ยัยดี้ขี้อ้อน ..กับนายทอมเซอร์กะล่อนสุดกวน....Parts 5
ลงให้แล้วนะคร้าฟฟฟ ดีไม่ดียังไงติชมได้คร้าฟฟ

ยัยดี้ขี้อ้อน ..กับนายทอมเซอร์กะล่อนสุดกวน....Parts 5

“คิววันนี้แกนอนกับสาวๆ ได้ไหม หรือว่าแกจะนอนกับพวกข้า” ก๊อตถามคิวเมื่อเดินมาถึงห้องพักที่เตรียมไว้ซึ่งเป็นบ้านพักขนาดกลางซึ่งห้องนึงน่าจะนอนได้ประมาณ สองสามคน ข้างในมีเตียงขนาดห้าฟุตตั้งอยู่ตรงกลางห้อง
“อืม นอนไหนก็ได้ทั้งนั้นแร่ะ ไม่ซีเรียส” คิวตอบไปอย่างนั้นเพราะว่าอย่างคิวถ้าได้หลับแล้วก็หลับเป็นตาย
“อืม งั้นแกก็นอนกับสาวๆ หล่ะกัน ข้าคิดว่าแกก็คงไม่อยากจะนอนกับผู้ชายเท่าไหร่หรอก แล้วยิ่งเป็นเด็กช่างอย่างพวกข้าแล้วยิ่งไม่น่านอนเท่าไหร่นัก” มันก็จริงอย่างที่ก๊อตบอกแหล่ะฮะว่าไม่สมควรที่จะนอนกับพวกนักศึกษาช่างชาย เพราะว่าพวกนี้คิดจะทำอะไรพิเรณมันไม่ได้คิดเลยนะว่าเรายังมีครึ่งนึงที่เป็นผู้หญิง ไม่รู้บ้างหรือไงว่าฉันไม่ได้อยากเห็นช้างน้อยแกเลย
“งั้นแกพักห้องนี้หล่ะกัน เดี๋ยวสาวๆ ก็มากันแล้ว ส่วนข้าเดี๋ยวไปจัดการเตรียมข้าวของสำหรับคืนนี้กับเพื่อนๆ ก่อน” ไอ้ก๊อตซิลล่าเดินลงไปแล้วเหลือคิวคนเดียว คิวทิ้งตัวลงกับเตียงหนานุ่มที่ตั้งตระหง่านอยู่ตรงกลางห้อง คิวหลับตาลงแล้วนึกถึงตาลที่ไม่รู้ว่าตอนนี้จะกลับถึงบ้านหรือยัง ***ิบโทรศัพท์ขึ้นมาคิดว่าจะโทรหาตาล แต่ว่าความคิดก็หยุดลงเท่านั้นเมื่อประตูห้องถูกเปิดออก
“คิว นึกว่าหายไปไหน มานอนอยู่นี่เอง เหนื่อยเหรอค่ะ” ฟางเดินเข้ามากับเพื่อนอีกสองคน
“เปล่าฮะ พอดีว่าก๊อตมันพามาดูห้องคิวมาถึงก่อนไม่รู้ว่าจะทำอะไรก็เลยนอนพักสายตา” ฟางเดินหยิบกระเป๋าของคิวไปวางรวมกับของเธอและเพื่อนๆ
“คิว มีอะไรที่เป็นความลับไหม เดี๋ยวฟางจะเอาของออกให้” เธอมองหน้าคิวแล้วยิ้มโชว์ เหล็กดัดสีสันสดใส
“ไม่มีหรอกฮะ ขอบใจนะฟาง” คิวเลี่ยงออกมาอยู่ข้างนอกคนเดียวปล่อยให้ฟางและเพื่อนๆ จัดเก็บกระเป๋าของพวกเธอ
พระอาทิตย์สีส้มดวงกลมโตกำลังคล้อยลงสู่ทะเล แสงสีส้มมันชวนให้เหงายังไงไม่รู้ ลมทะเลพัดมาเอื่อยๆ เสียงคลื่นที่ซัดเข้ามากระทบฝั่งนำขยะและเปลือกหอยมาทิ้งไว้ที่ชายหาดก่อนจะหายตัวไปกับทะเล แล้วพาคลื่นลูกใหม่ซัดขึ้นมากระทบฝั่งอีกครั้ง
เด็กหญิงตัวเล็กที่คาดว่าน่าจะมากับครอบครัว เดินมาหยุดอยู่ที่หน้าบ้านพักที่คิวยืนอยู่ เธอทำท่าเหมือนว่าจะหาของที่ทำหล่นไว้หรือเปล่าไม่อาจจะรู้ได้ คิวนั่งมองการกระทำของเด็กหญิงที่หันซ้ายหันขวา ไม่รู้ว่าเธอต้องการความช่วยเหลือหรือว่าสิ่งใด คิวเดินลงมาจากบ้านพัก แล้วไปทักทายเด็กหญิงตัวน้อย
“สวัสดีค่ะ มีอะไรให้พี่ช่วยไหม” เด็กหญิงมองหน้าคิวก่อนจะยิ้มให้แล้วบอกว่า
“พี่เป็นผู้หญิงหรือว่าผู้ชายค่ะ ทำไมพี่ไม่ตัดผมให้มันเรียบร้อยหล่ะ แล้วถ้าพี่เป็นผู้หญิงทำไมพี่ไม่มีนมหล่ะ” คิวมองที่ตาเด็กคนนั้นปรากฎว่าสายตาเด็กมองอยู่ที่หน้าอกคิว
“น้องหาอะไรเหรอ ให้พี่ช่วยหาไหม”คิวเปลี่ยนเรื่องคุย เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจเด็กไม่ให้มาสนใจเพศของคิว
“น้องขวัญกำลังหาเปลือกหอยที่น้องขวัญเก็บไว้เมื่อตอนบ่ายนะค่ะ ไม่รู้ว่ามันหายไปไหนแล้ว ไม้ที่น้องขวัญปักไว้ก็หายไปเหมือนกัน” น้องขวัญคงจะเป็นชื่อของเธอ พูดจาอย่างน่าเอ็นดู คิวมองตามเธอที่เดินไปเขี่ยหาเปลือกหอยที่เธอเก็บมันไว้เมื่อตอนบ่ายตามที่เธอได้บอกไว้
“พี่ว่ามันคงหายไปกับน้ำทะเลแล้วหล่ะ เอางี้เดี๋ยวพี่ช่วยหาให้ใหม่เอาไหม น้องขวัญจะเอามันไปทำอะไรเหรอค่ะ” คิวเดินตามเด็กหญิงตัวน้อยมายังจุดที่เธอบอก
“น้องขวัญจะเอามันไปวางบนปราสาททรายที่น้องขวัญทำมันน่ะค่ะ” เธอชี้ไปที่ปราสาททราย (ที่เธอคิดว่ามันเป็นปราสาททราย) ตอนนี้กำลังโดนคลื่นน้ำทะเลซัดเข้ามาพังไปเกือบครึ่ง เด็กหญิงตัวน้อยวิ่งไปหาปราสาททรายที่เธอกำลังหาเปลือกหอยไปประดับ เธอทำท่าจะร้องไห้ คิวเดินตามเธอไปติดๆ
“เดี๋ยวพี่ทำให้ใหม่เอาไหม เอาสูงกว่าเดิมก็ได้นะ แต่ว่าทำตรงนู้นนะ” คิวชี้มือไปบนเนินที่คิดว่าคลื่นนำทะเลคงจะซัดมาไม่ถึง
“แล้วเราก็ช่วยกันหาเปลือกหอยมาประดับกันไง” คิวเดินนำหน้าไปแล้วเด็กหญิงตัวน้อยเหมือนจะชั่งใจอยู่ว่าจะเดินตามไปดีไหม แต่สุดท้ายเธอก็เดินตามคิวมา
“พี่ทำเป็นด้วยเหรอ” เด็กหญิงตัวน้อยเริ่มตั้งคำถามเมือเห็นคิวลงมือจัดการกวาดทรายมากองรวมๆ กัน
“พี่ทำเป็นแต่ว่าอาจจะไม่สวยน้องขวัญช่วยพี่ทำได้ไหม” คิวตอบเด็กไปอย่างนั้น ทั้งที่จริงคิวเรียนศิลปประดิษฐ์ แค่การก่อกองทรายแค่นี้ไม่ใช่เรื่องใหญ่เลยสำหรับคิว
“พี่ชายฮะ” น้องขวัญเรียกคิว เธอคงตัดสินใจได้แล้วว่าให้คิวเป็นผู้ชาย แต่คิวไม่รู้ว่าเธอประเมินจากอะไรทั้งที่ติวก็พูดกับเธอว่าค่ะ สงสัยว่าคุณพ่อเธอก็คงจะคุยกับเธอว่าค่ะ หรือเปล่าก็ไม่อาจรู้ได้
“คิว”ฟางนั่นเองฮะ ตอนนี้เธอเดินมาคนเดียว ตรงมาหาคิวและน้องขวัญ ที่กำลังก่อปราสาททรายไปได้ครึ่งทางแล้ว
“แฟนพี่ชายเหรอค่ะ” น้องขวัญนี่น่ารักจริงๆ เลย น่าจุ๊ฟฟฟฟฟที่แก้ม(ฟาง)สักทีสองที ....เหอ..เหอ..อาการหื่นเริ่มออกอีกครั้ง
คิวไม่กล้าตอบหรอกฮะ ว่าเป็นเพื่อนหรือว่าอะไรเพราะว่าถ้าเขาชอบคิวแล้วคิวไปบอกว่าเป็นเพื่อนเขาก็ต้องน้อยใจ...แต่ถ้าคิวบอกว่าเขาเป็นแฟนแต่เขาไม่ได้ชอบคิวเขาก็อาจจะว่าคิวได้อ่ะ
“ให้พี่ช่วยทำไหม” ฟางเดินเข้ามานั่งอยู่ข้างๆ คิว ตอนนี้เธอเดินเท้าเปล่าเข้ามา เท้าขาวๆ ที่เปื้อนทรายมันก็น่าดูเหมือนกันนะ
“พี่สาวค่ะ พี่สาวเป็นแฟนพี่ชายเหรอ” ดีฮะ เธอเปลี่ยนจุดสนใจจากคิวไปเป็นฟางได้ก็ดี เพราะว่าคิวจะได้ไม่ต้องอึดอัดกับความคิดตัวเอง แต่ว่าคำถามที่น้องขวัญถามทำเอาฟางหน้าแดงได้ง่ายๆ เหมือนกัน
“พี่ว่าเราเอาขวดไปกรอกน้ำมาใส่ปราสาททรายดีไหม” ฟางเองก็คงไม่อยากจะตอบคำถามน้องขวัญเช่นเดียวกับคิว จึงเบี่ยงเบนจุดสนใจไปยังจุดอื่นแทน ฟางจูงมือเด็กคนนั้นเดินไปกรอกน้ำที่ทะเล ปล่อยให้คิวนั่งก่อปราสาททรายอยู่คนเดียว
เวลาผ่านประมาณ 20 นาทีเศษปราสาททรายที่ช่วยกันก่อก็เป็นรูปเป็นร่างขึ้นมา จากฝีมือของเราสามคน เปลือกหอยที่วางเกลื่อนกลาดตามชายหาด ถูกวางประดับประดาไว้ที่ปราสาททราย ฟางหยิบบีบีขึ้นมาก่อนยื่นหน้าตัวเองเข้ามาใกล้กับคิวแล้วกดชัตเตอร์เพื่อเก็บรูปนั้นไว้ เด็กหญิงตัวน้อยนั่งอยู่ด้านซ้ายของปราสาททราย โดยมีคิวและฟางนั่งอยู่อีกฝั่งนึง
“พี่สาวกับพี่ชายถ่ายรูปกันไหมค่ะ เดี๋ยวน้องขวัญถ่ายให้” เด็กน้อยคนนี้ช่างพูดช่างเจรจาเหลือเกิน คิวมองหน้าฟางส่วนฟางเองก็เหมือนกันที่หันมาสบตาคิว ฟางถอดสายคล้องโทรศัพท์ออกจากคอยื่นให้เด็กน้อยไป มือเล็กๆ ยื่นมารับ
“น้องขวัญถ่ายเป็นค่ะ เพราะว่าคุณแม่เคยให้น้องขวัญถ่ายให้บ่อยๆ พี่สองคนขยับเข้าใกล้ๆ กันหน่อยสิค่ะ ให้พี่ชายเป็นเจ้าชายและให้พี่สาวเป็นเจ้าหญิงนะค่ะ” เธอเดินถอยออกไปแล้วออกคำสั่งราวกับว่าตัวเองเป็นช่างภาพมือหนึ่งยังไงยังงั้น
“พี่สาวจุ๊บแก้มพี่ชายสิค่ะ ไม่ต้องอายน้องขวัญหรอกคุณพ่อกับคุณแม่น้องขวัญยังไม่อายเลย” เหอ เหอ เด็กคนนี้ช่างน่าให้รางวัลจริงๆ
“อ้าว ทำไมต้องเป็นพี่ด้วยหล่ะ ทำไมไม่ให้พี่ชายเป็นคนทำหล่ะ” ฟางถามด้วยความสงสัย คิวเองก็ไม่ได้ต่างจากฟางเท่าไหร่หรอกฮะ แต่ว่าไม่กล้าถาม
“ก็พี่ชายเป็นผู้ชาย ถ้าพี่ชายจุ๊บพี่สาวก็เสียหายไงค่ะ พี่สาวเป็นผู้หญิงจุ๊บพี่ชายไม่เสียหายหรอกค่ะ คุณแม่น้องขวัญบอกว่าผู้ชายทำผู้หญิงไม่ดีนะค่ะ” ฮ่า ฮ่า ฮ่า เหตุผลเด็กคนนี้เข้าท่าดีนะ ที่เหลือก็รอดูผลว่าจะทำตามเด็กหรือเปล่า
ฟางยื่นหน้าเข้ามาใกล้หน้าคิวแล้วคิวเองก็ลุ้นไม่ได้แตกต่างกันเท่าไหร่ ตอนนี้หัวใจมันเต้นแรงกว่าปกติหลายเท่านัก เด็กหญิงตัวน้อยตาจ้องเขม็งที่หน้าจอโทรศัพท์เพื่อที่เก็บภาพที่เธอต้องการ จมูกโด่งๆ มาชนเข้าที่แก้มของคิว รู้สึกได้ถึงกลิ่นหอม จากตัวของฟาง
“พี่สาวอย่าเพิ่งนะค่ะ” เธอออกคำสั่งอาจจะเป็นเพราะว่ายังไม่ได้ภาพที่ต้องการ เด็กน้อยคนนี้จะรู้ไหมว่าคิวอายนะเนี่ย
ฟางถอนจมูกออกไปแล้ว แต่ว่าหน้าคิวตอนนี้สิ เปลี่ยนสีไปแล้วมั๊ง (อายอ่ะ) เด็กน้อยเดินเข้ามาหาคิวที่ยังอยู่ท่าเดิม เพราะไม่คิดว่าฟางจะกล้าหอมแก้มคิวทั้งที่เพิ่งรู้จักกันไม่ถึง 24 ชั่วโมงเลย แต่ยังไม่ทันที่เด็กหญิงจะพูดอะไร ชายหญิงคู่นึงดูจากรูปลักษณ์ภายนอกแล้วคิดว่าอายุน่าจะไม่เกินสามสิบทั้งสองคนเดินตรงเข้ามาหาเรา
“น้องขวัญมารบกวนอะไรพี่เขาอีกหล่ะลูก ขอโทษด้วยนะครับไม่รู้ว่าแกมากวนอะไรน้องหรือเปล่า” ชายผู้ที่คิดว่าน่าจะเป็นพ่อน้องขวัญเดินเข้ามาทักทายเรา ( น้องเขาไม่ได้รบกวนอะไรเลย ออกจะน่ารักน่าให้รางวัลเลยนะเนี่ย)
“เปล่าฮะ น้องขวัญไม่ได้มากวนอะไรหรอกฮะ ออกจะน่ารักลูกสาวพี่เหรอฮะ” คิวหันไปทักทายผู้ที่มาเยือน ส่วนน้องขวัญตอนนี้จูงมือผู้หญิงอีกคนที่น่าจะเป็นแม่เธอไปดูปราสาททรายที่เราช่วยกันก่อ
“แกเป็นคนช่างพูดนะครับ ถ้าแกพูดอะไรมากเกินเด็กพี่ก็ขอโทษแทนลูกสาวด้วยนะ” คิวไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเด็กน้อยคนนี้ถึงได้ฉลาดนัก เธอคงจะถูกเลี้ยงดูมาอย่างดี
“พ่อค่ะมาถ่ายรูปกันค่ะ เมื่อกี๊พี่สาวกับพี่ชายก็ถ่ายคุณพ่อมาถ่ายรูปกับคุณแม่ดีกว่านะค่ะ ให้คุณแม่เป็นเจ้าหญิงคุณพ่อเป็นเจ้าชายและก็มีน้องขวัญด้วย พี่สาวค่ะ ถ่ายให้น้องขวัญหน่อยนะค่ะ” เธอเอาโทรศัพท์มือถือของแม่เธอยื่นให้กับฟาง เพื่อถ่ายรูปครอบครัว และก็เช่นเคยฮะ คือเธอให้คุณแม่จุ๊บแก้มคุณพ่อเหมือนกับที่เธอให้คิวกับฟางทำที่ผ่านมา

พระอาทิตย์ลับฟ้าไปแล้วเหลือเพียงแสงสีส้มนวลตาที่ทาบทาขอบฟ้า กระทบกับน้ำทะเลส่องแสงระยิบระยับ คิวเดินมากับฟางเพื่อมาสมทบกับเพื่อนที่รวมกลุ่มกันอยู่ อาหารทะเล ทั้งกุ้ง หอย ปู ปลา ถูกนำมาเตรียมเพื่อย่างสำหรับปาร์ตี้ที่กำลังจะเกิดขึ้น เพื่อนๆ ผู้ชายรวมทั้งก๊อต กำลังเตรียมเครื่องดนตรี สำหรับปาร์ตี้คืนนี้ สาวๆ บางคนก็เตรียมอาหาร ฟางเองก็ขอตัวออกไปรวมตัวกับเพื่อนสาวๆ ส่วนคิวก็เดินไปหาก๊อต และเพื่อนๆ
“ไปไหนมาว่ะคิว นึกว่าหลงไปอยู่ในใจฟางซะแล้ว” เพื่อนของก๊อตที่นั่งอยู่ก่อนเอ่ยแซวคิวที่เดินมาทีหลัง และก็มีเสียงโห่ฮิ้วตามมาอีกระลอก
“มีอะไรให้ช่วยเปล่า จะให้เราไปช่วยใครดีหล่ะสาวๆ หรือว่าหนุ่มๆ หล่ะ” ก็คิวไม่รู้นี่นาว่าตอนนี้คิวต้องทำตัวยังไง
“เอางี้....แกไปช่วยสาวๆ ก่อนแล้วค่อยมาช่วยข้ายกของพวกนี้ไปที่ชายทะเล” ไอ้ก๊อตเป็นคนจัดการให้คิวเอง ซึ่งสาวน้อยที่มากับก๊อตก็ไปช่วยพวกสาวๆ จัดการกับอาหารคืนนี้เช่นกัน
“พี่คิว หาไปไหนมา นึกว่าหลงทางแล้ว” ทรายเด็กไอ้ก๊อตถามขึ้นมาทันทีเมื่อเห็นคิวเดินมาสมทบ
“เปล่าไม่ได้หลงไปไหนหรอก ไปช่วยเด็กก่อปรามาสทรายนะ ขอโทษนะที่ไปโดยที่ไม่ได้บอก” นึกถึงตอนที่ฟางเอาจมูกมาชนที่แก้มแล้วก็อดยิ้มไม่ได้ คนอะไรเชื่อเด็ก คิวเผลอยิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัว
“คิวไปอาบน้ำก่อนดีไหม หรือว่าจะอาบทีเดียวเลย” ฟางเดินมาตอนไหนไม่รู้ ได้แต่หวังว่าเธอคงไม่เห็นตอนที่คิวยืนยิ้มคนเดียวละกัน

*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
ขอบคุณ ทุกคำติชมคร้าฟฟฟฟฟ

By : Olympuzz    Date : 20 Nov 2011 09:17