ยัยดี้ขี้อ้อน..กับนายทอมเซอร์กะล่อนสุดกวน Part 2
ยัยดี้ขี้อ้อน ..กับนายทอมเซอร์กะล่อนสุดกวน....Part 2 ….ดึงเข้ามาเศร้าสักหน่อย

หลังจากที่วางสายจากไอ้ก๊อตไปแล้ว คิวก็ลงนอนแผ่หลากับที่นอน ไม่รู้จะทำอะไรดี อากาศร้อนอย่างนี้ ไปว่ายน้ำดีกว่า...เตรียมตัวไปว่ายน้ำ...กางเกงว่ายน้ำอยู่ไหนนะ..(- - )..(- -)..( - -) ไม่เจอ..(ไอ่บ้า..จะมีได้ไงเล่าก็ตัวเองไม่เคยซื้อนี่หว่า..แห่ะ แห่ะ ลืมไปว่าตัวเองว่ายน้ำไม่เป็น) งั้นเปลี่ยนโปรแกรมใหม่ดีว่า อะไรดีน๊า ที่ดับร้อนได้ คิด...ไปเดินห้างดีกว่า จะได้เจอสาวๆ ด้วยอาหารตา +___+
“คิว” เสียงใครบางคนดังมาจากด้านหลังของคิว เป็นเสียงที่คุ้นมากเลย คิวหันไปตามเสียงนั้น ( - -)
“อ้าว!! ตาล ไปไหนมาเนี่ย” ตาลเป็นแฟนเก่าของคิวเองแหล่ะฮะ แต่ว่าตอนนี้ตาลเขาทิ้งคิวไปมีคนใหม่แล้ว ด้วยเหตุผลที่ว่า...เราเข้ากันไม่ได้...(แต่คิวว่าเข้าได้นะ..เข้าง่ายด้วย....ทะลึ่งแล้วคิว) แต่ว่าความเป็นเพื่อนของเราสองคนยังคงอยู่เหมือนเดิม อาจจะดีกว่าตอนที่คบกันเป็นแฟนด้วยซ้ำไป
“แฟนไม่มาด้วยเหรอ” คิวถามตาลไปอย่างนั้นแหล่ะครับ ถ้าแฟนเขามาก็คงเห็นแล้วสิ
“เปล่า เราเลิกกับเขาแล้ว” ตาลตอบคิวด้วยหน้าตาที่เศร้า....สงสัยว่าตาลคงจะยังรักเขามากเหมือนเดิม
“แล้ววันนี้มากับใครหล่ะ” ***ายามที่จะไม่พูดถึงเรื่องแฟนตาล
“เปล่า เรามาคนเดียวมาเดินเล่นๆ ไม่อยากอยู่ที่ห้องคนเดียวกลัวฟุ้งซ่าน” ตาลตอบแล้วพาคิวเดินมานั่งที่เก้าอี้พัก
“เพิ่งเลิกกันเหรอ แล้วทำไมถึงเลิกหล่ะ” ก็คิวไม่รู้จะชวนเขาคุยอะไรนี่นา ตอนที่คิวอกหักจากตาล คิวก็ได้นั่งเสียใจทำอะไรไม่ได้เหมือนกัน จนตอนนี้เริ่มดีขึ้นกว่าเดิมแล้ว
“อืม เพิ่งเลิกกันได้อาทิตย์ที่แล้วเอง...อืม..แล้วตอนนี้คิวมีแฟนใหม่หรือยัง” นั่นปะไร..อย่าบอกนะว่าจะมาคบกับคิว ไม่เอาแล้ว ครั้งที่แล้วคิวเสียใจยังไม่หายเลย
“อืม มีแล้ว คบกันตั้งแต่ตอนที่ทำใจได้เรื่องตาลน่ะแหล่ะ” คราวนี้ตาลหน้าเศร้าไปอย่างเห็นได้ชัด ทั้งที่จริงหลังจากที่เลิกกับตาลคิวไม่คิดที่จะคบใครอีก แค่หม้อไปวันๆ คิวยังจำความรู้สึกวันที่ตาลทิ้งไปได้ไม่ลืมเลย
“ดีแล้วหล่ะ ขอให้รักกันนานๆ นะ ตาลขอตัวก่อนนะ เดี๋ยวแฟนคิวมาเห็นจะเข้าใจผิด” ตาลกำลังจะลุกจากที่นั่ง คิวก็คว้าที่ข้อมือตาลไว้ตาลจึงทรดุตัวลงนั่งที่เดิม แต่ว่าไม่มองหน้าคิวเลย
“ถ้าเราทำให้ตาลสบายใจขึ้นได้...เราก็ยินดีนะ วันนี้เรามาคนเดียวแฟนเราไม่ได้มาด้วยหรอก” คิวไม่อยากเห็นคนไม่สบายใจ ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นคนที่ทำให้คิวร้องไห้ในวันที่ตาลเลือกจะเดินจากไปก็ตาม T_T
“ไปดูหนังกันไหม พอดีว่ามีหนังเรื่องใหม่เข้ามา***ากดู แต่ว่ายังไม่มีเพื่อนไปดูเลย...ไปเป็นเพื่อนคิวได้ไหมอ่ะ..แต่ว่าตอนนี้คิวหิวแล้วไปหาอะไรกินดีไหม” คิวหาเรื่องชวนตาลให้ไปดูหนังเผื่อว่าอาจจะทำให้เธอไม่ต้องคิดถึงเรื่องแฟนได้ แต่ว่าหนังเรื่องใหม่ที่มันจะเข้ามันเป็นเรื่องอะไรหว่า พูดไม่ดูอีกแล้ว เซ็งตัวเองว่ะ...
คิวพาตาลมากินพิซซ่า เพราะว่าคิวจำได้ว่าตาลชอบกินและกินมันได้เยอะกว่าอาหารทั่วไป สำหรับคิวชิ้นสองชิ้นก็หมอบแล้ว และคิวก็เลือกสั่งหน้าที่ตาลชอบสั่งทุกครั้งที่มาด้วยกัน
“คิวยังจำมันได้ด้วยเหรอ” ตาลมองหน้าคิว แล้วยิ้มให้สำหรับการที่คิวยังคงจดจำเรื่องระหว่างคิวและตาลได้ แต่ว่าใบหน้าที่ยิ้มนั้นกลับแฝงไปด้วยความรู้สึกผิด
“จำได้สิ ใครเขาจะชอบกินพิซซ่าเหมือนตาลหล่ะ กินได้ไงเป็นถาด” ***ายามที่จะทำให้ตาลหัวเราะและก็ได้ผล เมื่อรอยยิ้มผุดขึ้นมาที่มุมปาก สำหรับคิวนั้นไม่เคยลืมว่าตาลชอบหรือว่าไม่ชอบอะไร
เรานั่งคุยกันสักพักนึงพนักงานเสิร์ฟก็นำพิซซ่าหอมกรุ่นที่เพิ่งเอาออกมาจากเตาอบมาวางที่ด้านหน้าของเรา ตาลเป็นคนจัดการเติมเครื่องปรุงให้กับพิซซ่าถาดนนี้เพราะว่าคิวไม่ค่อยรู้เรื่องว่าต้องใส่อะไรลงไปบ้าง
“คิวกินเยอะๆ สิ รู้สึกว่าช่วงนี้จะผอมลงไปนะ” ตาลหยิบพิซซ่าออกมายืนให้คิวแล้วเทซอสเพิ่มอีก ตาลเองก็ยังจำได้เหมือนกันแหล่ะฮะ ว่าคิวชอบกินซอสเยอะ
***ิบพิซซ่าขึ้นมาส่งเข้าปากทำให้ซอสที่อยู่ในพิซซ่าเลอะที่มุมปาก ตาลเอื้อมมือมาเช็ดให้โดยที่ไม่ได้ใช้กระดาษทิชชู่แล้วก็ชักมือที่เลอะซอสกลับไปกินพิซซ่าต่อเหมือนกับว่าไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้น ถ้าเป็นแต่ก่อนที่เรายังคบกันตาลจะใช้มือเช็ดให้ที่มุมปากแล้วก็เอาซอสที่เลอะนั้นใส่ปากตัวเอง
“คิวคืนนี้แฟนคิวมาหาที่ห้องไหม” คิวไม่รู้ว่าทำไมตาลต้องถามแบบนั้น ตาลคงไม่ได้คิดที่จะมาค้างที่ห้องคิวหรอกนะ
“ไม่หรอก เห็นบอกว่าไปเที่ยวกับเพื่อนๆ น่ะ ทำไมเหรอ” ตาลหยิบพิซซ่าชิ้นที่สองมาวางที่จานของคิว
“พอดีว่าช่วงนี้ตาลไม่อยากอยู่คนเดียวน่ะ ไม่อยากคิดอะไรมากขอตาลไปค้างที่ห้องคิวได้ไหม” นั่นปะไรอยู่ดีไม่ว่าดีแล้วตาลเอ๋ย จำไม่ได้แล้วเหรอว่าถ้าอยู่ใกล้คิวจะเป็นยังไง
“แล้วแต่ตาลสิ ถ้าตาลอยู่กับคิวแล้วรู้สึกดีคิวก็ไม่ว่าอะไร”
“งั้นคืนนี้ตาลขอไปค้างที่ห้องคิวนะ”
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
ที่ห้องของคิว
พัดลมในห้องของคิวยังคงทำหน้าที่ส่ายหน้าไปมาทั้งที่ไม่มีใครถาม แต่ว่าคิวนั้นตอนนี้กลับรู้สึกว่าเหงื่อตก เพราะไม่รู้ว่าคืนนี้จะเกิดอะไรขึ้น
ตาลถอดเสื้อคลุมข้างนอกออกไปวางไว้ที่เตียงเหลือเพียงเสื้อกล้ามสีขาวตัวเดียว เผยให้เห็นหน้าอกขาวเนียนที่คิวเคยได้สัมผัส แต่ว่ามันก็เป็นของคนอื่นไปแล้ว
คิวถอดเสื้อเช๊ตตัวนอกออกเหลือเพียงเสื้อกล้ามตัวเดียว ความเงียบเริ่มเข้ามาแทนที่เมื่อได้มาอยู่ที่ห้องคิวเพียงสองคน ***ิบรีโมตขึ้นมาเปิดทีวีเพื่อให้มีเสียงอะไรเข้ามาแทนที่ความเงียบนั้น
“คิว”ตาลเรียกท่ามกลางความเงียบที่มีเพียงเสียงทีวีเท่านั้น
“หืม ว่าไง”***ิบหนังสือขึ้นมาอ่าน ที่จริงไม่ได้สนใจอะไรในหนังสือเล่มนั้นหรอก เพียงแต่ไม่รู้ว่าจะทำอะไร ตาลเดินมาหาคิวก่อนจะรวบผมของคิวที่มันฟูกระจายมัดด้วยหนังยางที่มีโบว์ซึ่งตาลเคยมัดให้เป็นประจำเมื่อครั้งที่ยังคบกันอยู่
“ตลอดเวลาที่ไม่ได้อยู่กับตาลคิวคิดถึงตาลไหม” จะมาถามทำไมตอนนี้ว่ะ ทำไมไม่ถามตอนที่นั่งอยู่ข้างนอก
“คิดถึง”คิวตอบไปแค่นั้นเพื่อหวังให้เปลี่ยนเรื่องคุย ไม่อยากจะให้มันยาวกว่านี้
“ตาลก็คิดถึงคิวนะ ยิ่งตอนที่ออยทิ้งตาลไปนะ ตาลคิดถึงคิวมากเลย” ออยคือแฟนของตาลที่เพิ่งเลิกกันไป
“อืม”
“เป็นไปได้ไหมถ้าเราจะกลับมาคบกันอีก ตาลรู้นะว่าคิวไม่มีใคร ถ้าคิวมีคนอื่นแล้วโทรศัพท์คิวไม่เงียบแบบนี้หรอก” แน่ะมาทำเป็นรู้ดีอีก แล้วตอนที่ทิ้งคิวไปปล่อยให้คิวร้องไห้ไม่เป็นอันทำอะไรทำไมไม่เห็นรู้ดีแบบนี้เลย
“คิวมีแฟนแล้วจริงๆ เพียงแต่ว่าตอนนี้เขาขออยู่กับเพื่อนคิวก็เลยไม่ค่อยได้คุยกัน” คิวไม่อยากต้องเสียใจเหมือนคราวที่ผ่านมาอีกขอใช้ชีวิตลั้ลลาแบบนี้แล่ะดีแล้ว
“ตาลไปอาบน้ำก่อนล่ะกัน วันนี้เดินเที่ยวกับคิวสนุกมากเลย แต่ว่าปวดเมื่อยตัวนะ”ตาลเดินไปหยิบผ้าขนหนูที่เป็นของเธอคิวเก็บมันเอาไว้ในตู้เสื้อผ้าตั้งแต่วันตาลที่เดินจากไปและไม่ได้หยิบมันออกมาใช้อีก
“เฮ้อ” คิวพ่นลมออกมาทางปากเบาๆ เมื่อเห็นว่าอย่างน้อยเราก็ไม่ได้ให้ความหวังอะไรกับตาล
“คิวๆ ไปอาบน้ำได้แล้ว ตาลอาบเสร็จแล้ว” ตาลมาเขย่าที่ขาของคิวเบาๆ นี่คิวหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย
“อืม”คิวตอบรับก่อนจะพาร่างของตัวเองเดินเข้าไปในห้องน้ำ
เวลาผ่านไปไม่นานคิวอาบน้ำเสร็จแล้วเดินออกมายืนอยู่ที่หน้ากระจก เหลือบมองเห็นตาลที่ตอนนี้นุ่งผ้าขนหนูผืนเดียวนั่งไขว่ห้างอยู่บนเตียงนอน ส่วนคิวนั้นมีเพียงเสื้อยืดสีขาวกับกางเกงบ๊อกเซอร์และผ้าเช็ดหัวที่เอาไว้เช็ดผมที่เปียกอยู่
“คิวจำตอนนั้นได้ไหมที่เรามาค้างที่ห้องคิวครั้งแรกได้ไหม” นี่เป็นประโยคที่คิวไม่อยากได้ยินเลย ทำไมต้องมาพูดตอนนี้ได้ไหม ครั้งนี้คิวไม่ตอบฮะ แต่ว่าตาลกลับเดินเข้ามาหาคิวที่ยืนเช็ดผมอยู่ที่หน้ากระจก
“ทำไมตาลไม่ใส่เสื้อผ้าหล่ะ เอาเสื้อผ้าคิวมาใส่ก็ได้นะ” คิวเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าเพื่อที่จะหาเสื้อให้ตาล ระหว่างที่คิวกำลังเปิดตู้และมองหาเสื้ออยู่นั้นมือของตาลก็โอบอยู่ที่เอวของคิว
“ตาล อย่าสิ ไม่ดีหรอกตอนนี้ตาลก็ไม่ได้เป็นของคิวแล้ว และอีกอย่างคิวก็มีคนของคิวแล้ว” คิวพูดไปอย่างนั้นแหล่ะที่จริงคิวก็ไม่ได้มีใครอย่างที่รู้กันอยู่
“ทำไมหล่ะคิว คิวรังเกียจตาลเหรอที่ตาลไปเป็นของคนอื่นแล้ว” น้ำตาของตาลเริ่มเอ่อล้นขอบตา ทำไงดีหล่ะทีนี้คิวยิ่งแพ้น้ำตาอยู่ด้วย
“เปล่า คิวไม่ได้รังเกียจตาลหรอก แต่ว่า........” ยังไม่ทันที่คิวจะได้พูดอะไรต่อตาลก็เขย่งเท้าขึ้นมาเอาปากมาปิดปากคิวเพื่อไม่ให้พูดอะไรอีก...สองมือของคิวโอบที่เอวของตาลก่อนจะสอดลิ้นเข้าไปสัมผัสกับลิ้นของเธอ

*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*--*-*-*-*-*-*-*
วันนี้พอแค่นี้ก่อนนะครับ....เลิกงานแล้วถ้าใครอยากอ่านต่อช่วยเป็นกำลังใจให้คนเขียนด้วยนะครับ

By : Olympuzz    Date : 2 Nov 2011 16:57