให้พี่สักนิดได้ไหมคะ??? ออมยิ้มหวานเยิ้ม(มากๆ) ก่อนจะเริ่มบทสนทนาขึ้นมาดังลั่นห้อง
เอ่อออออ ปลาทำท่าเหมือนจะถอยหลังออกจากห้อง แบบว่าไม่ทันตั้งตัว (วิ่งหนีดีไหม??)
เราไปหาที่คุยกันเงียบๆ สองคนดีกว่า^__________^ ออมเดินตรงเข้ามาคว้าแขนสาวปลา ก่อนจะดึงออกไปจากบริเวณห้องเรียน
เอ่อ........ ปลาเดินตามแรงดึงมา ทั้งๆที่ยังอึ้งกับเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นอยู่ โดยมีสาวแจมยืนบ๊ายบายให้อยู่หน้าห้อง งง??? นี่มันอะราย??? (แจมก็ทำตัวไม่ถูกเหมือนก๊าน)T^T
มีแต่คนมองใหญ่แล้ว.........สังเกตได้ว่ามีแต่คนมองมือของพี่ออมที่กำลังจับเราอยู่ ปลาคิดในใจ พรางทำหน้าเหวอ ?????? เค้าจะมาไม้ไหนกันเนี่ย เกินจะคาดเดาจริงๆ คนๆนี้...
น้ำที่โดนสาดมาจนเปียกนองเต็มเสื้อสีขาว ก่อนหน้านี้รู้สึกเย็นๆ ไปทั่วทั้งตัว ....แต่วินาทีนี้ กลับรู้สึกร้อนวูบวาบขึ้นมาทั่วใบหน้า หัวใจเต้นระรัวไม่เป็นจังหวะ มือที่เอื้อมมาจับเราไว้จากบุคคลที่ไม่ได้หันมามอง ด้านหลังของเค้าทำให้ใจสั่นแรงจนแทบจะระเบิดออกมาจากข้างในอก สายตาหลายคู่ที่จับจ้องก่อนหน้านี้.....เคยทำให้รู้สึกเจ็บปวดกับสายตาเหล่านั้น ถึงตอนนี้ไม่แล้วแหละ....ถ้าได้เดินจับมือกับคุณไปแบบนี้ ไม่รู้สึกหวาดกลัวกับอะไรอีกต่อไปเลย........อย่าปล่อยมือจะได้ไหม????? สาวปลาคิด ก่อนฝ่ายตรงข้ามจะหยุดเดินอยู่ที่มุมสงบมุมนึงของอาคารเรียน
เอ่อ..น้องปลาคะ ออมเริ่มบทสนทนาเสียงหวาน พรางปล่อยมือที่จับแขนฝ่ายตรงข้ามออก
พี่ออมมาได้ไงคะ........ ปลาก้มหน้าถามเสียงเบา
พี่มีบางอย่างจะบอก.............................. ออมพูดด้วยน้ำเสียงที่แสดงถึงความอึดอัดใจ
มีอะไรคะ...พี่ออม
พี่....................เอ่อ.................. ออมอ่ำอึ้ง
มีอะไรจะพูดกับปลาเหรอคะ............ ปลาพูดพรางทำสีหน้าเขินอาย >////////<
พี่......รู้เรื่องที่เกิดขึ้นกับน้องปลา ในโรงอาหารแล้ว ...เอ่อ
แล้ววว... แล้วไงต่อคะ ปลาถามด้วยความสงสัย ทันทีที่เห็นใบหน้าออมไม่สู้ดีนัก
พี่จะบอกว่าพี่ขอโทด....
ขอโทดอะไรคะ....พี่ออมไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย อ้ายนักหนังสือพิมพ์นั้นต่างหากที่ควรจะมาก้มหัวขอโทดปลา แต่มันก็พูดแค่ว่า ไม่ได้พูด ไม่ได้ทำ ปลาพูดด้วยน้ำเสียงโมโห
เอ่ออออ....
พี่ออมไม่ต้องพูดอะไรหรอกคะ ปลาเข้าใจดี และปลาก็ไม่นึกโกธรอะไรพี่เลยด้วย ปลาพูดตัดบทสนทนา
ไม่ใช่อย่างที่น้องปลาเข้าใจนะคะ.... ออมจับมือฝ่ายตรงข้ามขึ้นมาอีกครั้ง
พี่ออมกำลังจะพูดอะไรคะ ปลาไม่เข้าใจ...
พี่จะบอกว่า น้องคนนั้นน่ะที่ชื่อแก้ว เค้าไม่ได้พูดเรื่องวันนั้นออกไปหรอก...พี่คิดว่า เป็นพี่นะที่พลาดหลุดปากออกไปเอง T^T ออมพูดทำเสียงเศร้า
หมายความว่าไงคะ พี่ออม สาวปลาทำตาดุใส่คู่สนทนา
วันก่อนที่ปลาคืนเสื้อให้พี่ในห้องน้ำอ่า พอดีเพื่อนพี่มันถามว่าไปเอาเสื้อมาจากไหน...พี่ก็เลยบอกไปว่าน้องเป็นคนเอามาคืน แต่....พี่ไม่ได้ตั้งใจนะ พี่ขอโทด พี่ไม่ทันคิด ออมอธิบาย
ที่พี่พูดมาเป็นเรื่องจริงเหรอคะ..??? งั้นก็แสดงว่า เพื่อนพี่ออมเอาไปพูดต่อๆกันใช่ไหม?????ไหนคะ~!!!เพื่อนคนไหน ขอดูหน้ามันหน่อยสิ
อึม~!!!!! พี่ขอโทด ..เพื่อนพี่มันก็ไม่ได้ตั้งใจ..พี่ถามมันแล้ว ถ้าจะโทดใคร ก็โทดที่พี่เหอะT^T สิ้นสุดประโยคคำพูดของออม สาวปลานิ่งเงียบไปพักใหญ่ ก่อนจะพูดต่อ
ปลาโกธรมากเลยรู้ไหมคะ....ปลาอยากจะตบลงไปที่หน้าพี่สักสองสามที ปลาพูดเสียงนิ่ง (นิ่งจนน่ากลัว)
งั้นก็เอาเลยสิ พี่ไม่ว่าหรอก... ออมพูดพรางยื่นหน้าให้ตบใกล้ๆ
ปลาทำแบบนั้นไม่ได้หรอกคะ............... ปลาตอบพรางหันหน้าหนี T^T (แฟนคลับเต็มโรงเรียนไปหมด ขืนตบไปก็โดนฆ่าตายกันพอดี)
ทำไม..หรือว่าไม่สะดวก เพราะว่าเป็นในโรงเรียน =__________= อืมๆ~!!!พี่เข้าใจแล้ว งั้นเอางี้ไหม??เรานัดเจอกันนอกโรงเรียนวันเสาร์นี้ก็ได้ ออมพูดนัดแนะสถานที่เป็นการใหญ่
เอ่อ..พี่ออมคะ...ปลาคงม่ายย ย ยย ย....
งั้นตกลงตามนั้นนะ...เจอกันวันเสาร์แล้วกัน ห้ามเบี้ยวนัดพี่นะ -*-พี่ไม่ชอบ..... ออมพูดด้วยใบหน้าที่ดูจริงจัง
เอ่อออออ ปลา ปลาอ่ำอึ้ง
แล้วนี่ไงเนี่ย เสื้อเปียกไปทั้งตัวอีกแล้ว เอาเสื้อคลุมพี่ไหม??? ออมถามขึ้น พรางทำท่าเหมือนจะถอดเสื้อคลุมที่ใส่อยู่
อ้อๆ ไม่คะ พอดีปลาเตรียมชุดสำรองติดกระเป๋าไว้แล้ว
เฮ้ย จริงดิ~!!!!....เดี๋ยวนี้พกเสื้อผ้าสำรองติดกระเป๋าไว้เลยเหรอ??? ออมพูดพรางหัวเราะออกมาเบาๆ ^^
ก็เผื่อเจอเหตุการณ์แบบวันนี้อีก.... ปลาตอบ พรางหัวเราะแห้งๆ แหะๆ
อืม...ชอบจัง 55555 ออมพูดว่าชอบออกมาด้วยสีหน้าที่กำลังขำ ก่อนจะเดินจากไปด้วยใบหน้าที่ยิ้มๆ
อะไรของพี่..หัวเราะอะไรนักหนาไม่ทราบ.... ปลาถามเบาๆ
ก็ขำน้องนั้นแหละ ..เชื่อเค้าเลย เตรียมพร้อมรับทุกสถานการณ์จริงๆ^^
พี่ไม่มาเป็นปลา ไม่รู้หรอก ปลาตะโกนไล่หลัง ฝ่ายตรงข้ามที่เริ่มเดินออกห่างไปไกล
จ๊ะๆๆๆ พี่ไม่เถียงด้วยหรอก ไปเรียนดีกว่า ออมตะโกนกลับ พรางโบกมือบ๊าบบายให้คู่สนทนาเบาๆ ก่อนจะเดินลงบันไดไป.....
อะไรของเค้ากันเนี่ย ....บทจะพูดดีด้วยก็ดีจนใจหาย ทีก่อนหน้านี้สิ ทำหน้าดุอย่างกับยักษ์ใส่เราอยู่ได้ เฮ้อ.....บ้าจริงๆ รุ่นพี่คนนี้ >/////< ว่าแต่......วันเสาร์นี้ ตกลงเราต้องไปใช่ไหมเนี่ย??? อร๊ายยยยอะไรกัน ออกเดทเหรอ??? นี่เมื่อกี้ใช่การนัดเดทเหรอป่าว????
ปลา...เป็นไร เดินเหม่อลอยมาเลยยยยย แจมที่ยืนดูสถานการณ์อยู่ไกลๆพูดขึ้น ขณะที่เพื่อนเดินเข้ามาในห้องเรียน
เอ่อ.........พี่ออม
พี่ออมทำไมแก~!!! เค้าทำอะไรแกเหรอป่าว???? แจมเซ้าซี่ เพื่อนสาวด้วยความเป็นห่วง
เอ่อ คืองี้นะ............ ปลากระซิบข้างๆหูแจมเบาๆ ท่ามกลางสายตาเพื่อนๆร่วมห้องที่เฝ้ามองด้วยความสงสัย????
กรี้ด~!!! จริงดิ.... แจมพูดเสียงดัง (ตกใจที่แก้ว ไม่ได้เป็นคนปล่อยข่าว....ก่อนหน้านี้แจมตบแก้วไปเต็มแรงเลย (_ _)ทำไงดีๆๆๆๆ
อืมมม ปลาพยักหน้ารับ พรางกระซิบต่อ
กรี้ด~!!! จริงดิ(เป็นครั้งที่ 2) แจมตกใจที่พี่ออมนัดเจอเพื่อนรักตัวเองวันเสาร์นี้ O_0???
อืมมมมมมมมมมม....แล้วปลาควรเอาไงดี จะไปดี ไม่ไปดี... ปลาทำสีหน้าหนักใจ
เรื่องนั้นไม่รู้อ่า ...แต่ตอนนี้เอาไงดี???? แจมตบหน้าแก้วไปเต็มๆเลย T^T ((สำนึกผิดอย่างแรง))
เอ่อ นั้นสิ ปลาก็เข้าใจผิดแก้วเค้าเหมือนกัน... ทั้งสองสาวต่างพากันทำหน้าเศร้า ก่อนที่อาจารย์ประจำวิชาจะเดินเข้ามา เพื่อเริ่มบทเรียน.....
15.35 นาที
หลังจากคาบเรียนที่ยาวนานจบลง....สองสาวเพื่อนซี้ได้พากันวิ่งตรงไปยังชมรมหนังสือพิมพ์อย่างไม่รีรอ
เอ่อ ขอโทดนะคะ ..แก้วอยู่ไหมคะ??? แจมถามบุคคลนิรนามขึ้น ทันทีที่วิ่งมาถึงหน้าห้องเป้าหมาย
อ้อ..อ้ายแก้ว มันกลับไปเมื่อกี้นี่เองอ่า
อ้าว...กลับไปแล้วเหรอคะ??? ทำไมกลับเร็วจางงงงงง~!!!! แจมทำน้ำเสียงผิดหวัง
เห็นวันนี้เหมือนแก้วมันซึมๆ อ่า คงไม่สบายมั้ง???? บุคคลนิรนามพูดต่อ
ซึมๆเหรอคะ.............. แจมทำน้ำเสียงเศร้า T^T
เฮ้ย....เค้าคงจะไม่สบายจริงๆอ่าแจม อย่าคิดมาก... (ปลาพูดปลอบเพื่อน)
แล้วเทอสองคนมีธุระอะไรกับมันเหรอป่าว???? ฝากเราบอกได้นะ???
ไม่เป็นไรคะ ไม่ได้สำคัญ..... ปลาตอบพรางยิ้มเจื่อนๆ ก่อนจะเดินห่างออกมาจากห้องดังกล่าว
...กะจะรีบมาขอโทดแท้ๆ รู้สึกผิดจังเลย..... ไว้พรุ่งนี้แล้วกันนะคะ...จะรีบมาก้มหัวขอโทดแต่เช้าเลย T^T สาวแจมพูดทิ้งท้าย ก่อนจะแยกย้ายกันกลับบ้าน........
โปรดติดตามตอนต่อไปกันด้วยนะคะ
ขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่านคะ
By : Saturday Date : 22 Nov 2011 12:38  
|
